Radosław Kowalski
Handlowcy otrzymują w ramach umowy o pracę bony żywieniowe. Bony są wydawane cały rok. Czy można zakwalifikować je jako posiłki regeneracyjne? Czy należy je opodatkować i odprowadzić składki ZUS?
Odpowiedź:
Moim zdaniem w badanym przypadku pracownicy uzyskają przychód, który powinien być uwzględniony w rachunku podatkowym.
Uzasadnienie: W art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f., ustawodawca ukonstytuował zasadę, w myśl której przychodami osoby fizycznej, o ile w regulacjach u.p.d.o.f. nie zostało postanowione inaczej, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W każdym z przypadków, w których świadczenia przekazywane są w związku z istniejącym stosunkiem pracy, przychód jaki pracownik taki uzyskuje winien być umiejscowiony w źródle stosunek pracy. Stosownie bowiem do treści art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Jeżeli zatem pracownicy otrzymują bony żywieniowe, to wraz z takimi uzyskują przychód podatkowy. Aby przychód taki był zwolniony od podatku dochodowego, to bony musiałyby być przekazywane przez pracodawcę w ramach obowiązku BHP. Zgodnie bowiem z dyspozycją przepisu art. 21 ust. 1 pkt 11b u.p.d.o.f., od podatku dochodowego zwolniony jest przychód odpowiadający wartości otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych. Z żadnego z przepisów BHP nie wynika, aby pracodawca miał obowiązek przez cały rok przekazywać pracownikom, tym bardziej zatrudnionym jako przedstawiciele handlowi, produkty spożywcze czy napoje. Skoro tak, to w badanym przypadku przychód, jaki uzyskują pracownicy winien być uwzględniony w rozliczeniach z fiskusem. Przychód taki, zasadniczo powinien też być sklasyfikowany jako podstawa naliczania składek na ubezpieczenia społeczne. Zaznaczyć jednak należy, że w § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106, z późn. zm.) podstawy naliczenia składek nie stanowi wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 190 zł.
ela__k