FUNKCJE

AZYMUT

Wyznaczenie azymutu linii (majac wspolrzedne poczatku i konca)

Program azymut;

Uses crt;

Var xp, yp, xk, yk,: real;

Dx,dy,az,cz:real;

Label druk, 10;

Begin

Clrscr;

10:

Writeln(‘podaj x i y punktu początkowego p’);

Readln(xp,yp);

Writeln (‘podaj x i y punktu koncowego k’);

Readln (xk,yk);

Dx:=xk-xp;

Dy:=yk-yp;

If dx>=0 and dy>0 then

Begin

Writeln (‘prosta nie istnieje’);

Readln;

Gog\to 10;

End;

If dx=0

And dy>0 then

Begin

Az:=0.5*PI;

Goto druk;

End;

If dx=0 and dy<0 then

Begin

Az:=1.5*PI;

Goto druk;

End;

Cz:=arctan(dx/Dy);

If dx>0 and Dy>0 then

Begin

Az:=cz:

End;

If dx<0 and dy>=0 then

Begin

Az:=Pi-abs(cz);

Goto druk;

End;

If dx<0 and dy<0 yhen

Begin

Az:=PI+ABS(cz);

Goto druk;

End;

If dx>0 And dy<0 then

Begin

Az:=2*PI- abs(cz);

Goto druk;

End;

Druk:

Writeln (‘azymut=’, Az*200/PI:10:4);

Readln;

End.

WCIECIA

Uses crt;

Var xa, ya,xb,yb,xp,yp,a,b:Real;

Dx,dy,c,ca,cb,cc,p4:real;

BEGIN

CLRSCR;

WRITELN (’Podaj X, Y punktu prawego’);

READLN (XA, YA);

WRITELN(‘Podaj X, Y punktu lewego’);

READLN( XB, YB);

DX:=XB-XA;

DY:=YB-YA;

IF (DX = 0) AND (DY = 0) THEN

BEGIN

WRITELN(‘ZťE DANE’);

READLN;

EXIT;

END;

WRITELN(‘PODAJ PDLEGLOSCI OD PUNKTU PRAWEGO’);

READLN(A);

WRITELN(‘PODAJ ODLEGLOSC OD PUNKTU LEWEGO’);

READLN(B);

C:= SQRT(SQR(DX)+SQR(DY));

IF (A+B)<=C)OR(A+C)<=A THEN

BEGIN

WRITELN (‘ZLE ODLEGLOSCI’);

READLN;

EXIT

END;

CA:=B*B+C*C-A*A;

CA:=(-B*B)+C*C+A*A;

CA:=B*B-C*C+A*A;

P4:=SQRT(CA*CB+CB*CC+CA*CC);

XP:=(XA*CB+XB*CA+P4*(YA-YB)/(CA+CB);

YP:=(YA*CB+YB*CA+P4*(XA-XB)/(CA+CB);

WRITELN(‘XP=’,XP:10:2);

WRITELN(‘YYP=’,YP:10:2);

READLN

END.

WYZNACZYC FUNKCEJ POROWNAC WARTOSCI TYCH FUNKCJI WYPROWADZIC FUNKCJE O WIEKSZEJ WARTOSCI

PROGRAM FUNKCJA;

USES CRT;

VAR F1,F2,SN.X:REAL;

N,K:INTEGER;

BEGIN

CLRSCR;

WRITELN(PODAJ N’);

READLN(N);

WRITELN(‘PODAJ X’);

READLN(X);

SN:=1;

FOR K:=2 TO N DO

BEGIN

SN:=SN*K;

END;

F1:=SN*SQR(SIN(X));

F2:=SN*SQR(COS(X));

IF F1>F2 THEN

BEGIN

WRITELN(‘F2’, F2:0:5);

READLN(F2);

END;

END.

WYZNACZANIE WIELU PTK NA PROSTEJ

WYZNACZANIE WSP;

USES CRT;

VAR X1,X2,Y1,Y2,D,DX12,DY12,DX1P,DY1P,L,CA,SA,SP,YP,XP:REAL;

VAR N,K:INTEGER;

BEGIN

CLRSCR;

WRITELN(‘LICZBA WYZNACZANYCH PUNKTOW W’);

READLN(N);

WRITELN(‘PODAJ X I Y PTK POCZATKOWEGO I KONCOWEGO’);

READLN(X1,Y1,X2,Y2);

DX12:=X2-X1;

DY12:=Y2-Y1;

IF DX12=0 AND DY12=0 THEN

BEGIN

WRITELN(‘ZLE X Y’);

READLN;

EXIT

END;

L:=SQRT(DX12*DX12+DY12*DY12);

CA:=DX12/L;

SA:=DY12/L;

FOR K:=1 TO N DO

BEGIN

WRITELN(‘ODLEGLOSC OD PUNKTU WYZNACZONEGO’);

READLN(D);

DX1P:=D*CA;

DY1P:D*SA;

XP:=X1+DX1P;

YP:=Y1+DY1P;

WRITELN(‘X=’,XP:0:2);

WRITELN(‘Y=’,YP:0:2);

END;

READLN

END.

TABLICE

SORTOWANIE liczb w sposób rosnacy

Uses crt;

Var

L:ARRAY[1..20] OF REAL;

N,K,M:INTEGER;

R:REAL;

BEGIN

CLRSCR;

WRITELN (‘ILOŚĆ LICZB’);

READLN(N);

FOR K:=1 TO N DO

BEGIN

WRITE (‘LICZBA’,K:2,’’);

READLN(l[K]);

END;

{SORTOWANIE}

FOR K:=1 TO N-1 DO

FOR M:=K+1 TO N DO

IF L[K]>L[M] THEN

BEGIN

R:=1[K];

L[K]:=L[M];

L[M]:=R;

END;

WRITELN (ZBIOR POSORTOWANY’);

FOR K:=1 TO N DO

WRITELN (L[K]:0:2);

READLN;

END.

TRANSPOZA MACIERZY

PROGRAMTRANSPOZA;

USES CRT;

TYPE

MACIERZ=ARRAY[1..10,1..10] OF REAL;

VAR A,AT:MACIERZ;

VAR K,W,LW,LK:INTEGER;

LABEL CZYTAJ;

BEGIN

CLRSCR;

WRITELN(‘PODAJ WYMIARY MACIERZY LW,LK’);

READLN(LW,LK);

AT[K,W]:=A[W,K];

END;

WRITELN(‘TRANSPOZA’);

FOR W:=1 TO LW DO

FORK K:=1 TO LK DO

BEGIN

WRITELN(A[W,K]);

END;

FOR K:=1 TO LK DO

BEGIN

FOR W:=1 TO LW DO

WRITE(AT[K,W]:5:1);

WRITELN;

READLN;

END;

END.

MACIERZ suma

program macierz;

uses crt;

TYPE MACIERZ =:array[1..10,1..10] of real;

VAR A,B,C:MACIERZ;

LW1,LK1,LW2,LK2,W,K:INTEGER;

LABEL 10;

BEGIN

CLRSCR;

10:WRITELN(‘WYMIARY MACIERZY PIERWSZEJ (WIERSZ,KOLUMNA)’);

READLN (LW1,LK1);

Writeln (‘wymiary macierzy drugiej (wiersz,kolumna)’);

Readln(lw2, lk2);

IF (LW1<>LW2) OR (LK1<>LK2) THEN

BEGIN

WRITELN (‘ZLE WYMIARY’);

GOTO 10

END;

{CZYTANIE MACIERZY PIERWSZEJ WIESZAMI’}

FOR W :=1 TO LW1 DO

FOR K:=1 TO LK1 DO

BEGIN

WRITELN (‘A[‘,W:2, ‘ ,’, K:2, ‘]=’);

READLN (A[W,K]);

END;

{czytanie macierzy drugiej}

FOR W:=1 TO LW2 DO

FOR K:=1 TO LK2 DO

BEGIN

WRIETE (‘B[‘,W:2,’,’,K:2,’]=’);

READLN (B[W,K]);

END;

{SUMOWANIE MACIERZY}

FOR W :=1 TO LW1 DO

BEGIN

FOR K:=1 TO LK1 DO

BEGIN

C[W,K]:=A[W,K]+B[W,K];

WRITE (C[W,K]);

END;

WRITELN;

END;

END.

MNOZENIE MACIERZY

PROGRAM MNOZENIE;

USES CRT;

TYPE MACIERZ=ARRAY[1…10,1…10] OF REAL;

VAR A,B,C:MACIERZ;

LW1,LW2,WK1,LK2,W,K,L:INTEGER;

LABEL CZYTAJ;

BEGIN

CLRSCR;

CZYTAJ:

WRITELN(‘WYMIARY MACIERZY PIERWSZEJ’);

READLN(LW1,LK1);

WRITELN(‘WYMIARY MACIERZY DRUGIEJ’);

READLN(LW2,LK2);

IF(LK1<>LW2) THEN

BEGIN

WRITELN (‘ZLE WYMIARY MACIERZY’);

GOTO CZYTAJ;

END;

{MNOZENIE}

FOR W:=1 TO LW1 DO

FOR K:=1 TO LK2 DO

C[W,K]:=0;

FOR W:=1 TO LW1 DO

FOR K :=1 TO LK2 DO

FOR L:=1 TO LW2 DO

C[W,K]:=C[W,K]+A[W,L]*B{L,K];

FOR W:=1 TO LW1 DO

BEGIN

FOR K:=1 TO LK2 DO

WRITE (C[W,K]:0:1);

WRITELN;

END;

END.

Tablica dwuwymiarowa SUMA ELEMENTOW W OSTATNIM WIERSZU I W OSTATNIEJ KOLUMNIE WSKAZE POLOZENIE ELEMENTU MAKSYMALNEGO

PROGRAM TABELA;

USES CRT;

VAR

A:ARRAY[1..10,1..10] OF REAL;

1K,1W,W,K:INTEGER;

SK,SW,MAX,WMAX,KMAX,:REAL;

BEGIN CLR SCR;

WRITELN (‘PODAJ WYMIARY:WIERSZ, KOLUMNA’);

READLN(LW,LK);

FOR W:=1 TO LW DO

FOR K:=1 TO LK DO

BEGIN

WRITE (‘A[‘,W:2,’,’,K:2,’]=’);

READLN(A[W,K]);

END;

FOR K:=1 TO LK DO

SW:SW+A[LW,K]);

FOR W:1 TO LW DO

SK:SK+A[W,LK];

MAX:=A[1,1];

WMAX:=1;

KMAX:=1;

FOR W:=1 TO LW DO

FOR K:=1 TO LK DO

IF A[W,K]>MAX THEN

BEGIN

MAX:=A[W,K];

WMAX:=W;

KMAX:=K;

END;

WRITELN(‘SUMA ELEMENTOW W OSTATNIM WIERSZU=’,SW:0:2);

WRITELN(‘SUMA ELEMENTOW W OSTATNIEJ KOLUMNIE=’,SK:0:2);

WRITELN(‘MAX ELEMENT=’,MAX:0:2,’,LEZY W’ WMAX:0:2,’WIERSZU’);

WRITLN(‘I W’,KMAX:0:2,’KOLUMNIE’);

READLN;

END.

PLIKI

WYNIKI POMIARU DZIALEK W KSZTALCIE TRAPEZU

PROGRAM DZILKA;

USESCRT;

VAR A,B,H:REAL;

N,K,NRD:INTEGER;

DANE:TEXT;

NAZWA:STRING[30];

BEGIN

CLRSCR;

WRITELN(‘NAZWA TWORZONEGO PLIKU’);

READLN(NAZWA);

ASSIGN(DANE,NAZWA);

WRITELN(‘LICZBA POMIAROW’);

READLN(N);

REWRITE(DANE);

FOR K:=1 TO N DO

BEGIN

WRITELN(‘PODAJ NUMER I WYMIARY A,B,H’,K:2,’DZIALKI’);

READLN(NRD,A,B,H);

READLN;

WRITELN(DANE,NRD:3,A:10:2,B:10:2,H:10:2);

END;

CLOSE(DANE);

END.

PROGRAM KTÓRY POBIERZE Z PLIKU TWORZONEGO POPRZEDNIM PROGRAMEM POLE DZILKI WSKAZANEJ PRZEZ NUMER

PROGRAM DZIALKA;

USESCRT;

TYPE

WEKTOR1=ARRAY[1…50] OF INTEGER;

WEKTOR2=ARRAY[1..50] OF REAL;

VAR

NRD:WEKTOR1;

A,B:WEKTOR2;

N,K,ND:INTEGER;

B1,B2,P:REAL;

POMIARY:TEXT;

NAZWA:STRING[30];

BEGIN

CLRSCR;

WRITELN(‘NAZWA PLIKU Z DANYMI’);

READLN(NAZWA);

ASSIGN(POMIARY,NAZWA);

RESET(POMIARY);

WRITELN(‘LICZBA DZIALEK’);

READLN(N);

FOR K:=1 TO N DO

BEGIN

READLN(POMIARY,NRD[K],A[K],B[K]);

WRITELN(NRD[K]:3,A[K]:10:2,B[K]:10:2);

END;

CLOSE(POMIARY);

WRITELN(‘PODAJ NUMER DZILKI’);

READLN(ND);

FOR K:=1 TO N DO

IF ND=NRD[K] THEN

BEGIN

B1:=A[K];

B2:=B[K];

P:B1*B2/10000;

WRITELN(‘POLE DZILKI O NUMERZE’,ND:2,’=’,P:0:4,’HA’);

READLN;

END

ELSE

BEGIN

WRITELN(‘BRAK DANYCH O DZIALCE NR=’,ND);

READLN;

END;

END.

WCZYTANIE DANYCH Z PLIKU UTWORZENIE NOWEGO PLIKU ZAWIERAJACEGO POSORTOWANY ZBIOR

PROGRAM SORTOWANIE;

USES CRT;

VAR

N,M,K:INTEGER;

L:ARRAY[1..50] OF REAL;

DANE,WYNIK:TEXT;

PLIK1,PLIK2:STRING[40];

R:REAL;

BEGIN

CLRSCR;

WRITELN(‘PODAJ NAZWE PLIKU Z DANYMI’);

READLN(PLIK1);

WRITELN(‘PODAJ NAZWE PLIKU Z WYNIKAMI’);

READLN(PLIK2);

ASSIGN(DANE,PLIK1);

ASSIGN(DANE,PLIK2);

RESET(DANE);

REWRITE(WYNIKI);

WRITELN(‘ILOSC LICZB’);

READLN(N);

FOR K:=1 TO N DO

BEGIN

READLN(DANE,L[K]);

END;

{SORTOWANIE}

FOR K:=1 TO (N-1) DO

FOR M:=K+1 TO N DO

IF L[K]>L[M] THEN

BEGIN

R:=L[K];

L[K]:=L[M];

L[M]:=R;...