Kryptografia-wyklad_01.pdf

(34 KB) Pobierz
Kryptografia-slajdy.dvi
Wykład 1
Podstawowe pojęcia kryptologii
1.1 Co to jest kryptologia?
Szyfrem lub systemem kryptograficznym nazywamy system ukrywania znaczenia wiado
mości przez zastąpienie każdego znaku oryginalnej wiadomości w ustalony sposób przez
inny znak, przy czym zastąpienie to powinno być możliwe do jednoznacznego odwrócenia
(odszyfrowania) przynajmniej dla adresata wiadomości.
Elementy kryptosystemu
algorytm szyfrowania —niezmienny w obrębie danego kryptosystemu
klucz — dowolnie wymieniany, służący do zainicjowania konkretnej procedury
przekształcenia tekstu jawnego w tekst tajny.
Kryptologia jest nauką o wszystkich aspektach tajnego zapisywania wiadomości.
Składowe kryptologii
kryptografia, czyli nauka o szyfrowaniu wiadomości, tzn. o ukrywaniu jej znaczenia;
kryptoanaliza, czyli nauka o odczytywaniu zaszyfrowanego tekstu bez uprzedniej
znajomości klucza;
steganografia, czyli nauka o ukrywaniu wiadomości (i ich istnienia).
1
Kilka użytecznych pojęć — podejście nieformalne
Tekst jawny to oryginalna wiadomość przed zaszyfrowaniem.
Tekst tajny (szyfrogram, kryptogram) jest to wiadomość po zaszyfrowaniu.
Szyfrowaniem nazywamy przekształcanie wiadomości jawnej w tekst zaszyfrowany.
Deszyfrowanie to przekształcanie tekstu tajnego w jawny, również w przypadku,
gdy klucz nie jest znany osobom dokonującym deszyfracji (mówi się wtedy o ła
maniu szyfru).
1.2 Klasyfikacja szyfrów
Podstawowe typy szyfrów
Szyfr podstawieniowy jest szyfrem, w którym każda litera (lub ciąg liter) zostaje
zastąpiony pewnym umownym znakiem, ale nie zmienia swojego miejsca w tekście.
Szyfr przestawieniowy to szyfr, w którym każda litera tekstu jawnego zmienia swoją
pozycję w tekście, ale zachowuje swoją tożsamość; w wyniku stosowania takiego
szyfru otrzymujemy anagram tekstu jawnego.
Szyfry mieszane.
Szyfry podstawieniowe dzielą się na
szyfry monoalfabetyczne (bez homofonów), w których każdemu znakowi alfabetu
jawnego odpowiada zawsze ten sam znak alfabetu tajnego;
szyfry monoalfabetyczne z homofonami, w których każdemu znakowi alfabetu jaw
nego odpowiada zawsze ten sam zbiór znaków alfabetu tajnego, przy czym pew
nym znakom alfabetu jawnego przyporządkowane zostały zbiory znaków alfabetu
tajnego zawierające więcej, niż jeden element;
szyfry polialfabetyczne, w których używa się wielu alfabetów tajnych i każdy znak
tekstu jawnego jest szyfrowany za pomocą jednego z tych alfabetów, wybranego
w pewien ustalony sposób.
2
Klasyfikacja ze względu na wielkość przekształcanych jednostek tekstu
jawnego
szyfry blokowe,
szyfry strumieniowe.
Klasyfikacja ze względu na postać klucza
szyfry symetryczne,
szyfry asymetryczne.
1.3 Formalna definicja systemu kryptograficznego
Systemem kryptograficznym nazywamy uporządkowaną piątkę
(P, C , K , E , D),
w której
P jest skończonym zbiorem nazywanym przestrzenią tekstów jawnych,
C jest skończonym zbiorem nazywanym przestrzenią tekstów tajnych,
K jest skończonym zbiorem nazywanym przestrzenią kluczy,
E = {E k : k 2 K } jest zbiorem reguł szyfrowania,
D = {D k : k 2 K } jest zbiorem reguł deszyfrowania,
przy czym spełniony jest warunek
8 k2K 8 x2P D k (E k (x)) = x.
Elementy zbioru P nazywamy tekstami jawnymi lub otwartymi, elementy zbioru C —
kryptogramami, tekstami tajnymi lub zaszyfrowanymi, zaś elementy zbioru K — klu
czami. Elementy zbiorów E i D są, na ogół, funkcjami. Pierwsze nazywamy funkcjami
szyfrującymi, a drugie — funkcjami deszyfrującymi.
3
Zgłoś jeśli naruszono regulamin