Gregory Philippa - Wideacre 02 - Dziecko szczescia.pdf

(1715 KB) Pobierz
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01//EN" "http://www.w3.org/TR/html4/strict.dtd">
Philippa Gregory
Dziecko Szczęścia
PHILIPPA GREGORY.
Urodziła się w Kenii w 1954 roku, wraz z rodziną przeprowadziła się do
Anglii. Ukończyła historię na Uniwersytecie Sussex i uzyskała stopień
doktorski z literatury XVIII-wiecznej na Uniwersytecie w Edynburgu.
Zadebiutowała powieścią Dziedzictwo (Wideacre), która dała początek
sadze rodu Laceyów i przyniosła jej popularność. Kolejne części trylogii
Dziecko szczęścia i Meridon utwierdziły tylko jej pozycję na rynku
literackim. Szczególnie zafascynowana historią szesnasto- i
osiemnastowiecznej Anglii autorka z pasją kreśli realia i obyczaje epoki,
odkrywa zapomniane biografie i niechlubne wydarzenia z królewskich
dworów, wydobywając to co ciekawe, a jednocześnie uniwersalne.
Postacie historyczne przybierają kształty zwykłych śmiertelników z ich
słabościami, namiętnościami i dylematami. Philippa Gregory jest autorką
książek dla dzieci oraz kilkunastu powieści historycznych, m.in.
Kochanice króla (The Other Boleyn Girl), The Virgin's Lover, Earthly
Joys, Respectable Trade. Mieszka z rodziną na małej farmie w północnej
Anglii.
Nakładem Wydawnictwa „Książnica"
ukazały się powieści
PHILIPPY GREGORY
BŁAZEN KRÓLOWEJ,
CZAROWNICA,
DZIEDZICTWO,
KOCHANICE KRÓLA.
W przygotowaniu: MERIDON.
Philippa Gregory
Dziecko Szczęścia
Przełożyły z angielskiego: Teresa Gaweł, Maryla Szurek
Skan i korekta Roman Walisiak
Tytuł oryginału The Favoured Child
Opracowanie graficzne Mariusz Banachowicz
Zdjęcie na okładce: peter zeler, Roberta Osborne
Copyright © 1989 by Philippa Gregory
Wszelkie prawa zastrzeżone. Bez uprzedniej zgody wydawcy żaden
fragment niniejszego utworu nie może być reprodukowany ani przesyłany
za
pośrednictwem urządzeń mechanicznych bądź elektronicznych. Niniejsze
zastrzeżenie
obejmuje również fotokopiowanie oraz przechowywanie w systemach
gromadzenia
i odtwarzania informacji.
For the Polish edition © Publicat S.A., MMYII1
ISBN 978-83-245-7670-8
www.NajlepszyPrezent.pl
TWOJA KSIĘGARNIA INTERNETOWA
Zapoznaj się z naszą ofertą w Internecie i zamów, tak jak lubisz:
sklep@NajlepszyPrezent.pl
+48 61 652 92 60
+48 61 652 92 00
Publicat S.A., ul. Chlebowa 24, 61-003 Poznań
książki szybko i przez całą dobę łatwa obsługa pełna oferta promocje
Wydawnictwo „Książnica"
40-160 Katowice
Al. W. Korfantego 51/8
oddział Publicat S.A. w Poznaniu
tel. (032) 203-99-05
faks (032) 203-99-06
e-mail: ksiaznica@publicat.pl
sklep internetowy: www.ksiaznica.com.pl
Katowice 2008
Opis z okładki.
"Dziecko Szczęścia".
Kontynuacja sagi rodu Laceyów. Majątek Wideacre popadł w ruinę,
okoliczni wieśniacy zaś żyją w ubóstwie. Dla występnej Beatrice, której
losy opisuje Dziedzictwo, miłość do ziemi okazała
się siłą i zgubą. Oto wkracza w życie następne pokolenie.
Dzięki niezwykłym talentom Julii Lacey, współdziedziczki majątku,
posiadłość zaczyna odzyskiwać dawny blask. Jaką rolę los
wyznaczy jej kuzynowi Richardowi?
„Opowieść o gorącej miłości i nieokiełznanej namiętności. Nie spoczniesz,
póki nie poznasz jej zakończenia."
Maeve Binchy.
* * *
SEN.
Najpierw był sen. Pierwsze wspomnienie z dzieciństwa to nie Richard ani
wzgórza dookoła Wideacre, te wspaniałe zielone fale, które okalały mój
dom i strzegły go - to sen. Śniłam go zawsze, odkąd tylko pamiętam.
Nie jest to sen dziecka. To nie mój sen. Należy do kogoś innego, a ja nie
wiem do kogo.
Śni mi się, że cierpię - cierpię i przeszywa mnie ból, jakiego nie
chciałabym nigdy doznać na jawie. Stopy bolą mnie od długiego marszu
po zimnej kamienistej ziemi; są mokre od gliny i krwi, która płynie z setek
zadrapań odłamkami kredy i krzemienia. Jest północ. Potykam się w
ciemnościach, wędrując przez pobliski las ku rzece - rzece Fenny. Słyszę,
jak huczą jej głębokie wody, a dźwięk ten jest głośniejszy niż wycie
wiatru, który targa gałęziami drzew. Jest tak ciemno, że nie widzę drogi
przed sobą. Błądzę w mroku rozświetlanym czasem przez błyskawice.
Byłoby mi łatwiej, gdybym nie dźwigała swego brzemienia. Przytulam do
serca ukryte pod peleryną zawiniątko z nowo narodzonym dzieckiem.
Wiem, że odpowiadam za tę dziewczynkę. Jest moja. Należy do mnie, a ja
muszę ją zabić. Muszę ją zanieść do rzeki i przytrzymać jej drobne ciałko
pod wzburzoną wodą. Potem ją wypuszczę, a prąd uniesie ze sobą
maleństwo owinięte w biały szal.
Huk wody nasila się, w miarę jak brnę błotnistą ścieżką. Na widok rzeki
wstrzymuję z przerażenia oddech. Jest szersza niż zwykle, wystąpiła z
brzegów i wali w pnie drzew. Przewrócone drzewa, które były naszym
mostem, odpłynęły i skryły się pod spienioną wodą. Płaczę, a burza
zagłusza moje łkanie.
5
Dziecko trzeba utopić. Ja muszę je utopić. To mój obowiązek, bo jestem z
rodu Laceyów.
To za wiele dla mnie: te łzy i niemożność, ból w sercu i obolałe stopy.
Zaczynam się szamotać, chcę się obudzić. Nie mam pojęcia, jak włożyć to
spokojnie śpiące, ciepłe niemowlę do zimnej rozszalałej wody, a jednak
muszę to zrobić. Szlochając, brnę naprzód ku rzece, która wrze jak kocioł
piekielny. Jednocześnie jakaś część mnie wie, że to sen - ten, który śni mi
się od zawsze. Walczę z nim, chcę się od niego uwolnić, ale on trzyma
mnie mocno. Żyje własnym życiem w moim umyśle. Mam wrażenie, że
rozpadłam się na dwie osoby. Jedna z nich to mała dziewczynka, która
chce się wyrwać z nocnego koszmaru, rzuca się na łóżku i woła mamę.
Druga to kobieta chowająca pod peleryną dziecko, które chce utopić w
wodach rzeki pędzącej ze zboczy wzgórz gdzieś w dal.
ROZDZIAŁ Pierwszy.
Jestem stara. W głębi serca jestem już starą kobietą, zmęczoną i czekającą
na śmierć. Dawniej, kiedy byłam dzieckiem, mieszkałam w Wideacre.
Wiedziałam wszystko, a jednak o niczym nie miałam pojęcia.
Niewyraźnie, jakby przez mgłę, widziałam dawne dzieje ziemi, po której
Zgłoś jeśli naruszono regulamin