KONSPEKT SPOTKANIA W GRUPACH – BŁ. KAROLINA
Cel:
- dostrzeżenie roli świętych w naszym życiu (powszechne powołanie do świętości)
- poznanie postaci Bł. Karoliny i cech nadających rys jej świętości
- przygotowanie do odważnego i odpowiedzialnego podejmowania wyzwań stawianych współczesnemu człowiekowi
Słowa – klucze: świętość, codzienność, konsekwencja, wybór, powołanie, czystość, świadectwo
1. WIDZIEĆ
A. Świętość
Grupę dzielimy na zespoły dwuosobowe. Zadaniem każdej grupy jest przygotowanie definicji ŚWIĘTOŚCI. Następnie grupy łączymy w większe zespoły, których zadaniem jest stworzenie wspólnej definicji, aż do połączenie wszystkich grup i stworzenie jednej, wspólnej definicji, opartej na pracy każdej z małych grupek.
- czym jest świętość?
- czy jest „towarem ekskluzywnym”?
- czym wyróżniali się święci, których czci Kościół?
To temat bardzo szeroki, jednak w tym przypadku stanowi tylko podbudowę pod dyskusję dotyczącą Bł. Karoliny ( → po co w ogóle o Niej mówimy) . W tej części (w zależności od ilości czasu przeznaczonego na spotkanie) osoba prowadząca może sama zrobić KRÓTKIE wprowadzenie na temat roli świętych w naszym życiu i samego powołania do świętości.
B. Karolina
Osoba prowadząca spotkanie dzieli uczestników na grupy (3-6) i każdej z nich rozdaje inny, krótki fragment biografii Bł. Karoliny. Po zapoznaniu się z fragmentem grupy zwracają fragmenty prowadzącemu i streszczają innym grupom swój fragment (wydobywając tylko te rzeczy, które uważają za najważniejsze). W ten sposób wydobywają te cechy Błogosławionej, które stanowią o Jej „niezwykłości”.
2. OSĄDZIĆ
Na podstawie przedstawionej sylwetki Bł. Karoliny sporządza się Jej „portret”.
- jakimi cechami odznaczała się Karolina?
- jak realizowała Swoje powołanie?
- co było Jej drogą ku świętości?
- co sprawiło, że tak młoda osoba była tak dojrzała?
- dlaczego Karolina została patronką KSMu?
Nie rozwijam powyższych pytań, ponieważ jest to tylko pomoc przy dyskusji. Należy skoncentrować się na tym, co będą za najistotniejsze uważać uczestnicy spotkania i podążać za nimi w prowadzeniu rozmowy.
Warto także stworzyć obraz współczesnego młodego człowieka. UWAGA!! Obraz ten nie może być stereotypowy!! Bardzo ważne jest, aby uczestnicy dyskusji stworzyli taki obraz na podstawie własnych doświadczeń i obserwacji, a nie na podstawie tego, co zwykło się mówić o „współczesnej młodzieży”. Pytania pomocnicze:
- czego oczekuje dzisiaj od życia młody człowiek?
- czego się boi?
- jakie wartości są dla niego najważniejsze?
- czy młodych ludzi można zamknąć w ramy jednej grupy?
Osoba prowadząca spotkanie prosi o zapisanie głównych myśli, które utworzą portret Bł. Karoliny i współczesnego młodego człowieka (nawet kilka portretów!). Porównując oba ze sobą należy zastanowić się nad tymi rzeczami, które łączą oba portrety, oraz nad tymi, które je dzielą.
- jakie są cechy wspólne? Co je łączy ze sobą?
- czy wspólne cechy są ważne? czy są drogą do świętości?
- jak można określić te cechy, które różnią oba portrety?
- co powoduje, że te cechy różniące istnieją?
- czy istnieją inne drogi do świętości? Jakie?
- czy Karolina nie wydaje się nam „śmieszna o niemodna” w dzisiejszych czasach?
3. DZIAŁAĆ
„Wielka świętość polega na codziennym wykonywaniu drobnych obowiązków” – Josemaria Escriva de Balaguer
- w jaki sposób możemy naśladować Bł. Karolinę? → bardzo ważne jest, by były to konkretne dziedziny życia i konkretne przykłady.
- jakie jest nasze wyobrażenie o świętości?
- jak możemy rozpoznać swoje powołanie?
Tu może nastąpić stworzenie listy tych „drobnych obowiązków”, o których mówił Josemaria. Osoby biorące udział w spotkaniu powinny wypisać wspólnie na dużej kartce takie drobne czynności, które wykonujemy w życiu codziennym służąc w ten sposób drugiemu człowiekowi. Po wypisaniu tej listy, każdy powinien się zastanowić, czy może przynajmniej jeden z tych obowiązki wykonywać z większą miłością. Jeżeli podejmie takie postanowienie, potwierdza to podpisem na Liście.
„Świętość – trzeba ja zdobywać na ostrzu miecza” – Św. Teresa z Lisieux
- co zrobiłaby Karolina, gdyby żyła obecnie?
- jak wyglądałby jej życie? czy wiele by się różniło od tego, które prowadziła naprawdę? z czego wynikają różnice?
- jak powinno w tym kontekście wyglądać nasze świadectwo wiary?
- jak mamy realizować w życiu powszechne powołanie do świętości?
W ostatnim punkcie najważniejsze jest podjęcie jakichś zobowiązań wobec siebie. Nie muszą być one wypowiedziane. Celem spotkania jest przekazanie uczestnikom prawdy o tym, że świętość nie tyle jest możliwa i dzisiaj, ale jest konieczna! Świętość, która polega na codzienności, na codziennych wyborach i na konsekwencji w realizacji wyznaczonych sobie celów. Świętość, do której drogę pokazuje nam młoda dziewczyna w swoim „zwyczajnym” życiu, nie jest prosta, ale właśnie Ona daje nam pewność, że warto. Szczególnie dzisiaj świętość wymaga od człowieka jasnych i konsekwentnych wyborów. Bo zdobywa się ją na ostrzu miecza.
elcik