Umysł w walce z chorobą.doc

Powrót do zdrowia przychodzi mi z łatwością.

Uwalniam się od wzorca powodującego chorobę.

Kocham siebie i akceptuję taką, jaką jestem.

Każda moja komórka reaguje na moje myśli i słowa, które wypowiadam.

Każdego dnia zdrowieję coraz bardziej.

Wszystko czego pragnę, jest już we mnie.

Żyje w doskonałej zgodzie z samą sobą.

Cieszę się z życia i będę się cieszyć coraz bardziej.

Wszystko co dzieje się w moim życiu, służy mojemu dobru.

Jestem w stanie pokonać wszystkie przeszkody.

Przesyłam miłość wszystkim moim przyjaciołom.

Przebaczam wszystkim moim wrogom.

Wybaczam sobie wszystkie dawne wykroczenia.

Modelowanie zdrowia zachodzi w każdej mojej komórce.

Niech to lub coś lepszego stanie się moim udziałem!!!

Bardzo szybko w pierwszej kolejności realizują się:

-          myśli dominujące lub nawracające

-          myśli połączone z emocją.

Piramida Masłowa:

Od dołu: potrzeby fizjologiczne, bezpieczeństwa, przynależności i miłości, godności i szacunku, samorealizacji, oraz – ostatnio – na samym szczycie potrzeba wniesienia wkładu.

Techniki:

PAMIĘTAJ!!! DATA ZUPEŁNEGO WYZDROWIENIA: DO DNIA ...

1.      Upierdliwy pacjent – pytać o wszystko z detalami – aby wiedzieć bardzo dokładnie, co i jak naprawiać w sobie.
 

2.      Klinika Wszechczasów
pomieszczenia niezbędne:

-          pokój zdrowienia (znikacz)

-          apteka wszechczasów

-          sala kinowa

-          pokój odpoczynku, z kominkiem, fotelem, wyjściem na taras i do parku (kominek jako miejsce spalania)

-          basen

-          pomieszczenie z otwieraną szklaną kopułą

-          lekarze, personel medyczny, sprzęt.

3.      Wizualizacja wewnątrz siebie

-          wyobrazić sobie układ odpornościowy jako potęgę (armia, piranie, rekiny, flota kosmiczna itd.)

-          wyobrazić sobie symbole niesamowitej słabości choroby, np. czynniki chorobotwórcze jako bańki mydlane

-          dokładnie określić fizjologiczną drogę opuszczenia organizmu przez odpady

-          wyobrażenie sceny walki.

4.      Wizualizacja na zewnątrz siebie
wyjmujemy chory narząd na zewnątrz i tam poddajemy go naprawie, po czym wkładamy na miejsce.
 

5.      Znikacz
w pokoju zdrowienia. Cały pacjent lub chory narząd wkładany do szklanego znikacza – przez ściankę obserwujemy proces znikania choroby.
 

6.      Ośrodek
w pokoju zdrowienia – wejść w centrum dowodzenia czyli głowę i tam zobaczyć drzwi z tabliczką „Ośrodek dyskomfortu .... Haliny Baran (np. ośrodek lenistwa, złości, choroby)” – te drzwi zamknąć na mnóstwo zamków, urwać z nich klamkę, zaspawać dokładnie drzwi z framugą, po obu stronach postawić strażników strzegących tego miejsca dzień i noc, bowiem drzwi już nigdy nie zostaną otwarte. Co parę dni sprawdzać stan zamknięcia – jeśli strażnicy śpią lub pojawią się na spawie pęknięcia, to oznacza nie załatwione psychiczne problemy. Wtedy spawy poprawić i jak najszybciej odszukać problem i zamknąć go.
 

7.      Wodospad
w parku obok Kliniki jest strumyk, który w pewnym miejscu spływa jako wodospad. Zmywa depresję, złość, stres, komórki nowotworowe. Najpierw woda opłukuje ciało, następnie wypełnia je przez głowę i spływając w dół wypłukuję zło. Należy obserwować wodę wypływającą ze stóp i proces wypłukiwania kontynuować do momentu aż woda będzie krystalicznie czysta.
 

8.      Specjalista z przyszłości
80 000 – 100 000 lat naprzód. Zabieg w pokoju kominkowym – należy odwrócić kalendarz na rok np. 80527. Usiąść w fotelu i zaprosić specjalistę, któremu oddajemy chory organ. Specjalista wraca do swego czasu, a my w tym czasie zajmujemy się czymś., np.
 

9.      afirmacjami (pozytywne, w czasie teraźniejszym) i inkantacjami (afirmacje połączone
z emocjami).
 

10.  Lekarstwo z przyszłości
w aptece wszechczasów przesuwamy kalendarz. Wychodzimy z apteki, po chwili do niej wracamy. Otwieramy szafę apteczną i wyjmujemy z niej komfortowy dla nas lek (musimy lubić sposób jego dozowania). Na opakowaniu – moje nazwisko. Sprawdzić datę produkcji. Napis „Najlepsze lekarstwo dla Haliny Baran na ....”. Wyjąć i zażyć.
 

11.  Cofanie
w sali kinowej - likwidacja początków choroby. Przesuwamy film wstecz, do początku choroby – w tym miejscu zatrzymujemy film i ściągamy siebie z ekranu – likwidujemy początek choroby.
 

12.  Nakładanie
w sali kinowej. Cofamy film do czasu pierwszych objawów. Można wyświetlić zdrowy organ, np. obraz z atlasu anatomicznego, zdjąć ten obraz i nałożyć na swój chory organ – zostawić, aby energetycznie zdrowy organ złączył się z chorym celem uzdrowienia tego ostatniego.
 

13.  Słońca
w pokoju z rozsuwanym sufitem – słońce zbliża się do naszej głowy, wnika do niej
i do całego organizmu niszcząc chorobę i rozświetlając nasz organizm cudownym białym światłem. Opuszcza organizm przez stopy zabierając choróbsko lub stany.
 

14.  Rozmowy ze swoim organem
w pokoju kominkowym – wyjąć organ i rozmawiać z nim z miłością – wysokie pozytywne wibracje (kocham cię, jesteś mi potrzebny, twoje wyzdrowienie wiąże się z korzyścią (zdrowia, przyjemności, np. zabiorę cię do Hiszpanii, gdzie będziesz kąpać się w basenie, wygrzewać na słońcu, używać doskonałych kosmetyków – a to wszystko dla ciebie). DOTRZYMAĆ OBIETNICY!!!  Rzecz jednorazowa lub np. przez 1 rok. Korzyści uniwersalne, precyzyjnie sformułowane.
 

15.  Modlitwa
modlić się obrazami: wyobrażam sobie boski promień lub anioła, który uzdrawia.
 

16.  Technika sugestii nocnej – dla innych
idąc spać mówimy do siebie: „Za chwilę zasnę i obudzę się w momencie, gdy .... (imię i nazwisko) będzie najbardziej podatny na sugestię. Obudzę się i będę wiedziała, dlaczego się obudziłam”.
Pierwsze obudzenie się w nocy to obudzenie się podświadomości. Usiąść, zamknąć oczy, wyobrazić sobie zarys danej postaci (odbiorca), powiedzieć: „Kocham cię, bardzo szanuję. Jeśli przyjmiesz moją sugestię ... to będziesz miał korzyść w postaci ... (zaliczysz rok, będziesz zdrowy, zaoszczędzisz pieniądze itp.).
Osoba bliska – min. 3 noce, obca – min. 7 nocy.
 

17.  Drzewo
w starym lesie – pod jednym z drzew siedzi mój ojciec – podaję mu rękę, pomagam mu podnieść się, przytulam, pytam co ma mi do przekazania, co mogę mu dać. Zapamiętuję odpowiedzi, dziękuję, idę dalej. Pod innym drzewem – moja mama – dalej jak poprzednio. Pod następnym drzewem – małe dziecko – to ja: przytulam się do drzewa, przytulam siebie i dziecko do drzewa – stajemy się drzewem. Wiatr pieści moje gałęzie. Oddzielam się od drzewa, zadaję pytania mnie-dziecku. Zapamiętuję odpowiedzi. Żegnam się z dzieckiem. Wychodzę z lasu, kładę się na łące na trawie, moją twarz owiewa wiatr – dziękuję mu. Wracam do siebie.
 

18.  Ból x 3
a)  stworzyć symbol bólu – doznania fizycznego – dla podświadomości. Jeśli wyrzucimy go na inną płaszczyznę, to dla podświadomości nowa forma powoduje zakłócenie odczuwania bólu. Symbol – forma bólu – kula z kolcami. Wyciągamy ból jako formę przed siebie rozmawiamy z nim:
dlaczego się w tym miejscu znalazłeś? (pierwsza odpowiedź jest właściwa)
co chcesz mi przekazać? (odp.)
co mam zrobić, abyś sobie poszedł? (odp.).

b)  ból jako forma posiadająca dyskomfortowy kolor i wielkość. Powiększamy formę (np. przez nadmuchiwanie balonu) do bardzo dużych rozmiarów, zmniejszamy do wielkości główki od szpilki, znów powiększamy i znów zmniejszamy. Kolor rozjaśniamy poprzez biały do zielonego.

c) usuwa np. dyskomfort po podaniu leków.
Skupić uwagę na bolącym miejscu lub dyskomforcie. Na stworzonej w wyobraźni skali oceniamy intensywność dyskomfortu. Na skali od 0 do 100 ustawiamy suwak np. na 60. Nasilamy ból suwakiem do 100, ściągamy suwak do 20, znów podnosimy do 100, ściągamy do 1, podnosimy do 100, ściągamy do 0.
Reguluje dreszcze, temperaturę, nudności.

19.  Obraz świata
technika uwrażliwiająca wizualizację na postrzeganie rzeczy małych i dużych (np. wewnątrz siebie) – podróż wewnątrz organizmu roślinnego, zwierzęcego, ludzkiego.
 

20.  Sylwetka
Doradca lub specjalista od (... jakiegoś przedmiotu)
W pokoju kominkowym są drzwi balkonowe, za nimi parki i wijąca się ścieżka po horyzont. Staję w otwartych drzwiach balkonowych opierając się ramieniem o framugę. Wpatruję się w horyzont, tam gdzie kończy się ścieżka. Pojawia się zbliżająca się do mnie, rosnąca kropka. Zaczynam widzieć formę zbliżającej się do mnie postaci. W końcu widzę dokładnie całą postać. Witamy się i zapraszam postać do pokoju. Siadamy na fotelach przy kominku. Rozmawiamy: pytam o przesłanie dla mnie (odp.), o najlepszy sposób postępowania z moim dyskomfortem (odp.). Dziękuję za odpowiedzi – wiem że zawsze mogę liczyć na pomoc doradcy, choć nie zawsze przyjdzie do mnie pod ta samą postacią.
Należy dobrze rozważyć formę, sposób pojawienia się doradcy – to jest przesłanie naprawcze dla nas.
 

21.  Basen
do zmywania z siebie wyrzutów sumienia. Złota woda.
Zanurzyć się w wodzie (wraz z głową), wyjść z basenu drugą jego stroną.
 

22.  Urządzenia z przyszłości
dla konkretnego dyskomfortu.
Odwracamy kalendarz na bardzo odległą w przyszłości datę (np. za 85 000 lat), idziemy do magazynu odebrać urządzenie. Wracamy by przesunąć kalendarz z powrotem. Stosujemy urządzenie – jeśli już stanie się zbędne, likwidujemy je w znikaczu.
 

23.  Pożegnanie
technika pomocnicza
schodzimy (jak zawsze) dziesięcioma schodami w dół, otwieramy drzwi i ... znajdujemy się na morskim nabrzeżu. Zachodzi słońce, jego promienie złocą lekko marszczącą się wodę. Przy brzegu stoi gotowy do odpłynięcia statek – pakujemy nań nasz ładunek, z którym chcemy się rozstać (wspomnienia  itd.) i patrzymy, jak odpływa w dal zabierając od nas na zawsze nasz balast. To pożegnanie może okazać się trudne – łzy oczyszczają, więc płacz. Słońce zachodzi, na widnokręgu nie widać już statku. Czujesz ulgę.
Wracasz.
 

24.                      Technika rezultatu
technika kończąca każdą sesję wizualizacyjną
Ukazuje rezultat: realna data wyzdrowienia. W sali kinowej wyświetlamy: dysocjacje (ja jako obserwator, widz filmu o mnie jako osobie zdrowej, której wszyscy aktorzy wokół gratulują) i asocjacje (wchodzimy w ekran, bierzemy udział w filmie o nas samych: lekarz gratuluje nam wyzdrowienia, jest SUPER!!! Gratulacje rodziny, znajomych.
Data: „mój proces zdrowienia skończy się ... – od tego dnia jestem człowiekiem zdrowym!!!”
 

25.                      Technika 90 dni
przez 90 dni codziennie rano zadać sobie pytania:
a) co mnie w życiu uszczęśliwia?
b) z czego jestem dumna?
c) co sprawia mi radość i przyjemność?
d) kogo kocham i kto kocha mnie?

każdego dnia wieczorem:
a)czego się dzisiaj nauczyłam?
b) co dziś dałam z siebie sobie i innym?

przez 90 dni w każdej sytuacji problemowej (problem, metafora)- pytanie problemowe:
a) co w tym jest dobrego?
b) czy ten problem będzie miał dla mnie jakiekolwiek znaczenie za 10 lat?

DESER:
przez 90 dni nie wolno dopuścić do siebie:
a) żadnych smętnych myśli
b) negatywnych odczuć
c) obezwładniających pytań

Jeśli jednak coś takiego nam się przydarzy – zauważyć to zmienić, zakłócić, zamienić na pozytywne.
Po drugim zakłóceniu – cykl zaczynamy od początku!!!

Zmiana programów z dzieciństwa:

1.      Zmiana przez odwrócenie kolejności zdarzeń
w sali kinowej – puszczamy film wstecz (zmiana kolejności zdarzeń) – zaburzenie pamięci podświadomościowej.
 

2.      Odwrócenie werbalne
Np. zdanie: „Świeci piękne słońce, więc mogę pójść na rower, ale strasznie boli mnie głowa” odwracamy na „Strasznie boli mnie głowa, ale świeci piękne słońce, więc mogę pójść na rower”.
 

3.      Zmiana zakończenia akcji
zaburzenie pamięci podświadomościowej
w sali kinowej – przed zakończeniem zatrzymujemy film z naszego życia i robimy nowe zakończenie. Powtarzamy parę razy.
 

4.      Dodanie ekstra-elementu.
 

5.      Zmiana otoczenia danego zdarzenia
zaburzenie pamięci podświadomościowej:
- epoka, miejsce
 

6.      Przeciwieństwa
wszystko kolorowe w obrazie zmieniamy na biało-czarne i na odwrót, małe « duże, głośne    « ciche, słodkie «   kwaśne itd.
 

7.      TECHNIKA SUGESTII PARADOKSALNEJ
mąż – żona, rodzic – dziecko, dziecko – dziecko
Umawiam się lub wymuszam kontakt z osobą, z którą mam konflikty. Proponuję – druga osoba w końcu bierze w tym udział. Na dużej kartce piszemy dużymi literami: kiedy się kłócimy, a kiedy nie:

Plan nieporozumień
9:25 – kłócimy się
9:45 – przestajemy się kłócić
10:12 – kłócimy się
10:32 – przestajemy się kłócić
itd.

Plany rozwieszamy w całym mieszkaniu i postępujemy zgodnie z nimi, nie dając się sprowokować.
 

8.      Zagłuszenie innymi głosami
Słowa własne lub cudze zagłuszamy np. słowami wypowiadanymi przez Kaczora Donalda, albo językiem gwarowym, albo przez zwolnienie własnej wypowiedzi.




 

...