Choroby mięśni szkieletowych ver1.pdf
(
109 KB
)
Pobierz
© Copyright by $taś
Choroby mięśni szkieletowych
Miopatia nitkowata
Wrodzone miopatie metaboliczne
Zaburzenia przemiany glikogenu (glikogenowy)
Glikogenoza typ II
Glikogenoza typ III
Glikogenoza typ V
Glikogenoza typ VII
Miopatie lipidowe
Niedobór karnityny
Niedobór palmitoilotransferazy karnitynowej
Miopatie mitochondrialne
Nabyte miopatie hormonalne, toksyczne i
polekowe
Miopatia w przebiegu nadczynności tarczycy
Miopatia alkoholowa
Miopatie polekowe
Miopatie zapalne
Zapalenie wielomięśniowe (polyomyositis)
Zapalenie skórno-mięśniowe (dermatomyositis)
Wtrętowe zapalenie mięśni
Mieszana choroba kolagenowa
Nowotwory mięśni
C
HOROBY MIĘŚNI SZKIELETOWYCH
Typy zmian morfologicznych we włóknach
mięśniowych
Zanik mieśni z odnerwienia
Zanik rdzeniowy mięśni dziecięcy i młodzieńczy
Postępujące dystrofie mięśniowe sprzeżone z
chromosomem X (dystrofinopatie)
Dystrofia mięśniowa Duchenne’a (DMD) i
dystrofia mieśniowa Beckera (DMB)
Dystrofia mięśniowa Emery’ego-Dreifussa (DED)
Dystrofie mięśniowe dziedziczone w sposób
autosomalny
Dystrofia mięśniowa kończynowo-obręczowa
Dystrofia miotoniczna (DM)
Miopatie kanałów jonowych
Miotonia związana z zaburzeniami kanału
chlorkowego
Miotonia związana z zaburzeniami kanału
sodowego
Choroby związane z zaburzeniami kanału
wapniowego
Porażenie okresowe z hipokaliemią
Hipotermia złośliwa
Miopatie wrodzone
Miopatia typu rdzenia centralnego
Miopatia miotubularna
Miopatia czapeczek
C
HOROBY SYNAPSY AKSONO
–
MIĘŚNIOWEJ
Miastenia
Zespół miasteniczny Lamberta-Eatona
T y p y z m i a n m o r f o l o g i c z n y c h w e w
ł
łó k n a c h m ię
ś
śn i o w y c h
·
Włókna mięśniowe mają ograniczone możliwości odpowiedzi na działanie czynników uszkadzających.
Najczęściej występują:
o
Zmiana średnicy włókna
o
Reinerwacja włókien mięśniowych
§
Odnerwione włókna mięśniowe mogą zostać ponownie unerwione przez gałązki
sąsiadujących zdrowych aksonów
o
Zmiany struktury włókna mieśniowego
§
Nieswoiste zmiany
·
Zwyrodnienie wodniczkowi
·
Szkliwienie włókna mieśniowego
§
Swoiste
·
Struktury nitkowate
o
Martwica włókien mięśniowych
§
Może przebiegać z mioglobinurią i ostrąniewydolnościa nerek
o
Regeneracja
§
Odtworzenie części włókna przez proliferujące komórki satelitarne, które przekształcają się
w mioblasty
o
Zmiana aktywności enzymatycznej włokien mięśniowych
o
Zmiany tkanki łącznej
§
W dystrofii Duchenne’a i w dystrofii wrodzonej dochodzi do wzrostu ilości śródmiąższowej
tkanki łącznej i rozplemu tkanki tłuszczowej
- 1 -
© Copyright by $taś
Z a n i k m i e
ś
śn i z o d n e r w i e n i a
Zanik rdzeniowy mięśni dziecięcy i młodzieńczy
·
Istotą jest zwyrodnienie komórek rogów przednich rdzenia kręgowego
·
Dziedziczona AR
·
Wyróżnia się trzy postaci
o
Typ 1- choroba Werdninga-Hoffmana
à
noworodki, uogólniony zanik mięśni
à
szybko śmierć
o
Typ 2 – objawy do 15 mż
o
Typ 3 – choroba Kugelberga-Welandera – ujawnia się po 2rż, osłabienie głównie mięśni obręczy
barkowej
·
Praktycznie zawsze stwierdza się delecję genu SMN
P o s tęp u jąc e d y s t r o f i e m ię
ś
śn i o w e s p r z e
ż
żo n e z c h r o m o s o m e m X
( d y s t r o f i n o p a t i e )
Dystrofia mięśniowa Duchenne’a (DMD) i dystrofia mieśniowa Beckera (DMB)
·
Dystrofia mięśniowa Duchenne’a to postać dziecięca, a Beckera to postać młodzieńcza
·
Dotyczą głównie
mięśni obręczy miedniczej i barku
·
DMD ujawnia się w pierwszym roku życia i prowadzi do zgonu, DMB ujawnia się później i przebiega znacznie
łagodniej
·
Patogeneza
o
W obydwu postaciach stwierdzono mutację w genie kodującym białko
dystrofię
(głównie delecje)
o
Dystrofia odpowiedzialna jest za utrzymanie integralności sarkolemy w czasie skurczu mięśnia
·
Morfologia
o
Główne cechy obrazu mikroskopowego DMD:
§
Prawie całkowity brak dystrofiny
§
Zwyrodnienie i postepująca martwica włókien mięśniowych
§
Regeneracja włókien mięśniowych
§
Postępujące włóknienie w Endo- i perimysium oraz rozplem tkenki tłuszczowej
§
Duże rozmiary włókien mięśniowych
§
Ogniskowe ubytki sarkolemy
·
Nieprawidłowe gromadzenie wapnia we włóknach mieśniowych spowodowane
uszkodzeniem sarkolemy wywołuje nadmierny skurcz niektórych włókien. We
wczesnym okresie choroby widoczne są one jako pojedyncze, duże, szkliwiejące
włókna o zatartym poprzecznym prązkowaniu, ciemnego koloru (barwienie
Gomoriego) obok tworzących małe grupy włokien z cechami martwicy i
regeneracji
·
Duże, szkliwiejące włokna rzadko występują w DMB
§
Po długim czasie choroby regeneracja nie nadąża za martwicą
à
systematyczne
zmniejszanie liczby włókien mięśniowych. Włokna mięśniowe, które uległy zanikowi
zastępowane są tkanką tłuszczową i łączną
§
W DMB dysmorfina jest obecna we włóknach mięśniowych, ale jej ilość jest znacznie
zmniejszona i ma nieprawidłową masę cząsteczkową
·
Klinika
o
Postępujące osłabienie i zanik mięśni początkowo obręczy miedniczej, a następnie mięśni barku i
innych mięśni
o
Przerost mięśni łydek (najpierw prawdziwy, potem rzekomy)
o
Dziecko zaczyna chodzić późno
o
Występuje lordoza lędźwiowa
o
Od 8 rż przykurcze, głównie ścięgna Achillesa
o
Dziecko zostaje unieruchomione
à
unieruchomienie i zmiany w mięśniach szkieletowych prowadzą
do zniekształceń kręgosłupa, klatki piersiowej
à
niewydolność oddechowa i zaburzenia krążenia
o
Zgon z powodu niewydolności oddechowej, krążeniowej, lub zapalenia płuc zwykle w trzeciej
dekadzie życia
·
Rozpoznanie gdy
o
Znacznie podwyższona aktywność kinazy kreatynowej (ale w miarę postępu choroby zmniejsza się)
o
Badanie elektromiograficzne
o
Obraz histopatologiczny
·
Postać młodzieńcza Beckera
o
Ujawnia się ok. 11 rż
- 2 -
© Copyright by $taś
o
Łagodny przebieg
o
Podobne grupy mieśni co w DMD tylko mniej
o
chorzy chodzą
o
Nie skraca dlugości życia
o
Pierwsze objawy to przerost łydek i kurcze mięśniowe
o
Dystrofia syntetyzowana ale ma mniejsza masę częąsteczkową
Dystrofia mięśniowa Emery’ego-Dreifussa (DED)
·
Charakteryzuje się występowaniem
o
przykurczów (stawy łokciowe, skokowe i szyjne międzykręgowe)
o
Powoli postępujące osłabienie mięśni (głównie ramienno – strzałkowych)
o
Objawy kardiologiczne spowodowane zaburzeniami przewodzenia przedsionkowo-komorowego
·
Przyczyną są mutacje genów kodujących emerynę (?), a także mutacją typu missense genu kodującego
laminę A/C
D y s t r o f i e m ię
ś
śn i o w e d z i e d z i c z o n e w s p o s ó b a u t o s o m a l n y
Dystrofia mięśniowa kończynowo-obręczowa
·
Klinicznie charakteryzują się one (podobnie jak dystrofie sprzężone z płcią) osłabieniem i zanikiem mięśni
ksobnych kończyn i obręczy miednicznej, przerostem łydek, kaczkowatym chodem
·
Inne (analogiczne) postaci
o
Twarzowo-łopatkowo-ramieniowa
o
Odsiebna
o
Oczno-gardłowa
o
Wrodzona
Dystrofia miotoniczna (DM)
·
Charakteryzuje się zaburzonym rozkurczem mięśni (objaw miotoniczny)
·
To choroba wieloukładowa, w której oprócz zmian mieśniowych występują zmiany w różnych narządach
·
Typowy objaw to trudności z rozluźnieniem uścisku dłoni
·
Miotonia manifestuje się powolnym rozkurczem mięśnia po skurczu wywołanym bezpośrednim jego
drażnieniem lub po skurczu dowolnym
à
rozkurczowi temu towarzyszy charakterystyczne w EMG
wyładowania elektryczne które stopniowo zanikają
·
Choroba występuje prawie wyłącznie u dzieci kobiet z DM
à
w każdym następnym pokoleniu choroba
występuje w młodszym wieku i ma cięższy przebieg (zjawisko antycypacji)
·
Za występowanie choroby odpowiedzialna jest mutacja (zwielokrotnienie trójki nukleotydów CTG) genu
kodującego kinazę proteinową dystrofii miotonicznej, zwaną miotoniną
·
Charakterystyczne cechy morfologiczne
o
Zwiększona liczba jąder komórkowych (ośrodkowo we włóknach)
o
Widoczne włókna okrężne
o
Masy sarkoplazmatyczne (a zewnątrz od pierścienia włókien)
·
Klinika
o
Osłabienie mięśni twarzy i kończyn oraz miotonia
§
Zanik mięśni skroniowych i mięśni żwaczy powoduje wydłużenie twarzy
§
Opadanie powiek
§
Zanik mięśni MOS
§
Zanik mięśni odsiebnych kończyn (głównie dłoni i stóp)
§
Ucisk dłoni wywołuje miotomię
o
Objawy z innych układów
§
Zaćma
§
Zaburzenia hormonalne
à
zanik jąder, łysienie czołowe, nieprawidłowy test tolerancji
glukozy
§
Kardiomiopatia
§
Zmiany w mieśniach gładkich (zaparcia)
§
Obniżony poziom IgG w krwi
§
otępienie
- 3 -
© Copyright by $taś
M i o p a t i e k a n a
ł
łó w j o n o w y c h
·
w tych miotomiach nie stwierdza się osłabienia i zaniku mieśni ani zmian w innych narzadach
Miotonia związana z zaburzeniami kanału chlorkowego
·
klinicznie występuje sztywność mięśni po rozpoczęciu Rochu (objawy zmniejszają się w miarę trwania
wysiłku ruchowego), co prowadzi do trudności w otwieraniu powiek po ich zaciśnięciu lub w zwolnieniu
uścisku dłoni
·
dochodzi do uogólnionego przerostu mięśni
Miotonia związana z zaburzeniami kanału sodowego
·
dwie postaci
o
paramiotonia wrodzone
§
zaburzenie zamykania kanału sodowego, powoduje że kanał te zamyka się zbyt wolno,
szczególnie pod wpływem nieksiej temperatury
à
dochodzi do nadmiernego napływu
jonówe sodu ( i wody) do mięśnia oraz hiperhaliemii
o
porażenie okresowe z hiperkaliemią
Choroby związane z zaburzeniami kanału wapniowego
Porażenie okresowe z hipokaliemią
·
mutacje genu receptora dihydropirydynowego kanału wapniowego
·
w czasie napadu porażennego w mieśniu dochodzi do wzrostu ilości potasu i wody (i zmniejszenia poziomu
sodu), a we krwi poziom potasu ulega znacznemu obniżeniu
·
napady porażeń pojawiają się w wieku dziecięcym
·
typową cechą jest występowanie miotomii, która nasila się pod wpływem zimna (paramiotonia) lub
zwiększa się w miarę nasilonego wysiłku fizycznego (miotonia paradoksalna – gdyż w miotonii wrodzonej
następuje poprawa po rozgrzewce
·
do typowych objawów oprócz miotomii (którą można wywołać przez uderzenie mięśni kłębu kciuka)
należą porażenie okresowe i wrażliwość na poziom potasu we krwi
Hipotermia złośliwa
·
to rzadkie, ale dramatycznie przebiegające i niebezpieczne powikłanie znieczulenia halotanem i
suksynylocholiną, szczególnie gdy są podawane razem
·
szczególne predyspozycje mają chorzy z miopatią typu rdzenia centralnego
·
objawy
o
tachykardia
o
tachypnoe
o
szczękościsk,
o
drżenie i sztywność mięśni
o
sinica
o
głębokie mziany metaboliczne
o
zaburzenia elektrolitowe i hormonalne
o
szybki, bardzo wysoki wzrost temperatury i zatrzymanie akcji serca
·
rozpoznanie osób podatnych na hipertermię złośliwą ustala się testem IVCT (in vitro contracture test)
à
wykonanie biopsji mięśnia i wykazanie jego skurczu in vitro pod wpłyerm środka znieczulającego
M i o p a t i e w r o d z o n e
·
stanowią grupę pierwotnie mięśniowych schorzeń o swoistym obrazie morfologicznym i na ogół łagodnym,
często stacjonarnym przebiegu, w których od niemowlęctwa pojawia się uogólniona lub dosiebna
wiotkość (hipotonia) i hipoplazja mięśni oraz cechy dysmorfizmu kostnego, niekiedy przykurcze stawów
(arthrogryposis)
Miopatia typu rdzenia centralnego
·
wrodzonej wiotkości mięśni towarzyszy opóźniony rozwój ruchowy, często zwichnięcie stawów biodrowych
oraz zmiany kostne, np. skrzywienie kręgosłupa
·
chorzy są szczególnie podatni na wystąpienie hipertermii złośliwej w czasie narkozy
·
w morfologii w części centralnej włókien mieśniowych widoczne są pojedyncze, okrągłe ogniska słabiej
barwiące się eozyną niż otaczająca sarkoplazma
à
ogniska te wykazują ubytek enzymów utleniających i
fosforylaz
Miopatia miotubularna
·
z ośrodkowym ułożeniem jąder
- 4 -
© Copyright by $taś
·
typowo ujawnia sięu noworodków lub we wczesnym dzieciństwie
·
charakterystyczne spastyczne zajęcie mięśni twarzy, ptozą (opadnięciem powieki), skrzywieniem
kręgosłupa, przykurczami
·
postać sprzężona z chromosomem X ma ciężki przebieg z niewydolnością oddechową
Miopatia czapeczek
·
uogólniona wiotkość mieśni z zajęciem mieśni twarzy i z cechami dysmorfizmu kostnego.
·
Spowodowana zaburzeniem prawidłowego tworzenia się włókien mieśniowych
Miopatia nitkowata
·
Występuje w postaci niemowlęcej (najcięższej), dziecęej i dorosłych
·
Charakterystyczną cechą obrazu mikroskopowego jest obecność struktur nitkowatych, które barwią się
intensywnie na czerwono za pomoca trichromu Gomoriego
W r o d z o n e m i o p a t i e m e t a b o l i c z n e
Zaburzenia przemiany glikogenu (glikogenowy)
·
Niedobór enzymów rozkładających glikogen
à
spichrzanie glikogenu
·
Objawy kliniczne manifestują się postępującym niedowładem i zanikiem mięśni z wyjątkiem mięśni twarzy,
kurczami mięśniowymi oraz napadowym rozpadem włókien mięśniowych z mioglobinurią
Glikogenoza typ II
·
Niedobór kwaśnej maltazy
·
choroba Pompego (postać niemowlęca)
o
Nadmiar glikogenu gromadzi się w lizosomach mięśni szkieletowych, serca, wątorby merek i OUN
o
Wiotkie dziecko, powiększenie języka, kardiomegalia, niewydolność krążeniowo-oddechowa i zgon
(2-3 lata)
·
Postac młodzieńcza
o
Głównie mięśnie szkieletowe i wątroba
o
Łagodniejszy przebieg (śmierć ok. 20 lat)
·
Postac dorosłych
o
Początek po 20 rż
·
Ogólne to nadmiar glikogenu
à
uciśnięcia w włóknach, przesunięcia rózne, ogólnie upośledzenie ich
czynności
·
Morfologia (niemalże patognomoniczne zmiany)
o
Zwyrodnienie wodniczkowe (wodniczki puste lub z PAS + ziarnistościami)
o
Znaczne nagromadzenie ziarnistości glikogenu
Glikogenoza typ III
·
Niedobór amylo-1,6-glukozydazy
·
Choroba Cori-Forbesa
·
Ogólnie to utrudnienie glikogenolizy
·
U dzieci dominuje hepatomegalia i uszkodzenie wątroby
·
U dorosłych objawy miopatii
Glikogenoza typ V
·
Niedobór fosforylazy mięśniowej
·
Choroba McArdle’a
·
Typowy objaw to kurcze i ból mięśniowe w czasie odpoczynku po ćwiczeniach fizycznych
·
Po intensywnym wysiłku może nastąpić ostra martwica mięśni, mioglobinuria i niewydolność nerek
Glikogenoza typ VII
·
Niedobór fosfofruktokinazy
·
Choroba Tarui
·
Objawy podobne do V ale rzadziej mioglobinuria
Miopatie lipidowe
·
Gdy dochodzi do zahamowania spalania tłuszczów
- 5 -
Plik z chomika:
s7168
Inne pliki z tego folderu:
Nerki ver1.pdf
(2080 KB)
Oko ver2.pdf
(425 KB)
Przewód pokarmowy ver1.pdf
(399 KB)
Płuca ver1.pdf
(219 KB)
Nos, ucho ver1b.pdf
(99 KB)
Inne foldery tego chomika:
Patomorfologia
Słowo o chorobie Stachura
Stasie
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin