Parv Valerie - PS Kocham Cię.pdf - Romance - ograzyna

VALERIE PARV

PS Kocham Cię

Tytuł oryginału: P.S. I Love You

Scan-Dalous

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Szanowny Panie Branden!

Nazywam się Suzanne Kimber i od razu wyznaję, że jestem

Pana gorącą wielbicielką. Wiem, że otrzymuje Pan tysiące

listów, zapewniam jednak, że ten list będzie jedyny w swoim

rodzaju, wiec proszę, by go Pan przeczytał do końca.

Mam czternaście lat i uczę się gry na klarnecie. W naszej

szkole muzycznej obowiązuje specjalny program, zgodnie

z którym każdy uczeń musi znaleźć sobie artystycznego opie

kuna wśród wybitnych kompozytorów lub wirtuozów naszych

czasów. Postanowiłam zwrócić się z prośbą do Pana, arcymi-

strza klarnetu, by został Pan moim mistrzem i opiekunem.

Zaczęłam uczyć się gry na klarnecie już w szkole podsta

wowej. Oczywiście, nie żywię złudzeń, że uda mi się powtórzyć

Pański sukces i nagrać pierwszy samodzielny album w wieku

czternastu lat, zamierzam jednak pójść w Pana ślady i zająć

się profesjonalnie grą na klarnecie, a potem, być może, pro-

dukcją płyt. Marzę, by tak jak Pan pewnego dnia mieć własne

studio nagrań. Nie chcę zajmować Panu zbyt wiele czasu.

Wyjaśnię tylko, że Pańska pomoc przejawiałaby się przede

wszystkim w udzielaniu mi korespondencyjnie wskazówek

i komentarza do taśm z moimi nagraniami. Czy wyświadczy

mi Pan ten zaszczyt i zechce zostać moim opiekunem? Tak

bardzo proszę!

Z wyrazami szacunku -Suzanne (Suzie) Kimber

PS Szczególnie lubią „Koncert Andrettiego ". Słuchając go,

dostają gęsiej skórki.

Reid Branden, wyraźnie zbulwersowany, wpatrywał się

w zadrukowaną maszynowym pismem kartkę. Papier zadrżał

lekko w jego smukłej dłoni o długich, delikatnych palcach,

gdy ponownie przebiegł wzrokiem ostatnią linijkę dopisaną

w widocznym pośpiechu dziewczęcym, niewyrobionym pis

mem. Gdzie i kiedy to dziecko mogło usłyszeć „Koncert An

drettiego"?

- Jeszcze jedna zakochana wariatka? Och, czyżbym nie

dość starannie przejrzała pocztę?

- To nie żadna wariatka. -Posłał swej asystentce, Toni

Rigg, lodowaty uśmiech. - Doskonale selekcjonujesz kore

spondencję, Toniu, i dobrze o tym wiesz. To prośba od jakiejś

uczennicy, bym został jej muzycznym opiekunem. - Skrzywił

się i westchnął z irytacją. — Och, kiedy wreszcie nastolatki

przestaną mnie traktować jak gwiazdora estrady?

- Dopiero wtedy, gdy przestaniesz wyglądać jak jeden

z nich - odrzekła Tonia z uśmiechem na twarzy.

Niecierpliwym ruchem przeczesał palcami jasnobrązo-

wą, bujną czuprynę, która - z czego zapewne nie zdawał,

sobie sprawy - w niemałym stopniu przydawała mu popu

larności.

- Czy ja naprawdę wyglądam jak gwiazdor? Przecież

już nie występuję przed publicznością! Cóż może być pocią-

gającego w trzydziestoletnim dyrektorze zespołu i kierowni

ku muzycznym! - Przesunął dłonią po swym twardym jak

skała brzuchu. - Do licha, chyba nawet zaczął rosnąć mi

brzuszek!

- Nie kokietuj! - roześmiała się, - Widocznie muszę ci

przypomnieć, że nie tylko wyglądasz jak holywoodzki amant,

lecz również jesteś niezrównanym muzykiem i wirtuozem

fonograficznego biznesu. Czy znasz kogoś innego, komu uda

łoby się wprowadzić Mozarta do pierwszej dziesiątki muzy

cznych przebojów?

- Może zatem nadszedł czas, bym przestał grać i skoncen

trował się wyłącznie na biznesie?

Wzruszyła ramionami.

- Jeśli jeszcze bardziej skoncentrujesz się na biznesie, bę

dziemy musieli znów się przeprowadzić. Tym razem na jakąś

odludną wyspę, gdzie nie trzeba płacić podatków.

- A propos przeprowadzek... - Z pewną ulgą przyjął

zmianę tematu. - Czy już doszłaś do siebie po przeprowadzce

z Los Angeles do północnego Sydney?

- Trochę mi brakuje podniecającej atmosfery i zgiełku

tamtego miasta -przyznała. - Ale Australia też ma swoje

uroki. Chociażby ten wspaniały apartament wśród chmur,

który dla mnie przygotowałeś! A jak postępują twoje poszu

kiwania jakiegoś lokum?

-. Powoli. Mam już naprawdę dość mieszkania w wynaję

tych apartamentach. Rozglądam się za solidnym domem...

Uniosła starannie wypielęgnowane brwi.

- Chcesz zamieszkać tutaj na stałe?

- Taki mam zamiar. Teraz, gdy amerykańska filia firmy

wspaniale się rozwija, mogę wreszcie skupić się na rynku

australijskim. Właściwie od dawna o tym marzyłem.

- Och, wiem. W głębi serca czułeś się zawsze prawdzi

wym Australijczykiem. - Wyciągnęła rękę po list, który nadal

trzymał w palcach. - Mam się tym zająć? Wysłać typową

odpowiedź i zdjęcie z autografem?

- Nie! - Słowo to zabrzmiało ostrzej, niż zamierzał, więc

uśmiechnął się lekko, żeby pokryć zmieszanie. - Zajmę się

tym sam. - Za wszelką cenę musi się dowiedzieć, gdzie to

dziecko usłyszało „Koncert Andrettiego"!

Tonia sprawiała wrażenie na wpół zdziwionej, na wpół

zirytowanej.

- W takim razie może również sam zajmiesz się tym?

- Gestem wskazała piętrzący się na biurku stos listów. - Masz

tu między innymi dwie propozycje małżeńskie. Kto wie, może

któraś cię zainteresuje? - dodała z drwiną w głosie.

- Wielkie dzięki - powiedział miękko. - Naprawdę wspa

niale się spisujesz, Toniu: Nie będę się Wtrącać. Ale ten list

mnie zaintrygował... Muszę coś sprawdzić, nim podejmę de

cyzję:

Uśmiechnęła się z życzliwą pobłażliwością.

- Ty tu rządzisz, szefie. Daj mi znać; jeśli zechcesz pody

ktować odpowiedź.

- Jesteś bezcennym skarbem! Czy już ci to mówiłem?

- Nie tak często, jak bym chciała.

- W przyszłości się poprawię. Doprawdy przeraża mnie

myśl, że pewnego dnia mnie porzucisz, ponieważ zechcesz

wyjść za mąż.

- Jaki ty jesteś staroświecki! - Obdarzyła go spojrzeniem

pełnym politowania. - Kobiety już nie porzucają pracy tylko

z tego powodu. A poza tym... wcale nie zamierzam wycho-

dzić za mąż.

- Doprawdy?

Twarz Toni oblała się lekkim rumieńcem.

- Och, oczywiście, że mam taki zamiar...- zająknęła się.

- Ale chyba znasz powiedzenie, że potrzeba pary do tanga?

- Znam - uciął krótko. Nie mogła wyrazie się jaśniej,

nawet jeśli powiedziałaby to wprost, co zresztą uczyniła kie-

Parv Valerie - PS Kocham Cię.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: