Cartland Barbara - Tajemnica Anuszki.pdf - Tajemnica Anuszki (czyta B. Utlińska) - blueanhel

Barbara Cartland

Tajemnica Anuszki

NOTKA OD AUTORKI

Mikołaj I, panujący w latach 1825—1855 przeszedł do historii

Rosji jako władca okrutny, napastliwy i ekscentryczny. Tyrania i

bezwzględność cara nękały pięćdziesiąt milionów jego poddanych.

Nikt nie mógł się przed nim uchronić, gdyż mieszał się do

wszystkiego. Gdy dzwony biły na alarm i słychać było sygnał trąbki

strażackiej, osobiście dawał wskazówki, jak walczyć z ogniem.

Książę Jusupow został skazany na wygnanie na Kaukaz z powodu

miłostki, która nie podobała się matce cara.

Córka szlachcica była źle traktowana przez męża — car Mikołaj I

orzekł rozwód i oświadczył, że młoda kobieta jest nietkniętą dziewicą.

W równie brutalny sposób, nie licząc się z nikim, nakazywał

zawieranie małżeństw ludziom, którzy nie mieli na to najmniejszej

ochoty.

Jego tajna policja, osławiony Trzeci Oddział, była okrutna i

bezlitosna. Ktokolwiek dostał się w jej szpony, już nie oglądał światła

dziennego. Terror, którego doświadczyła Rosja, przetrwał jeszcze po

śmierci groźnego władcy.

ROZDZIAŁ 1

1889

Drzwi do biblioteki uchyliły się ostrożnie. Mateusz, prywatny

sekretarz i intendent księcia de Ravenstocka, przemierzył pokój i

zatrzymał się niedaleko okna, przy którym stało biurko. Mateusz stał

cicho i czekał, aż zostanie zauważony.

Po chwili książę, który właśnie pisał, podniósł głowę i

niecierpliwie zapytał:

— Co takiego?

— Przyniesiono prezent, wasza łaskawość. Przysłany z pałacu

Marlboro od ich książęcych wysokości księcia i księżnej Walii.

— Tak? A co to jest?

— Waza, wasza łaskawość.

Książę jęknął.

— Jeszcze jedna!

— Ale ta jest prawdziwym dziełem sztuki. Zabytkowa rzecz i,

jeśli wolno zauważyć, z masywnego srebra.

— Będę musiał napisać osobiście jeszcze jeden list z

podziękowaniami.

— Obawiam się, że tak, wasza łaskawość.

— Najlepiej zrobię to zaraz. Chcę być po ślubie zupełnie wolny

od tej pańszczyzny. Nie mam zamiaru spędzać podróży poślubnej na

pisaniu listów.

— Nawet jeśli Wasza łaskawość nie zdąży wszystkim

podziękować przed ceremonią ślubu, przyjaciele zrozumieją to na

pewno.

Poważną twarz księcia rozświetlił uroczy uśmiech. Nic dziwnego,

pomyślał Mateusz, że z takim uśmiechem nasz pan jest ulubieńcem

kobiet. Istotnie, wysoki, o wyjątkowo zgrabnej sylwetce, wąski w

pasie, szeroki w barach, książę był bez wątpienia jednym z najbardziej

czarujących, choć kontrowersyjnych, mężczyzn w Londynie. Jego

liczne przygody i awanturki, o których było głośno, niezbyt podobały

się na dworze królewskim.

Opowieści o jego wyczynach na torach wyścigowych i

niezliczonych romansach obiegały całe miasto. Przekazywano je sobie

szeptem w salonach Mayfair i na przedmieściach. Brukowe pisemka

donosiły na swych łamach o jego podbojach. Obojętny na słowa

krytyki, książę wiódł nadal beztroski żywot, co wielu gorszyło.

Lubił także bawić się swoim nazwiskiem, Raven bowiem znaczy

kruk. Nazywał tak więc swoje zaprzęgi, ekwipaże, czapki dżokejów.

A kiedy jego konie były blisko mety, tłum skandował: „Naprzód

Kruk, naprzód Czarny!" Wiele koni z jego stajni było faworytami i

bardzo często wygrywały.

Jeśli chodzi o kobiety, wydawało się, że pragną tylko jednego:

potwierdzać opinię o nim jako o uwodzicielu. Tłoczyły się wokół

niego zachwycone i szczęśliwe na myśl o jego ataku i zwycięstwie.

Przyjaciele szczerze podziwiali niezaprzeczalny urok Ravena,

nieprzyjaciele zaś nazywali tę jego cechę wstydliwą perwersją.

Tymczasem gdy przepowiadano mu, że kiedyś musi się to źle

skończyć, ku ogólnemu zdumieniu i zaskoczeniu zakochał się. Przez

dobrych kilka lat spekulowano, kiedy i z kim może to się zdarzyć,

jeżeli w ogóle się zdarzy. Za młodych lat sprawa byłaby jasna i prosta:

wybrałby młodą pannę na wydaniu.

Ale w trzydziestym czwartym roku życia nie było to już takie

łatwe. Zwłaszcza że zupełnie nie pociągały go młódki. Skłaniał się

raczej ku kobietom dojrzałym. Ale w takim razie, którą z nich

wybierze? Chyba tylko wdowę lub panienkę, którą osobiste troski

zniechęciły do życia towarzyskiego.

Zupełnie nie było wiadomo, co o tym myśleć. Tymczasem książę,

daleki od planów małżeńskich, rozszerzał zasięg swoich podbojów. W

kołach towarzyskich zbliżonych do księcia Walii pamiętano jeszcze

doskonale przygodę z przepiękną Lily Langtry. Bardzo szybko

zastąpiła ją urocza lady Brooke, którą jakoby darzył ogromną

miłością.

Jeśli zaś chodzi o damy dworu królowej czy o aktorki, już ich

nawet nie liczono. Ale każdej następnej konkiecie towarzyszyły plotki

i cierpkie, nieżyczliwe komentarze. Książę jednak nigdy się tym nie

przejmował i dalej swobodnie żeglował po niepewnych wodach

miłostek.

Jak to zwykle bywa z ludźmi mającymi powodzenie, był mocno

zblazowany i im łatwiejsza była zdobycz, tym szybciej ją porzucał.

Ogromnie lubił polowania i szybko się rozczarowywał, jeśli wspaniała

zwierzyna nie tylko nie uciekała na jego widok, ale wręcz przeciwnie

Cartland Barbara - Tajemnica Anuszki.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: