ROZWAŻANIA RÓŻAŃCOWE IV
Tajemnice Radosne
Tajemnica I – Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie
Maryja na słowa anioła „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą” (Łk 1,28), odpowiada: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego” (Łk 1,38).
My też powinniśmy się zdawać na wolę Bożą i wypełniać to, czego Bóg od nas oczekuje.
Maryjo, ucz nas posłuszeństwa i uległości wobec zamiarów Boga!
Tajemnica II – Nawiedzenie Najświętszej Maryi Panny
Maryja, ledwo wyniesiona do godności macierzyństwa, śpieszy do swojej krewnej, Elżbiety, by jej służyć.
Łatwo jest nam mówić o pomaganiu bliźnim, trudniej wykonać. Czasem trudno dzielić z nimi dach nad głową i powszedni chleb. Mimo wszystko należy dzielić z ludźmi radość, zanosić ją im. Pomagać w ważnych chwilach, choćby tylko swą myślą i obecnością.
Jezu, napełnij serca nasze miłością i uczynnością względem bliźnich!
Tajemnica III – Narodzenie Jezusa
Dzieciątko Jezus rodzi się w nędznej stajence, w wielkim ubóstwie. Ludzie nie przyjęli Józefa i Maryi. Ale oni nie mają do nikogo żalu. Cieszą się Jezusem.
Mamy cieszyć się z narodzin każdego dzieciątka, w każdej rodzinie, dając mu należne miejsce w naszym sercu. Czy w moim sercu jest miejsce dla Jezusa?
Maryjo, pomóż mi codziennym życiem odpowiadać na miłość Bożą!
Tajemnica IV - Ofiarowanie Jezusa
Czterdziestego dnia po narodzeniu Maryja niesie Jezusa do świątyni i ofiarowuje Go Bogu.
Każda chwila życia należy do Niego. Z własnej woli ofiarowujemy Bogu siebie i swój czas. Wszystko to przecież i tak jest Jego. Ja też jestem Jego własnością.
Uwielbiajmy Maryję za Jej miłość do Jezusa!
Tajemnica V – Odnalezienie Jezusa w świątyni
Mając dwanaście lat, Jezus idzie do świątyni i tu pozostaje między uczonymi. Maryja z Józefem przez trzy dni Go szukają i wreszcie Go odnajdują.
Czy robię wszystko aby mieć Jezusa przy sobie i nigdy nie utracić Go przez grzech?
Maryjo, niech ten Twój trud poszukiwania Jezusa pomoże mi zrozumieć, że kto wytrwale szuka Boga, ten Go znajduje.
Tajemnica I – Chrzest Jezusa w Jordanie
Jezus wchodzi do rzeki Jordan i pragnie przyjąć chrzest z rąk Jana Chrzciciela. Jan Chrzciciel nie rozumie, dlaczego Jezus, niewinny, chce być ochrzczony razem z grzesznikami. A gdy został ochrzczony otworzyły się niebiosa, ukazał się Duch Święty, a głos z nieba mówił: „Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie” (Mt 3,17). Jezus przyjmuje chrzest Janowy, solidaryzuje się z grzesznym rodzajem ludzkim. Chce wypełnić „wszystko co sprawiedliwe” (Mt 3,15), to znaczy chce wypełnić doskonale wolę Ojca.
Poprzez przyjęcie chrztu staliśmy się dziećmi Bożymi.
Maryjo, Matko Jezusa, pomóż nam poznać naszą tajemnicę dzieci Bożych; pomóż nam rozeznać wolę Bożą, własne powołanie. Niech gorliwie wypełniamy obowiązki chrześcijańskie wypływające z chrztu świętego.
Tajemnica II – Objawienie Jezusa na weselu w Kanie
Na weselu w Kanie Galilejskiej Jezus przez dokonanie pierwszego cudu (por. J 2,1-12) otwiera serca uczniów na wiarę. Gościom weselnym zabrakło wina. Jezus, na prośbę Jego Matki, Maryi, przemienia wodę w wino. Małżonkowie i goście weselni odetchnęli. Mogą kontynuować zabawę.
Jezusa nie może zabraknąć w naszym codziennym życiu, a zwłaszcza w życiu małżeńskim i rodzinnym. Gdy po weselu nastąpi codzienna rzeczywistość, wtedy potrzebny będzie Jezus, który pomoże – jak wodę w wino – przemieniać w miłość codzienne trudy i kłopoty.
Maryjo, pomóż nam dostrzegać, że Chrystus jest zawsze przy nas obecny, że troszczy się nie tylko o nasze szczęście wieczne, ale także o nasze dobro doczesne. Spraw abyśmy czynili w życiu wszystko cokolwiek Twój Syn nam powie (por. J 2,5).
Tajemnica III – Głoszenie Królestwa Bożego
„Czas się wypełnił i bliskie jest Królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mk 1,15). Królestwo Boże nie utożsamia się z królestwem ziemskim. Jest wszędzie tam, gdzie ludzie wierzą w Chrystusa, naśladują Jego świętość i korzystają z Jego łaski. Jest wszędzie gdzie jest Chrystus. W królestwie tym panuje miłość.
Jeśli miłujemy innych ludzi wtedy Królestwo Boże jest w nas (por. Łk 17,21). Do tego Królestwa jesteśmy wszyscy wezwani. Mamy uwierzyć w Ewangelię, to znaczy przyjąć ją całym sercem. Mamy nawracać się, to znaczy ciągle przemieniać się, powstawać z grzechu, wyzbywać się rutyny. Bóg czeka na owoce naszego chrześcijańskiego życia.
Prośmy Chrystusa za wstawiennictwem Jego Matki, by Królestwo Boże stało się celem naszego życia, a drogą ku niemu było codzienne nawracanie się.
Tajemnica IV – Przemienienie na Górze Tabor
Jezus ukazuje trzem wybranym Apostołom swoje Bóstwo i chwałę na Górze Tabor (por. Łk 9,35). Przemienia się wobec nich. Przygotowuje ich na swoją przyszłą mękę i śmierć krzyżową. Syn Człowieczy ma „wiele cierpieć i być wzgardzonym” (Mk 9,12). Zostanie zabity. Jezus chce ich przekonać, że wobec przyszłej chwały warto jest znosić cierpienia i powierzyć Mu siebie.
Im większe jest nasze cierpienie tym większa i piękniejsza będzie kiedyś nasza chwała.
Prośmy Maryję, aby wyjednała nam łaskę zrozumienia tajemnicy Bóstwa Jezusa Chrystusa. Nade wszystko prośmy Ją o to, abyśmy pojęli tajemnicę krzyża obecnego w naszym życiu; byśmy wytrwali przy Chrystusie i byli Mu wierni „w doli i niedoli”.
Tajemnica V – Ustanowienie Eucharystii
„Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem” (J 6,55). Jezus ustanawia Eucharystię, w której ze swym Ciałem i Krwią – pod postaciami chleba i wina - staje się pokarmem dla naszych dusz, dając aż „do końca” świadectwo swej miłości do ludzi (por. J 13,50), dla których zbawienia złoży siebie samego w ofierze. Nie ma większej tajemnicy wiary, która uobecnia się codziennie wśród nas, jak rzeczywista obecność Chrystusa w Najświętszym Sakramencie.
Prośmy Maryję, Matkę Eucharystii, by wybłagała dla nas łaskę umiłowania Sakramentu Eucharystii. Niech każdy z nas nieustannie czerpie z tego nieskończonego źródła miłości i miłosierdzia, uczestnicząc we Mszy św. i przyjmując Komunię św.
Tajemnice Bolesne
Tajemnica I – Modlitwa Jezusa w Ogrójcu
„Czuwajcie i módlcie się abyście nie ulegli pokusie” (Mt 26,41). Jaki to smutek dla kochającego Serca Jezusa, gdy w tym ciężkim strapieniu znajduje Apostołów śpiących! Parę godzin wcześniej nazywał ich przyjaciółmi, okazywał im czułą miłość, teraz chciałby od nich trochę serca, solidarności – a oni śpią.
„Czuwajcie i módlcie się!”. Oto upomnienie Jezusa wobec naszej oziębłości.
Matko, wspieraj, pomagaj mi, bym i ja czuwał nad sobą i nie ustawał w gorącej modlitwie!
Tajemnica II – Biczowanie Jezusa
„Wówczas uwolnił im Barabasza, a Jezusa kazał ubiczować” (Mt 27,26). Straszna to była kara, tym bardziej, że żołnierze namiestnika, podburzeni przez faryzeuszów, bez litości katowali biednego Jezusa. Gdyby nie Boska siła, Jezus byłby skonał pod razami. A Maryja stoi przed bramą dziedzińca Piłata, słyszy razy, słyszy jęki Jezusa. Serce Jej jest przeszyte mieczem boleści.
O Maryjo, spraw, żebym umiał z Tobą opłakiwać mękę Jezusa!
Tajemnica III – Cierniem Ukoronowanie Jezusa
„Ubrali Go w purpurę i uplótłszy wieniec z ciernia, włożyli Mu na głowę” (Mk 15,17). Ciernie wbijają się w skronie Jezusa, ranią czaszkę, krew spływa po twarzy, zalewa oczy.
Jezus pokutuje za moje grzechy, za moje myśli pełne próżności, złośliwe, niewyrozumiałe.
Matko, pomóż mi na miejsce myśli ziemskich wprowadzać do mojej duszy myśli Boże! Uświęć swą modlitwą moje myśli, kieruj je zawsze ku Bogu.
Tajemnica IV – Dźwiganie Krzyża
„Nie płaczcie nade Mną; płaczcie raczej nad sobą ...” (Łk 23,28).
Powinienem te słowa Chrystusa wziąć do serca. Powinienem płakać nad moimi grzechami, ponieważ one są przyczyną męki Jezusa. Grzechów się wystrzegać, grzechów nienawidzieć – to pierwszy dowód miłości, pierwsza pociecha, którą daję Jezusowi na krzyżu. Współczucie dla cierpień Jezusa bez nienawiści do grzechu jest pustą czułostkowością.
Prośmy nieustannie Jezusa Ukrzyżowanego o prawdziwy żal za grzechy. Serce skruszone i uniżone jest dla Niego najlepszą pociechą.
Tajemnica V – Śmierć Jezusa na Krzyżu
„Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: Niewiasto oto syn Twój. Następnie rzekł do ucznia: oto Matka twoja „ (J 19,26-27). Ostatni testament, ostatnie zlecenie Jezusa. Jezus daje mi swoją Matkę za Matkę.
Maryjo, pragnę kochać Cię całym sercem i dążyć do tego, by być Twoim dobrym i wiernym dzieckiem.
Tajemnice Chwalebne
Tajemnica I – Zmartwychwstanie Jezusa
Szukacie Jezusa z Nazaretu, ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu (Mk 16,6). Jezus rzekł do uczniów: „Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam” (J 20,21).
Chrześcijanin jest świadkiem zmartwychwstania nie poprzez swoje pochylenie się i płacz nad grobem Jezusa, ale poprzez posłanie i głoszenie Dobrej Nowiny o Zmartwychwstałym.
Módlmy się, abyśmy umieli nieść pokój Boży naszemu środowisku – rodzinie, szkole, parafii i całemu światu.
Tajemnica II – Wniebowstąpienie Jezusa
Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie (Mk 16,19-20). Wniebowstąpienie Pana Jezusa wymagało od Apostołów świadectwa, a więc daru z siebie dla Jezusa i Ewangelii.
Podobnego daru oczekuje Jezus także do nas wszystkich, abyśmy zawsze – dzień po dniu – głosili Jego zbawcze orędzie całym naszym życiem.
Jezu, daj nam siłę dawania świadectwa o Tobie.
Tajemnica III – Zesłanie Ducha Świętego
Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy znajdowali się wszyscy razem (...) . I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym ... (Dz 2,1-4).
Dzień narodzin Kościoła jest dniem jedności i powszechności. Tym lepiej zrozumiemy dary Ducha Świętego, które otrzymaliśmy w sakramencie bierzmowania, jeśli uprzytomnimy sobie, że mają one służyć naszej jedności z Kościołem, jego wiernej służbie w miłości i oddaniu.
Jezu, obdarz nas darami Twojego Ducha Świętego.
Tajemnica IV – Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
Święto Wniebowzięcia Maryi przypomina, że „ciało błogosławionej Dziewicy Maryi zostało zachowane od jakiegokolwiek zepsucia” (Pius XII).
Matka Chrystusa, która odchodzi z tej ziemi za Synem, ma najpełniejszy udział w Jego tajemnicy, w tajemnicy odkupienia świata. Dziedzictwo śmierci, spowodowane przez grzech pierworodny, zostało uchylone w Matce Odkupiciela, za sprawą Jego zasług, już w momencie Jej poczęcia. Gdy zwyciężymy zło na tym świecie, jak Maryja, osiągniemy też zwycięstwo nad śmiercią.
Matko Wniebowzięta, bądź nam w tym pomocą!
Tajemnica V – Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny
Maryja została wzięta do chwały niebios, „by tam zajaśnieć jako Królowa zasiadająca po prawicy swego Syna, nieśmiertelnego Króla wieków” (Pius XII).
Spełnione zadanie. Osiągnięty cel. Co za szczęście! Jak wielka chwała! Trudno przychodzi nam, dzieciom świata, pojąć choćby w części, „jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują”. Najświętsza Maryja Panna z woli Stwórcy zajęła miejsce w niebie najbliżej Boga.
Prośmy Maryję, Królową nieba i ziemi, aby wspierała nas wśród zagrożeń życia i wyjednała nam łaskę zbawienia.
4
e1997