196April2011.pdf

P R A W D Y

Czasopismo chrześcijańskie · kwiecień 2011 · Nie na sprzedaż

W T y m

numerze

Mąż boleści! Oto Jego Imię!

Bóg istnieje – możemy cieszyć się życiem

Umierająca gąsiennica

Wyrzuty sumienia Larry’ego

Największe błogosławieństwo

Z I A R N O

Ziarno Prawdy

Wydawca:

Christian Aid Ministries

PO Box 360

Berlin, OH 44610 USA

Wydawane w Polsce

przez:

Międzynarodowa Misja

Anabaptystyczna

ul. Miłosza 8

05–300 Stara Niedziałka

redakcja@ziarnoprawdy.pl

www.ziarnoprawdy.pl

Komitet wykonawczy:

David Troyer | Paul Weaver

Roman B. Mullet

Komitet rewizyjny:

James Mullet | Johnny Miller

Jonas Miller | Perry Troyer

Ernest Hochstetler

Redaktor naczelny:

Alvin Mast

Zastępca redaktora

naczelnego:

James K. Nolt

Treści

Artykuł wstępny

Mąż boleści! Oto Jego Imię! . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3

Nauczanie

Porady dla starszych mężczyzn i kobiet . . . . . . . . . . . . . . . 5

Bóg istnieje – możemy cieszyć się życiem . . . . . . . . . . . . . 9

Dla rodziców

Uległość . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11

Wróg. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16

Część historyczna

Do zobaczenia w Niebie (część pierwsza) . . . . . . . . . . . . . 20

Część praktyczna

Umierająca gąsienica . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23

Pszczele decyzje . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25

Skład komputerowy:

Paweł Szczepanik

Gloria Miller

Korektorzy:

Michał Piekarniak

Ela Sokołowska

Dla młodzieży

Czy słyszałeś? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26

Ujarzmiony. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28

Kącik dla dzieci

Wyrzuty sumienia Larry’ego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29

Największe błogosławieństwo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 31

Zdjęcie na okładce:

Fragment książki

Cierpienie miłości (część pierwsza) . . . . . . . . . . . . . . . . . 33

Czasopismo jest bezpłatne.

Dobrowolne oiary można wpłacać

na nasze konto:

Fundacja „Dziedzictwo”

ING Bank Śląski nr:

Poezja

Dziękuję Ci Ojcze! . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 43

91 1050 1894 1000 0022 9084 2752

publikacji ani żadna jej część

nie może być reprodukowana

bez pisemnej zgody

Christian Aid Ministries.

Wszelkie prawa zastrzeżone.

Ostatnia strona

Codzienne skarby duchowe. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 44

Spis

A rtykuł

„Najmilsi, od dawna już pragnąłem bardzo

napisać do was coś o naszym wspólnym

zbawieniu, teraz zaś odczuwam potrzebę

zwrócenia się do was, aby was zachęcić do

walki o wiarę przekazaną raz na zawsze

świętym.” List Judy 1,3

wstępny

Mąż boleści! Oto Jego Imię! —James K. Nolt

„Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż bo-

leści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim

się twarze zakrywa, wzgardzony tak, iż mieliśmy

Go za nic. Lecz On się obarczył naszym cierpie-

niem, On dźwigał nasze boleści, a myśmy Go za

skazańca uznali, chłostanego przez Boga i zdep-

tanego. Lecz On był przebity za nasze grzechy,

zdruzgotany za nasze winy. Spadła Nań chło-

sta zbawienna dla nas, a w Jego ranach jest nasze

zdrowie. Wszyscyśmy pobłądzili jak owce, każdy

z nas się obrócił ku własnej drodze, a Pan zwalił

na Niego winy nas wszystkich” (Iz 53,3–6).

Czysto ludzkim zachowaniem jest obrona.

Bronimy się nawet wtedy, gdy jesteśmy słusznie

oskarżani o popełnienie złych czynów. Ale Mąż

Boleści cierpliwie znosił wszystkie fałszywe oskar-

żenia wnoszone przeciwko Niemu.

„Zastanawiajcie się więc nad Tym, który ze

strony grzeszników taką wielką wycierpiał wro-

gość przeciw sobie, abyście nie ustawali, złamani

na duchu” (Hbr. 12,3).

Kiedy usługiwał bezbożnikom, ludzie z tłu-

mu mówili: „przyjaciel celników i grzeszników”

(Mt. 11,19b).

Kiedy Mąż Boleści okazywał miłość i dobroć,

uzdrawiając swych przyjaciół, był wyśmiewany

i oskarżany.

Ale Jezus nie wyglądał na wystraszonego. Po-

prosił, aby mężczyzna z uschniętą ręką stanął

obok Niego i na forum zadał pytanie: „Czy wol-

no w szabat dobrze czynić, czy wolno źle czynić;

życie ocalić czy zniszczyć?”.

„Uczeni zaś w Piśmie i faryzeusze śledzili Go,

czy w szabat uzdrawia, żeby znaleźć powód do

oskarżenia Go” (Łk 6,7).

Po czym uzdrowił rękę mężczyzny. Kiedy

Jezus wskrzesił z martwych córeczkę przełożo-

nego synagogi, „ludzie wyśmiewali się z Niego”

(Mt. 9,24b). Jezus mógł zadrwić z nich i odwró-

cić całą tę sytuację w „Objawię nastawienie serca

Żaden inny opis proroczy cierpiącego Syna Bo-

żego nie jest bardziej bolesny a jednocześnie pięk-

niejszy niż ten z 53 rozdziału Izajasza. W opisie

tym, Izajasz używa rzadkiego, a jednocześnie pro-

wokującego opisu, mającego wkrótce przyjść Me-

sjasza: Mąż Boleści. Jezus Chrystus, Syn Boga,

mógł przyjść jako Mąż Mocy albo Mąż Zemsty,

odnosząc zwycięstwo oraz zdobywając wysokie

stanowisko

i pozycję na ziemi. Ale On przyszedł jako Mąż

Boleści i żył jako Mąż Boleści. Imię to bardzo pa-

suje do Jezusa Chrystusa, ponieważ żyjąc na zie-

mi doświadczył tak wielu boleści i cierpień. Usłu-

giwał również wielu grzesznikom i ludziom cier-

piącym, zarówno wtedy, gdy żył na ziemi, jak

i dzisiaj.

„Nagrodą za pokorę i sprawiedliwość jest bogactwo, szacunek i życie.” (Przysłów 22,4). 3

waszego”, jednak Jezus w pokoju dokonał cudu.

Tak samo dzisiaj, Syn Boleści jest gotowy, aby po-

mazać nas Swym uzdrawiającym balsamem, po-

mimo drwiących i sceptycznych ludzi wokół nas.

„Jezus zapłakał” (J 11,35).

Ten werset jest krótki, jednakże bardzo głębo-

ki. Mąż Boleści zapłakał przy grobie Łazarza. Je-

zus otoczony przez śmierć i żałobę, użalił się nad

ludźmi. Zapłakał nad ludźmi, ich zimnymi serca-

mi i nad tym, iż Jego ludzie odrzucają zbawienie.

„O! Jeruzalem, Jeruzalem! Ty zabijasz proro-

ków i kamienujesz tych, którzy do ciebie są po-

słani. Ile razy chciałem zgromadzić twoje dzieci,

jak ptak swoje pisklęta pod skrzydła, a nie chcieli-

ście!” (Łk. 13,34). „Przyszedł do swojej własności,

a swoi Go nie przyjęli” (J 1,11).

I tak samo dzisiaj Jezus płacze, kiedy widzi

niewierzących, którzy odrzucają Jego zbawienie

i wierzących, którzy tak łatwo wracają na złe dro-

gi i stają się letnimi.

W Ogrodzie Getsemane, Mąż Boleści modlił

się pełen bólu, aby przygotować się do śmierci za

grzechy świata. Powiedział swoim uczniom:

„Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostań-

cie tu i czuwajcie ze Mną! I odszedłszy nieco da-

lej, upadł na twarz i modlił się tymi słowami: ‘Oj-

cze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie

ten kielich! Wszakże nie jak Ja chcę, ale jak Ty.’

(Mt. 26,38b–39). Kiedy uczniowie usnęli, „jesz-

cze usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste kro-

ple krwi, sączące się na ziemię.” (Łk 22,44b)

Jego wezwanie dotyczy nas również dzisiaj:

„Tak, jednej godziny nie mogliście czuwać ze

Mną? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli

pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe”

(Mt 26,40b–41).

Przed Jego straszną śmiercią krzyżową, Jezus

Chrystus doświadczył duchowego cierpienia –

został odrzucony i pogardzony. Jezus uświado-

mił swoich uczniów, iż On „Syn Człowieczy musi

wiele wycierpieć: będzie odrzucony przez star-

szyznę, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; bę-

dzie zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstanie”

(Łk 9,22).

Ale najgorszym dla Jezusa musiało być

to, że Jego właśni uczniowie się Go zaparli.

Im bardziej kogoś kochamy, tym większy odczu-

wamy ból odrzucenia. Chrystus zainwestował tak

wiele miłości i cierpliwości w swoich uczniów,

a także oni odrzucili Męża Boleści.

„Wtedy wszyscy uczniowie opuścili Go i ucie-

kli” (Mt 26,56b). „Lecz on począł się zaklinać

i przysięgać: Nie znam tego człowieka, o którym

mówicie” (Mk 14,71). Jak często my wypieramy

się Go w mniej lub bardziej widoczny sposób?

Mąż Boleści współczuł innym, nawet wówczas,

gdy sam był okrutnie biczowany i szedł drogą

krzyżową na miejsce ukrzyżowania. Jezus zwrócił

się do grupy ludzi, którzy szli za Nim:

„Lecz Jezus zwrócił się do nich i rzekł: Cór-

ki jerozolimskie, nie płaczcie nade Mną; płacz-

cie raczej nad sobą i nad waszymi dziećmi!”

(Łk 23,28). Mąż Boleści mógł zwołać 12 legio-

nów aniołów, aby zabrały Go z krzyża, ale nie

uczynił tego (patrz Mt 26,53). Jezus pełen miło-

sierdzia rozciągnął swe przebaczenie nawet na po-

kutującego łotra, który cierpiał razem z Nim na

krzyżu „Jeszcze dziś będziesz ze mną w raju” (Łk

23,43).

Syn Boleści nie był użalającym się nad sobą pe-

symistą. Miał w swoim życiu jasno postawiony

cel – wieczność. Wiedział skąd przyszedł i dokąd

zmierza. Był On „ kamieniem, który odrzucili bu-

downiczowie, stał się głowicą węgła” (1 P. 2,7).

Zdecydował się umrzeć, ponieważ chciał odkupić

nas od naszych grzechów i podarować nam życie

wieczne. On jest dzisiaj naszą inspiracją:

„Patrzmy na Jezusa, który nam w wierze prze-

wodzi i ją wydoskonala. On to zamiast radości,

którą Mu obiecywano, przecierpiał krzyż, nie ba-

cząc na [jego] hańbę, i zasiadł po prawicy tronu

Boga” (Hbr 12,2).

Autor tekstów pieśni Philip Paul Bliss wyjaśnia,

„‘Mąż Boleści! ’ Cóż za imię dla Syna Boga, który

przyszedł na ziemię; Przyprowadził grzeszników

do opamiętania! Alleluja! Cóż za Zbawca!”.

Mąż Boleści nie jest tylko teorią religijną. On

może być naszym osobistym Panem i Zbawicie-

lem. Wielbię Boga za to, że dał mi zbawienie. On

ciąg dalszy na str. 10

4 Ziarno Prawdy • kwiecień 2011

„Przeto, bracia, nie dajcie się zachwiać,

trzymajcie się mocno pouczeń,

które przekazaliśmy wam bądź ustnie,

bądź za pośrednictwem naszego listu.”

2 Tesaloniczan 2,15

N auczaNie

P o r a d y d l a

Starszych mężczyzn i kobiet

Studium Listu do Tytusa 2:1 – 4a

—Harold S. Martin

List Apostoła Pawła do Tytusa posiada jedy-

nie czterdzieści sześć wersetów, lecz jest w nim

zawartych wiele przestróg dla nas. Tytus był

greckim wierzącym, który na wiarę do Chry-

stusa przeszedł z pogaństwa i został pozosta-

wiony na Krecie, aby rozwiązać niektóre pro-

blemy wśród miejscowych wierzących. Apo-

stoł Paweł napisał list do Tytusa przekazując

w nim instrukcje dla ludzi w kościele z róż-

nych grup wiekowych, podkreślając potrzebę

prowadzenia czystego i pobożnego życia.

W drugim rozdziale podaje porady dla

chrześcijan w różnych przedziałach wieko-

wych. W tym artykule przyjrzymy się pora-

dom dla starszych wierzących w kościele. To

są lekcje dla dziadków i babć, chociaż młodsi

także mogą z nich skorzystać.

Każdy chce żyć długo, ale nikt nie chce być

stary. To słowo „stary” dla wielu ma pejora-

tywny wydźwięk, dlatego będziemy mówić

o seniorach, emerytach i ludziach złotego wie-

ku. Nikt ze starszych nie idzie „do domu star-

ców”. Idziemy do „domów opieki”, „domów

spokojnego odpoczynku” i do „wspólnot dla

emerytów”.

Zdrowa doktryna (Tt 2,1) w pełni zgadza

się z nieskalanym Słowem Bożym. Ci, którzy

nauczają „zdrowych doktryn”, dają pełen prze-

kaz, wykładając wszystkie części Słowa Boże-

go, pozwalając, aby wióry spadały gdzie po-

padnie.

1. Rady dla starszych braci

(Tt 2,1–2)

Wiele zawdzięczamy starszym ludziom w ko-

ściele. Zwykle myślimy, że gdy kobiety i męż-

czyźni się zestarzeją, automatycznie będą miły-

mi osobami. Doświadczyłem, że niekoniecznie

jest to prawdą.

Pośród starszych osób jest wielu nieczułych

i zgorzkniałych ludzi. Niektórzy marudzą, są

zirytowani i cyniczni. Jeśli zamierzamy być ła-

godni, wdzięczni i mili w starszym wieku, mu-

simy praktykować takie łagodne, pełne cnót za-

chowania w naszych młodych latach. Nie stanie-

my się mili automatycznie, gdy osiągniemy wiek

sześćdziesięciu pięciu lat. Pobożni, mili i dobrzy

staruszkowie są tacy, ponieważ wypracowali ta-

kie cnoty za młodu.

W liście do Tytusa 2,2–3 mamy instrukcje dla

„Nagrodą za pokorę i sprawiedliwość jest bogactwo, szacunek i życie.” (Przysłów 22,4). 5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: