SCENARIUSZ_UROCZYSTOSCI_WIELKANOCNYCH.doc

(143 KB) Pobierz
SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI WIELKANOCNYCH

 



SCENARIUSZ UROCZYSTOŚCI WIELKANOCNYCH

 

Cele:

·         Przypomnienie  zwyczajów i obrzędów ludowych związanych z tradycjami Świąt Wielkanocnych.

·         Uświadomienie roli tradycji w życiu narodu.

·         Integrowanie społeczności przedszkolnej we wspólnym przeżywaniu i zabawie.

·         Angażowanie przedszkolaków do aktywnego udziału w uroczystościach przedszkolnych.

 

 

Przebieg uroczystości

 

1. Powitanie przybyłych gości przez Panią Dyrektor.

 

2. Konferansjer

Tradycje są bardzo ważne w życiu każdego narodu. Najbardziej rozpowszechnione w naszej kulturze są tradycje związane z Bożym Narodzeniem i Świętami Wielkanocnymi. Mają one wiele cech wspólnych, gdyż  podkreślają nasz narodowy charakter, naszą polską gościnność, serdeczność i głęboką pobożność.

Pragniemy serdecznie powitać Państwa na dzisiejszej uroczystości z okazji Świąt Wielkiej Nocy i zaprosić do obejrzenia programu artystycznego opowiadającego o tradycjach wielkanocnych.

 

 

Dziecko 1


Witajcie goście i widzowie mili
Cieszymy się żeście tu do nas przybyli
Chcemy by to spotkanie
W pamięci zostało
I o polskich wielkanocnych zwyczajach Wam przypomniało.
 

 

3. Konferansjer

Zwyczaje związane z obchodami Świąt Wielkanocnych rozpoczynają się od Niedzieli Palmowej. Dawniej ludzie witali Chrystusa gałązkami palmowymi, a dzisiaj my na pamiątkę tego wydarzenia idziemy do kościoła z kolorowymi palmami, zrobionymi z gałązek wierzbowych, suszonych kwiatów, bibuły i traw.

Podobno palmy miały zapewnić dobre plony. Gospodynie wkładały je za obraz                                        i przechowywały do następnej Niedzieli Palmowej. Był także zwyczaj połykania bazi wierzbowych oraz chłostania się palmami, co miało zapobiec różnym chorobom.

 

 

 

 

 

Dziecko 2 - Wiersz „Palmy Wielkanocne”. (dziecko wnosi palmy  wielkanocne)

 

To są palmy przewspaniałe
Zrobione z wierzbowych gałązek
Z suszonych kwiatów i wstążek
Dajemy wam palmy w darze,
Bo tak stary zwyczaj każe.
Bo dawno temu wierzono, że palmy
Złe moce odgonią.
 

4 Konferansjer

Tydzień poprzedzający święta Wielkanocne nazywa się Wielkim Tygodniem. Jego dni wróżą pogodę na cały rok. Mówiło się, że jaka Wielka Środa – taka będzie wiosna, jaki Wielki Czwartek – takie będzie lato. Wielki Piątek wróżył  pogodę na żniwa i wykopki. Z nim związane są przysłowia:

„W Wielki Piątek – dobry siewu początek”

„Jeżeli w Wielki Piątek kropi – radujcie się chłopi”

„W Wielki Piątek jasno, to w stodole ciasno”.

 

5.  Konferansjer

W wielki  czwartek  robiono wielkanocne wypieki. Podobno przez cały czas pieczenia gospodyni nie mogła usiąść, żeby ciasto pięknie wyrosło i nie wyszedł zakalec. Pieczono baby z rodzynkami i kruche mazurki. W wielki piątek  obowiązywał post, nie można było jeść potraw mięsnych. Przygotowywano pisanki, które były ozdabiane różnymi technikami: malowane woskiem, gotowane w łupinach cebuli i źdźbłach traw, oklejane sitowiem                i kolorowymi włóczkami.

 

6. Piosenka „ Pisanki” – Gr.  II

 

Dziecko 3 - Wiersz „ Pisanki” (dzieci wnoszą pisanki)



W złociste słoneczka, w gwiazdeczki na niebie,

zrobię pisaneczkę - mamusiu dla ciebie.

A dla mego taty - wymaluję kurka,

będzie miał tęczowo, malowane piórka.

 

Dziecko 4

Dla babci i dziadka też piękne pisanki,

oplecione w koło, w kolorowe wianki.

Pisanka dla brata, cała w żółte plamy.

To stado kurczątek obok swojej mamy.

 

7. Piosenka „Pisanki Kraszanki” – Gr. IV

 

8.  Konferansjer.

W Wielką sobotę we wszystkich kościołach święcono pokarmy. W koszyczku nie mogło zabraknąć pisanek – symbolu nowego życia, chleba - podstawowego pokarmu człowieka, chrzanu i soli – które miały chronić przed zepsuciem, borowiny – symbolu wiosny, kiełbasy – symbolu obfitości  oraz baranka – symbolu wolności. Po powrocie z kościoła był zwyczaj obchodzenia domu dookoła trzy razy, żeby się darzy i nie zabrakło przez cały rok jedzenia.

 

Dziecko 5 - Wiersz „Nasz koszyczek” (dziecko wchodzi z koszyczkiem i wkłada poszczególne rzeczy)

 

Nasz koszyczek będzie piękny
Wszystko tam włożymy
Kilka jajek, chrzan skrobany,
Trochę soli, kromkę chleba
Baranek cukrowany.

Jeszcze pętko kiełbaski
Do ozdoby barwinka listeczki
Nie będą się w kościele

wstydzić chłopcy i dzieweczki.

 


Dziecko 6 - Wiersz „Cukrowy baranek”.

 

Cukrowy baranek ma złocista różki
Pilnuje pisanek na łące z rzeżuszki
A gdy nikt nie patrzy chorągiewką buja
I cichutko beczy: Święta! Alleluja!
 

9. Konferansjer

Wczesnym rankiem w Niedzielę Wielkanocną, i dawniej, i dzisiaj idzie się do kościoła na rezurekcję. Po uroczystej mszy zasiada się  w swoich domach do wielkanocnego stołu                             i dzielimy się święconką. Dawniej gospodarze  po południu wychodzili z drewnianym krzyżykiem, palmą i wodą święconą i szli poświęcić swoje pola. Miało to zapewnić dobre, obfite zbioty i zabezpieczyć pola przed suszą, burzami i gradobiciem.

 

Dziecko 7 -  Wiersz „ Nasz stół wielkanocny”.



Nasz stół wielkanocny
Haftowany w kwiaty
W borówkowej zieleni
Listeczków skrzydlatych
Lukrowana baba
Rozpycha się na nim.
A przy babie mazurek w owoce przybrany.


 

Dziecko 8 -  Wiersz „Wielkanoc”.

Wielkanoc, Wielkanoc
Wielka radość w sercu 

Gdy stąpasz po świecie
Kwitnącym kobiercu
Na stole pisanki pięknie malowane
Wśród zieleni trawy cukrowy baranek.
Bazie w wazoniku , ciasta i wędliny.
Wielkanoc i wielkie spotkanie rodziny.

 

 

10. Piosenka „Wielkanocny poranek” -  Gr. I

 

11. Konferansjer

W niektórych regionach naszego kraju był zwyczaj, że zajączek obdarowywał dzieci słodkimi prezentami.

 

Dziecko 9 -  Wiersz „Bija dzwony”.

Biją dzwony, złote dzwony

coraz głośniej, prędzej.

Zaraz jajkiem wielkanocnym,

podzielimy się jak sercem.

W niedzielny  poranek, gdy słońce zaświeci

z zielonego lasu zając skacze do dzieci.

 

 

12. Piosenka „Wielkanocny zajączek” – Gr. VI

 

13. Konferansjer

A czy wiecie co się działo w poniedziałkowy ranek? Poniedziałek to drugi dzień świat, zwany śmigusem – dyngusem lub lanym poniedziałkiem. W tym dniu już od świtu, było słychać krzyki, odgłosy gonitwy i ucieczki. To chłopcy zakradali się z wiadrami wody i oblewali dziewczęta. Z czasem zwyczaj ten zamienił się w zabawę.

 

Dziecko  10 - Wiersz „ Śmigus -  Dyngus”. (dziecko wchodzi z wiadereczkiem i odrobiną wody, którą wylewa na gości)

Śmigus- dyngus na uciechę
Z wiadra wodę lej ze śmiechem.
Jak nie z wiadra to ze dzbana
Śmigus- dyngus już od rana.
Staropolski to obyczaj, żebyś wiedział i nie krzyczał,
Gdy w Wielkanoc drugie święto
Będziesz kurtkę miał zmokniętą
 

Dziecko 11 i 12 - Wiersz „ Lany Poniedziałek”.

 

Chlusta woda z dzbana,

uciekaj, bo zmoczy.

Lany poniedziałek

z dzbankiem wody kroczy.

 

Polej mnie, polej

troszkę z tyłu, z boku.

Będę czysta, będę rada

jak każdego roku.

 

Oblać kogoś w Dyngus

sprawi mi uciechę,

jeżeli oblany,

przyjmie to z uśmiechem.

 

Dyngus-Śmigus, Śmigus-Dyngus,

śmiej się, córko, śmiej się, synku.

Tak się śmieje wieki całe

Wielkanocny poniedziałek

 

14.  Przyśpiewka „ Oj dana”  i taniec.

Chłopcy:

Laboga, dziewuszki, stoicie, śpiewacie

A nas to do tańca wcale nie wołacie.

Dziewczynki:

Laboga, chłopaki, cóż to za przyczyna,

że prosić do tańca, ma pierwsza dziewczyna.

Razem

A każcie, że zagrać, muzykantom ładnie

My tu zatańczymy i grzecznie i składnie.

 

Dzieci tańczą

 

Chłopcy:

Dziękuję muzyce, za to piękne granie

i Tobie dziewczyno za to tańcowanie.

Dziewczynki:

Dziękuję muzyce, za to piękne granie

i Tobie chłopaku, za to tańcowanie.

 

15. Konferansjer

Najbardziej powszechnym zwyczajem w całej Polsce było chodzenie z kogutkiem. Chłopcy chodzili od chaty do chaty, wozili drewnianego koguta, śpiewali dyngusowe pieśni i otrzymywali za to różne dary.

 

Dziecko 13 - Wiersz „Kogutek”.

 

Od podwórka do podwórka

idą chłopcy, niosą kurka.

A niezwykły jest to kurak

skrzydła z dykty, ogon z piórek

grzebieniasty, kolorowy

Wielkanocny, Dyngusowy.

 

16. Piosenka „Wieziemy kogucika” Gr. V (trzech chłopców wjeżdża wózkiem z kogucikiem)

 

17. Wszystkie dzieci -  Wiersz „Wielkanocne obyczaje”

 

Wielkanocne obyczaje, teraz chyba znacie.

O nich pamiętajcie i z nimi wzrastajcie.

Piękna i rodzinna jest polska Wielkanoc.

A każdy jej obyczaj ma magiczną moc.

 

18. Życzenia śpiewane przez dzieci (na melodię Oj dana)

 

Za uwagę ślicznie,

ślicznie dziękujemy.

Zdrowia, szczęścia,

szczęścia wszystkim winszujemy.

Niechaj nadchodzące Święta Wielkanocne

będą ciepłe, ciepłe, ciepłe i radosne.

Niechaj Wam się wiedzie w domu i zagrodzie

byście nie myśleli nigdy już o głodzie.

oj dana, oj dana.

oj dana, oj dana,

oj dana, oj dana,

oj dana, oj dana.

 

19. Wręczenie gościom laurek z życzeniami.

 

Podziękowanie i życzenia od Pani Dyrektor.



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wiersz „Wielkanocne obyczaje”

 

Wielkanocne obyczaje, teraz chyba znacie.

O nich pamiętajcie i z nimi wzrastajcie.

Piękna i rodzinna jest polska Wielkanoc.

A każdy jej obyczaj ma magiczną moc.

 

 

Życzenia śpiewane przez dzieci (na melodię Oj dana)

 

 

Za uwagę ślicznie,

ślicznie dziękujemy.

Zdrowia, szczęścia,

szczęścia wszystkim winszujemy.

Niechaj nadchodzące Święta Wielkanocne

będą ciepłe, ciepłe, ciepłe i radosne.

Niechaj Wam się wiedzie w domu i zagrodzie

byście nie myśleli nigdy już o głodzie.

oj dana, oj dana.

oj dana, oj dana,

oj dana, oj dana,

oj dana, oj dana.

 

Przyśpiewka „ Oj dana”.

 

Chłopcy:

Laboga, dziewuszki, stoicie, śpiewacie

A nas to do tańca wcale nie wołacie.

 

A każcie, że zagrać, muzykantom ładnie

My tu zatańczymy i grzecznie i składnie.

 

Dziękuję muzyce, za to piękne granie

i Tobie dziewczyno za to tańcowanie.

 

Dziewczynki:

Laboga, chłopaki, cóż to za przyczyna,

że prosić do tańca, ma pierwsza dziewczyna.

 

A każcie, że zagrać, muzykantom ładnie

My tu zatańczymy i grzecznie i składnie.

 

Dziękuję muzyce, za to piękne granie

i Tobie chłopaku, za to tańcowanie.

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin