Moduł 6.pdf

(1079 KB) Pobierz
Medycyna pracy
Medycyna pracy
Medycyna pracy
Wstęp
1. Struktura organizacyjna służby medycyna pracy
2. Wpływ czynników środowiska pracy na organizm ludzki
3. Wypadkowość w miejscu pracy. Choroby zawodowe i parazawodowe. Ergonomia pracy
3.1. Wypadkowość w miejscu pracy
3.2. Choroby zawodowe i parazawodowe
3.3. Fizjologia i ergonomia pracy
4. Działalność pielęgniarska w środowisku pracy
4.1. Diagnoza pielęgniarska w miejscu pracy
5. Promocja zdrowia i opieka lekarska w środowisku pracy
5.1. Promocja zdrowia
5.2. Opieka lekarska w środowisku pracy
Wstęp
Miejsce pracy człowieka, mimo wielu nowatorskich rozwiązań technologicznych
i bogatej wiedzy na temat potencjalnych zagrożeń, nadal może pozostawać
stanowiskiem niebezpiecznym. Pracownik może być narażony na działanie
szkodliwych czynników fizycznych, chemicznych czy biologicznych. Może pracować
w warunkach nadmiernego obciążenia wysiłkiem fizycznym bądź w nieprawidłowych
warunkach ergonomicznych, może również doświadczać nadmiernego obciążenia
psychicznego w pracy. Skutkiem działania tych negatywnych czynników mogą być
choroby zawodowe lub parazawodowe, a w sytuacjach skrajnych — wypadki
w miejscu pracy. Aby maksymalnie ochronić pracownika przed negatywnym
wpływem środowiska pracy i stworzyć optymalne warunki do jej wykonywania,
utworzono służby medycyny pracy. Służby te działają równolegle do innych organów
czuwających nad pracownikiem. Bezpośredni nadzór zdrowotny nad pracującym
1
Medycyna pracy
pełni lekarz specjalista medycyny pracy wraz z pielęgniarką przemysłową, która stara
się koordynować opiekę nad pracownikiem (ocena miejsca pracy, pierwsza pomoc
w nagłych wypadkach, udział w badaniach okresowych i kontrolnych).
2
Medycyna pracy
1. Struktura organizacyjna służby medycyny pracy
Przeobrażenia w gospodarce pociągają za sobą zmiany warunków pracy. Na wolnym
rynku narasta konkurencja, wymuszająca wzrost wydajności, postępuje również
mechanizacja i robotyzacja stanowisk pracy, powszechnie wprowadza się nowe
technologie informatyczne. Uważne postrzeganie i ocena tych zjawisk muszą
pociągać za sobą rozwój i przekształcenia w dziedzinie medycyny i higieny pracy.
Zmieniające się trendy demograficzne również wpływać będą na opiekę zdrowotną
nad pracującymi. Wydłużenie okresu życia i zwiększenie odsetka ludzi starszych
spowoduje ujawnianie się w większym stopniu charakterystycznych dla tego okresu
chorób. O zmianie ich profilu decyduje również nasilenie działania czynników
cywilizacyjnych (zmniejszony wysiłek fizyczny, nadmierne stosowanie używek itd.).
Sprawne funkcjonowanie służby zdrowia pracujących przyczynia się nie tylko do
poprawy ochrony zdrowia osób pracujących, ale także do ogólnego rozwoju
społeczno-gospodarczego. Przy pomocy tych służb można również sprawować
nadzór nad nadmiernymi wydatkami związanymi między innymi z absencja
chorobową.
W celu ochrony zdrowia pracujących przed niekorzystnym wpływem warunków
związanych ze środowiskiem pracy i sposobem jej wykonania, a także w celu
sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, utworzono służbę
medycyny pracy. Całość zagadnień związanych z tą formą opieki medycznej
zawartych jest w ustawie z 27 czerwca 1997 roku. Zgodnie z jej postanowieniami
zapewniono pewną odrębność służb medycyny pracy w stosunku do ogólnego
systemu opieki zdrowotnej.
Jednostkami organizacyjnymi służb medycyny pracy są:
1) jednostki podstawowe:
a) publiczne zakłady opieki zdrowotnej, tworzone i utrzymywane w celu
sprawowania profilaktycznej opieki nad pracującymi,
3
Medycyna pracy
b) zakłady opieki zdrowotnej, tworzone i utrzymywane przez pracodawców i inne
podmioty, jeżeli profilaktyczna opieka zdrowotna nad pracującymi jest ich
zadaniem statutowym,
c) lekarze praktykujący indywidualnie, posiadający odpowiednie kwalifikacje,
2) wojewódzkie ośrodki medycyny pracy.
Praca dostarcza nie tylko finansowych i materialnych środków do zaspokojenia
potrzeb życiowych, stanowi także źródło pozytywnych doznań społecznych,
psychologicznych, wpływa korzystnie na zdrowie i samopoczucie.
Jednak mimo wysokiego rozwoju gospodarczego miejsce pracy nadal może
pozostawać stanowiskiem niebezpiecznym. Pracownik może być narażony na
działanie szkodliwych czynników fizycznych, chemicznych, biologicznych, może
pracować w warunkach nadmiernego obciążenia wysiłkiem fizycznym bądź
w nieprawidłowych warunkach ergonomicznych, może również doświadczać
nadmiernego obciążenia psychicznego w pracy.
4
Medycyna pracy
2. Wpływ czynników środowiska pracy na organizm ludzki
Czynniki fizyczne, na jakie może być narażony pracownik, to przede wszystkim
hałas, wibracja, promieniowanie jonizujące i niejonizujące, pyły organiczne
i nieorganiczne oraz warunki mikroklimatyczne.
Hałas to drgania akustyczne o dowolnym charakterze, uznawane za niepożądane
w danym miejscu, czasie i warunkach. W powszechnym rozumieniu tego słowa za
hałas uznaje się drgania akustyczne słyszalne (16–20 000 Hz), jednak normy
higieniczne wyodrębniają trzy rodzaje hałasu: hałas infradźwiękowy, hałas słyszalny,
hałas ultradźwiękowy. Istnieje zależność między czasem działania hałasu i jego
poziomem, a wielkością ubytku słuchu. Ubytki słuchu powstałe w pierwszym roku
pracy są przeważnie odwracalne. Największy ich wzrost powstaje w pierwszych
pięciu latach pracy w hałasie, później (do 10 lat) wzrasta on znacznie wolniej.
Powyżej tego okresu ubytki nie pogłębiają na skutek działania hałasu, lecz ze
względu na wiek robotnika. Ubytek słuchu wywołany jest zmianami degeneracyjnymi
w obrębie receptora słuchowego (narządu Cortiego), który przestaje wykonywać swe
czynności biologiczne i stopniowo ulega zanikowi, przekształcając się w tkankę
bliznowatą.
Zarówno w krajach rozwijających się, jak i uprzemysłowionych ubytek słuchu
wskutek narażenia na hałas stanowi jedną z najbardziej powszechnych chorób
zawodowych.
Zapobieganie skutkom działania hałasu sprowadza się do ograniczenia ekspozycji
na hałas, dzięki nowatorskim rozwiązaniom technologicznym, metodom pracy
o niskim natężeniu hałasu, redukcji hałasu w miejscu jego powstania, stosowaniu
osobistych osłon słuchu przez pracowników, bądź też skróceniu okresu narażenia na
hałas. Podobne strategie działań zapobiegawczych stosowane są w celu ochrony
przed innymi czynnikami fizycznymi, zwłaszcza wibracją i promieniowaniem
jonizującym.
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin