Przeglądarki.doc

(226 KB) Pobierz
Paweł Grądzki Kl

Paweł Grądzki Kl.II Ti

 

Mozilla firefox

 

Mozilla Firefox przeglądarka internetowa oparta na silniku Gecko, tworzona przez Fundację Mozilla/Korporację Mozilla oraz wolontariuszy. Obecnie druga w rankingu najpopularniejszych na świecie pod względem liczby użytkowników.

Początkowo nazywała się Phoenix, potem Mozilla Firebird i Firebird; obecną nazwę nosi od 9 lutego 2004. Preferowanym przez twórców skrótem nazwy jest "Fx" lub "fx", jednak na świecie często używany jest skrót "FF".

Firefox jest jedną z najczęściej używanych aplikacji na licencji Open Source, o jego popularności świadczy 100 milionów pobrań w ciągu niecałego roku od daty premiery wersji 1.0. Wg badań firmy Net Applications, w sierpniu 2007 Firefox był używany przez 14,56% internautów, z czego 14,05% stanowiły wersje 1.5 i nowsze.

Cechy i funkcjonalność

Bezpieczeństwo

Przeglądarka Firefox wspiera technologie zabezpieczeń obsługiwane przez większość pozostałych nowoczesnych programów tego typu. W odróżnieniu od Internet Explorera i podobnie jak wiele konkurujących z nim przeglądarek, produkt Mozilli nie obsługuje kontrowersyjnej technologii ActiveX, oraz nie opiera się w równie dużym stopniu na podziale witryn na strefy bezpieczeństwa. Obie te cechy uważane są przez część ekspertów za istotny atut tego programu.

Obsługa standardów

Firefox jest w dużym stopniu zgodny z istniejącymi standardami i wytycznymi światowej organizacji W3C – obsługuje nowoczesne technologie takie jak HTML, XHTML, CSS, CSS2, częściowo CSS3, JavaScript, MathML, SVG, XSLT i XPath. Poprawnie wyświetla przezroczystość obrazków w formacie PNG. Pewne elementy ze standardów W3C jednak nie są zaimplementowane lub są zaimplementowane szczątkowo.

Przeglądanie w kartach

Program obsługuje wyświetlanie stron w kartach, co pozwala użytkownikowi na wyświetlanie wielu stron w jednym oknie programu. Opcja ta została przejęta z pakietu Mozilla Suite, która z kolei opierała się o rozwiązanie zastosowane w rozszerzeniu MultiZilla dla SeaMonkey.

Blokowanie wyskakujących okienek

Firefox zawiera zintegrowany i konfigurowalny system do blokowania wyskakujących okienek pop-up. Ta funkcja była w nim zaimplementowana już od wczesnych wersji beta i – do czasu, gdy o podobną opcję wzbogacił się Internet Explorer po instalacji Windows XP Service Pack 2 – była jedną z kart przetargowych Mozilli w starciu z przeglądarką producenta z Redmond. Domyślnie, Firefox blokuje wszystkie wyskakujące okna, można jednak skonfigurować białą listę stron, z której pop-upy blokowane nie będą. Można również wyłączyć blokadę, umożliwiając stronom otwieranie okien lub pozwolić otworzyć pop-up tymczasowo. System ten potrafi również zablokować pop-upy generowane przez plugin Flasha lub Javy.

Zintegrowany menedżer pobierania plików

Firefox zawiera zintegrowany menedżer pobierania plików. Pobierane pliki mogą być automatycznie otwierane w zależności od typu, bądź też zapisane bezpośrednio na dysk – domyślnie na pulpit w systemach Windows i katalogu użytkownika w systemach GNU/Linux. Domyślna lokacja może być zmieniona na inną, można też nakazać programowi pytanie o katalog zapisu dla każdego pobierania.

 

Internet Explorer

 

Windows Internet Explorer (wcześniej Microsoft Internet Explorer), w skrócie IE lub MSIE – program komputerowy, który spełnia funkcję przeglądarki stron WWW, produkt amerykańskiej firmy Microsoft.

Opis programu

Program ten, w wersji Windows, rozwijany jest na bazie kodu Mosaic zakupionego od firmy Spyglass. Program został oficjalnie zaprezentowany 23 sierpnia 1995 roku. Pierwsza wersja programu nie potrafiła jeszcze poprawnie interpretować polskich znaków – stało się to dopiero w spolszczonej wersji 2.0 – zaś obsługa ramek pojawiła się dopiero w wersji 3.0.

Istotną cechą Internet Explorera jest otwarty charakter programu, dzięki któremu firmy trzecie mogą tworzyć tzw. wtyczki (plugin) rozszerzające funkcjonalność przeglądarki. Typowym przykładem jest wtyczka obsługująca wyszukiwarkę Google, zaś polscy użytkownicy korzystają z wtyczek OnetPilot i WPinacz, które obsługują portale Onet.pl i Wirtualna Polska.

Opera

Opera browserdarmowa, wieloplatformowa przeglądarka internetowa, a właściwie pakiet internetowy, tworzony i rozwijany przez norweską firmę Opera Software ASA, którego jednym z elementów jest przeglądarka internetowa.

Cechy i komponenty

Opera jest programem wielofunkcyjnym, łączącym w sobie funkcjonalność przeglądarki internetowej, klienta poczty elektronicznej i Usenetu, klienta IRC, czytnika kanałów RSS oraz klienta protokołu BitTorrent. W wersji 9.20 została dodana konsola developerska oraz funkcja błyskawicznych zakładek (speed dial).

Przeglądanie na kartach

Opera obsługuje przeglądanie stron na kartach bazujące na interfejsie TDI, oraz MDI. Oznacza to, że strony mogą być otwierane w jednym oknie przeglądarki jako odrębne karty. Poszczególne karty można dowolnie rozmieszczać, minimalizować, maksymalizować i zmieniać ich rozmiar, na podobnej zasadzie jak w większości aplikacji okienkowych w systemie Windows.

Gesty myszy

Opera posiada wbudowaną obsługę gestów myszy. Gesty myszy umożliwiają wykonanie takich czynności jak otworzenie nowej karty, cofnięcie do poprzedniej strony, czy przejście do następnej za pomocą określonego ruchu myszą.

Menedżer pobierania plików

Wbudowany menedżer pobierania plików pozwala na podstawowe operacje, takie jak zatrzymanie i wznowienie pobierania, ponowne pobieranie, podstawowe opcje zarządzania ściągniętymi plikami. Pobierane pliki są pamiętane w historii pobierania. Menedżer jest dostępny także jako panel boczny.

 

Blokowanie wyskakujących okienek

W zależności od ustawionego trybu pracy Opera może blokować wyskakujące okienka, zawierające najczęściej reklamy. Domyślnie blokowane są wszystkie niechciane pop-upy, lecz w opcjach można ustawić, by Opera blokowała wszystkie wyskakujące okienka, lub jedynie te, które nie zostały otwarte w wyniku akcji podjętej przez użytkownika. Można również wyłączyć zupełnie tę blokadę.

Blokowanie zawartości

Przeglądarka została wyposażona w narzędzie do blokowania wybranej treści na stronie, tj. obrazki, czy obiekty multimedialne. W celu posłużenia się narzędziem, należy z menu kontekstowego wybrać polecenie zablokuj zawartość..., a następnie wskazać element przeznaczony do blokowania.

Sesje

Opera umożliwia zapisywanie a następnie otwieranie zestawów stron, zwanych sesjami. Do tego oferuje podstawowe opcje zarządzania, możliwość otwierania wybranej sesji przy starcie przeglądarki. Zapisane sesje zawierają pełen zestaw informacji na temat przeglądanych w momencie zapisania stron, takich jak ustawienia wyświetlania, pozycja suwaka, powiększenie itp.

Personalizacja interfejsu

(2/4)

Przykładowe menu opery dla Wikipedystów

Przykładowe menu opery dla Wikipedystów

(3/4)

Przykładowe menu opery dla Wikipedystów

Przykładowe menu opery dla Wikipedystów

(4/4)

Przykładowe menu opery dla Wikipedystów

Przykładowe menu opery dla Wikipedystów

Opera posiada jeden z najłatwiej i w największym zakresie dostosowalnych interfejsów wśród przeglądarek internetowych. Istnieje możliwość zmiany położenia niemal każdego przycisku, do tego do interfejsu można dołączać własne, niestandardowe przyciski. Mechanizm obsługi skórek pozwala na ich natychmiastową zmianę i podgląd bez konieczności restartowania przeglądarki. Układem przycisków i pasków narzędziowych można zarządzać z poziomu menu opcji – możliwe jest stworzenie kilku niezależnych kombinacji interfejsu i ich wymienne używanie. Producent programu udostępnia na swojej stronie internetowej sporą liczbę gotowych konfiguracji skórek i pasków narzędziowych. Instalacja większości z nich odbywa się z poziomu strony WWW, nie ma konieczności ręcznego pobierania i przenoszenia plików do katalogu ze skórkami/konfiguracjami.

Udogodnienia dla osób niepełnosprawnych

Opera posiada funkcje wsparcia dla użytkowników niepełnosprawnych.

·         Funkcja płynnego powiększania/pomniejszania strony wpływa na wielkość wszystkich elementów oglądanej strony, strona jest jednocześnie dostosowywana do okna.

·         Moduły umożliwiające sterowanie głosem oraz "czytanie" przez Operę zaznaczonych partii tekstu.

·         Możliwość zastosowania własnego stylu CSS, na przykład powiększonej czcionki i wysokiego kontrastu.

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin