26.pdf

Dwadzieścia sześć

Staliśmy tam przez prawie piętnaście minut zanim odsunęłam się spoglądając na

Manuela Czy jest tu ktoś jeszcze spojrzał na mnie a jego oczy zrobiły się szerokie i

— ? —

zaszklone z wszechogarniającego szoku Potrząsnęłam go za ramiona tak lekko jak tylko

mogłam Manuel czy jest tu ktoś jeszcze Ktokolwiek

— , ? ?

— .... — — , .

On odesłał wszystkich powiedział Wiedział że przyjdziesz Nie chciał aby

ktoś tu był kiedy przyjdziesz

Odesłał wszystkich pozostawił tylko dwójkę dzieciaków na których mi zależało

. , , — ,

, .

Zamknęłam oczy Aż do dzisiaj nigdy nie przypuszczałam że mógł być aż tak zły Chodź

Manuel Weźmiemy twoje rzeczy

—

Nie chce jej zostawiać

Spojrzałam z powrotem na niego zmuszając się do uśmiechu Musisz Manny Czas

— , .

NocnychŁowców

nie zrobią tego co muszą zrobić kiedy ty tu będziesz

— ...

Ale

—

Chodź

Pokój który dzielili Dare i Manuel z pół tuzinem innych dzieciaków Devina był

zaciemniony nie wspominając już o panującym tam bałaganie Hamaki zwisające ze

, .

środka sufitu miały pozwolić na to aby materace nie zajęły całej wolnej przestrzeni Było tu

na tyle znajomo że zabolało jak cholera Kiedyś dzieliłam pokój taki jak ten z Mitchem i

, .

Julie i grupką innych każdy z nas walczył o kąty pokoju w poszukiwaniu namiastki

, ,

' '

Oprałam się o ścianę obserwując jak Manuel pakuje swój skromny dobytek Echo

, .

skrzydeł

. ,

dochodziło z korytarza znajdującego się we frontowej części

budynku Ostrzegało żywych aby trzymali się z daleka oni załatwiali swoje interesy tylko z

martwymi

NocniŁowcy

pracowali szybko Do czasu aż Manuel pojawił się z powrotem w

drzwiach trzymając płócienny worek w jednej ręce i czerwoną walizkę w drugiej odgłos

, ,

skrzydeł zniknął całkowicie

Wciąż szklistymi oczami spojrzał na mnie i zapytał Dokąd idziemy

, — ?

—

Nie wiem

prywatności jaką stwarzało mieszkanie w tej właśnie części

NocnychŁowców

Manuel ze sobą Zamilkł i z powrotem wpadł w otępiający szok na widok manekina swojej

. . .

— — . , ,

— . ? —

. — ,

— , ,

spoglądając w ciemność Nikt nigdy nie był w gabinecie Devina kiedy jego tu nie było a on

, , .

, .

Ale teraz to mogło zaczekać martwy nie zmartwychwstanie bez względu na to co zrobimy

. ,

wiszącej na ścianie Te wszystkie fotografie

Znalezienie mojego zdjęcia było łatwe Mitch górował nade mną i Julie sprawiając

, ,

nowych ulicznych ciuchach i nerwowych próbach sprawienia aby ten cały obrazek

wyglądał niebezpiecznie Wyjęłam to zdjęcie nadal przeglądając inne

, .

sprawiał że nawet na zdjęciu ciężko było na nie patrzeć Zdjęłam ujęcie Dare i Manuela ze

. ,

w którym czekał Manuel

. ,

Ciała w pomieszczeniu teraz kiedy przypominały ludzkie wcale nie były czymś na co

łatwiej było spoglądać Zmusiłam się aby skupić swój wzrok na drzwiach ciągnąc

. ,

siostry Nie mogłam go winić Utracił siostrę i swoją mentorkę tej samej nocy Kto się teraz

o niego zatroszczy

Zaczekaj tutaj powiedziałam Manuel nie odpowiedział tylko stał tam patrząc

tempo w ścianę Idę do gabinetu Zaczekasz tu na mnie przerwałam dając mu czas

na odpowiedz Nie odpowiedział W porządku po prostu krzycz gdyby cokolwiek się

działo zostawiłam go tam stojącego w towarzystwie fałszywego martwego kiedy

skręciłam i po raz ostatni poszłam do gabinetu Devina

, . ,

Światła były wyłączone rzucając cienie na cały pokój Przystanęłam w drzwiach

nigdy nie siedział tutaj po ciemku Naprawdę już go nie było

Będziemy musieli wrócić tu później i przeszukać to miejsce cegła po cegle aby

dowiedzieć się kto jeszcze mógł coś wiedzieć o jego planach kogo wynajął ile im zapłacił

Apteczka była pod biurkiem Podniosłam ją krzywiąc się kiedy ruch ten naciskał na

żebra i zawróciłam w stronę drzwi Wtedy przystanęłam spoglądając w kierunku tablicy

. ...

że obie wyglądałyśmy na bardzo małe i nawet jeszcze młodsze niż byłyśmy w naszych

Na samym końcu znalazłam ich zdjęcie po oczach Cień połyskującej zielenie

ściany i schowałam je razem ze zdjęciem mojego małego gangu do tylnej kieszeni

dżinsów Wtedy odwróciłam się i pozostawiłam moje duchy za sobą wracając do miejsca

Nie czekał sam Stanęłam w drzwiach i zamrugałam

Pomoc przybyła kiedy byłam w gabinecie Sylvester Torquill i wszyscy jego rycerze

których był w stanie zebrać w tak krótkim czasie Rycerze rozglądali się po pokoju

wyglądając odrobinę niepewnie szukając tego z czym niby mieli walczyć

— , — . ,

Witaj wasza miłość powiedziałam znużona Podeszłam do niego kładąc

apteczkę u jego stóp Proszę powiedz mi że masz ze sobą samochód Nie mam zamiaru

— , .

brać kolejnej taksówki

— ? — —

Jesteś ranna Sylvester wyciągnął rękę ścierając krew z mojego policzka

Powiedz że to nie twoja krew

— — , , —

To krew Devina powiedziałam czułam że zbiera mi się na płacz A może

, .

Sylvester zamrugał Przykro mi Zwołałem rycerzy tak szybko jak tylko dostałem

— .

wiadomość dokąd się wybierasz ale zabezpieczenia magiczne na budynku były znacznie

silniejsze niż oczekiwałem Nie mogliśmy wejść

— —

Na zewnętrzne drzwi jest rzucony potężny urok powiedziałam i zmarszczyłam

— ...?

— , —

Podążyliśmy za

NocnymiŁowcami

Och na dąb i jesion zrobiłam krok do przodu opierając dłoń na piersi Sylvestra

— . . . ....

— — , .

Ciiii powiedział obejmując mnie ramionami Wydałam z siebie jęk i odsunął się

natychmiast z szeroko otwartymi oczami October

— ?

— — — , ,

Przepraszam zmusiłam się do uśmiechu To moje żebra wydaje mi się że są

złamane

— ?

Jak

— , —

Devin zdecydował że przydałoby mi się parę kopniaków wskazałam na

apteczkę Myślisz że ktoś mógłby mnie poskładać

— , —

— , ?

Zabieram cię ze sobą do domu was oboje ton Sylvestra nie pozostawiał

—

— —

Tak jest wasza miłość zgodziłam się

Podniosłam apteczkę objęłam ramieniem Manuela i poszliśmy za Sylvestrem w

oczyszczającą ciemność nocy

Sylvester i jego rycerze przyjechali w trzech dużych białych wanach które nie

wyglądałyby nie na miejscu na parkingu pralni chemicznej gdzie stały Sylvester

poprowadził mnie do samochodu i zajął miejsce tuż obok mnie Wzdrygnęłam się kiedy

zapinałam pas próbując uniknąć ucisku na żebra

Sylvester stał obok Manuela wyjęty miecz wisiał u jego boku

Dare nie wiem Jestem ranna ale prawdopodobnie przeżyje

brwi Jeśli nie znaleźliście znaku to jak

—

To Devin To od początku był Devin Miałeś racje Nigdy nie powinnam była

miejsca na kłótnie Musisz zobaczyć się z Jin zanim pozwolę ci zniknąć mi z oczu

, .

Wtedy zamknęłam oczy i oparłam się na siedzeniu pozwalając sobie na relaks

, .

Sylvester mógł zająć się tym wszystkim przez chwilę To od tego między innymi są

zwierzchnicy i przyjaciele

Zostaliśmy otoczeni przez wystraszone twarze kiedy dotarliśmy do Cienistych

Wzgórz

, .

z Luną i Connorem na czele tego stada Rayseline nie było nigdzie w zasięgu

wzroku Sylvester oddał mnie w ręce Jin uzdrowicielki rezydującej w jego włościach i

. , ,

, . ,

zgodziłam się na to chętnie zbyt wykończona aby się o to spierać Poskładała moje żebra

krzyczała za ponowne otwarcie rany na ramieniu krzyczała jeszcze bardziej za to że nie

, ,

jadłam nic normalnego przez ostatnie kilka dni i położyła mnie do łóżka z całą górą

jedzenia zakazując poruszania się bez jej zgody Byłam tak wykończona że jej

, . ,

posłuchałam To też była dobra rzecz w tym wszystkim szesnaście godzin snu w

. ,

CienistychWzgórzach

gdzie odczułam ostatnie chwile prawdziwego relaksu jakie miałam

w ciągu ostatnich kilku tygodni

Tydzień zajęło mi dojście do siebie po tym wszystkim co się stało Gdy moja magia

chciała nadrobić swój stracony czas ze mną kiedy byłam osłabiona klątwą Evening i moim

niedawnym kontaktem z

KuferkiemNadziei

, .

zrobiła to naprawdę mocno Jin opiekowała

, ,

. , ,

, ,

zająć Zostałam z nimi przez dziesięć dni i rozpieszczałam ich dzieciaki jak tylko mogłam

. , .

moje mieszkanie aby uspokoić mojego właściciela Upewnił się też że wymienili mi dywan

Prawie mu za to podziękowałam

Sylvester zajął się Manuelem i zorganizował czuwanie dla Dare Nie miała żadnej

rodziny oprócz Manuela nikt w świecie śmiertelników jej nie opłakiwał Pogrzebaliśmy

, .

ciało które pozostawili

NocniŁowcy

LetnichKrainach

w lasach po zewnętrznej stronie

płakałam Byłam jej bohaterką i zawiodłam ją Na końcu okazało się że byłam taka jak

. . ,

każdy

Odwiedzam jej grób tak często jak tylko mogę Zostawiam bukiety rozmarynu i ruty

, ,

postaram następnym razem jak ktoś uczyni mnie swoim bohaterem to go ocalę Trzy

, .

tygodnie zajęło usunięcie rzeczy Devina z Domu

Wszystkie te nagrania które sobie

zatrzymał wszystkie rzeczy które ukradł

, .

się mną przez ten najgorszy okres i kiedy mogłam znowu chodzić przekazała mnie w ręce

Mitcha i Stacy którzy byli zdecydowanie zbyt szczęśliwi tym że mogą się mną w końcu

które zresztą nie omieszkały skrzętnie tego wykorzystywać Mitch regularnie odwiedzał

za murem odgradzającym książęce włości Sylvester stał przy mnie i pocieszał kiedy

i mówię jej jak bardzo jest mi przykro obiecuje też że następnym razem bardziej się

magazynie w

CienistychWzgórzach

, .

czekając aż ich właściciele powrócą aby je odebrać

Jakoś nie wydaje mi się aby to miało kiedykolwiek nastąpić

, .

historii możesz tylko spróbować przeżyć ją tak jak sama się układa

po tym jak wszystko co warte ocalenia

zostało już usunięte udaliśmy się tam z pochodniami i z trzema tłustymi salamandrami w

kryształowych słoikach Sylvester położył dłonie na moich ramionach pytając Jesteś

. —

pewna że chcesz to zrobić Ja mogę jeśli wolisz

— , — ,

. ,

salamandrę na chodnik Usiadła tam mrugając opalizujące oczy wyrażające tępą gadzią

dezorientację Sylvester rzucił zapalona pochodnie przez otwarte drzwi do domu

, .

Salamandra odwróciła się nagle zainteresowana i śmignęła do przodu w kierunku płomieni

Jej rodzeństwo podążyło tuż za nią

CienistychWzgórzach

tak długo jak tylko chciał

Dochodzi do siebie po utracie siostry i przez większość czasu wydaje się być szczęśliwy

. .

pojawiam się w

CienistychWzgórzach

i pozwalam mu na to Kiedyś znowu będzie w stanie

na mnie spojrzeć mogę poczekać

Dużo częściej bywam w

CienistychWzgórzach

od czasu śmierci Devina Luna

. , ,

wydarzyło Connor i ja mijamy się w korytarzach próbuje być ze mną sam na sam ale ja

KuferekNadziei

znajdował się w mych rękach przez dwa dni po tym jak Tybalt mi

. , .

Połowa z jego dzieciaków nigdy nie została odnaleziona ich rzeczy znajdują się w

Żałowałam że wszystko nie potoczyło się inaczej Oddałaby prawie wszystko aby

Evening mogła jeszcze raz mnie obrazić albo Dare spojrzała na mnie z tym podziwem w

oczach Ale czasem kawałki układanki spadają tak jak same chcą i nie możesz zmienić

Ostatni raz kiedy udaliśmy się do Domu

, ?

Nie w porządku odkręciłam wieczko pierwszego słoika wytrząsając

Udało nam się złapać salamandry zanim przybyły wozy straży pożarnej wywabiając

je z płomieni laskami cynamonu i mirry Źródło pożaru nigdy nie zostało ustalone

Manuel miał swoje miejsce w

Nie ma jednak w sobie tego ognia który miała Dare Może to i lepiej Unika mnie kiedy

, .

pomogłam mi odzyskać moją licencję Próba odejścia nie udała się więc równie dobrze

mogłam spróbować wrócić Może gdybym zrobiła tak od razu nic z tego by się nie

próbuje go unikać Właśnie zaczęłam odzyskiwać moje życie i nie oddam go tak tanio

go zwrócił i nigdy go nie otworzyłam Nigdy nawet go nie dotknęłam po tej nocy kiedy go

znalazłam To jednak nie oznacza że nie miał on szansy na to aby mnie zmienić Moje

bóle głowy nie są tak intensywne jak były kiedyś

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: