Boswell Barbara - Najlepsza zemsta.pdf - Boswell Barbara - Zabr7

BARBARA BOSWELL

NAJLEPSZA ZEMSTA

ROZDZIAŁ PIERWSZY

- Cześć, siostrzyczko, cieszę się, że jesteś! Miałem nadzieję, że cię jeszcze zastanę!

Roześmiany od ucha do ucha Ben Shaw wkroczył do małego gabinetu siostry. Wyraz

jego niebieskich oczu wyraźnie świadczył o tym, że przyszedł coś załatwić.

- Witaj, Ben. - Aleksa podniosła wzrok znad papierów i odwzajemniła uśmiech.

- Wspaniale wyglądasz! Nie, to za słabo powiedziane. Wyglądasz olśniewająco!

Ben cofnął się nieco i popatrzył na siostrę z zachwytem. Jak zwykle roztaczał swój

chłopięcy urok, by wywierać na innych korzystne wrażenie, lecz Aleksa zdążyła się już do

tego przyzwyczaić.

- Ben, zanim zdążysz o cokolwiek poprosić, moja odpowiedź brzmi: nie. Niezależnie

od tego, o co ci chodzi, nie licz na mnie.

- Ależ ty jesteś podejrzliwa! Nie mogę tak po prostu wpaść z wizytą, żebyś od razu nie

pomyślała, że kierują mną ukryte motywy?

Uśmiech Bena przygasł, a w pełnym wyrzutów głosie zabrzmiało poczucie krzywdy.

Aleksa była jednak nieporuszona.

- Rozpoznaję zdradzieckie błyski w twoich oczach, Benjaminie Shaw, i dobrze wiem,

że jeśli zgodzę się na twoją propozycję, to będę gorzko żałować.

- O czym ty mówisz? - wykrzyknął Ben z oburzeniem. - Nie mam żadnej propozycji.

Istnieje, co prawda, pewien plan, i to bardzo dobry...

- Odpowiedź brzmi: nie, odnośnie do tego planu również. - Aleksa ucięła rozmowę i

spojrzała na zegarek. - A skoro mówimy o planach, to czy masz jakieś na dzisiejszy wieczór?

W mojej lodówce stoi potrawka z kurczaka, wypożyczyłam też kasetę z najnowszym filmem

Van Damme'a. Chcesz pójść do mnie?

- Nie czekam, aż filmy znajdą się na kasetach. Oglądam je w kinie.

Ben zmarszczył brwi, wyraźnie nie akceptując stylu życia siostry.

- A na wieczór mam już plany, które dotyczą również ciebie. Jeden naprawdę świetny

facet widział u mnie twoje zdjęcie i błagał...

- Ben, wiesz chyba, co myślę o randkach w ciemno.

- To facet, którego naprawdę warto poznać, więc zarezerwowałem...

- No cóż, przykro mi. - Aleksa wzruszyła ramionami.

- Ani trochę nie jest ci przykro - rzucił zawiedzionym głosem. - Oj, nabrałaś takich

przyzwyczajeń...

- Daruj sobie ten wykład, Ben. Słyszałam go już od ciebie, od mamy, taty, Carrie i od

Tylera tyle razy, że mogę powtórzyć każde słowo.

- To wszystko wina Cassidy'ego! - wybuchnął Ben, a na jego twarzy nagle

odmalowała się wściekłość. - Zawsze kończy się na Cassidym. Niech go diabli wezmą za to,

co ci zrobił!

Przepełniony wrogością, Ben wyglądał starzej i gorzej. Zupełnie inaczej niż ten miły,

pełen uroku młody człowiek, który kilka minut temu wbiegł do gabinetu. Wystarczyło

napomknienie o byłym kochanku Aleksy, Ryanie Cassidym, by jej brat wpadał w szał.

- Ben, to było dawno temu i ja...

- Dawno, ale ciągle jeszcze nie doszłaś do siebie!

- warknął Ben. - Minęły dwa lata, odkąd ten arogancki, bezduszny typ wyciął ci taki

numer, a ciągle jesteś strasznie nieufna...

- Ben, zmieńmy temat. Po prostu nie warto o tym mówić. Nie żywię już żadnych

uczuć wobec Ryana - zmęczonym głosem odparła Aleksa.

Nie miała sił przeciwstawiać się wściekłości brata. Wymagało to zbyt dużo energii,

której pod koniec wypełnionego pracą dnia już nie miała.

- Chciałbym w to wierzyć. Ale Cassidy złamał ci serce!

Aleksa nie zaprzeczyła.

- Złamane serca można uleczyć, Ben. Moje też. Nie czuła już gniewu ani bólu, nawet

ślad nie pozostał po jej nie odwzajemnionej miłości do mężczyzny, z którym miała nadzieję

spędzić resztę życia. Niestety, Ryan Cassidy nie uprzedził, że nie marzy o dozgonnej miłości i

że znajomość z Aleksą jest w jego życiu tylko czymś przelotnym. Ale to już skończone.

Potrafiła spojrzeć w oczy gorzkiej prawdzie. Poradziła sobie ze złamanym sercem i

straconymi złudzeniami. Ben jednak ciągle żywił do Ryana nienawiść nieubłaganą i zupełnie

nie złagodzoną przez czas.

- On cię odmienił. Byłem świadkiem wszystkiego i meczy mnie myśl, że odkąd

wpadłaś w pułapkę, którą zastawił ten gad, nie jesteś już sobą.

- To śmieszne - zaprotestowała Aleksa. - Przypisujesz Ryanowi stanowczo zbyt wielką

moc, a ze mnie robisz jakąś płaczliwą wiktoriańską panienkę, która straciła chęć do życia, bo

łobuz nią wzgardził. Obrażasz mnie, Ben.

- Cassidy to bez wątpienia łotr, a ty byłaś jego niewinną ofiarą - przyznał ponuro Ben.

- Byłam głupia - poprawiła Aleksa. - I nie musisz o tym przypominać. Ale to wszystko

już dawno się skończyło. Wierz mi! Żyję teraz dokładnie tak, jak chcę. Jeśli chodzi o sprawy

zawodowe, to nigdy nie układały mi się lepiej. Dzięki Carrie i Tylerowi pracuję samodzielnie,

o czym zawsze marzyłam.

Nagle otworzyły się drzwi. Aleksa zerwała się na równe nogi.

- Dzień dobry, doktor Ellender! - wykrzyknęła, kierując się ku wysokiej, siwiejącej

kobiecie, by ją powitać.

- Mam pewien problem i chcę, byś się nim zajęła, Alekso - doktor Judith Ellender od

razu przeszła do rzeczy.

- Proszę, niech pani usiądzie. - Dziewczyna gestem dłoni wskazała lekarce wygodne

krzesło.

Ben chrząknął, domagając się uwagi dla swojej osoby, więc Aleksa przedstawiła brata

najsłynniejszej w całym okręgu waszyngtońskim specjalistce w dziedzinie chirurgii

dziecięcej.

- Bardzo się cieszę, że panią poznałem! Aleksa tak często zachwycała się panią, iż

mam wrażenie, jakbyśmy znali się od dawna! - Ben wylewnie objawiał swą radość.

Jego promienny uśmiech dawał do zrozumienia, że to spotkanie uważa za jedno z

najważniejszych w życiu. W błękitnych oczach młodego człowieka błyszczało tyle zachwytu

i ciepła, że zazwyczaj małomówna i pełna rezerwy doktor Ellender rozchmurzyła się, a nawet

dała wciągnąć w pogawędkę o nadmiernych opadach deszczu, które nawiedziły ostatnio

okolicę. Aleksa tylko podziwiała towarzyską ogładę brata.

- Czy pani wie, że Aleksa i ja jesteśmy dwojgiem z trojaczków? - z rozbrajającą

niewinnością zapytał Ben.

Mina starszej pani wyrażała tak autentyczne zdziwienie, że dziewczyna skryła

uśmiech. W trakcie pięcioletniej znajomości z doktor Ellender Aleksa nigdy nie rozmawiała z

nią o sprawach rodzinnych, a Ben poruszył je w ciągu dwóch minut.

- Tak, wszyscy troje - Aleksa, ja i nasza siostra Carrie - urodziliśmy się dwadzieścia

siedem lat temu na prima aprilis. Ja i Aleksa nie założyliśmy jeszcze rodzin, ale Carrie jest

mężatką - wyjaśniał bez skrępowania Ben. - Jej mężem jest Tyler Tremaine - z szacunkiem

wymienił nazwisko szwagra.

- Ben! - jęknęła Aleksa, rumieniąc się, bo przesadne uwielbienie dla Tylera, które

wyrażał jej brat, było naprawdę żenujące.

- Na pewno zna pani sieć drogerii i księgarń Tremaine'ów, najszybciej powiększającą

się i najbardziej dochodową w kraju - ciągnął z dumą Ben. - Ufundowali skrzydło Tremaine'a

w centrum szpitalnym. Mąż Carrie ma duże szanse zostać prezesem całego konsorcjum.

- Cóż za chwalebna lojalność wobec rodziny szwagra - z lekką drwiną skomentowała

słowa Bena doktor Ellender.

Aleksa była wdzięczna za tę uwagę. Przecież niewybaczalne samochwalstwo Bena

mogło z łatwością lekarkę urazić. Nadeszła zresztą pora, by wyprawić stąd brata. Aleksa

wzięła go za ramię i łagodnie, ale stanowczo wypchnęła za drzwi.

- Nie możemy zabierać więcej czasu doktor Ellender. Dziękuję, że wpadłeś.

- Alekso, jeśli chodzi o wieczór... - Ben nie dawał za wygraną.

- Wybacz, odpowiedź ciągle brzmi: nie - odparła Aleksa i zamknęła drzwi.

- Twój brat to czarujący młody człowiek. Trojaczki. Ależ to bardzo ciekawe. Nie

miałam pojęcia, że masz powiązania z rodziną Tremaine'ów - powiedziała lekarka.

Wydawało się, że postrzega teraz Aleksę w innym świetle, co zdarzało się

niezmiennie, gdy ktoś dowiadywał się, iż jej siostra należy do jednej z najbogatszych rodzin

w okolicy. Ta różnica w podejściu budziła u Aleksy czujność, Ben natomiast cieszył się, gdy

to dostrzegał.

- Tyler Tremaine, mój szwagier, umożliwił mi otwarcie własnego gabinetu

fizykoterapii dziecięcej. Zawsze tego pragnęłam, ale sama nie podołałabym finansowo.

- Nie musisz wyjaśniać, jak doszło do otwarcia twojej prywatnej praktyki, moja droga.

Cieszę się, że to zrobiłaś. Zawsze wiedziałam, że posiadasz wyjątkowy talent do pracy z

dziećmi. Dlatego właśnie ciągle powierzam ci moich pacjentów. Dobrze, że możesz

zajmować się wszystkimi, których ci polecam, a najważniejsze, że nie ograniczasz się do

zajęć w twoim gabinecie i odwiedzasz w domu chorych, którzy zostali już wypisani. To

właśnie sprowadza mnie dzisiaj do ciebie...

Doktor Ellender podała Aleksie gruby plik dokumentów. Dziewczyna odłożyła je na

biurko do późniejszego przejrzenia i z uwagą zaczęła słuchać historii choroby.

- Pacjentką jest dziewięcioletnia dziewczynka, która dwa i pół miesiąca temu spadła z

motocykla. Ma uszkodzony kręgosłup, a na dodatek liczne złamania kości.

- Paraliż? - Aleksa tak mocno ścisnęła trzymane w ręku pióro, że aż zbielały jej palce.

- Początkowo, ze względu na złamanie miednicy, nie byliśmy pewni rozległości

obrażeń, ale wydaje się, że mała jest sparaliżowana od kolan w dół - ze smutkiem

potwierdziła lekarka. - Od czasu umieszczenia na wyciągu bardzo zesztywniały jej biodra i

uda. Zachowało się w nich jednak czucie, toteż intensywna fizykoterapia mogłaby przywrócić

wszystko do normy.

- Czy paraliż stale się utrzymuje? - spytała cicho Aleksa.

Boswell Barbara - Najlepsza zemsta.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: