Klasa
Pier. bity
1 oktet
2 oktet
3 oktet
4 oktet
A
0
cz. sieci
cz. hosta
Cz hosta
B
10
C
110
cz sieci
D
1110
Adresy specjalne
E
1111
Klasa A- część sieci składa się z 8 bitów (I oktet), a część hosta z pozostałych 24 bitów (II, III, IV oktet). Pierwszy bit adresu zawsze jest ustawiony na 0. Maksymalnie można zaadresować: 224- 2 hosty = 16777214 hostów. Zakres: 1.0.0.1 – 127.255.255.254. Maska: 255.0.0.0
Klasa B- część sieci składa się z 16 bitów (I, II oktet), a część hosta z pozostałych 16 bitów (III, IV oktet). Pierwsze 2 bity adresu zawsze są ustawione na 10. Maksymalnie można zaadresować: 216- 2 hosty = 65534 hostów. Zakres: 128.0.0.1 – 191.255.255.254. Maska: 255.255.0.0
Klasa C- część sieci składa się z 24 bitów (I, II, III oktet), a część hosta z pozostałych 8 bitów (IV oktet). Pierwsze 3 bity adresu zawsze są ustawione na 110. Maksymalnie można zaadresować: 28- 2 hosty = 254 hosty. 192.0.0.1 – 223.255.255.254. Maska: 255.255.255.0
Klasa D- pierwsze 4 bity adresu zawsze są ustawione na 1110.
Klasa E- pierwszy 4 bity adresu zawsze są ustawione na 1111.
Zakresy adresów prywatnych IP:
10.0.0.0-10.255.255.255
172.16.0.0 – 172.31.255.255
192.168.0.0 – 192.168.255.255
Adres 127.0.0.1 to część klasy A, jest zarezerwowane dla adresu pętli zwrotnej komputera lokalnego dlatego nie można ich używać.
Subnetting:
Ilosc
2
4
8
16
32
64
128
maska
192
224
240
248
252
254
Sprawdzamy klasę IP, zapisujemy domyślną maskę, dodajemy do kolejnego oktetu wartość maski z tabelki odpowiadająca ilości podsieci, a potem postępujemy jak ze zwykłym adresowaniem, czyli liczymy: 1 host, broadcast i ostatni host, itd.
MysticTroloq