Wielka niewiadoma.pdf

Wielka

niewiadoma

- 1 -

PROLOG

Z dziennika Elizabeth Golden

4 listopada 1910

Kochany Dzienniczku, Dzisiaj serce moje pękło.

Uważam, że miłość oznacza zaufanie. Kocham szeryfa Setha Masena

z całej duszy, ale on nie wierzy ani jednemu mojemu słowu. Nie ufa mi

i chętniej dał wiarę tym, którzy mnie oskarżyli, niż mnie. Jestem wobec

niego uczciwa. I tym bardziej boli, że wierzy innym.

Wiem, że złoto, o którego kradzież mnie posądzono, zabrał burmistrz,

James Halifax. Oszukał wszystkich w całym mieście. Nawet szeryfa.

Myślałam, że serce wskaże ci, komu powinieneś wierzyć.

Jestem teraz bardzo nieszczęśliwa. Im bardziej kocham Edwarda, tym

więcej mam kłopotów z prawem. Grano niedawno w pokera o bardzo

wysoką stawkę. Jak powiadają w mieście, Laurent Cullen oszukał

Richarda Windcrofta. To prawda! Wiem, że Laurentowi pomagał

burmistrz. Później udało mi się sprowokować Laurenta i ten przyznał

mi się do oszustwa.

Wyznał mi także, że wie, iż to James ukradł złoto i na mnie skierował

podejrzenia.

Laurent znał prawdę. Myślałam, że zdołam namówić go, żeby

powiedział wszystko Sethowi... szeryfowi Masenowi. Serce mocniej mi

bije, kiedy piszę jego imię. Jakże chciałabym zostać panią Sethową

Masen! Mój najdroższy Sethcie... Nigdy nie dowiesz się, jak bardzo cię

kocham. Moje serce należy do szeryfa Setha Masena, który jednak

widzi tylko, że złamałam prawo, na którego straży on stoi.

Kochany dzienniczku, moje łzy padają na twe stronice, gdy piszę te

słowa. Laurent Cullen, moja ostatnia nadzieja, został zamordowany.

Jestem pewna, że kryje się za tym James, ale nie mam jak tego

udowodnić.

James Halifax... podły, zły człowiek!

W zeszłym tygodniu zabrałam złoto Jamesowi i wysłałam mu liścik.

Nie może oskarżyć mnie po raz drugi, prawda? Wiadomość ode mnie

musi sprowokować go do konfrontacji.

- 2 -

Burmistrz Halifax nic nie mówi na temat złota.

Nie mam wyboru. Wyjeżdżam z miasta. Zniknę na zawsze. Razem ze

złotym skarbem wymknę się późno nocą. Kocham cię, Sethcie Masen.

Opuszczam cię zrozpaczona, ze złamanym sercem...

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Czyżbym właśnie zmieniał historię? – zastanawiał się Edward Cullen,

gdy zjeżdżał swoim czerwonym pickupem z autostrady.

Był słoneczny listopadowy dzień. Edward wjechał przez kutą bramę

na teren posiadłości Swanów i szutrową drogą podążał w stronę domu

z coraz większym niepokojem. Od stu lat żaden Cullen nie postawił

stopy na terenie farmy końskiej Swanów. Przez cały ten czas obie

rodziny pałały do siebie gorącą nienawiścią. A teraz i on został w to

uwikłany.

– Możesz jeszcze zawrócić do domu – powiedział na głos. Rozglądał

się dookoła z zaciekawieniem. Ziemia Swanów była bardzo podobna

do majątku Cullenów.

Miał wokół siebie niezmierzone połacie pastwisk. Południowe wiatry

Teksasu po przyginały ku ziemi kępy drzew. Edward uwielbiał

otwarte przestrzenie i płomienne zachody słońca. Zamierzał osiedlić

się w tych stronach. Kupił już ranczo i zamierzał wprowadzić się tam

wkrótce.

Lubił serdecznych mieszkańców tamtych stron i lubił swoją rodzinę.

Wuj, Carlise Cullen, był człowiekiem mądrym, przyjacielskim i

dobrym. Obawiał się, że pokojowa misja Edwarda była bardzo

nieroztropna. Jego wcześniejsze próby pojednania się z Charliem

Swanem spełzły na niczym. Edward uznał jednak, że powinien

spróbować.

Swan. Nazwisko nie bardzo popularne, ale jemu dobrze znane.

Kojarzyło mu się ono z konferencją informatyczną w Houston, na

której był pięć miesięcy wcześniej. Był tam wtedy specjalnym

gościem. Ona miała dwadzieścia osiem lat, niebieskie oczy i czarne

włosy. Spędził z nią szaloną, namiętną noc. Ku swemu zaskoczeniu,

nie potrafił o niej zapomnieć.

- 3 -

Chociaż zwykle takie rozstania przychodziły mu z łatwością.

Zamierzali wymienić się numerami telefonów, ale musiał

niespodziewanie wyjechać, kiedy jeden z jego klientów zaginął w

dżungli w Kolumbii. Edward pamiętał,

że Isabella Swan mieszkała w Dallas. Odszukanie jej w takim mieście

było jak szukanie igły w stogu siana. Ale miał zamiar spróbować

zrobić to już wkrótce.

Opadły go podniecające wspomnienia. Jak żywe stanęły mu przed

oczami obrazy tamtych chwil. Gdy rozpiął zamek błyskawiczny i

zsunął z jej ramion czarną jedwabną sukienkę, oblał go żar na widok

jej pełnych piersi skrytych w białym, koronkowym staniczku. A

potem pożerał wzrokiem równie białe, mikroskopijne stringi.

W jego ramionach była namiętna, gorąca i dała mu noc prawdziwie

szalonego seksu. Później wiele razy z prawdziwą rozpaczą myślał o

tym, że nie zdobył numeru jej telefonu.

Samochód podskoczył gwałtownie na nierówności drogi i wyrwał

Edwarda z zamyślenia. Wrócił do rzeczywistości i czekającego go

spotkania ze Swanami z Zachodniego Teksasu. Oj, chyba nie będzie

łatwe.

Droga zakręciła łagodnym łukiem i opadła ku błotnistej rzeczułce.

Zaraz za nią, na poboczu, obok ciągnącego się wzdłuż drogi płotu, stał

czarny, lśniący samochód.

Tuż za płotem pasło się kilkanaście koni. Wśród nich stała kobieta.

Głaskała jedno ze zwierząt po szyi. Edward zastanawiał się, czy nie

była to Rose Swan Thorne, którą spodziewał się zobaczyć podczas

spotkania, na które zdążał.

Kiedy przejeżdżał obok, obróciła lekko głowę, żeby spojrzeć w jego

stronę. Jej czarne włosy lśniły w słońcu. Wypłowiałe dżinsy ciasno

opinały smukłe nogi. Miała także na sobie flanelową koszulę i

dżinsową kurtkę.

I wtedy Edwardowi zabrakło tchu, a serce zaczęło łomotać jak

szalone.

Znał ją. Nawet z tej odległości rozpoznał te oczy... Gwałtownie

nacisnął pedał hamulca. Spod kół uniósł się tuman kurzu i żwiru.

Kiedy cofał, nie przestawała mu się przyglądać. Carlise mówił trochę

o Rose Swan, ale nigdy, ani słowem nie wspomniał o Isabelli.

Isabella Swan, gorąca i ponętna... Okazało się, że należała do Swanów

z Zachodniego Teksasu!

- 4 -

Edward zatrzymał auto obok jej samochodu i wysiadł. Czuł łomotanie

serca. Z każdym krokiem coraz szybsze.

Isabella Swan. To była ona.

Kobieta tej jednej, magicznej nocy. A później wielu innych,

nieprzespanych, spędzonych na marzeniach o niej.

Ona też go rozpoznała. Otwarła usta ze zdumienia. A jej oczy robiły

się coraz większe i większe. Gorący rumieniec oblał jej policzki.

Mrugała gwałtownie. W jakimś fragmencie jego mózgu pojawiła się

myśl, że nie mogłaby grywać w pokera, bo na jej twarzy malowały się

wszystkie jej uczucia.

– Co ty tu robisz? – spytała słabym głosem.

Otrząsnął się z pierwszego szoku. Uśmiechnął się do niej.

– Przyglądam się najseksowniejszej dziewczynie w całym Teksasie i

myślę, że to mój najszczęśliwszy dzień – powiedział.

Zaróżowiła się po same uszy. Zacisnęła usta.

– Nie odpowiedziałeś na moje pytanie – skarciła go po chwili.

– Ty jesteś Swan. Swan z Teksasu.

– Wiedziałeś o tym.

– Z tego, co mówiłaś, zrozumiałem, że mieszkasz i pracujesz w

Dallas. Nie miałem pojęcia, że jesteś spokrewniona z tą właśnie

rodziną.

– Przyjechałam do domu, bo mój tata i siostra mają kłopoty.

Edward podszedł bliżej. Poczuł zapach jej perfum i musiał mocno

trzymać ręce przy sobie.

– A co ty tutaj robisz? – spytała takim tonem, jakby zwracała się do

intruza, który naruszył granice posiadłości.

– Mam spotkanie z twoją rodziną. W sprawie starych waśni – odparł

cierpliwie. Był przekonany, że znała powód jego przyjazdu.

– Jesteś krewnym Cullenów. – Zbladła jak papier. Na jej twarzy

malowały się gniew i zaskoczenie. Obrzuciła go badawczym

spojrzeniem. – Mój Boże! Ty jesteś Cullen!

– Tak. Jestem Cullen. Czy to nie zdumiewające? Jestem siostrzeńcem

Carlisea. Zaraz po urodzeniu matka oddała mnie do adopcji. Szczerze

mówiąc, jestem bardzo szczęśliwy, że odnalazłem tę rodzinę –

powiedział.

Zastanawiał się, czy ona była aż tak mocno zaangażowana w

odwieczną waśń między ich rodzinami. – Twoje zaskoczenie nie ma

- 5 -

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: