ALTERNATYWY Rozważania Różańcowe
Tajemnice Radosne
1. Zwiastowanie
Bóg nie uznaje przymusu. Bóg zawsze tylko proponuje. Jeżeli chcesz...
Jeżeli chcesz, Betlejem może być blisko ciebie, nawet najbliżej. Jeżeli zechcesz, Betlejem może być w tobie. Musisz tylko odpowiedzieć Bogu tak jak Maryja: „Niech mi się stanie według twego słowa” (Łk 1,38).
2. Nawiedzenie
Na pierwszy rzut oka tylko drobny epizod z czyjegoś życia, niepozorny, skazany na zapomnienie. A w gruncie rzeczy to już konsekwencja zwiastowania. Człowiek przyjmujący Boga musi umieć przyjąć wszystkich ludzi, z bagażem ich zmartwień, problemów i radości. Musi umieć przyjąć ich takimi, jacy są naprawdę. Bo człowiek, który siebie oddał Bogu, oddał się także każdemu człowiekowi i każdy człowiek ma do niego prawo.
3. Narodzenie
Na każdej drodze możesz spotkać Chrystusa. Bo Chrystus szuka człowieka. Bo Chrystus przynosi człowiekowi siebie.
Bardzo niewielu ludzi potrafi w sposób właściwy ocenić drogocenne perły i szlachetne kamienie. Dlatego tak wielu przechodzi obok nich zupełnie obojętnie. A jeszcze więcej ludzi przechodzi obojętnie obok Chrystusa.
4. Ofiarowanie w świątyni
To nie była z ich strony tylko formalność. Dla Maryi i Józefa to nie był tylko obowiązek, którego niewypełnienie groziło konsekwencjami. To był dowód ich miłości i wiary. Dla nich Bóg był kimś, kogo się szuka, o kogo się walczy, komu jest się gotowym oddać wszystko.
Czy potrafisz?
5. Odnalezienie w świątyni
Takie sytuacje zdarzają się w życiu człowieka prawie na każdym kroku. Bo tak łatwo można zgubić Chrystusa. Bo tak łatwo można o Nim zapomnieć. I można bez Niego zajść bardzo daleko. Ważne jest jednak, żeby po zauważeniu nieobecności Chrystusa, Jego braku, zacząć Go szukać. Ważne jest, żeby umieć zawrócić, żeby umieć przyznać się do popełnionego błędu. A Chrystus na pewno pomoże nam siebie odnaleźć.
Tajemnice Światła
1. Chrzest
Wolność człowieka – wolność niemal nieograniczona. Ta wolność jest dowodem na to, że Bóg ma ogromne zaufanie do człowieka, że Bóg widzi w człowieku nie tylko zwierzę, nawet dobrze zorganizowane, działające w sposób niemal perfekcyjny, że Bóg nie patrzy na człowieka jak na doskonale zorganizowane urządzenie.
Bóg nie widzi w człowieku niewolnika ani chłopa pańszczyźnianego, a więc kogoś całkowicie uzależnionego, ubezwłasnowolnionego. Bóg widzi w człowieku partnera, przyjaciela, kogoś najbardziej bliskiego. Przyjęcie chrztu ma być dowodem na to, że człowiek to zrozumiał, że człowiek takie warunki przyjął, że chce wykorzystać swoją największą życiową szansę.
2. Kana Galilejska
Można zamknąć się w ciasnych ścianach swojego mieszkania, włączyć telewizor, włożyć ciepłe pantofle, usiąść w fotelu. Można zaparzyć herbatę tylko dla siebie, nie przyjmować telefonów, nie odpowiadać na natarczywe pukanie do drzwi. Można budować ciasne, jednoosobowe szczęście.
Ale można także otworzyć drzwi i iść do ludzi. Można cieszyć się z cieszącymi i płakać z tymi, którzy płaczą. I tylko tam można spotkać Jezusa i Maryję.
3. Nauczanie
Dziecko zaczyna od stawiania pytań i słuchania odpowiedzi. Bo dziecko jest ciekawe prawdy, szuka trwałych punktów oparcia, aby nie zawieszać życia w próżni. Dziecko ma w sobie głodną duszę, czuje niepokój, szuka sensu.
Dorosły człowiek zachowuje się inaczej. Woli mówienie od słuchania. Woli nauczać innych, wydawać rozkazy, polecenia, wypowiadać uwagi. Woli być nauczycielem niż mieć nauczycieli. Dlatego tak często błądzi.
4. Przemienienie
Ogromne, niekiedy wręcz niewyobrażalne jest zatroskanie człowieka o ciało. Człowiek ciągle zmienia ubrania, buty, makijaże, dekoracje. Człowiek ciągle śledzi podpowiedzi najnowszej światowej mody, nie zawsze najmądrzejszej i najbardziej funkcjonalnej. Człowiek słucha opinii specjalistów, bo chce mieć poczucie młodości, świeżości, atrakcyjności. Człowiek lubi złudzenia i pozory, lubi słowa pochwały i zachwytu.
To zanurzenie w materii może być tak ogromne, że człowiek może zapomnieć, że ma duszę. Mając piękne ciało, może nie mieć pięknej duszy.
5. Eucharystia
Pismo Święte podkreśla ważność i niepowtarzalność siódmego dnia tygodnia, czyli niedzieli. Dla jednych ten czas ograniczy się tylko do spania, picia i jedzenia, długiego siedzenia przed telewizorem lub komputerem. Inni zdecydują się na krótszy lub dłuższy spacer, na przyjmowanie gości lub odwiedzanie znajomych.
Na szczęście będą i tacy, którzy zdecydują się na pójście do kościoła, na spotkanie z Bogiem. Oni zanurzą się w Miłości. Oni napełnią się Miłością. I tylko oni będą umieli żyć miłością.
Tajemnice Bolesne
1. Ogrójec. Przed Piłatem
Najłatwiej jest oskarżać, trudniej jest bronić oskarżonego, a jeszcze trudniej być oskarżonym, zwłaszcza wtedy gdy człowiek ma świadomość, że jest niewinny.
Chrystus nie szukał adwokata. W każdej sytuacji najlepszym adwokatem dla człowieka jest jego życie. W każdej sytuacji najlepszym adwokatem dla człowieka jest prawda.
2. Biczowanie
Dla Jezusa biczowanie było wielkim cierpieniem. Dla żołnierzy była to ich praca. Dla zebranego tłumu było to ciekawe, trzymające w napięciu widowisko.
I tak może być zawsze z każdym ludzkim cierpieniem.
3. Koronowanie cierniem
Żołnierze dali Ci, Chryste, szkarłatny płaszcz, trzcinę do ręki, a na głowę włożyli koronę z cierni. Potem pokazywali Cię palcami, nazywali królem i śmiali się z Ciebie. Byli przekonani, że wyglądasz śmiesznie.
Ta scena wydłuża się w nieskończoność. Jesteś obecny w każdym wyśmiewanym człowieku. Jesteś obecny w każdym człowieku, którego pokazujemy palcami. Szkoda, że o tym zapominamy.
4. Niesienie krzyża
Takie chwile są bardzo trudne, dlatego możliwie najdłużej się je odwleka. Wybiera się je tylko w ostateczności, kiedy wszystkie inne możliwości zawiodą, kiedy widzimy, że została już tylko ta jedna droga. Dopiero wtedy, przymuszeni, niby najemnicy, bierzemy krzyż.
A Chrystus dźwigał krzyż nie z przymusu. On dźwigał krzyż dlatego, że kochał.
5. Śmierć na krzyżu
Trzeba umieć ją przyjąć: zawsze, kiedykolwiek przyjdzie, jakakolwiek będzie. Jeżeli się jej nie przyjmie, nie będzie się można spotkać z Chrystusem, gdyż On czeka na nas tam, po drugiej stronie, gdzie „mieszkań jest wiele”. Tam jest przygotowane mieszkanie także dla mnie.
Tajemnice Chwalebne
1. Zmartwychwstanie
Ludzkie obliczenia, plany, wyrachowanie, żądza posiadania, chęć kierowania światem, ludźmi, a nawet Bogiem. W ostateczności zawsze ponad tym wszystkim staje zmartwychwstały Chrystus.
Tylko czy serce człowieka zawsze musi być grobem dla Ciebie, Boże? Czy zawsze musi być opieczętowane i tak pilnie strzeżone? Czy człowiek nie mógłby sam otworzyć swojego serca przed Chrystusem? Czy Chrystus musi zmartwychwstać w człowieku niejako wbrew człowiekowi?
2. Wniebowstąpienie
Każde rozstanie z kimś bliskim i kochanym przynosi ból, ale jednocześnie przynosi też nadzieję ponownego spotkania. Apostołowie stali, patrząc w niebo, oczekując może Twojego powrotu.
Każdy człowiek powinien umieć odrywać swój wzrok od ziemi, aby popatrzeć w niebo, skąd któregoś dnia, jak obiecałeś, powrócisz. Tylko że nie wystarczy czekać na Twój powrót. Na Twoje powtórne przyjście trzeba się odpowiednio przygotować.
3. Zesłanie Ducha Świętego
Otrzymali tak wiele: dar mądrości, dar rozumu, dar umiejętności, dar rady, dar męstwa, dar pobożności, dar bojaźni Bożej.
My także potrzebujemy tych darów. My także potrzebujemy zstąpienia Ducha Świętego, aby i w nas dokonała się przemiana. Aby każdy z nas, będąc starym człowiekiem, stał się kimś nowym. Aby stał się człowiekiem Chrystusa, człowiekiem Ewangelii.
4. Wniebowzięcie NMP
Maryja dobrze wypieliła zadanie, które Bóg Jej powierzył. Maryja dobrze przeżyła swój czas.
Każdy owoc, zanim będzie się nadawał do zerwania, musi dojrzeć. Życie jest czasem naszego duchowego wzrostu, naszego dojrzewania. Oby ten czas nie przeciekł nam przez palce.
5. Maryja Królową Nieba i Ziemi
To była nagroda za Jej życie, za wierność, za miłość. Odtąd Maryja mogła już na zawsze być blisko Chrystusa, którego kochała i któremu służyła, któremu poświęciła całe życie.
Bo człowiek otrzymuje taką wieczność, na jaką zasłuży swoją doczesnością.
3
e1997