Ulewanie pokarmu.pdf

Naturalne planowanie rodziny

Ulewanie pokarmu

Autor:

27.05.2006.

Niejedno zdrowe, dobrze rozwijaj±ce siê niemowlê ulewa pewna ilo¶æ pokarmu po karmieniu. W zasadzie

ilo¶æ ulewanego pokarmu nie ma du¿ego znaczenia. Wiêksze znaczenie ma charakter wymiotów, stan

ogólny dziecka i inne towarzysz±ce objawy.

Dopiero maj±c pełny obraz dolegliwo¶ci, mo¿na oceniæ, czy mamy do czynienia z przyczyn± organiczn±

wymagaj±c± diagnozowania i leczenia czy z przej¶ciowym zaburzeniem czynno¶ciowym, które mo¿emy

opanowaæ prostymi sposobami domowymi. Oczywi¶cie decyzjê zawsze podejmuje lekarz pediatra, który

prowadzi dziecko i zna je. Nie namawiam do stawiania diagnoz samemu, zwłaszcza gdy dolegliwo¶ci

sugeruj±, ¿e przyczyna mo¿e byæ powa¿niejsza. Pierwszym wa¿nym wska¼nikiem jest wiek dziecka.

Pierwsze dni

Wymioty w pierwszych dobach po urodzeniu to czêsta dolegliwo¶æ. Je¶li zdarzaj± siê nawet po ka¿dym

karmieniu, ale dziecko chêtnie ssie, oddaje smółkê, nie traci zbyt wiele na wadze, zachowuje siê

normalnie, nie ma innych objawów, nale¿y uznaæ, ¿e w ci±gu kilku dni objawy min± W tym okresie ¿ycia

dziecka trzeba byæ czujnym, bo wymioty mog± byæ objawem niedro¿no¶ci przewodu pokarmowego(np.

zaro¶niêcia przełyku, choroby Hirschprunga, zwê¿enia dwunastnicy) lub zaka¿enia (np. układu

moczowego). S± to dwie główne powa¿ne przyczyny wczesnych wymiotów. Kolejne tygodnie

Ka¿de niemowlê, które wymiotuje po jedzeniu, trzeba uwa¿nie obserwowaæ. Wiele niemowl±t w

pierwszych 6-ciu miesi±cach ¿ycia ma ró¿nego stopnia refluksy (cofanie siê pokarmu z ¿oł±dka do

przełyku) poł±czone z niepokoj±cym rodziców ulewaniem (spływaniem pokarmu z k±cika ust) lub z

wymiotami (wydalanie tre¶ci ¿oł±dka pod ci¶nieniem). Dolegliwo¶ci te mijaj± w miarê dojrzewania układu

pokarmowego oraz przechodzenia z diety płynnej na dietê uzupełnion± pokarmami stałymi.

Objawy sugeruj±ce przyczynê powa¿niejsz±, wymagaj±c± diagnozy i leczenia mog± byæ nastêpuj±ce:

- nagły pocz±tek po okresie bezobjawowym

- gor±czka i/lub inne objawy chorobowe

- słaby przybór masy ciała lub ubytek masy ciała (maleje liczba stolców i moczonych pieluszek)

- obecno¶æ krwi w tre¶ci wymiocin

- powikłania, np. bezdechy, nawracaj±ce zaka¿enia górnych dróg oddechowych, niedokrwisto¶æ

- charakter wymiotów typowy dla przerostowego zwê¿enia od¼wiernika (wiek dziecka poni¿ej 10 tygodni;

chlustaj±ce wymioty po ka¿dym posiłku lub w trakcie jedzenia; wydalanie prawie całej tre¶ci ¿oł±dka;

dziecko przed tym momentem wygl±da na cierpi±ce, np. marszczy brwi; narastaj±ca intensywno¶æ

objawów i pogarszaj±cy siê stan dziecka)

W pewnych sytuacjach lekarz zdecyduje o konieczno¶ci badañ dodatkowych w celu potwierdzenia

diagnozy oraz o leczeniu wła¶ciwej przyczyny choroby. Przyczyny mog± byæ zarówno infekcyjne (np.

zapalenie ucha, zatrucie pokarmowe i in.) jak i nieinfekcyjne (wspomniane zwê¿enie od¼wiernika, odpływ

¿oł±dkowo - jelitowy, przepuklina rozworu przełykowego, uczulenie na leki , zatrucia i in.).

Objawy, które sugeruj±, ¿e powa¿nej choroby nie ma, i raczej uspokajaj± lekarza i rodziców niemowlaka:

- dziecko rozwija siê prawidłowo

- ma apetyt, przybiera na wadze

- oddaje jasny mocz przynajmniej 6 razy na dobê oraz lu¼ny, papkowaty stolec kilka razy dziennie lub

chocia¿ raz na 2-6 dni

- ulewa niekoniecznie po ka¿dym posiłku, czêsto godzinê po nim lub pó¼niej, bez bólu, bez wysiłku

- ulewanie czêsto zwi±zane jest z odbiciem powietrza lub zmian± pozycji

- tre¶æ wymiocin to jedynie niezmieniony lub niedotrawiony pokarm

- objawy mijaj± w miarê dojrzewania, w drugim półroczu prawie nie zdarzaj± siê, nigdy nie wystêpuj± po

12-tym miesi±cu ¿ycia dziecka W przypadku dziecka karmionego wył±cznie piersi± mo¿emy podejrzewaæ

nastêpuj±ce przyczyny ulewania: 1. Szybki wypływ pokarmu u matki.

Dziecko nie nad±¿a z połykaniem pokarmu, który wrêcz tryska z piersi. Przy jedzeniu dziecko dławi siê,

puszcza pier¶ z krzykiem, a przy tym łyka du¿o powietrza. Odbijanie połkniêtego powietrza wi±¿e siê z

ulewaniem. U takich dzieci czêsto pojawiaj± siê inne dolegliwo¶ci, np. kolka jelitowa, niechêæ do ssania.

Rada:

Po uruchomieniu odruchu wypływu pokarmu z piersi, gdy zauwa¿ymy, ¿e dziecko nie radzi sobie z

łykaniem, nale¿y przerwaæ karmienie na 1-2 minuty. W tym krótkim czasie trzeba po pierwsze podnie¶æ

dziecko do pozycji pionowej, aby odbiło połkniête ju¿ powietrze; po drugie opró¿niæ nieco pier¶ przez

odci±gniêcie niedu¿ej ilo¶ci pokarmu, np. na pieluszkê. W kolejnych minutach karmienia warto tylko

http://npr.pl/

Kreator PDF

Utworzono 26 February, 2009, 10:35

Naturalne planowanie rodziny

przerywaæ dziecku ssanie na chwilkê, wtedy gdy objawy dławienia powtarzaj± siê. Dzieci do¶æ szybko

ucz± siê same regulowaæ tempo ssania i po pewnym czasie same wiedz±, kiedy musz± przerwaæ,

uspokoiæ oddech i poczekaæ, a¿ mleko samo ¶cieknie po piersi. Po opró¿nieniu jednej piersi, a przed

zaproponowaniem drugiej tak¿e warto potrzymaæ niemowlaka pionowo do odbicia. W takiej sytuacji

wiêcej jest po¿ytku z odbijania w trakcie karmienia ni¿ czekanie w nieskoñczono¶æ na odbicie po pełnym

karmieniu.

2. Przekarmianie.

Co do tej przyczyny zdania s± podzielone - mo¿na je jednak na pewno braæ pod uwagê u dzieci

urodzonych przedwcze¶nie. Nie da siê jednak ukryæ, ¿e bywaj± mamy, które na ka¿de kwilenie pociechy

oferuj± pier¶ pełn± mleka i bywaj± pociechy, które mog± objadaæ siê na okr±gło. Je¶li czêste karmienie

ma charakter zmuszania do jedzenia, i odbywa siê w napiêciu: "jedz, jedz maleñki, bo jeste¶ taki

chudziutki", to mo¿e zaowocowaæ ulewaniem nadmiaru pokarmu.

3. Nerwowa, nieprawidłowa opieka.

Pierwsze dziecko to zawsze eksperyment dla całej rodziny. Rodzice niewprawni, a dziadkowie

rozemocjonowani. Czasem w atmosferze ogólnego napiêcia zapomina siê te¿ o trzymaniu dziecka w

pozycji pionowej, by mogło odbiæ połkniête powietrze.

4. Nastêpuj±ce zbyt szybko po jedzeniu zabiegi pielêgnacyjne - zwłaszcza odbywaj±ce siê w pozycji

zwiêkszaj±cej ci¶nienie wewn±trzbrzuszne; na wznak, z nó¿kami zadartymi do góry.

5. Zbyt wczesne wprowadzanie pokarmów stałych.

6. Niektóre dzieci pobudza do wymiotów przedłu¿aj±cy siê płacz.

7. Nietolerancja leków.

Do szóstego miesi±ca leki s± w zasadzie jedynymi substancjami, które dziecko mo¿e otrzymywaæ

bezpo¶rednio poza pokarmem matki. Niektóre z nich mog± byæ nietolerowane (np. preparaty ¿elaza), a

niektóre mog± uczulaæ (np. sztucznie barwione witaminy, syropy itp.)

8. Nietolerancja pokarmów.

Je¶li dziecko dostaje inny pokarm niz. matczyne mleko, mo¿na rozwa¿aæ nietolerancjê lub uczulenie.

Zmiana jednej mieszanki z krowiego mleka na inn± - te¿ z krowiego mleka - nie ma wiêkszego znaczenia,

poza psychicznym nastawieniem rodziców. Ma natomiast sens przej¶cie na preparaty od¿ywcze dla

niemowl±t wytworzone na bazie innych białek. Je¶li chodzi o inne pokarmy, to czasem warto

poeksperymentowaæ. Do szóstego miesi±ca ¿ycia nie ma w ogóle potrzeby dawania soczków, owoców

papek. Ale je¶li jest taka potrzeba (dziecko karmione w sposób mieszany; dziecko słabo przybieraj±ce na

wadze; cierpi±ce na zaparcia itp.) mo¿na próbowaæ zmieniaæ jedna pokarmy na inne, podobnego typu.

Zmiana powinna byæ konsekwentna, tzn. 4-5 dni testujemy now± potrawê, nie podaj±c w tym czasie

starej ani ¿adnej dot±d dziecku nie znanej.

Warto podkre¶liæ, ¿e uczulenie na składniki diety dziecka (rzadziej wystêpuje uczulenie dziecka na

składniki diety matki) nie objawia siê tylko wymiotami. Na ogół jest to zespół kilku objawów, obejmuj±cy

ró¿ne kłopoty ¿oł±dkowo - jelitowe, zmiany skórne, zmiany zachowania, a nierzadko mama czy tata maj±

lub mieli choroby uczuleniowe.

Zazwyczaj we wszystkich powy¿szych sytuacjach poza wyeliminowaniem w miarê mo¿liwo¶ci przyczyn

wymiotów pomaga kilka prostych zasad pielêgnowania niemowlêcia skłonnego do ulewania:

- przytrzymywaæ dziecko przez parê minut po jedzeniu w pozycji pionowej, aby umo¿liwiæ mu dobicie

połkniêtego powietrza

- nie przewijaæ bezpo¶rednio po jedzeniu

- przewijak ustawiæ tak, aby wezgłowie było lekko uniesione w stosunku do podło¿a

- nie układaæ do przewijania ani do snu na poduszce, która unosi tylko główkê lub powoduje zginanie

tułowia

- nie sadzaæ niemowlêcia

- przewijaj±c nie zadzieraæ nó¿ek dziecka pionowo do góry, raczej unie¶æ głow± po¶ladki, pozostawiaj±c

nó¿ki swobodnie rozło¿one

http://npr.pl/

Kreator PDF

Utworzono 26 February, 2009, 10:35

Naturalne planowanie rodziny

- łó¿eczko dziecka ustawiamy tak, aby wezgłowie było uniesione o ok. 30° w stosunku do podłogi (pod

nó¿ki mo¿na podło¿yæ ksi±¿ki itp.

- w pierwszej godzinie po jedzeniu mo¿na uło¿yæ dziecko na lewym boku lub na brzuchu, z głow± lekko

wzniesion±. W tym czasie nale¿y byæ bardzo czujnym, nie oddalaæ siê zbytnio i obserwowaæ dziecko

- karmiæ czêsto, w małych ilo¶ciach

- otoczyæ dziecko spokojem, nie przerzucaæ na nie własnych stresów.

Je¶li objawy nie mijaj± w drugim półroczu ¿ycia, nale¿y zasiêgn±æ porady gastrologa lub dobrego,

do¶wiadczonego pediatry. Objawy, które u wiêkszo¶ci dzieci s± zupełnie niegro¼ne i przej¶ciowe, u

nielicznych mog± mieæ powa¿n± przyczynê. Magdalena Nehring - Gugulska

http://npr.pl/

Kreator PDF

Utworzono 26 February, 2009, 10:35

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: