067_Ustawa o repatriacji.pdf

Data generacji: 2009-4-20 13:46

ID aktu: 50128804

brzmienie od 2009-01-01

Ustawa o repatriacji

z dnia 9 listopada 2000 r. (Dz.U. Nr 106, poz. 1118)

tekst jednolity z dnia 13 marca 2004 r. (Dz.U. Nr 53, poz. 532)

UznajĢc, Ňe powinnoĻciĢ Paıstwa Polskiego jest umoŇliwienie repatriacji Polakom, którzy pozostali na

Wschodzie, a zwłaszcza w azjatyckiej czħĻci byłego ZwiĢzku Socjalistycznych Republik Radzieckich, i na

skutek deportacji, zesłaı i innych przeĻladowaı narodowoĻciowych lub politycznych nie mogli w Polsce

nigdy siħ osiedlię,

postanawia siħ, co nastħpuje:

Rozdział 1. Przepisy ogólne

Art. 1. [Zakres regulacji ustawowej; repatriant] 1. Ustawa okreĻla zasady nabycia obywatelstwa

polskiego w drodze repatriacji, prawa repatrianta, a takŇe zasady i tryb udzielania pomocy repatriantom i

członkom ich rodzin.

2. 1 Repatriantem jest osoba polskiego pochodzenia, która przybyła do Rzeczypospolitej Polskiej na

podstawie wizy krajowej w celu repatriacji z zamiarem osiedlenia siħ na stałe.

Art. 2. [Definicje ustawowe] 2 Ilekroę w przepisach ustawy jest mowa o:

1) konsulu - oznacza to konsula w rozumieniu ustawy z dnia 13 lutego 1984 r. o funkcjach

konsulów Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2002 r. Nr 215, poz. 1823);

2) najbliŇszej rodzinie repatrianta - oznacza to małŇonka repatrianta i małoletniego pozostajĢcego

pod władzĢ rodzicielskĢ co najmniej jednego z małŇonków;

3) karcie pobytu - oznacza to dokument wydany cudzoziemcowi, który uzyskał zezwolenie na

zamieszkanie na czas oznaczony, zezwolenie na osiedlenie siħ, zezwolenie na pobyt rezydenta

długoterminowego Wspólnot Europejskich, ochronħ uzupełniajĢcĢ, zgodħ na pobyt tolerowany lub

status uchodŅcy w Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 3. [Zastosowanie przepisów innych ustaw] 1. O ile przepisy ustawy nie stanowiĢ inaczej, do

postħpowania w sprawach uregulowanych w ustawie stosuje siħ przepisy Kodeksu postħpowania

administracyjnego, z zastrzeŇeniem ust. 2.

2. Do postħpowania w sprawach uregulowanych w ustawie, naleŇĢcych do właĻciwoĻci konsulów, stosuje

siħ przepisy o funkcjach konsulów Rzeczypospolitej Polskiej.

Rozdział 2. Nabycie obywatelstwa polskiego w drodze repatriacji i udzielanie

zezwole ı na osiedlenie si ħ na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dla członków

najbli Ň szej rodziny repatrianta

Art. 4. [Zasady nabycia obywatelstwa polskiego] 3 Osoba przybywajĢca do Rzeczypospolitej Polskiej

na podstawie wizy krajowej w celu repatriacji nabywa obywatelstwo polskie z mocy prawa z dniem

przekroczenia granicy Rzeczypospolitej Polskiej.

1 Art. 1 ust. 2 zmieniony ustawĢ z dnia 24.10.2008 r. (Dz.U. Nr 216, poz. 1367), która wchodzi w Ňycie 1.01.2009 r.

2 Art. 2 pkt 3 w brzmieniu ustawy z dnia 18.03.2008 r. (Dz.U. Nr 70, poz. 416), która wchodzi w Ňycie 29.05.2008 r.

3 Art. 4 zmieniony ustawĢ z dnia 24.10.2008 r. (Dz.U. Nr 216, poz. 1367), która wchodzi w Ňycie 1.01.2009 r.

Art. 5. [Osoba polskiego pochodzenia] 1. Za osobħ polskiego pochodzenia, w rozumieniu niniejszej

ustawy, uznaje siħ osobħ deklarujĢcĢ narodowoĻę polskĢ i spełniajĢcĢ łĢcznie nastħpujĢce warunki:

1) co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków było narodowoĻci

polskiej;

2) wykaŇe ona swój zwiĢzek z polskoĻciĢ, w szczególnoĻci przez pielħgnowanie polskiej mowy,

polskich tradycji i zwyczajów.

2. Za osobħ polskiego pochodzenia uznaje siħ równieŇ osobħ deklarujĢcĢ narodowoĻę polskĢ, która

posiadała w przeszłoĻci obywatelstwo polskie lub co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo

dwoje pradziadków posiadało obywatelstwo polskie oraz spełniajĢcĢ warunek okreĻlony w ust. 1 pkt 2.

3. Warunek okreĻlony w ust. 1 pkt 1 uwaŇa siħ za spełniony, jeŇeli co najmniej jedno z rodziców lub

dziadków albo dwoje pradziadków wnioskodawcy potwierdziło swojĢ przynaleŇnoĻę do Narodu Polskiego

przez, w szczególnoĻci, pielħgnowanie polskich tradycji i zwyczajów.

4. Decyzje w sprawach, o których mowa w ust. 1, wydaje konsul.

4a. 4 Od decyzji w sprawie stwierdzenia polskiego pochodzenia przysługuje odwołanie do ministra

właĻciwego do spraw wewnħtrznych.

5. 5 Organem wyŇszego stopnia w rozumieniu Kodeksu postħpowania administracyjnego w sprawach o

stwierdzenie polskiego pochodzenia jest minister właĻciwy do spraw wewnħtrznych.

Art. 6. [Dowody; dokumenty] 1. Dowodami potwierdzajĢcymi polskie pochodzenie mogĢ byę

dokumenty, wydane przez polskie władze paıstwowe lub koĻcielne, a takŇe przez władze byłego ZwiĢzku

Socjalistycznych Republik Radzieckich, dotyczĢce wnioskodawcy lub jego rodziców, dziadków lub

pradziadków, a w szczególnoĻci:

1) polskie dokumenty toŇsamoĻci;

2) akty stanu cywilnego lub ich odpisy albo metryki chrztu poĻwiadczajĢce zwiĢzek z polskoĻciĢ;

3) dokumenty potwierdzajĢce odbycie słuŇby wojskowej w Wojsku Polskim, zawierajĢce wpis

informujĢcy o narodowoĻci polskiej;

4) dokumenty potwierdzajĢce fakt deportacji lub uwiħzienia, zawierajĢce wpis informujĢcy o

narodowoĻci polskiej;

5) dokumenty toŇsamoĻci lub inne dokumenty urzħdowe zawierajĢce wpis informujĢcy o

narodowoĻci polskiej.

2. Dowodami potwierdzajĢcymi polskie pochodzenie mogĢ byę równieŇ inne dokumenty, a w

szczególnoĻci:

1) o rehabilitacji osoby deportowanej, zawierajĢce wpis informujĢcy o jej narodowoĻci polskiej;

2) potwierdzajĢce przeĻladowanie osoby ze wzglħdu na jej polskie pochodzenie.

Art. 7. [Nabycie obywatelstwa przez niepełnoletniego pozostaj Ģ cego pod władz Ģ rodzicielsk Ģ

repatrianta] 1. W drodze repatriacji nabywa obywatelstwo polskie równieŇ małoletni pozostajĢcy pod

władzĢ rodzicielskĢ repatrianta. JednakŇe w przypadku, gdy repatriantem jest tylko jedno z rodziców,

małoletni nabywa obywatelstwo polskie jedynie za zgodĢ drugiego z rodziców, wyraŇonĢ w oĻwiadczeniu

złoŇonym przed konsulem.

4 Art. 5 ust. 4a w brzmieniu ustawy z dnia 24.05.2007 r. (Dz.U. Nr 120, poz. 818), która wchodzi w Ňycie 20.07.2007 r.

5 Art. 5 ust. 5 w brzmieniu ustawy z dnia 24.05.2007 r. (Dz.U. Nr 120, poz. 818), która wchodzi w Ňycie 20.07.2007 r.

2. Małoletni pozostajĢcy pod opiekĢ nabywa obywatelstwo polskie w drodze repatriacji, jeŇeli dokona jej

za zgodĢ opiekuna wyraŇonĢ w oĻwiadczeniu złoŇonym przed konsulem.

3. Nabycie obywatelstwa polskiego na podstawie ust. 1 i 2 przez małoletniego, który ukoıczył 16 lat,

moŇe nastĢpię jedynie za jego zgodĢ.

Art. 8. [Przyczyny odmowy wydania wizy] 6 Wiza krajowa w celu repatriacji nie moŇe byę wydana

osobie, która:

1) utraciła obywatelstwo polskie nabyte w drodze repatriacji na podstawie niniejszej ustawy lub

2) repatriowała siħ z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

na podstawie umów repatriacyjnych zawartych w latach 1944-1957 przez RzeczpospolitĢ PolskĢ

albo przez PolskĢ RzeczpospolitĢ LudowĢ z BiałoruskĢ SocjalistycznĢ RepublikĢ RadzieckĢ,

UkraiıskĢ SocjalistycznĢ RepublikĢ RadzieckĢ, LitewskĢ SocjalistycznĢ RepublikĢ RadzieckĢ i

ZwiĢzkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich do jednego z paıstw bħdĢcych stronĢ tych

umów, lub

3) w czasie pobytu poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej działała na szkodħ podstawowych

interesów Rzeczypospolitej Polskiej, lub

4) uczestniczyła lub uczestniczy włamaniu praw człowieka.

Art. 9. [Przesłanki wydania wizy] 1. 7 Wiza krajowa w celu repatriacji moŇe byę wydana osobie

polskiego pochodzenia, która przed dniem wejĻcia w Ňycie ustawy zamieszkiwała na stałe na terytorium

obecnej Republiki Armenii, Republiki AzerbejdŇaıskiej, Republiki Gruzji, Republiki Kazachstanu, Republiki

Kyrgyskiej, Republiki TadŇykistanu, Republiki Turkmenistanu, Republiki Uzbekistanu albo azjatyckiej

czħĻci Federacji Rosyjskiej.

2. 8 Wiza krajowa w celu repatriacji 1 ) moŇe byę równieŇ wydana dziecku osoby, o której mowa w ust. 1.

Art. 10. [Delegacja ustawowa] 9 Rada Ministrów moŇe okreĻlię, w drodze rozporzĢdzenia, inne

paıstwa lub inne czħĻci Federacji Rosyjskiej niŇ wymienione w art. 9, których obywatele polskiego

pochodzenia mogĢ ubiegaę siħ o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji, w szczególnoĻci w których

osoby polskiego pochodzenia sĢ dyskryminowane ze wzglħdów religijnych, narodowoĻciowych lub

politycznych.

Art. 11. [Decyzja o przyrzeczeniu wydania wizy repatriacyjnej] 1. 1 0 Osobie, która nie posiada

zapewnionego w Rzeczypospolitej Polskiej lokalu mieszkalnego i utrzymania, a spełnia pozostałe warunki

do uzyskania wizy krajowej w celu repatriacji, konsul wydaje decyzjħ o przyrzeczeniu wydania wizy

krajowej w celu repatriacji.

2. 1 1 Decyzjħ, o której mowa w ust. 1, minister właĻciwy do spraw wewnħtrznych moŇe uchylię, jeŇeli:

1) osoba polskiego pochodzenia zostanie skazana w Rzeczypospolitej Polskiej prawomocnym

wyrokiem sĢdu za przestħpstwo umyĻlne na karħ co najmniej roku pozbawienia wolnoĻci lub

2) osoba polskiego pochodzenia zostanie skazana poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej

prawomocnym wyrokiem sĢdu za przestħpstwo umyĻlne, bħdĢce zbrodniĢ w rozumieniu prawa

6 Art. 8 zmieniony ustawĢ z dnia 24.10.2008 r. (Dz.U. Nr 216, poz. 1367), która wchodzi w Ňycie 1.01.2009 r.

7 Art. 9 ust. 1 zmieniony ustawĢ z dnia 24.10.2008 r. (Dz.U. Nr 216, poz. 1367), która wchodzi w Ňycie 1.01.2009 r.

8 Art. 9 ust. 2 zmieniony ustawĢ z dnia 24.10.2008 r. (Dz.U. Nr 216, poz. 1367), która wchodzi w Ňycie 1.01.2009 r.

9 Art. 10 zmieniony ustawĢ z dnia 24.10.2008 r. (Dz.U. Nr 216, poz. 1367), która wchodzi w Ňycie 1.01.2009 r.

01 0 Art. 11 ust. 1 zmieniony ustawĢ z dnia 24.10.2008 r. (Dz.U. Nr 216, poz. 1367), która wchodzi w Ňycie 1.01.2009 r.

1 1 Art. 11 ust. 2 zmieniony ustawĢ z dnia 24.05.2007 r. (Dz.U. Nr 120, poz. 818), która wchodzi w Ňycie 20.07.2007 r.

polskiego, na karħ co najmniej roku pozbawienia wolnoĻci, lub

3) dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okolicznoĻci faktyczne, okazały siħ

fałszywe, lub

4) decyzja została wydana w wyniku przestħpstwa, lub

5) wyjdĢ na jaw istotne dla sprawy nowe okolicznoĻci faktyczne lub nowe dowody istniejĢce w dniu

wydania decyzji, nieznane organowi, który wydał decyzjħ.

3. 1 2 Minister właĻciwy do spraw wewnħtrznychuchyla decyzjħ o przyrzeczeniu wydania wizy krajowej w

celu repatriacji, jeŇeli ustali istnienie podstawy do stwierdzenia niewaŇnoĻci decyzji, okreĻlonej w

Kodeksie postħpowania administracyjnego.

Art. 12. [Warunki do osiedlenia si ħ ; dowody] 1. 1 3 Konsul wydaje wizħ krajowĢ w celu repatriacji po

przedstawieniu dowodu potwierdzajĢcego posiadanie lub zapewnienie lokalu mieszkalnego i Ņródeł

utrzymania w Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej "warunkami do osiedlenia siħ".

2. Dowodem potwierdzajĢcym zapewnienie warunków do osiedlenia siħ jest:

1) uchwała rady gminy, zawierajĢca zobowiĢzanie zapewnienia warunków do osiedlenia siħ przez

okres nie krótszy niŇ 12 miesiħcy;

2) oĻwiadczenie obywatela polskiego, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadajĢcej

osobowoĻci prawnej majĢcych siedzibħ w Polsce, sporzĢdzone w formie aktu notarialnego,

zawierajĢce zobowiĢzanie zapewnienia warunków do osiedlenia siħ przez okres nie krótszy niŇ 12

miesiħcy, z zastrzeŇeniem ust. 5;

3) uchwała rady powiatu, zobowiĢzujĢca starostħ do zapewnienia miejsca w domu pomocy

społecznej na terenie powiatu.

3. Uchwała oraz oĻwiadczenie, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, powinny zawieraę w szczególnoĻci

wskazanie lokalu mieszkalnego, formħ udostħpnienia tego lokalu oraz wskazanie Ņródeł utrzymania.

4. Dowód potwierdzajĢcy Ņródła utrzymania nie jest wymagany od osób, którym przysługujĢ uprawnienia

emerytalne lub rentowe w rozumieniu przepisów emerytalnych i rentowych Rzeczypospolitej Polskiej.

5. OĻwiadczenie osoby fizycznej, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, zawierajĢce zobowiĢzanie do

zapewnienia warunków do osiedlenia siħ moŇe dotyczyę wyłĢcznie wstħpnych, zstħpnych lub rodzeıstwa

tej osoby.

Art. 12a. [Zmiana danych; obowi Ģ zek informacyjny] 1 4 JeŇeli dane objħte wnioskiem o wydanie wizy

krajowej w celu repatriacji uległy zmianie w okresie miħdzy wydaniem decyzji o przyrzeczeniu jej wydania

a dniem, w którym zostały spełnione przesłanki do wydania tej wizy, wnioskodawca jest obowiĢzany

poinformowaę konsula o zmianie danych oraz przedstawię dokumenty potwierdzajĢce te zmiany.

Art. 12b. [Informacje o cudzoziemcu] 1. 1 5 Wizħ krajowĢ w celu repatriacji lub decyzjħ o przyrzeczeniu

wydania wizy krajowej w celu repatriacji wydaje albo odmawia jej wydania konsul właĻciwy ze wzglħdu na

miejsce zamieszkania osoby ubiegajĢcej siħ o jej wydanie, po uzyskaniu zgody ministra właĻciwego do

spraw wewnħtrznych. JeŇeli przemawia za tym uzasadniony interes wnioskodawcy, minister właĻciwy do

spraw zagranicznych moŇe wyznaczyę innego konsula.

21 2 Art. 11 ust. 3 zmieniony ustawĢ z dnia 24.05.2007 r. (Dz.U. Nr 120, poz. 818), która wchodzi w Ňycie 20.07.2007 r.; zmieniony

ustawĢ z dnia 24.10.2008 r. (Dz.U. Nr 216, poz. 1367), która wchodzi w Ňycie 1.01.2009 r.

31 3 Art. 12 ust. 1 zmieniony ustawĢ z dnia 24.10.2008 r. (Dz.U. Nr 216, poz. 1367), która wchodzi w Ňycie 1.01.2009 r.

41 4 Art. 12a zmieniony ustawĢ z dnia 24.10.2008 r. (Dz.U. Nr 216, poz. 1367), która wchodzi w Ňycie 1.01.2009 r.

51 5 Art. 12b ust. 1 zmieniony ustawĢ z dnia 24.05.2007 r. (Dz.U. Nr 120, poz. 818), która wchodzi w Ňycie 20.07.2007 r.; zmieniony

ustawĢ z dnia 24.10.2008 r. (Dz.U. Nr 216, poz. 1367), która wchodzi w Ňycie 1.01.2009 r.

2. 1 6 Przed wyraŇeniem zgody, o której mowa w ust. 1, minister właĻciwy do spraw wewnħtrznych moŇe

wystĢpię do Komendanta Głównego StraŇy Granicznej, Komendanta Głównego Policji, Szefa Agencji

Bezpieczeıstwa Wewnħtrznego, Szefa Agencji Wywiadu oraz Prezesa Instytutu Pamiħci Narodowej -

Komisji ĺcigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu o przekazanie informacji o cudzoziemcu,

majĢcych znaczenie dla przeprowadzenia postħpowania.

3. 1 7 Organy, do których minister właĻciwy do spraw wewnħtrznych zwrócił siħ o przekazanie informacji, w

terminie 30 dni sĢ obowiĢzane je udostħpnię w zakresie niezbħdnym do prowadzonego postħpowania.

4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach termin, o którym mowa w ust. 3, moŇe byę przedłuŇony do

3 miesiħcy, o czym organ obowiĢzany do przekazania informacji zawiadamia na piĻmie ministra

właĻciwego do spraw wewnħtrznych.

Art. 13. (uchylony)

Art. 14. [Delegacja ustawowa] 1. 1 8 Minister właĻciwy do spraw zagranicznych w porozumieniu z

ministrem właĻciwym do spraw wewnħtrznych okreĻli, w drodze rozporzĢdzenia, wzór formularza wniosku

o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji oraz liczbħ fotografii i wymogi dotyczĢce fotografii dołĢczanych

do wniosku.

2. 1 9 W rozporzĢdzeniu, o którym mowa w ust. 1, uwzglħdnia siħ w szczególnoĻci dane dotyczĢce

wnioskodawcy, jego małŇonka, jeŇeli jest osobĢ polskiego pochodzenia, oraz małoletniego pozostajĢcego

pod władzĢ rodzicielskĢ wnioskodawcy, jeŇeli zamierzajĢ osiedlię siħ wspólnie z wnioskodawcĢ na

terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w zakresie niezbħdnym do wydania wizy krajowej w celu repatriacji.

Art. 15. [Zezwolenie na zamieszkanie mał Ň onka] 1. MałŇonkowi wnioskodawcy, który nie jest osobĢ

polskiego pochodzenia, zamierzajĢcemu osiedlię siħ wspólnie z wnioskodawcĢ na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej, udziela siħ zezwolenia na osiedlenie siħ.

2. W przypadku braku zgody, o której mowa w art. 7, do małoletniego pozostajĢcego pod władzĢ

rodzicielskĢ repatrianta oraz małoletniego dziecka współmałŇonka pozostajĢcego pod jego władzĢ

rodzicielskĢ stosuje siħ przepis ust. 1.

3. 2 0 Wniosek o udzielenie zezwolenia na osiedlenie siħ małŇonka wnioskodawcy, o którym mowa w ust.

1, oraz małoletniego, o którym mowa w ust. 2, dołĢcza siħ do wniosku o wydanie wizy krajowej w celu

repatriacji.

4. 2 1 Szef Urzħdu do Spraw Cudzoziemców, zwany dalej "Szefem Urzħdu", udziela lub odmawia

udzielenia zezwolenia na osiedlenie siħ osobom, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz wydaje kartħ pobytu.

5. Do udzielenia zezwolenia na osiedlenie siħ stosuje siħ odpowiednio przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia

13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz.U. Nr 128, poz. 1175).

6. 2 2 Osoby, o których mowa w ust. 1 i 2, sĢ obowiĢzane zawiadomię Szefa Urzħdu o utracie karty pobytu

i o jej odzyskaniu.

Rozdział 3. Uznanie za repatrianta

Art. 16. [Warunki i tryb uznania] 1. Za repatrianta moŇe byę uznana osoba, która spełnia łĢcznie

nastħpujĢce warunki:

1) jest polskiego pochodzenia;

2) przed dniem wejĻcia w Ňycie ustawy zamieszkiwała na stałe na terytorium, o którym mowa w

61 6 Art. 12b ust. 2 zmieniony ustawĢ z dnia 24.05.2007 r. (Dz.U. Nr 120, poz. 818), która wchodzi w Ňycie 20.07.2007 r.

71 7 Art. 12b ust. 3 zmieniony ustawĢ z dnia 24.05.2007 r. (Dz.U. Nr 120, poz. 818), która wchodzi w Ňycie 20.07.2007 r.

81 8 Art. 14 ust. 1 zmieniony ustawĢ z dnia 24.10.2008 r. (Dz.U. Nr 216, poz. 1367), która wchodzi w Ňycie 1.01.2009 r.

91 9 Art. 14 ust. 2 zmieniony ustawĢ z dnia 24.10.2008 r. (Dz.U. Nr 216, poz. 1367), która wchodzi w Ňycie 1.01.2009 r.

02 0 Art. 15 ust. 3 zmieniony ustawĢ z dnia 24.10.2008 r. (Dz.U. Nr 216, poz. 1367), która wchodzi w Ňycie 1.01.2009 r.

12 1 Art. 15 ust. 4 w brzmieniu ustawy z dnia 24.05.2007 r. (Dz.U. Nr 120, poz. 818), która wchodzi w Ňycie 20.07.2007 r.

2 2 Art. 15 ust. 6 w brzmieniu ustawy z dnia 24.05.2007 r. (Dz.U. Nr 120, poz. 818), która wchodzi w Ňycie 20.07.2007 r.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: