Szmaragd z korony carów - Adler Elizabeth_.pdf - Adler Elizabeth - Nashea2

Prolog

Bangkok

Dziewczyna, która wysiadła z klimatyzowanej taksówki przed hotelem

„Oriental", była wysoka, miała długie, opalone na brąz nogi, błysz

czące, spływające na ramiona czarne włosy i twarz będącą wytworną

mieszanką Wschodu i Zachodu. Mimo obezwładniającego upału

i wilgoci wyglądała świeżo w lekkiej płóciennej sukience i kapeluszu

z szerokim rondem.

Minęła rozpylającą kropelki wody fontannę i koncertujący w holu

kwartet, po czym ruszyła w stronę pasażu handlowego na tyłach hotelu.

— Moja siostra zostawiła tu paczkę — oświadczyła sprzedawczyni

w antykwariacie. — Miałam ją odebrać.

Wzięła torbę z napisem „Jedwabie Jima Thompsona", wróciła

pasażem na piękny, tonący w orchideach taras z widokiem na rzekę

Chao Phraya i zamówiła herbatę. Postawiła torbę na ziemi i zaczęła

pić małymi łyczkami, obserwując ruch na wodzie. Pół godziny później

zeszła z tarasu schodami prowadzącymi nad rzekę i pojechała taksówką

wodną w kierunku centrum.

Wysiadła przy jednej z głównych ulic i poszła szybko przed siebie,

oddalając się od rzeki. Zamachała na kolejną taksówkę i kazała się

zawieźć do hotelu „Dusit Thanai".

W damskiej toalecie przebrała się w zwykłą bawełnianą koszulkę

i dżinsy, starannie złożyła sukienkę i schowała ją do torby. Zebrała

włosy w koński ogon i pociągnęła usta jaśniejszą szminką. Wychodząc

z hotelu tylnymi drzwiami, ukryła oczy za dużymi okularami przeciw

słonecznymi i wzięła następną taksówkę na Patpong Road.

Kierowca posłał jej w lusterku przebiegły uśmieszek. Znał wszystkie

tajemnice Patpong, zakazanej dzielnicy czerwonych latarń, podej

rzanych barów, klubów, salonów masażu i sex shopów, myślał więc,

że wie, czym trudni się jego pasażerka. Ona jednak zignorowała próby

— 7 —

nawiązania rozmowy, dała mu niewielki napiwek i odważnie zanurzyła

się w labirynt zaśmieconych alejek. Stanąwszy przed wąskim szarym

budynkiem, wciśniętym pomiędzy sto innych przy bocznej uliczce,

przeczytała nazwisko na małej poplamionej wizytówce przypiętej

pinezką do framugi. Minęła gabinet lekarski chorób wenerycznych

i znalazła się na drugim piętrze. Nacisnęła dzwonek domofonu.

Poczekała na odpowiedź, po czym cichym głosem podała swoje

nazwisko. Drzwi się otworzyły, weszła do środka i starannie je za sobą

zamknęła.

Znalazła się w wąskim, ciemnym korytarzu, gdzie unosił się słaby

zapach moczu i chemikaliów. Bez wahania podeszła do następnych

drzwi i otworzyła je.

Mała lampa z silną żarówką oświetlała blat sfatygowanego biurka,

pozostawiając w cieniu siedzącego za nim mężczyznę. Dziewczyna

dostrzegła jednak, jaki był ogromny — groteskowa karykatura

ludzkiego ciała. Kiedy uniósł głowę znad stosu błyszczących kamieni,

światło padło mu na twarz.

— Wejdź i usiądź — powiedział.

Usiadła naprzeciwko z grymasem obrzydzenia. Twarz mężczyzny

przypominała świński ryj. Maleńkie oczka ginące w fałdach tłuszczu

wyglądały jak szare kamyczki. Odezwał się twardo, z gardłowym

akcentem:

— Tracisz tylko czas.

Wyjęła z torby czarne pudełeczko, ukryte w zwojach jasnego

tajlandzkiego jedwabiu.

— Nie sądzę, panie Abyss — odparła patrząc, jak szybko otwiera

pudełko i wciąga powietrze na widok jego zawartości.

Rzucił jej badawcze spojrzenie i przysunął bliżej lampę. Z lupą

jubilerską w prawym oku obracał klejnot w grubych owłosionych

palcach, niczym pająk przymierzający się do pięknego motyla. Po

kilku minutach wyjął lupę z oka i położył kamień na kawałku

czarnego aksamitu. Rozparł się w koślawym skórzanym fotelu,

splatając ręce na wielkim brzuchu. W milczeniu spojrzał w jej niebieskie,

lekko skośne oczy.

W końcu rzekł:

— Na świecie jest tylko jeden taki okaz. Zaginął ponad siedem

dziesiąt lat temu. Czy mogę spytać, jakim sposobem weszłaś w jego

posiadanie?

Wzruszyła ramionami.

— Nie może pan. Powiem tylko, że nie działam sama. Moi

wspólnicy czekają na pana decyzję.

— 8 —

Ponownie zapadła cisza; mężczyzna obrzucił spojrzeniem najpierw

dziewczynę, a potem leżący między nimi ogromny szmaragd.

— Wspaniale oszlifowany kamień — rzekł wreszcie. — Nic

potrafiłbym ulepszyć dzieła pierwszego szlifierza. A więc? Czego

właściwie ode mnie chcecie?

Pochyliła się do przodu, dotknęła klejnotu długim czerwonym

paznokciem i powiedziała:

— Chcę, żeby przeciął go pan na pół. Dwa szmaragdy zamiast

jednego.

Wydało się jej, że dostrzegła w szarych oczach coś w rodzaju

emocji: zaskoczyła go, trafiła w jakiś czuły punkt.

— Przeciąć taki kamień? Zwariowałaś? — Sięgnął do szuflady,

wyjął butelkę whisky oraz małą brudną szklankę. Uniósł pytająco

butelkę, ale dziewczyna potrząsnęła głową, więc nalał tylko sobie

i wychylił do dna. Szybko napełnił szklankę powtórnie, a kiedy ją

osuszał, dziewczyna dostrzegła, że drży mu ręka. Właśnie to drżenie

było przyczyną, dla której Abyss, mistrz sztuki szlifierskiej, zajmował

obecnie mały pokoik przy podrzędnej uliczce w Bangkoku zamiast

wielkiego biura w Paryżu, które kiedyś do niego należało. Szlifierz

o niepewnym ręku nie był nic wart. A jednak nikt inny nie mógł zrobić

tego, o co prosiła.

— Znam ten szmaragd — powiedział, obracając ponownie kamień

w pulchnych palcach. — Nie widziano go w Europie od czasu, gdy

osiemdziesiąt lat temu u Cartiera w Paryżu przerabiano wielką tiarę.

Dziewięćdziesięciokaratowy kamień czystej wody... jedyny w swoim

rodzaju.

— Właśnie. Jest jedyny, i dlatego łatwo go rozpoznać. Chcemy,

żeby pan zrobił z niego dwa szmaragdy, których identyfikacja byłaby

niemożliwa. I tak warte będą miliony.

Przez szare kamyczki oczu Abyssa przeleciał błysk pożądania.

W świetle lampy obracał szmaragd to w jedną, to w drugą stronę,

oglądając go uważnie przez lupę.

Przyglądała mu się w napięciu; znalazła się tu, ponieważ ten

szlifierz wciąż był najlepszy na świecie. Tylko on mógł wykonać tę

robotę.

— Dobrze zapłacimy — powiedziała cicho. — Siedem procent.

Spojrzeli sobie w oczy.

— Nie mogę niczego obiecać — odparł. — Wiesz, że szmaragdy

są najbardziej kruche ze wszystkich kamieni. Jedno puknięcie i ten

cenny klejnot zmieni się w okruchy do tanich pierścionków. Poza tym

cały wart jest dużo więcej niż dwie połówki.

— 9 —

Szmaragd z korony carów - Adler Elizabeth_.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: