Scenariusz uroczystości z okazji Dnia Kobiet.doc

"Scenariusz uroczystości z okazji Dnia Kobiet zrealizowany w roku 2002/2003 przez klasę IIB

Jolanta Mitura
nauczycielka Szkoły Podstawowej nr 4
z klasami integracyjnymi
im. Bronisława Chącińskiego
w Łukowie


CELE:
· Uświadomienie, jak ważną rolę, w różnych dziedzinach życia pełnią kobiety.
· Zapoznanie z osiągnięciami sławnych kobiet w historii Polski.
· Umacnianie więzi rodzinnych.
· Organizowanie sytuacji pobudzającej dzieci do aktywności twórczej.

METODY:
· recytacja
· śpiew
· działanie praktyczne

ŚRODKI I POMOCE DYDAKTYCZNE:
· magnetofon
· taśmy magnetofonowe z podkładem muzycznym
· kwiaty do udekorowania sali
· portrety sławnych kobiet oraz ich krótkie życiorysy

MIEJSCE UROCZYSTOŚĆI:
Sala klasowa.
Stoły ustawione są w podkowę, udekorowane bukietami kwiatów. Na każdym stole ustawione są ciasta, owoce, napoje. na tablicy umieszczony jest plakat z napisem „Święto Kobiet” oraz portrety sławnych Polek. Uczniowie ubrani na galowo, ustawieni w czterech grupach.

PRZEBIEG UROCZYSTOŚCI:
Wychowawca klasy rozpoczyna spotkanie kilkoma zdaniami powitania i zapowiada występy dzieci.

Na środek wychodzi grupa I

Dziecko I :
Idzie starszy pan wąsaty,
niesie w ręku bukiet kwiatów.
Student biegnie z drugiej strony,
ma wiązankę róż czerwonych.
A tam dalej chłopców dwóch
niesie dwie gałązki bzu.
Co to? Co się dzisiaj dzieje?
Przez ulice, przez aleje
tłum się toczy roześmiany...
W rękach róże, tulipany
i narcyzy, i żonkile.
Tyle barw i kwiatów tyle,
tu różowo, tam błękitnie!
Czy ulica cała kwitnie?
A wtem Jaś przypomniał sobie:
„Przecież to dziś Święto Kobiet!”


Dziecko II :
8 marca obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Kobiet. Ustanowiono go w 1910 roku, dla zwrócenia uwagi na rolę kobiet w życiu państwa i narodu.
W historii Polski i świata było wiele sławnych kobiet.

Dziecko III :
Królowa Jadwiga panowała w Polsce od 1384 roku. Została koronowana, mając zaledwie 11 lat. Polska królowa opiekowała się chorymi
w szpitalach, troszczyła się o biednych, czym zaskarbiła sobie miłość poddanych.
Była kobietą wykształconą, władała pięcioma językami. Otaczała opieką uczonych, a część swoich kosztowności przeznaczyła na odnowienie Akademii Krakowskiej ( wówczas mogli studiować tylko chłopcy).
Niezwykła osobowość, siła charakteru, godne wypełnianie obowiązków, mimo młodego wieku, sprawiły, że Jadwiga przeszła do historii Polski jako wybitna władczyni.


Dziecko IV :
Maria Skłodowska-Curie była wielką uczoną i niezwykłą kobietą.
W czasach, w których żyła, w Polsce mogli studiować tylko mężczyźni. Musiała więc wyjechać na studia do Francji.
Jako pierwsza w historii otrzymała dwukrotnie Nagrodę Nobla. Marię Skłodowską-Curie i jej męża, Piotra, nagrodzono w dziedzinie fizyki, za odkrycie pierwiastka promieniotwórczego- radu, i w dziedzinie chemii za wyodrębnienie go w czystej postaci. Rad okazał się później pomocny w leczeniu nowotworów. Dzięki staraniom uczonej powstał w Warszawie Instytut Radowy, gdzie do dzisiaj leczy się ludzi chorych na raka.
Wielką Polkę podziwiano za wytrwałość, pracowitość, skromność.
Gdyby Maria Skłodowska-Curie opatentowała sposób wytwarzania radu, stałaby się bardzo bogata. Uczona zdecydowała jednak, że : „Rad nie powinien wzbogacić nikogo. Należy do wszystkich ludzi”.

Dziecko V :
Wisława Szymborska urodziła się w 1923 roku. Jest poetką. Pisze wiersze o tematyce osobistej i refleksyjnej. Wykształciła własną zwięzłą formę wypowiedzi lirycznej. W 1996 roku otrzymała Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury. Od ponad 60 lat mieszka w Krakowie. Ludzie, którzy ją znają, podkreślają, że cechuje ją skromność i życzliwość dla innych.

Wychodzą dzieci z grupy II

Dziecko I :
Jeśli się zastanowisz, mały mężczyzno, przez chwilę,
To szybko dojdziesz do wniosku,
Że kobiet na świecie jest dużo,
Ogromnie dużo,
Tak dużo, że chyba nikt nie wie, ile...

Kobietę rozpoznać łatwo,
To coś zupełnie prostego:
Każda osoba nie będąca, kolego, mężczyzną,
Jest z całą pewnością kobietą, kolego

Dziecko II :
Kobietą jest każda mama,
Każda ciocia Jasia,
Ciocia Stasia,
Czy ciocia Ina-


Kobietami są artystki, co je znamy z telewizji
Albo z kina ,
Każda babcia jest kobietą,
Każda pani w szkole,
Za kobietę musisz uznać swoją siostrę Olę,
Która jest za małą jeszcze, by iść do przedszkola,
A pomimo to kobietą jest już mała Ola

Dziecko III :
Kobietami są tak samo wszystkie koleżanki,
Od Halinki piegowatej
Do szczerbatej Anki
I Agatka (ta od Jacka) jest kobietą także,
I Marylka, co tak brzydko po zeszytach bazgrze,
I Beatka, która siedzi w przedostatniej ławce,
I Małgosia, co upadła wczoraj na ślizgawce,
I sąsiadka z tego bloku, ta ruda Elżbieta,
Chociaż trudno w to uwierzyć, to także kobieta...

Dziecko IV :
Ósmy marca gdy nadejdzie,
Nie dokuczaj kobietom
Dużym
Ani małym.
Małym w dniu tym, jeśli umiesz, zaśpiewaj piosenkę,
A tym dużym – przynieś kwiatek
I pocałuj w rękę.

Wszystkie dzieci śpiewają piosenkę pt. „Dzień Kobiet”

Dziecko V :
Chodzą dziś panowie
po mieście,
bo dzisiaj jest ósmy marca
- nareszcie!
Chodzą ci wąsaci
i ci z brodami,
i gładko wygoleni,
i ci z baczkami.
I wysocy i niscy,
i grubi, i chudzi.


Dziecko VI :
Chłopcy także biegają,
żaden się nie nudzi.
A w kwiaciarniach
od rana:
w doniczkach, papierze i celofanach
fiołki, stokrotki i róże,
bukiety małe i duże.
Panowie, dość!
Chłopaki, stop!
Naprawdę już
dość fiołków i róż!
Teraz zróbcie sami
bukiety
z tego, co najbardziej
lubią kobiety:
z ukłonów, z uśmiechów i z uprzejmości,
a za to, żeście czasem
byli niegrzeczni-
przeproście!

Dziecko VII :
Dzisiaj jest święto mamy i pani,
która nas uczy,
Basi i Ani,
Krysi, co złoty splata warkoczyk,
co ma niebieskie jak Wisła oczy.

Dzisiaj jest święto wszystkich dziewczynek,
Małgoś, Balbinek i Katarzynek,
w Gdańsku, skąd płynie się do Afryki
w Toruniu, gdzie są pyszne pierniki,
w Warszawie, w której śpiewa Syrena,
w Krakowie, w którym smoka już nie ma...

Dziecko VIII :
Dzisiaj jest święto wszystkich dziewczynek
śląskich Barburek i Karolinek,
góralskich Jaguś, Maryś i Hanek,
którym podzwania dzwonek u sanek,
niechaj się cieszą, tak jak co roku,
to dla nich wyjrzał spod śniegu krokus.

Ja też przesyłam życzenia szczere
dla wszystkich Ewuś, Agnieszek, Teres,
niechaj ten wiersz,
słońce czy deszcz
kwitnie jak krokus, śpiewa jak świerszcz.

Do przodu przesuwają się uczniowie z grupy III

Dziecko I :
W ósmym dniu marca
pierwszy kwiatek z samego rana
dostanie ode mnie Mama,
bo Mamę kocham najwięcej
za Jej uśmiech,
za Jej dobre ręce

W tle słychać piosenkę pt. „Nie ma jak u Mamy”

Narrator:
Gdy jesteśmy przy Tobie, Mamo, wiemy, że nic nam nie grozi, bo serce matki o wszystkim dobrze wie i chroni nas przed trudnościami.

Dziecko I :
Za to, Mamo, że noc w noc czujnie strzeżesz
kolorowych i spokojnych mych snów;
za to, Mamo, że Ci zawsze mogę wierzyć,
że rozumiesz mnie nawet bez słów;
cóż Ci dzisiaj mogę za to dać, Najdroższa Mamo?

Po jednym kwiatku za każdą noc nieprzespaną,
po jednym kwiatku za płynące z Twych rąk ukojenie.
Za każdą Twoją zmarszczkę – jeden kwiat
i jeden za każdy siwy włos.
Pod nogi by Ci trzeba rzucić cały świat,
wszystkie kwiaty na ogromny stos.

Dziecko II :
Miłość mamy
nie waży się na gramy!
Mama – dotknięciem dłoni
największy smutek przegoni!
Miłość mamy
nie waży się na kilogramy!

Gdy mamusia usiądzie przy tobie,
lżej – nawet w ciężkiej chorobie!
Chociaż się waży na tony
hipopotamy i dzwony,
to takiej wagi nie mamy,
żeby zważyła miłość mamy.

Dziecko III :
Najlepsze u mamy
jest to
że ją mamy
Mamy ją swoją nie cudzą.
Nie inną.
Zawsze tę samą.
I żeby nie wiem co się stało
mama zostanie mamą.
Tylko jedna mama na zmartwienia.
Tylko jedna na dwójkę z polskiego.
Tylko jedna od bójki z najlepszym kolegą.
Jedna od bólu zęba
i od przeziębienia.
Nie na sprzedaż.
Nie do zamiany.
Nasza
wszędzie i przez cały czas.
Więc najlepsze u mamy
jest to
że ją mamy
i że mama ma właśnie nas.

Dziecko IV :
Jedno jest serce, wiedz, jedno jedyne,
Co dzieli twe łzy, twoje smutki, radości.
Jedno jest serce, to serce matczyne,
Pełne dobroci i pełne miłości.

Wraz z tobą śmieje się, wraz z tobą płacze,
Spieszy z pomocą w najmniejszej potrzebie,
Wszystko zrozumie i wszystko przebaczy,
Walczy, pracuje i bije dla ciebie.


Ciepłem ogrzeje cię swym jak ognisko,
Kiedy łza w oczach zakręci się słona:
Jedno jest pewne na świecie schronisko –
Serce matczyne, matczyne ramiona. (...)

Dzieci śpiewają piosenkę pt. „Walczyk dla mamy”

Dziecko V :
Po to jest Mama,
aby mnie wzięła na kolana.
By pogładziła po głowie,
podarowała opowieść,
by zawsze przy mnie była:
pomogła, pocieszyła ...

A ja rosnę przy Mamie
wczoraj, dzisiaj i jutro,
aby Jej nigdy w życiu
nie było pusto i smutno.

Dziecko VI :
W 8 dniu marca z drugim kwiatkiem
pobiegnę do Babci
Zadzwonię, a gdy spyta: Kto?
Powiem: - To ja – i życzeń sto.
A potem będą życzenia najszczersze
i piosenki i sto lat i wiersze
a na laurkach zakwitną kwiaty
jak zieloną wiosną, jak latem.

Wszyscy śpiewają piosenkę „Babcia wróżka”

Dziecko VII :
Oto Babcia
z uśmiechem na twarzy,
z torbą pełną jabłek i warzyw.
No i zaraz się wszystko odmienia.
W domu robi się jaśniej, weselej.
Jakby Babcia przyniosła niedzielę
z odrobina Bożego Narodzenia.

W kuchni pachnie wesoło rosołem,
a my zaraz siądziemy za stołem
i będziemy jeść rosół i śmiać się.
Wszystko milsze jest, lepsze, ciekawsze,
kiedy w domu ma się na zawsze
taką dobrą i najukochańszą Babcię.

Dziecko VIII :
Ja nie buntuję Babci, ale
Babcia nie myśli o sobie wcale,
tylko o nas, już od rana, ledwo wstanie –
żeby każdy, zanim wyjdzie, zjadł śniadanie,
żeby tata wziął parasol, gdy jest dżdżysto,
żeby wnuczek miał w kieszeni chustkę czystą,
żeby mama nie szukała rękawiczek,
żeby wnuczki miały „Świerszczyk” i „Płomyczek”,
żeby obiad, gdy wrócimy, był podany,
żeby dom był zawsze pięknie wysprzątany

Dziecko IX :
Ja tam Babci nie buntuję – lecz bym chciała,
żeby Babcia się nareszcie zbuntowała,
żeby Babcia pomyślała raz o sobie!
ja tam Babci nie buntuje, lecz tak zrobię:
powiem mamie po cichutku, choćby teraz,
żeby mama poszła z Babcią do fryzjera,
żeby tata przyniósł ciastka oraz kwiaty,
stół nakryję elegancko do herbaty,
Babcia z mamą siądą przy tym stole jak królowe
i usłyszą od nas wszystkich takie słowa:

Choć DZIEŃ KOBIET jest raz w roku
obchodzony w każdej z rodzin,
ale u nas w naszym domu,
nikt się na to nie chce zgodzić,
bo raz na rok to zbyt rzadko.
Ogłaszamy wszem i wszędzie –

Wszyscy:
że DZIEŃ KOBIET w naszym domu
raz na tydzień odtąd będzie!



Dzieci cofają się, a od strony drzwi wchodzi grupa IV

Narrator:
O kobietach można mówić nieskończenie.

Chłopiec I :
Jeden mówi, że są dobre, drugi, że złe.

Chłopiec II:
I obaj mają słuszność.
(...)

Chłopiec I :
Jeden, że piękne, drugi, że brzydkie.

Chłopiec II :
I obaj mają słuszność.

Chłopiec I :
Jeden, że gadatliwe, drugi, że dyskretne.

Chłopiec II :
I obaj mają słuszność.
(...)

Wszyscy:
Wszyscy mają słuszność.
(...)

Chłopiec III :
Kiedy jest lato, chciałaby zimy,
lecz w styczniu szuka jabłek na drzewie.
Siedzi ponura, gdy się bawimy,
podczas rachunków myśli o śpiewie.

Chłopiec IV :
Gdyśmy zmęczeni, to ona czynna.
Dlatego często słychać głos Wicka,
że ta Marysia zwać się powinna

Wszyscy:
Nie – za – do – wol – ni –cka !
Dziewczynka I (lub chłopiec przebrany i parodiujący dziewczynkę)
Czy uczesać się w loczki, czy w koczek?
Czy może z grzywką i w dwa warkocze?
Najlepiej ogon z dużą kokardą.
Włożę dziś nową spódniczkę czarną,
białą bluzeczkę w liliowe grochy,
na nogi cienkie (siostry) pończochy
i półbuciki lakierowane.
Pod szyję broszkę – poproszę mamę – (...).

Narrator:
To tylko niektóre z przywar naszych koleżanek.

Chłopiec I :
Proszę, nie martwcie się tym, dziewczyny,
gdyż bez was smutny
byłby świat, a dzisiaj jest wasze święto.

Chłopiec V :
„Kto się czubi, ten się lubi” –
takie jest przysłowie.
Więc wypada je przypomnieć
w tym dniu Święta Kobiet.

Dziewczynka II :
Choć czubimy się czasami –
lubicie nas przecież,

Chłopiec II :
bo bez dziewczyn strasznie nudno
byłoby na świecie.

Dziewczynka III :
Komu byście pomagali
nosić ciężkie siatki?
Komu byście przynosili
cukierki i kwiatki?

Chłopiec I :
Kto by się do nas uśmiechał?
Kto by się rumienił?
Kto by mówił: nie wypada
trzymać rak w kieszeni?
Dziewczynka IV :
Komu byście fundowali
do kina bilety?

Chłopiec II :
Nudno byłoby bez kobiet.

Chłopcy (wszyscy)
Więc wiwat kobiety

Grupa dzieci śpiewa piosenkę „Marcowe święto”

Chłopiec III :
I ta, która ma śmieszne kucyki,
i ta, która ma koński ogon,
i ta, która ogonek ma mysi,
i ta, która ma dwa warkoczyki.
(...)
Czy jest duża, czy średnia, czy mała –
dziś swe święto obchodzi od rana
z babcia, siostrą, ciocią i kuzynka,
razem z nasza panią i mamami,
więc jej kwiatek się należy,
albo uśmiech, albo wierszyk,
albo kartka z serdecznymi życzeniami.
(...)

Chłopiec V :
Rankiem, gdy zaspane oczy
otwieram po trochu,
mama głaszcze mnie po głowie:
wstawaj prędzej, śpiochu!

Babcia kraje chleb, smaruje,
krząta się od rana.

Chłopiec I :
Z torbą spieszy listonoszka –
może jest cos dla nas?
(...)



Chłopiec II :
W szkole czeka uśmiech pani
mądrej i kochanej,
...