Proponowane działania:
1. Ćwiczenie oddechowe „Latające piórko”, CD1 – akompaniament do piosenki Leci marzec.
N-l odwołuje się do wyobraźni dzieci, wręcza im paski bibułki, które będą symbolizowały piórko. Przy akomp, dzieci maszerują po całej sali, wymachując „piórkiem”. Podczas wysokiej muzyki (kilka powtarzających się dźwięków granych przez n-la w wysokim rejestrze na dowolnym instrumencie melodycznym) dzieci unoszą paski bibułki i dmuchają tak, aby „piórko” jak najdłużej utrzymywało się w powietrzu. Podczas niskiej muzyki kładą „piórko” na podłodze i dmuchają na nie, przemieszczając się za nim na czworakach.
2. Wykonanie karty pracy nr 63.
Chętne dzieci mogą nazwać figury geometryczne, z których został ułożony wiosenny kwiatek. N-l prosi dzieci o wybranie z naklejek trzech trójkątów czerwonych, jednego zielonego trójkąta i prostokąta oraz żółtego kółka. Proponuje samodzielne ułożenie z nich kwiatka według zamieszczonego wzoru i naklejenie go na kartce.
3. Zabawa naśladowcza „Z wizytą u Wiosny”, nagranie A. Vivaldiego Wiosna.
N-l zawiesza ilustrację o tematyce wiosennej i zaprasza dzieci na wycieczkę. Wszyscy tworzą „pociąg”. N-l śpiewa piosenkę Pociąg krasnoludków (muz. Andrzej Koszewski, sł. Antoni Sikorski).
Ze stacyjki „Siedmiu Smutków” rusza pociąg krasnoludków.
Maszynista z kozią bródką zagwizdał cichutko.
Wyruszając na wycieczkę zaczynają w drodze sprzeczkę:
„Czy ma pociąg jechać z planem, czy może w „nieznane?”.
Jest to sygnał do wyruszenia pociągu w stronę wiosny (obrazka). Po drodze pociąg zatrzymuje się przy kąciku przyrody, n-l śpiewa dowolną piosenkę o wiośnie. Następnie pyta, po czym można poznać, że jest wiosna. Po omówieniu oznak wiosny pociąg rusza dalej. Następnie n-l włącza nagranie A. Vivaldiego Wiosna i proponuje, aby dzieci pokazały za pomocą ruchu, w jaki sposób wiosną przyroda budzi się do życia.
4. Zabawa dydaktyczna „Na jaki kolor?”.
N-l rozkłada na dywanie krążki w kolorach: zielonym, czerwonym, żółtym i niebieskim. Dzieci siedzą w kole. W dużej obręczy na środku sali leżą sylwetki żabek, listków, biedronek, kwiatów, motyli, słoneczek i chmurek. N-l prosi dzieci, by wybrały sobie dowolne sylwetki (wycięte z białego kartonu) i przyporządkowały je do chmurek w określonym kolorze, np. sylweta żabki do zielonego krążka, ponieważ żabki są zielone, sylweta słoneczka do krążka żółtego, ponieważ słoneczko jest żółte itd. Dzieci kolorują wybrane przez siebie sylwety według ich przyporządkowania i układają na krążkach w takim samym kolorze. N-l zachęca do policzenia, ile jest kwiatów, chmurek, motyli itp. Dzieci mogą porównać, o ile jest więcej lub mniej, np. żółtych motyli i czerwonych biedronek.
5. Zabawa ruchowa „Marzec czarodziej” (wg K. Wlaźnik).
N-l rysuje z boku sali zaczarowane koło. Dzieci stoją w rozsypce, jedno wyznaczone dziecko będzie marcem czarodziejem: dostaje różdżkę. Pozostałe dzieci uciekają przed czarodziejem, który stara się je dotknąć różdżką. Dziecko dotknięte przez czarodzieja wchodzi do zaczarowanego koła i nie wolno mu stamtąd wyjść, dopóki inne dziecko nie odczaruje go dotknięciem.
Scenariusz nr 5
Środki dydaktyczne:
Piosenka Leci marzec, CD1 – PIOSENKI, chusta animacyjna, szarfy w 4 kolorach, kosz, sznurek, kolorowe piłeczki.
1. Zabawa z chustą animacyjną „Kolorowe motyle”.
N-l zakłada dzieciom kolorowe szarfy. Prosi, by chwyciły za chustę i delikatnie nią falowały. Wyjaśnia zasady zabawy: chusta to kolorowy kwiat, którym lekko porusza wiatr. Dzieci to motyle: żółte, zielone, czerwone i niebieskie, które bawią się wśród kolorowych kwiatów. Po wypowiedzeniu nazwy
określonego koloru dzieci, które mają szarfy w tym kolorze, przebiegają pod chustą trzymaną przez resztę grupy.
2. Nauka I zwrotki piosenki Leci marzec, CD1.
Powtarzając za nauczycielem słowa piosenki, dzieci klaśnięciem zaznaczają każdą pauzę, a podczas refrenu wystukują rytm piosenki palcami o podłogę. Naukę przeplatamy ćwiczeniami. Dzieci maszerują podczas zwrotki, a podczas każdej pauzy na chwilę się zatrzymują.
3. Wysłuchanie piosenki Wiosna w błękitnej sukience (muz. S. Marciniak, sł. E. Zawistowska).
Wiosna w błękitnej sukience
Bierze krokusy na ręce.
Wykąpie je w rosie świeżej.
I w nowe płatki ubierze
Ref. Wiosna buja w obłokach. Wiosna płynie wysoko.
Wiosna chodzi po drzewach. Wiosna piosenki śpiewa.
Potem z rozwianym warkoczem
niebem powoli gdzieś kroczy.
Wysyła promienie słońca
I wiersze pisze bez końca.
Ref. Wiosna...
Nocą się skrada z kotami,
Chodzi własnymi drogami.
A teraz śpi już na sośnie
I nie wie, że sosna rośnie.
N-l wręcza dzieciom barwne wstążki i proponuje dowolną interpretację ruchową podczas słuchania piosenki.
4. Spacer w ogrodzie.
Każde dziecko wybiera drzewo lub krzew, na którym wskaże pierwsze oznaki wiosny. N-l zachęca do nasłuchiwania radosnego świergotu ptaków.
5. Zabawa ruchowa z celowaniem „Rzuty piłeczkami”.
N-l zawiesza na gałęzi koszyk, a w odległości około metra od koszyka wyznacza linię rzutu. Dzieci w rzędzie próbują wrzucić do kosza swoją piłeczkę. Następnie zbierają rozsypane piłeczki i powtarzamy zabawę.
Temat kompleksowy: Wiosenna pogoda
Scenariusz nr 1
Koperty z 4 słoneczkami dla każdego dziecka, kolorowe kartki, emblematy figur geometrycznych, wycięte z folii samoprzylepnej sylwety słońca i chmurek dla każdego dziecka, kredki, kartony.
1. Zabawa „Wesołe słoneczka”.
Każde dziecko otrzymuje kopertę z czterema słoneczkami. N-l proponuje przeliczanie słoneczek stosownie do umiejętności dzieci w liczeniu. Następnie pokazuje wzór i prosi dzieci, by go zapamiętały i ułożyły w szeregu na podłodze.
2. Wysłuchanie wiersza A. Rumińskiej „Wiosenna pogoda”.
Wiosenna pogoda
Jeszcze śnieg, sypie, prószy,
Jeszcze wiatr wieje w uszy,
Ale już słonko mocniej grzeje,
Śnieżek topnieje.
– To wiosenna pogoda.
Topi się śnieg
W śniegowe kałuże,
Ptaki śpiewają
W wiosennym chórze.
Raz pada deszcz, raz słonko świeci,
To wiosenna pogoda tak przeplata
„Trochę zimy, trochę lata”.
Po wysłuchaniu wiersza nauczyciel prosi dzieci o określenie:
– Jaka jest wiosenna pogoda? – Jakie pory roku przeplata?
– Po czym można poznać, że mamy już wiosnę?
3. Zabawa twórcza z kolorowymi kartkami.
Dzieci naśladują różne zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla wiosny:
– padający deszcz – stukanie palcami obu rąk w leżącą na podłodze kartkę,
– szum wiatru – poruszanie kartką trzymaną oburącz w górę i w dół,
– zimową zawieruchę – gniecenie kartki.
Na koniec zgniatają kartki i wypowiadają rytmicznie rymowankę: Wiosna przeplata trochę zimy trochę lata.
4. Praca plastyczna „Wiosenne słonko i deszczowa chmurka”.
N-l wręcza dzieciom karki złożone na pół. Prosi dzieci, by na jednej połowie nakleiły słoneczko, na drugiej chmurkę, a następnie rozłożyły kartkę i dorysowały coś wg własnego pomysłu.
5. Zabawa „Jaka to figura geometryczna?”.
N-l rozdaje dzieciom emblematy figur geometrycznych. Rysuje w powietrzu wybraną figurę geometryczną i prosi dzieci o odgadnięcie nazwy pokazanej figury przez podniesienie odpowiedniego emblematu.
Scenariusz nr 2
Środki dydaktyczne: Papierowa kula, obrazek marcowej pogody, kolorowe środki kwiatów i płatki oznaczone kropkami od 1 do 4 (płatki i środki kwiatków z tą samą cyfrą w jednakowym kolorze), Deszcz, Burza, Słońce, CD1 – WESOŁE PLĄSY, materace gimnastyczne lub inny sprzęt bądź przedmioty stanowiące przeszkody, karta pracy nr 64.
1. Zabawa słuchowo-ruchowa „Kukułcze jajo”.
Dzieci siedzą w kręgu. N-l opowiada kukułkach i ich zwyczaju podrzucania jaj do gniazd innych ptaków. Następnie proponuje zabawę „Kukułcze jajo”. Wybrane dziecko otrzymuje papierową kulę i chodzi za plecami siedzących kolegów, naśladując głos kukułki. Po chwili zostawia za plecami jednego z uczestników „jajo”, milknie i szybko wraca na swoje miejsce. Dziecko, które usłyszy, że zostało mu podrzucone jajko, zostaje kukułką i zabawa toczy się dalej. Jeśli nie usłyszy, n-l wskazuje, kto będzie kukułką.
2. Praca z obrazkiem„Marcowa pogoda”.
N-l rozmawia z dziećmi na temat marcowej pogody. Wymienia jej charakterystyczne cechy.
3. Zabawa matematyczna „Wiosenne kwiatki”.
N-l rozkłada w sali środki kwiatków i płatki oznaczone określoną liczbą kropek od 1 do 4. Dzieci odszukują i układają wokół środków płatki z taką samą liczbą kropek. Nauczyciel pyta dzieci, jakie kolory mają wiosenne kwiaty.
4. Zagadki słuchowo-ruchowe „W marcu jak w garncu”, CD1.
Zabawa polega na wykonywaniu różnych czynności w zależności od włączanych improwizacji. Gdy włączamy Deszcz, dzieci biegają po całej sali między kilkoma wcześniej przygotowanymi przeszkodami (kałużami). Improwizacja Słońce jest sygnałem do maszerowania po obwodzie koła, a improwizacja Burza zaprasza do schowania się w dowolnym miejscu sali (ucieczka przed burzą).
Prosimy dzieci o zachowanie ciszy podczas zabawy. Za każdym razem coraz bardziej przyciszamy muzykę.
5. Wykonanie karty pracy nr 64.
Omawiamy rysunki. Wskazujemy charakterystyczne cechy pogody zimowej, wiosennej i jesiennej. Prosimy dzieci o narysowanie wiosennej pogody tak, jak potrafią.
Scenariusz nr 3
Piosenka Leci marzec, CD1 – PIOSENKI, kołatki, obrazki przedstawiające zwierzęta, rolki po papierze toaletowym, kolorowe kredki, drobne ilustracje kwiatów, roślin i owadów wycięte z kolorowych czasopism, klej, skrawki kolorowego papieru, kartony w kontrastowym kolorze, pisaki.
1. Improwizacja na kołatkach do piosenki Leci marzec, CD1.
N-l powtarza z dziećmi I zwrotkę. Zapoznaje dzieci z kołatką: nazwą, brzmieniem i technikami gry na tym instrumencie. Demonstruje dwa sposoby gry: potrząsanie i uderzanie o rękę, a następnie prosi
dzieci o wykonanie do piosenki swobodnej improwizacji na kołatkach. Podczas zwrotki dzieci maszerują z kołatkami po obwodzie koła. W trakcie refrenu zatrzymują się, ustawiają twarzami do środka koła i rytmiczne grają na kołatkach (po 4 uderzenia w takcie).
2. Zabawa ortofoniczna „Głosy zwierząt”.
N-l rozkłada na dywanie obrazki przedstawiające różne zwierzęta. Zachęca dzieci do naśladowania odgłosów zwierząt przedstawionych na obrazkach. Dzieci kolejno wybierają jeden obrazek. Nazywają przedstawione na nim zwierzę i naśladują jego odgłos. N-l powtarza wszystkie zademonstrowane
przez dzieci dźwięki, zwracając uwagę na odpowiednie ułożenie warg, języka i zębów podczas artykulacji.
3. Ćwiczenie plastyczne rozwijające wyobraźnię twórczą – kreatywne dopełnianie form.
N-l przygotowuje skrawki kolorowego lub jednolitego kolorystycznie papieru oraz kartony o kontrastowym kolorze, pisaki lub kredki. Prosi dzieci, by wybrały kilka kawałków papieru i nakleiły je w dowolnym miejscu na kartonie. Następnie proponuje, by dokładne przyjrzały się wykonanej pracy, i zastanowiły, co przypomina i do czego jest podobna.
4. Praca plastyczna „Wiosna”.
Dzieci, naklejając ilustracje kwiatów, owadów itp. wycięte z kolorowych czasopism na kolorowy karton, komponują obrazek „Pani Wiosna”. Chętne mogą uzupełnić pracę własnymi rysunkami. Zwracamy uwagę na kolory, jakimi dzieci będą rysowały wiosnę. Następnie prosimy dzieci, by poszukały kolorów wiosny wśród roślin podczas pobytu w ogrodzie.
5. Zabawa „Gdzie się ukryły ptaki?”.
Zabawę można przeprowadzić w sali lub ogrodzie. Dzieci cichutko spacerują. Na hasło: skowronek zatrzymują się, nasłuchują odgłosów ptaków, naśladują ich obserwację przez lornetkę (rolki po papierze toaletowym).
Scenariusz nr 4
Piosenka Leci marzec, CD1 – PIOSENKI, instrumenty perkusyjne, sylwety kropli deszczu i płatków śniegu, 3 duże garnki, 3 drewniane łyżki, karta pracy nr 65.
1. Nauka II zwrotki piosenki Leci marzec, CD1.
N-l uczy piosenki fragmentami na zasadzie echa, potem dzieci śpiewają piosenkę z akomp, instrumentów perkusyjnych: I zespół gra podczas zwrotki rytm marszowy (po 2 uderzenia w takcie) na kołatkach, II zespół wykonuje jedno uderzenie w tamburyn na każdą pauzę (takty 2, 4, 6, 8), III zespół
gra w trakcie refrenu rytm ósemkowy na drewienkach (4 uderzenia w takcie).
2. Zabawa zręcznościowa „Zupa wiosenna”.
N-l rozkłada składniki na wiosenną zupę: krople deszczu i płatki śniegu. Dzieli dzieci na trzy zespoły, włącza piosenkę Leci marzec i proponuje zbieranie składników na zupę: każde dziecko zbiera po dwa dowolne składniki i wrzuca je do garnka. Przerwa w muzyce oznacza zakończenie zbierania. Wygrywa drużyna, której zawodnicy szybciej zbiorą składniki. Teraz można wymieszać wszystkie składniki i zacząć gotować zupę.
3. Wykonanie marcowej zupy zgodnie z przepisem w garnku – kolaż.
Dzieci przyklejają na kartonie wszystkie składniki zupy.
4. Wykonanie karty pracy nr 65.
N-l pokazuje rysunki pasujące do wiosny i jesieni. Prosi dzieci, by nakleiły zielone kropki przy rysunkach pasujących do wiosny, a czerwone przy rysunkach pasujących do jesieni. Zachęca dzieci do pokolorowania na zielono wiosennego listka.
5. Zabawa „Oglądamy krokusy”.
Dzieci spacerują po sali przy spokojnej muzyce. Na hasło: oglądamy krokusy przysiadają i patrzą na podłogę, naśladując przyglądanie się kwiatom. Na hasło: wąchamy kwiaty dzieci robią długi wdech przez nos z zamkniętymi ustami, zatrzymują powietrze (żeby zapamiętać zapach) i wypuszczają przez usta, wydając okrzyk zachwytu ach!
Odgłosy wiosny – Żaba, Bocian, Osa – CD1 DZWIĘKI DALEKIE I BLISKIE, piosenka Leci marzec – PIOSENKI, ilustracje przedstawiające żabę, bociana i osę, obrazek wiosennej łąki.
1. Zabawa tematyczna „Pani Wiosna”.
N-l wręcza dzieciom stosowne rekwizyty i pomaga przeprowadzić zabawę tematyczną „Pani Wiosna”. Przy sprzyjającej pogodzie zabawę można przeprowadzić w ogrodzie.
2. Zagadki słuchowe „Wiosna na łące”, CD1 Odgłosy wiosny – Żaba, Bocian, Osa, piosenka Leci marzec.
Po wysłuchaniu kolejno każdego nagrania n-l prosi dzieci o wskazanie odpowiedniego obrazka wśród ilustracji przypiętych na tablicy lub zawieszonych na sznurku (kilka razy zmieniamy kolejność słuchanych odgłosów i po ułożeniu obrazków wypowiadamy w różnym tempie nazwy zwierząt). Kolejne słuchanie przeznacza na improwizacje wokalno-ruchowe (naśladowanie głosem i ruchem żaby, bociana, osy). Na zakończenie dzieci śpiewają piosenkę Leci marzec. Po każdej zwrotce i refrenie n-l zatrzymuje na chwilę nagranie i podnosi jedną z ilustracji. Dzieci naśladują ruchem i głosem określone zwierzątko.
3. Opowieść ruchowa „Na wiosennej łące”.
Była wiosna. Nad zieloną, pachnącą łąką fruwały motyle i pszczółki. Na krzewach siedziały wróbelki, a w górze śpiewał skowronek. Po łące spacerowały mrówki. Po stawie małe kaczuszki pływały za swoją mamą. Wtem rozległo się głośne kumkanie. To żabki ostrzegały się przed bocianem. Bocian stał na jednej nodze i wypatrywał czegoś w trawie. Nagle powiał wiatr. Dmuchnął na chmurkę,
która zakryła słońce. Zaczął kropić ciepły kapuśniaczek. Zwierzątka ukryły się przed deszczem pod listkami, a żabki schowały się w stawie przed bocianem. W trakcie opowiadania dzieci za pomocą dowolnie dobranych ruchów i gestów odgrywają to, co się dzieje w opowieści.
4. Zabawa matematyczna „Policz zwierzątka”.
N-l pokazuje ilustrację przedstawiającą wiosenną łąkę i żyjące na niej ptaki i owady. Zadaje dzieciom pytania na temat liczby zwierząt:
– Kto policzy motyle? – Ile jest ptaszków? – Ile pływa kaczuszek?
– Których zwierzątek jest najwięcej?
5. Zabawa artykulacyjna na podstawie wiersza E. Stadtmuller „Ko, ko, ko, kwa, kwa, kwa, kto mój języczek zna?”. Dzieci w trakcie czytania wiersza naśladują głosy występujących zwierząt stosownie do treści.
Ko, ko, ko, kwa, kwa, kwa,
kto mój języczek zna?
Jestem mały poliglota,
Bo rozumiem psa i kota,
Ptasi język także znam,
Zaraz udowodnię wam.
Kotek miskę mleka miał.
Pyszne było – miauknął: ... .
Piesek też by pewnie chciał. Szczeka głośno :... .
Małej myszce ser się śni. Piszczy cicho: ... .
Kurka zniosła jajek sto. Gdacze o tym: ... .
Kaczka śliczne piórka ma. Kwacze dumnie ... .
Nad jeziorkiem żabek tłum Kumka sobie: ... .
Jak to dobrze kumie, kumie, Że ktoś po żabiemu umie.
6. Zabawa ruchowa „Świeci słoneczko” (sł. H. Kruk).
N-l obrazuje tekst za pomocą gestów, dzieci prosi o ich naśladowanie:
Świeci słoneczko jasne – uniesienie rąk do góry
Wieje wiosenny wiatr – wymachy rąk nad głową
I każdy ma ochotę wędrować sobie w świat. – marsz w miejscu
Grzeje słoneczko jasne, – uniesienie rąk do góry i poruszanie dłońmi
Pada wiosenny deszcz, – przykucnięcie i stukanie palcami w podłogę
Urosną śliczne kwiaty,
My urośniemy też. – powolne unoszenie się do pozycji stojącej.
Temat kompleksowy: Kolorowe pisanki
Kosz z pisankami, opaski dla kurczątek i dla mamy kwoki, białe opaski z pisankami w kolorze czerwonym, zielonym, żółtym i niebieskim, czerwona szarfa, nagranie dowolnej wesołej muzyki.
1. Wysłuchanie wiersza A. Rumińskiej „Kolorowe pisanki”.
Kolorowe pisanki
Siedzi kura w kurniku
Kod-ko-dak!
Już jajek w koszyku bez liku
Tak – tak, tak.
Wszyscy jajka malują
Oj – jak, jak?
Wielkanocne pisanki szykują
Oj – tak, tak.
Pierwsza pisanka w kropeczki,
Druga pisanka w kwiateczki,
Trzecia pisanka w paski,
A czwarta?
Na czwartą patrzy kurka
Z wiejskiego podwórka.
Nagle pękło jajeczko
– Chodź tu do mnie, córeczko…
2. Rozmowa o pisankach.
N-l gromadzi dzieci wokół kosza pełnego różnej wielkości pisanek.
Wyjaśnia znaczenie słowa pisanka, zapoznaje z techniką wykonywania pisanek, zachęca do swobodnych wypowiedzi na temat kolorów, wielkości i motywów ozdobnych na pisankach.
3. Zabawa „Kwoka i kurczęta”.
N-l zakłada opaskę kwoki, a dzieciom wręcza opaski kurczątek. Chodzi po sali i mówi ko, ko, ko. „Kurczęta” mogą poruszać się w dowolnych kierunkach, mówiąc pi, pi, pi. Na hasło: lis kurczęta jak najszybciej zbierają się w ciasnej gromadce przy „kwoce”, która je chowa (nauczyciel ma przygotowany miękki koc). Przez chwilę „kwoka” i „kurczęta” pozostają w ciszy. Na hasło: nie ma
lisa kurczęta wybiegają spod skrzydeł „kwoki” i zaczynają spacerować. Zabawę powtarzamy kilka razy.
4. Zabawa ruchowa „Pisanki”.
Dzieci są przebrane za pisanki – mają założone opaski z pisankami w kolorze czerwonym, zielonym, żółtym i niebieskim – i spacerują po sali przy spokojnej muzyce. Na przerwę w muzyce dobierają się w kółeczka zgodnie z kolorami pisanek. Przy dowolnej wesołej muzyce „pisanki” tańczą w kółeczkach.
5. Zabawa bieżna „Jastrząb i kury”.
...
grudzien33