wymagania kotlownie_na_gaz.pdf

4. ZASADY PROJEKTOWANIA I WYMAGANIA DLA KOTŁOWNI.

4.2. Kotłownie na paliwo gazowe.

4.1.1. Wprowadzenie.

Kotłownie z kotłami opalanymi gazem lub olejem opałowym (zwłaszcza lekkim) były jeszcze

do niedawna w Polsce mało popularnymi źródłami ciepła. Dopiero zmiany gospodarcze

i polityka proekologiczna po 1990 roku spowodowały upowszechnienie gazu ziemnego

i lekkiego oleju opałowego jako paliwa, zwłaszcza w budownictwie indywidualnym oraz

poza zasięgiem centralnego zaopatrzenia w ciepło z miejskiej sieci cieplnej. Prawidłowe

zaprojektowanie oraz eksploatacja kotłowni na paliwo ciekłe lub gazowe wymaga

uwzględnienia specyficznych własności tego typu paliwa. Optymalny dobór wszystkich

podstawowych elementów kotłowni, takich jak kocioł, palnik, układ regulacyjny, komin,

instalacja paliwowa, pozwala na osiąganie maksymalnych sprawności układu przy

jednoczesnym zapewnieniu długiej żywotności urządzeń. Wymagania w stosunku

do kotłowni gazowych i olejowych podano według "Warunków technicznych wykonania

i odbioru kotłowni na paliwa gazowe i olejowe" wydane przez Polską Korporację Techniki

Sanitarnej, Grzewczej, Gazowej i Klimatyzacji w 1995r.

Oraz aktualnie opracowanych norm PN-B-02431 „Kotłownie wbudowane z kotłami

na paliwo gazowe o gęstości mniejszej niż 1-Wymagania" [98] oraz opracowywanych -

dalsze arkusze normy PN-B-02431.

4.1.2. Wymagania dla kotłowni na paliwo gazowe lżejsze od powietrza.

Ze względu na zakres wymagań wyróżnia się kotłownie o łącznej mocy cieplnej: do 60 kW,

od 60 kW do 2000kW. W grupie kotłowni o łącznej mocy cieplnej do 60 kW wyróżnia

się wymagania dla pomieszczeń z kotłami do 30 kW i od 30 do 60 kW.

Dla pomieszczeń z kotłami o mocy do 30 kW powinny być spełnione następujące

wymagania:

- Kotły mogą być umieszczone w piwnicy lub na dolnej kondygnacji budynku

w pomieszczeniach nie przeznaczonych do stałego przebywania ludzi (pomieszczenia

pomocnicze w mieszkaniu, pomieszczenia techniczne w budynku). W budynkach wysokich

i wysokościowych dopuszcza się umieszczenie kotłów w piwnicy lub na pierwszej bądź

ostatniej kondygnacji. Kotłów nie należy ustawiać: na klatkach schodowych, przedsionkach

oraz w pomieszczeniach, w których są przerabiane, składowane lub wytwarzane materiały

niebezpieczne pożarowe.

- Wysokość pomieszczenia powinna być taka, aby zapewnić możliwość obsługi nie mniejsza

niż 2,2 m.W istniejących budynkach dopuszcza się instalowanie kotłów w pomieszczeniach

o wysokości co najmniej 1,9 m pod warunkiem poprawnej wentylacji.

- Pomieszczenie kotłów powinno posiadać niezamykany otwór wentylacji nawiewnej

o powierzchni minimum 200 cm 2 , którego dolna krawędź powinna być umieszczona na

wysokości maksimum 30 cm nad podłogą oraz niezamykany otwór wentylacji wywiewnej o

powierzchni minimum 200 cm 2 , umieszczony możliwie blisko stropu.

- Dopuszcza się doprowadzenie powietrza zewnętrznego z pomieszczeń sąsiednich

wyposażonych w wentylację naturalną nawiewną. Wymagane są wtedy otwory w ścianie lub

kanał doprowadzający powietrze zewnętrzne.

- Podłoga lub ściana bezpośrednio pod kotłem nie może być wykonana z materiałów palnych.

W przypadku wykonania podłogi lub ściany z materiałów palnych, powierzchnie w odległości

minimum 0,5 m od krawędzi kotła powinny być pokryte materiałem niepalnym.

Dla pomieszczeń z kotłami o mocy cieplnej od 30 do 60 kW obowiązują podobne wymagania

jak dla mocy do 30 kW. Pewne wymagania są nieco zaostrzone, a mianowicie:

- Pomieszczenie kotłów powinno być specjalnie wydzielone i położone możliwie centralnie

w stosunku do ogrzewanych pomieszczeń. Zaleca się lokalizację na najniższej lub najwyższej

kondygnacji.

- Pomieszczenie powinno mieć co najmniej jedna ścianę zewnętrzną i wysokość minimum

2,2m.

Dla pomieszczeń z kotłami o mocy cieplnej powyżej 60 kW czyli kotłowni obowiązują

następujące wymagania.

Usytuowanie kotłowni powinno być możliwe centralnie w stosunku do ogrzewanych

pomieszczeń na kondygnacji najniższej lub najwyżej jako specjalnie wydzielone

pomieszczenie z co najmniej jedną ścianą zewnętrzną. Dla budynków o liczbie kondygnacji

większej od 4, kotłownia powinna być zlokalizowana na najwyższej kondygnacji z lekkim

stropem niepalnym, ułożonym na konstrukcji nośnej.

Wysokość kotłowni powinna wynosić minimum 2,5 m.

Kotłownia powinna mieć zapewnioną wentylację nawiewną i wywiewną grawitacyjną.

Wentylacja ta służy dostarczeniu odpowiedniej ilości powietrza do spalania oraz utrzymaniu

świeżości powietrza w pomieszczeniu. Strumień powietrza niezbędnego do spalania paliwa

gazowego wynosi 1,6 m 3 /h na l kW zainstalowanej mocy kotłów. Strumień objętości

powietrza wywiewanego powinien wynosić minimum 0,5 m 3 /h na l kW zainstalowanej mocy

kotłów. Powierzchnia otworów lub kanałów nawiewnych powinna być równa co najmniej

5 cm 2 na kW nominalnej mocy cieplnej, lecz nie mniej niż 300 cm 2 . Powierzchnię otworu

nawiewnego można określić z następującej zależności:

A n = 0,5 Q K

[cm 2 ]

gdzie:

A n - powierzchnia otworu nawiewnego, [cm 2 ],

Q K - moc kotłowni, [kW].

Kotłownia powinna posiadać niezamykane otwory wywiewne umieszczone możliwie blisko

stropu, gdyż w tym miejscu gromadzą się tlenki węgla. Powierzchnie otworów wywiewnych

można obliczyć jako połowę powierzchni otworów wywiewnych lecz nie mniej niż 200 cm 2 .

Powierzchnie otworu wywiewnego należy przyjmować zgodnie z zależnością:

A w = 0,5 • A n [cm 2 ]

W kotłowniach z urządzeniami gazowymi pobierającymi powietrze do spalania z

pomieszczenia i grawitacyjnym odprowadzaniem spalin, stosowanie mechanicznej wentylacji

wyciągowej jest zabronione.

Można stosować wentylację mechaniczną nawiewno-wywiewną zblokowaną, co oznacza, że

w momencie uruchomienia się wentylacji wywiewnej włącza się natychmiast wentylacja

mechaniczna nawiewna o wydajności równej co najmniej wydajności wentylacji wywiewnej.

W przeciwnej sytuacji w kotłowni wystąpi podciśnienie i zasysanie spalin z kotła do

kotłowni.

Urządzeń wentylacji nie wolno zamykać i przesłaniać. Otwór napływu może być zaopatrzony

w urządzenie zamykające. W stanie całkowitego zamknięcia dopływ powinien wynosić

minimum 30% dopływu w stanie całkowitego otwarcia. Wywiew powinien być wymuszony

pod sufitem dla gazów lżejszych od powietrza.

Ognioodpomość przewodów wentylacyjnych powinna wynosić minimum 60 min w kotłowni.

Przewody wentylacyjne z kotłowni nie powinny być połączone z innymi urządzeniami

wentylacyjnymi i nie mogą obsługiwać innych pomieszczeń.

Ustawienie kotłów w kotłowni powinno być dokonane z zachowaniem następujących zasad:

• odległość między ścianą, w której są umieszczone otwory wentylacji nawiewnej,

a palnikami kotłów nie może być mniejsza niż 1,5 m,

• odległość między kotłami nie może być mniejsza niż 0,5 m,

• kotłów nie należy zestawiać z sobą.

Kotły należy instalować w taki sposób, aby odległość między przegrodą, w której są

umieszczone otwory wentylacji nawiewnej, a palnikami kotów była nie mniejsza niż 1,5 m.

Odległości tylnych i bocznych ścian kotłów od ścian pomieszczenia kotłowni powinny być

nie mniejsze niż 1,5 m.

Kotły należy ustawiać na fundamencie wystającym ponad posadzkę podłogi o co najmniej

0,05 m i okrawędziowanym krawężnikiem stalowym.

Kotłownia powinna mieć oświetlenie naturalne, możliwie na przód kotłów oraz oświetlenie

sztuczne. Powierzchnia okien powinna stanowić co najmniej 1/15 powierzchni podłogi.

- Kubatura kotłowni powinna być taka aby obciążenie mocą cieplną zainstalowanych kotłów

na jednostkę kubatury nie przekroczyło q v ≤ 4,65 kW/m 3 .

- Pomieszczenie kotłowni powinno mieć drzwi zewnętrzne lub łatwy dostęp do klatki

schodowej spełniającej wymagania drogi ewakuacyjnej. Drogi ewakuacji z kotłowni powinny

być zgodne z wymogami warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki tzn.

między kotłownią a wyjściem zewnętrznym powinien znajdować się przedsionek

o powierzchni minimum 3 m 2 . Kotłownie o mocy powyżej 350 kW powinny mieć dwa

najlepiej przeciwległe położone wyjścia ewakuacyjne. Co najmniej jedno z tych wyjść musi

prowadzić na zewnątrz.

- Drzwi i luki powinny się otwierać zgodnie z kierunkiem drogi ewakuacyjnej i powinny być

samozamykające się, bezzamkowe, łatwe do otwarcia, o szerokości w świetle min. 90 cm.

- Pomieszczenie kotłowni powinno stanowić wydzieloną strefę pożarową. Wymagania

minimalne odpornościogniowej są następujące:

• ściany i stropy zlokalizowane w budynkach mieszkalnych , zamieszkania zbiorowego i

użyteczności publicznej powinny mieć odporność ogniową co najmniej 60 min, a zamknięcia

otworów - min 30 min, natomiast w budynkach wysokościowych -120 i 60 min.

• podłoga powinna być wykonana z materiałów niepalnych,

• przejścia przewodów przez ognioodporne ściany i stropy powinny zapewniać

ognioszczelność, być wykonane z materiałów niepalnych,

• w pomieszczeniu kotłowni nie powinno być kabli i instalacji elektrycznych przeznaczonych

dla innych pomieszczeń.

- Przewody w kotłowni powinny być prowadzone tak, aby wysokość przejścia nie była

mniejsza niż 2 m.

- Armatura powinna być dostępna z poziomu podłogi, albo z pomostów na wysokości poniżej

1,8 m od poziomu obsługi.

- Instalacja wodociągowa nie może być w sposób stały połączona z instalacją ogrzewania

(połączenie wężem elastycznym).

- Na podejściu instalacji wodociągowej do napełniania powinien być zainstalowany

wodomierz, manometr, zawór odcinający, zawór zwrotny oraz wężyk do złączki.

- Wyposażenie sanitarne kotłowni to minimum umywalka, punkt czerpalny wody, wpust

podłogowy zapewniający odwodnienie i studzienka umożliwiająca schłodzenie wody prze

spuszczeniem do kanalizacji.

- Pomieszczenie kotłowni wraz z towarzyszącymi powinno mieć wydzieloną rozdzielnię

elektryczną oraz dostępny z zewnątrz awaryjny wyłącznik prądu dla natychmiastowego

wyłączenia prądu w kotłowni. Ponowne uruchomienie kotła tym wyłącznikiem powinno być

możliwe tylko wtedy, jeżeli nie spowoduje zagrożenia bezpieczeństwa ruchu palnika.

- Kotłownie opalane gazem powinny być wyposażone w umieszczony na zewnątrz budynku

główny kurek odcinania dopływu gazu, a dla kotłowni położonych powyżej przyziemia

dodatkowy kurek na zewnątrz, dostępny z dróg ewakuacyjnych.

- Kotłownie opalane gazem o mocy cieplnej powyżej 60 kW powinny być wyposażone w

detektor awaryjnego wypływu gazu powodujący samoczynne zamknięcie dopływu gazu za

pośrednictwem zaworu elektromagnetycznego. Zawór elektromagnetyczny powinien być

umieszczony na zewnątrz w skrzynce kurka głównego.

Czujnik powinien być umieszczony pod stropem bezpośrednio nad kotłem. Detektor powinien

powodować odcięcie gazu oraz dopływu energii elektrycznej przy stężeniu gazu równym 0,1

dolnej granicy wybuchowości.

- Przewody instalacji elektrycznej w kotłowniach opalanych gazem ziemnym powinny być

prowadzone poniżej dolnej krawędzi otworu wentylacji wywiewnej pomieszczenia kotłowni.

4.1.3. Wymagania dla kotłowni na paliwo gazowe cięższe od powietrza.

Kotłownie opalane gazem cięższym od powietrza (GPB - gaz propanowo-butanowy) mają

dodatkowe inne uwarunkowania budowlane i instalacyjne wynikające z własności tego gazu:

- Kotłów opalanych GPB (gazem propanowo-butanowym) nie wolno ustawiać w

pomieszczeniach z podłogą położoną poniżej poziomu gruntu, a w otworach drzwi na

zewnątrz nie powinno być progu.

- Dla kotłów opalanych GPB zaleca się instalowanie detektorów awaryjnego wypływu gazu

do pomieszczenia, nawet dla mniejszych mocy kotła niż 60 kW.

- Czujnik awaryjnego wypływu gazu powinien znajdować się na wysokości maksimum 15 cm

na podłogą w miejscu prawdopodobnego gromadzenia się gazu.

- Odwodnienia podłóg kotłowni opalanych GPB powinny być prowadzone najkrótszą drogą

do bezodpływowej studzienki, następnie pompowo do sieci kanalizacyjnej. Usytuowanie

studzienki powinno być takie, aby zapewnić kontrolę ewentualnej obecności gazu.

- Wlot wentylacji wywiewnej powinien znajdować się w strefie przypodłogowej.

4.1.4. Instalacja gazowa kotłowni na gaz lżejszy od powietrza.

Zewnętrzne sieci gazowe mogą być:

- niskiego ciśnienia o ciśnieniu do 5 kPa,

- średniego ciśnienia od 5 do 400 kPa,

- wysokiego ciśnienia od 400 kPa do 6,4 MPa

Instalacja gazowa doprowadzająca gaz do kotłowni powinna być przeznaczona tylko

do zasilania kotłów oraz musi zapewniać możliwość odcięcia:

- dopływu gazu do każdego kotła,

- wewnątrz kotłowni wspólnego dopływu gazu do wszystkich kotłów,

- z zewnątrz budynku dopływu gazu do kotłowni.

Powinna być możliwa ręczna obsługa wspólnych odcięć gazu wewnątrz i zewnątrz budynku.

Paliwo gazowe jest dostarczane do kotłowni z gazociągu niskiego lub średniego ciśnienia

poprzez przyłącze gazowe zakończone kurkiem głównym. Do ściany budynku może być

doprowadzony gaz pod ciśnieniem do 400 kPa. W przypadku konieczności redukowania

ciśnienia dobiera się reduktor lub dla zapotrzebowania gazu powyżej 60 rn^/h - wolno stojącą

stację redukcyjną.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: