ABA - egipska nazwa większego oboju
AIS - dwięk a" podwyższony o pół tonu
AKT - częć opery stanowišca pewnš tematycznš całoć
ALT - niski głos kobiecy lub chłopięcy; głos rodkowy między sopranem a tenorem
ALT - skrótowa nazwa, niektórych instrumentów o skali zbliżonej do takiego głosu np. saksofon altowy
BAS - najniższy głos męski; piewak o takim głosie
BAS - każdy z grupy instrumentów muzycznych o najniższej skali, np. puzon, saksofon basowy, koncert basowy
BIS - utwór wykonany dodatkowo, na życzenie publicznoci
BIS - znak w nutach lub tekstach piosenek, oznaczajšcy, że danš partię należy powtórzyć
CES - dwięk c" obniżony o pół tonu
CIS - dwięk c" podwyższony o pół tonu
CON - okrelenie wykonawcze
CZU - drewniany instrument perkusyjny; kołatka, korytkowa
DUO - zespół złożony z dwóch instrumentów
DUO - kompozycja przeznaczona dla dwóch instrumentów, zazwyczaj w formie sonaty
DUR - MAJOR; skala diatoniczna, gama, tonacja oparta na wielkiej tercji
DUX - temat, czyli jeden głos rozpoczynajšcy fugę do którego dostosowane sš cile inne, występujšce po nim głosy
EFY - otwory w płycie skrzypiec
FES - nazwa obniżonego tonu dwięku F"
GIS - nazwa podwyższonego o pół tonu dwięku g"
HIS - nazwa obniżonego o pól tonu VII stopnia podstawowej skalali diatonicznej
HIT - przebojowa piosenka, szlagier, przebój
HOT - styl w jazzie polegajšcy na nadaniu każdemu dwiękowi subiektywnego wyrazu poprzez stosowanie np. dużych kontrastów
KIN - dawny chiński instrument muzyczny podany do cytry
KUM - koreański instrument podobny do cytry
LAI - liryczna pień francuskich truwerów z XVI / XIII w
LUK - instrument strunowy; struna z cięciwy łuku myliwskiego
LUR - prehistoryczny instrument muzyczny o długiej metalowej rurce zakończonej czarš głosowš
ODA - kompozycja wokalne - instrumentalna zbliżona do kantaty
PES - znak notacji chorałowej
PIN - okrelenie wykonawcze, stosowane przy oznaczeniu tempa
RÓG - waltomia
SHO - japońska harmonijka ustna
SOŁ - sylabowa nazwa dwięku g"
SZE - rodzaj cytry o 25 strunach
TON - miara odległoci między dwiękami skali, dwięk o okrelonej wysokoci
TON - potocznie; melodia, dwięk jakiego instrumentu
ALBA - liryczna pień miłosna zawierajšca motyw pożegnania kochanki
ALTO - altówka, wiola
ARFA - harfa
ARIA - utwór wokalny głos solowy z akompaniamentem wchodzšcy w skład opery, operetki, oratorium, kantaty
ARPA - odmiana murzyńskiego bębna wydršżonego z pnia drzewa
ASAS - obniżony o 2 półtonu szósty dwięk skali diatonicznej
BAŁT - wielki bęben tatarski
BAND - zespół rozrywkowy lub jazzowy z przewagš instrumentów dętych
BARD - u ludów celtyckich: pieniarz, poeta dworski opiewajšcy bohaterskie czyny
BASY - typ prymitywnej wiolonczeli
BINA - VINA; staro indyjski instrument, rodzaj lutni
CAPO - polecenie powtórzenia utworu od poczštku do miejsca oznaczonego wyrazem (dacapo)
CHÓR - zespół piewaczy wykonujšcy wspólnie pieni, partie wokalne itp.
CHÓR - piew zbiorowy 1 głosowy lub wielogłosowy
CODA - koda
CÓRO - chór; nazwa stosowana w nutach
CYNK - dęty instrument muzyczny majšcy kształt prostego lub zakrzywionego rogu z siedmioma otworami - MUTY
CZIN - chiński ludowy instrument, rodzaj gongu - CZING
DIAK - psalmista
DIVA - primadonna, pierwsza piewaczka operetki lub opery
DUDY - dęty instrument muzyczny - GAJDY, KOBZA,
DUET - kompozycja wokalna na dwa głosy lub instrumentalna na dwa instrumenty; zespół dwuosobowy
DUMA - ludowa ukraińska pień epiczna - DUMKA
DUMP - dawna pień angielska lub irlandzka
DUNG - obrzędowa tršba tybetańska
DŻEZ - jazz
FADO - portugalska melancholijna pień ludowa, rozpowszechniona w XVIII/XIX w.
FINE - koniec, zakończenie
FLET - dęty zwykle drewniany instrument muzyczny, rodzaj piszczałki wargowej z bocznymi otworami
FUGA - polifoniczny utwór instrumentalny lub wokalny, w którym poszczególne głosy kolejno podejmujš temat
FUSA - system nutacyjny
GAMA - skala durowa lub molowa zbudowana z dwięków okrelonej wysokoci
GONG - instrument perkusyjny w kształci okršgłej tarczy z bršzu, w którš uderza się pałkš zakończonš filcowš główkš
GORG - rodzaj piewu koloraturowego
GRYF - w instrumentach strunowych listwa z twardego drzewa, nad którš umieszczone sš struny - PODSTRUNNIK
GUAN - chińska odmiana szałami
HYMN - uroczysta pień pochwalna; patetyczny utwór o patriotycznej treci
JAZZ - improwizowana muzyka instrumentalna powstała w XIX w w USA - DŻEZ
JUGS - rodzaj prymitywnej tuby
KODA - CODA; zakończenie kompozycji muzycznych, zwłaszcza częci sonaty, symfonii, występuje też w kompozycjach tanecznych
KOTO - narodowy japoński instrument muzyczny, strunowy o 13 strunach i ruchomych podstawkach
ŁAPA - tybetańska tršba obrzędowa
LIRA - starogrecki instrument muzyczny, strunowy, szarpany, w kształcie podkowy, w XV/XVI w instrument smyczkowy konstruowany w wielu odmianach
LOCO - okrelenie w nutach unieważniajšce poprzednia znak wskazujšcy, że należy grać o oktawę wyżej lub niżej
MENO - okrelenie wykonawcze: mniej np. mniej głono (MENO FORTE)
METR - dawny nauczycie! tańca, muzyki i języków
MOLL - skala diatoniczna, gama, tonacja oparta na małej tercji - MINOR
MSZA - kompozycja muzyczna oparta na liturgicznych tekstach mszalnych
MUTY - CYNK
NONA - interwał, w którym wyższy dwięk jest w stosunku do niższego dziewištym stopniem w podstawowym szeregu dwięków
NUTA - znak graficzny okrelajšcy wysokoć dwięku oraz jego wartoć rytmicznš
NUTA - potocznie: melodia
OBÓJ - dęty drewniany instrument muzyczny majšcy kształt stożkowatej fujarki
OPUS - utwór lub zbiór utworów jednego kompozytora numerowany wg kolejnoci pierwszych wydań
OTTU - rodzaj małego hinduskiego oboju
PEAN - uroczysta pień pochwalna lub dziękczynna
PIPA - 4 strunowy inst. muzyczny o dużym płaskim korpusie podobny do lutni: mandolina chińska
POCO - okrelenie wykonawcze: mato, trochę; występuje w połšczeniu z okreleniami dynamiki, tempa
RAPA - japońska prosta tršbka
RIFF - w muzyce jazzowej: krótka, prosta, rytmiczna fraza melodyczna służšca za tło do improwizacji solowej
RUNY - karelskie i fińskie ludowe pieni epickie
RYTM - czynnik regulujšcy czas trwania dwięków w utworze muzycznym, wyznaczajšcy ich następstwo w czasie
SHOW - angielskie widowisko artstyczno - rozrywkowe o charakterze rewiowym
SIBS - egipska odmiana oboju
SONG - rodzaj piosenki kabaretowej lub ulicznej zawierajšcy akcenty satyryczne
SONG - w muzyce jazzowej: temat muzyczny zapożyczony z muzyki rozrywkowej w przeciwieństwie do tematu oryginalnego
STYL - charakt. cechy dla muzyki jakiej epoki, regionu czy twórcy
TAKT - jednostka podziału metrycznego w utworze muzycznym lub w jego częci
TALA - hinduski instrument, rodzaj talerzy
TIRE - w grze na instrumentach: pocišganie smyczkiem w dół
TREN - pień żałobna
TRIO - zespół złożony z 3 instrumentalistów lub kompozycja na trzy różnorodne instrumenty
TRIO - rodkowa, kontrastujšca częć wielu trzyczęciowych, zwłaszcza tanecznych
TRYB - w harmonijce tonalnej: rodzaj skali, gamy, tonacji
TRYL - ozdobnik muzyczny polegajšcy na szybkim powtarzaniu dwu sšsiednich dwięków
TUBA - klawiszowy dęty instrument muzyczny z wentylami o najniższej skali
TUSZ - fanfara wykonywana przez orkiestrę np. przy powitaniach
WEKA - wierzchnia częć skrzypiec
ZAMR - instrument muzyczny, odmiana szałami
ŻELE - instrument muzyczny składajšcy się z kompletu blaszek i dzwonków umieszczonych na długim dršgu, ozdobiony końskimi ogonami
ŻELE - czynele, talerze
AKORD - współbrzmienie lub następstwo co najmniej trzech różnych co do wysokoci dwięków
AOJDA - piewak i poeta w przedhomerowej Grecji opiewajšcy przy wtórze gitary lub formingi bohaterów i bogów
ASSAI - w muzyce: bardzo
ASZYK - ludowy pieniarz i poeta w krajach wschodu
AULOS - starogrecki instrument dęty z podwójnym stroikiem, rodzaj prymitywnego oboju
AYLOTL - instrument meksykański, wykonany z pancerza żółwia
BAJAN - udoskonalona harmonia ręczna z klawiaturami guzikowymi dla obu ršk, wynaleziona w Rosji w XIX w
BAMYA - hinduski bębenek jednomembramowy
BASEK - najniższa struna w smyczkowych instrumentach muzycznych
BEBOP - styl w jazzie w latach 40 - tych: muzyka w tym stylu
BEMOL - znak w notacji muzycznej obniżajšcy dwięki o pół tonu
BERDA - strunowy instrument muzyczny używany w orkiestrach mandolinowych do wykonywania partii basowych
BĘBEN - muzyczny instrument perkusyjny
BLUES - ludowa pień Murzynów północnoamerykańskich wyrażajšca nastrój tęsknoty i melancholii: podstawowa forma jazzu
BONES - klaskani instrument w kształcie australijskich bumerangów
BUFFO - włoska opera komiczna o pierwiastkach ludowych, popularna w XVIII w
BUFFO - męska rola w operze komicznej
CANTO - piew: melodia, głos wykonujšcy melodię
CAVAL - instrument dęty pochodzenia tureckiego
CELLO - wiolonczela
COMBO - zespół jazzowy o różnej co do zestawu instrumentów obsadzie sekcji melodycznej
COMES - w fudze powtórzenie tematu w innym głosie i tonacji w charakterze odpowiedzi
GROTA - CHROTTA: instrument smyczkowy, rodzaj liry
CYTRA - strunowy, szarpany instrument muzyczny o ponad 30 strunach i płaskim pudle rezonansowym
CZARA - wylotowa najbardziej rozwarta częć instrumentu dętego
CZING - CZIN
DAJNA - litewska pień ludowa przedstawiajšca wydarzenia i sytuacje z codziennego życia ludu
DISCO - muzyka z płyt, tam, itp. bardzo rytmiczna, przeznaczona do tańca w dyskotekach
DOLCE - okrelenie wykonawcze: łagodnie, miękko, piewanie
DOMRA - rosyjski ludowy instrument muzyczny zbliżony do lutni, z długš szyjkš, trzema strunami, okršgłym pudłem rezonansowym
DUMKA - DUMA
DUOLA - figura rytmiczna składajšca się z dwóch równych nut
DUTAR - ludowy instrument turkiestański, rodzaj lutni
FAGOT - drewniany, dęty instrument o niskiej skali składa się z dwóch połšczonych ze sobš piszczałek z podwójnym stroikiem
FIDEL - redniowieczny instrument smyczkowy
FINAŁ - ostatnia częć cyklu sonatowego; w muzyce operowej: fragment zamykajšcy akt lub cała operę
FORTE - okrelenie wykonawcze: głono
FRAZA - czšstka utworu muzycznego tworzšca pewnš całoć wyrazowš
GAJDY - dęty ludowy instrument muzyczny: dudy, kobza
GAMBA - wiola da gamba
GĘLE - smyczkowy instrument muzyczny; góralskie skrzypce
GRAVE - okrelenie wykonawcze: ciężko, poważnie
GUDOK - starorosyjski ludowy instrument smyczkowy z trzema strunami
GUIRA - zachodnioindyjski instrument muzyczny
GYMEL - rodzaj improwizowanej techniki dwugłosowej
HARFA - ARFA; szarpany instrument strunowy znany już od starożytnoci
HUSLE - instrument smyczkowy popularny w Polsce w okresie renesansu
KANAŁ - w operach, teatrach muzycznych miejsce między scenš a widowniš: dolna rampa, fosa orkiestrowa
KAWKA - dawny instrument muzyczny
KLAPA - okršgła uszczelniona poduszeczka służšca do zamykania i otwierania otworów bocznych w instrumentach dętych
KLUCZ - znak graficzny okrelajšcy kształtem i umiejscowieniem bezwzględnš wysokoć symbolizowanych nutami dwięków
KOBZA - DUDY
KOBZA - ludowy instrument muzyczny o kilku strunach, typ lutni używanej w redniowiecznej Europie
KONGA - afrykański bęben, na którym gra się palcami
KOTŁY - instrument muzyczny, membrafon, uderzany pałkami
LARGO - bardzo wolne tempo
LAUDA - włoska pień religijna, nieliturgiczna o charakterze ludowym
LENTO - okrelenie wykonawcze: powoli
LENTO - utwór muzyczny wykonywany w tym tempie
MAJOR - DUR
MAKAM - w muzyce arabskiej: model melodyczny majšcy okrelonš skalę dwięk centralny, wzory rytmiczne i właciwe ozdobniki
MESTO - okrelenie wykonawcze: smutno, żałonie
MEZZO - okrelenie wykonawcze: na półrednio
MINOR - MOLL
MODUS - zasada wyboru interwałowego układu dwięków na skalę oktawowš
MODUS - w muzyce XII/XIII w rytm oparty na stosunku zgłosek długich i krótkich
MOLTO - okrelenie wykonawcze: bardzo, np. adagio molto czyli bardzo powoli
MOSSO - okrelenie wykonawcze: żywo
MOTET - utwór wokalny oparty zwykle na łaciński, tekcie religijnym lub utwór wiecki o takiej formie
MOTYW - wyrazista rytmicznie grupa dwięków, zwrot melodyczny
MUZYK - twórca utworów melodycznych lub ich odtwórca
NABLA - antyczny instrument, wczesna odmiana harfy
NENIA - starorzymska pień żałobna
NOMOS - tradycyjna melodia w starogreckiej muzyce
NONET - kameralny utwór instrumentalny, przeznaczony na dziewięciu instrumentalistów solowych
NONET - zespół składajšcy się z dziewięciu instrumentalistów
ODEON - typ orkiestry rozrywkowej złożonej z kilku bšd kilkunastu instrumentalistów
OKTET - kameralny utwór omiogłosowy na osiem instrumentów solowych
OKTET - zespół kameralny złożony z omiu wykonawców
OPERA - sceniczny dramat muzyczny bšd gmach, w którym odbywajš się przedstawienia operowe
OSJAN - legendarny bard celtycki stworzony przez Mc Persona
OSSIA - okrelenie wykonawcze: dowolnie
PASAŻ - szybkie następstwo dwięków oparte zwykle na rozłożonym akordzie
PASJA - utwór wokalny lub wokalne - instrumentalny oparty na ewangelicznym tekcie o męce Chrystusa
PATOS - styl podniosły w muzyce
PIANO - okrelenie wykonawcze: cicho, delikatnie
PIANO - dawnej pianino
PIEŃ - utwór wokalny do poetyckiego tekstu
PRIMO - partia wiolinowa w utworach fortepianowych na cztery ręce
PRYMA - pierwszy dwięk skali diatonicznej, podstawowy dwięk trójdwięku
PSALM - biblijny utwór majšcy charakter piewanej modlitwy
PUZON - dęty, blaszany instrument muzyczny o niskiej skali, majšcy ruchomy suwak do regulacji wysokoci wydobywanego dwięku
RAUDA - litewska pień pogrzebowa, duma tren
REBAB - instrument smyczkowy o trzech strunach i korpusie ze skorupy orzecha kokosowego, rozpowszechniony w krajach Azji i Afryki
REBEC - arabski instrument smyczkowy
RONDO - redniowieczna forma pieni tanecznej, póniej forma instrumentalna, np. sonata
ROŻEK - altowa odmiana oboju, aerofon stroikowy
SECCO - okrelenie wykonawcze: sucho, oschle
SERIA - dowolny układ, 12-cie dwięków skali równomiernie temperowanej, podstawa materiałowa techniki dodekafonicznej
S1TAR - instrument muzyczny o gruszkowatym korpusie rezonansowym, długiej szyjce, 3 strunach, znany w Persji i Indiach
SKALA - układ dwięków uszeregowanych według wysokoci o ustalonych odległociach między poszczególnymi stopniami
SKALA - zakres dwięków jakimi rozporzšdza dany instrument lub rodzaj głosu
SKALD - staro skandynawski piewak, poeta, recytator
SOSRA - hebrajski instrument obrzędowy: tršba o szerokim ustniku
STOMP - w jazzie tradycyjnym: utwór grany w szybkim tempie
SUITA - cykliczny utwór instrumentalny składajšcy się z kontrastujšcych ze sobš tańców
SURMA - tršbka wojskowa z drewna lub koci słoniowej służšca w dawnym wojsku do celów sygnalizacyjnych
SWEET - odmiana jazzu wykonywana bez improwizacji
SWING - styl jazzowy będšcy stadium przejciowym między jazzem historycznym a nowoczesnym
SZENG - chiński dęty instrument muzyczny składajšcy się z wišzki piszczałek trzcinowych
PIEW - wokal
TAPER - pianista grajšcy w kawiarniach, restauracjach, na zabawach tanecznych lub w kinach w okresie niemych filmów
TEKST - słowa do utworu muzycznego
TEMAT - wyrazisty odcinek melodyczny stanowišcy podstawę struktury dzieła muzycznego
TEMBR - barwa dwięku charakterystyczna dla poszczególnych głosów ludzkich lub instrumentów - TIMBRE
TEMPO - stopień szybkoci wykonywania utworu muzycznego za pomocš oznaczeń słownych
TENOR - najwyższy głos męski: piewak o takim głosie
TENOR - instrument muzyczny o skali zbliżonej do głosu tenorowego, np. saksofon
TIBIA - starorzymski instrument, majšcy zwykle postać długiej, drewnianej piszczałki
TRELE - żartobliwie: piew
VIOLA - WIOLA
WIOLA - VIOLA; instrument smyczkowy używany od redniowiecza do XVII w z wyglšdu przypominał skrzypce
WIOLA - altówka
WOKAL - głos ludzki w kompozycji muzycznej, piew
ZANZA - afrykański idiofon szarpany
ŻABKA - KARAFUŁKA
ADAGIO - adadżio; powolne tempo lub utwór w tym tempie
AMORKA - wildamora
ARIETKA - krótka aria o prostej budowie, zwykle bez kontrastujšcej częci rodkowej ARIETTA
ARIGOT - odmiana flażoletu o 6 bocznych otworach
ARIOSO - solowy fragment wokalny z akompaniamentem w operze, oratorium, kantacie
ARIOSO - okrelenie wykonawcze: piewanie
AUBADE - uroczysta pień poranna
AWISTA - wykonanie utworu bez poprzedniego przygotowania
BANDŻO - instrument muzyczny amerykańskich Murzynów, rodzaj gitary o długiej szyjce
BARDON - dawny strunowy instrument muzyczny podobny do lutni i liry
BATUTA - pałeczka używana przez dyrygenta do oznaczania taktu i kierowania grš orkiestry
BAZUNA - kaszubski ludowy instrument muzyczny podobny do ligawki i tršbity, rodzaj tršby majšcej około 2 metry długoci
BIGBIT - współczesna muzyka rockowa, uprawiana powszechnie przez zespoły młodzieżowe, tzw. mocne uderzenie
BITELS - członek wokalne - instrumentalnego zespołu bigbitowego
BONANG - jamajski ludowy instrument muzyczny
BORDUN - BURDON
BOURRE - utwór muzyczny wchodzšcy w skład barokowej suity; także taniec
BRANLE - starofrancuski utwór muzyczny wchodzšcy w skład suity; także taniec
BURDON - niski, długo brzmišcy dwięk uzyskiwany na niektórych instrumentach, np. na dudach
BURDON - najniższe struny instrumentów strunowych z gryfem
BYLINA - stara rosyjska ludowa pień epicka opiewajšca czyny bohaterów
CABASA - brazylijski instrument perkusyjny
CACCIA - wokalny kanon dwugłosowy, będšcy popularnš włoskš formš muzycznš do tekstów opisujšcych zwłaszcza polowanie
CAYACO - MACHETE; inst. szarpany, rodzaj małej gitary
CHORAŁ - wielogłosowy uroczysty piew kocielny
CHOREA - okrelenie pieni ludowej w redniowiecznych traktatach
COMODO - okrelenie wykonawcze: dowolnie, swobodnie
CYTARA - dawny instrument muzyczny szarpany, o gruszkowatym korpusie rezonansowym popularny w XVI l w
CZEKAN - czeski i węgierski, ludowy instrument muzyczny; rodzaj fletu
DAMARU - tybetański bębenek obrzędowy
DECYMA - odległoć między dwoma dwiękami równa 10 stopniom w podstawowym szeregu dwięków; interwał złożony z oktawy i tercji
DOBOSZ - członek orkiestry wojskowej grajšcy na bębnie
DRYMBA - prymitywna piszczałka
ELEGIA - utwór instrumentalny lub wokalny o smutnym, żałobnym charakterze, popularny w XIX w
EMICON - elektroniczny instrument muzyczny wyprodukowany w USA
EPILOG - końcowy odcinek ekspozycji i repryzy w formie sonatowej, niekiedy końcowy fragment utworu muzycznego, zwłaszcza opery
ESTEYA - amerykańskie organy
ETUIDA - utwór muzyczny o dydaktycznych założeniach, przeznaczony do ćwiczeń w celu nabycia biegłoci technicznej
ETUIDA - utwór łšczšcy problemy techniki z muzykš o dużych walorach artystycznych i głębokiej ekspresji
FAJFER - przygrywał doboszowi na piszczałce
FALSET - głos wydobywany z silnie napiętych wišzadeł głosowych, stosowany często w jodłowaniu - FISTUŁA
GALANT - okrelenie stylu muzycznego
GĘDŻBA - staropolskie; muzyka, piew
GITARA - instrument muzyczny o 6 lub 7 strunach, szarpany, o płaskim pudle rezonansowym
GORGIA - technika wokalna; stosowanie ozdobników
HEJNAŁ - pierwotnie; pień poranna na rozpoczęcie dnia
IGRZEC - ludowy piewak, poeta i żartowni
INBUBU - prototyp oboju używany na Bliskim Wschodzie
IPORKA - PIANIZAŁ
KANKLE - gitara litewska
KANTOR - piewak, także kapelmistrz, organista w kociele protestanckim
KANTOR - prowadzšcy chór, przodownik chóru w kociele katolickim
KANTYK - pień podobna do psalmu o tekcie podniosłym, zwykle biblijnym; hymn
KAPELA - w redniowieczu chór piewaków przy katedrach klasztornych i na dworach; obecnie orkiestra ludowa
KAPRYS - utwór instrumentalny, polifoniczny, oparty na technice imitacyjnej, majšcy swobodnš budowę, pogodny charakter
KITARA - starogrecki instrument muzyczny, chordofon szarpany, złożony z dwóch ramion, wzdłuż których rozpiętych było kilkanacie strun
KOLĘDA - KANTYCZKA
KONTRA - kontra oktawa
KANTYK - pień podobna do psalmu, o podniosłym, biblijnym tekcie
KORNET - blaszany instrument dęty, rodzaj tršbki z trzema wentylami, używany również w orkiestrach dętych
KORNET - w organach; gtos mieszany - mikstura
KORONA - FERMATA
KOZIOŁ - ludowy instrument muzyczny, odmiana dud
KRIUKI - pismo nutowe ruskiej muzyki cerkiewnej
KUPLET - zwrotka dowcipnej, satyrycznej piosenki o aktualnej treci
KUPLET - odcinek ronda oddzielajšcy dwa sšsiadujšce ze sobš tematy
KURANT - melodia wygrywana przez zegary, tabakiery, pozytywki, itp.
KWINTA - najcieńsza struna skrzypiec
KWINTA - odległoć między dwoma dwiękami, z których wyższa jest w stosunku do niższego pištym stopniem w podstawowym szeregu dwięków
...
madzialena.85