opóźniony rozwój mowy program.docx

(24 KB) Pobierz

INDYWIDUALNY PROGRAM TERAPEUTYCZNY

DLA DZIECKA Z OPÓŹNIONYM ROZWOJEM MOWY

 

 

Ogólna charakterystyka problemu

 

Program terapeutyczny przeznaczony jest do pracy z sześcioletnim chłopcem – Danielem. Daniel uczęszcza do naszego przedszkola pierwszy rok. Jest w grupie zerówkowej - integracyjnej.

Chłopiec został zgłoszony do poradni psychologiczno-pedagogicznej przez rodziców na wniosek foniatry w celu oceny rozwoju w związku z opóźnionym rozwojem mowy. W oparciu o przeprowadzone badania wydano opinię o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka.

Psychopedagogiczne badania wykazały, iż ogólna sprawność intelektualna Daniela jest w granicach normy, aktualnie osiąga poziom niższy niż przeciętny i nie przebiega harmonijnie. Natomiast istotnie opóźniony jest rozwój mowy czynnej, która ogranicza się do kilku słów i wyrazów dźwiękonaśladowczych. Mowa spontaniczna zaś jest mało zrozumiała.

Mając na uwadze, iż prawidłowy rozwój dziecka w okresie przedszkolnym jest niezbędnym warunkiem uzyskania przez nie takiego poziomu umysłowego, społecznego i ruchowego, który będzie wyznacznikiem jego dojrzałości szkolnej postanowiłyśmy wspólnie z przedszkolnym logopedą opracować program terapii w oparciu o zalecenia poradni jak również poczynione wspólnie obserwacje.

 

Cele programu:

 

Ø     Stymulowanie mowy i myślenia;

Ø     Bogacenie zasobu słów i pojęć;

Ø     Rozwijanie percepcji słuchowej – szczególnie w zakresie słuchu fonematycznego, percepcji słuchowo-wzrokowej oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej;

Ø     Usprawnianie motoryki małej;

Ø     Zapewnienie dziecku poczucia bezpieczeństwa, akceptacji, życzliwości i przynależności do wspólnoty;

Ø     Wytwarzanie pozytywnych relacji opartych na szacunku, autonomii, trosce, zaufaniu i wsparciu;

Ø     Budzenie wiary we własne możliwości,

Ø     Dostosowanie działań edukacyjnych do aktualnej diagnozy psychologiczno – pedagogicznej dziecka;

Ø     Wyrównywanie szans edukacyjnych Daniela poprzez prowadzenie ćwiczeń usprawniających;

Ø     Zachowanie zasady stopniowania  trudności i indywidualizacji w procesie kształcenia umiejętności i nabywania wiedzy;

 

 

Indywidualny program pracy z Danielem

 

W procesie stymulacji rozwoju dziecka należy położyć szczególny nacisk na:

 

Rozwijanie małej motoryki:

1.      Ćwiczenia dłoni:

Ø gniecenie gąbki, piłeczki

Ø ugniatanie papieru

Ø ugniatanie papierowych kul i rzucanie nimi

Ø wyczuwanie różnych powierzchni – dotykanie

Ø zabawy konstrukcyjne

Ø nakładanie zabawek na patyk, sznurek

Ø zabawy z gliną, masą solną: gniecenie, toczenie, wałkowanie

Ø darcie gazet, papieru

2.      Ćwiczenia palców:

Ø stukanie palcami

Ø naśladowanie gry na pianinie

Ø zabawa w deszczyk

Ø naśladowanie ruchów rozcierania

Ø uderzanie palcem po wzorze (np. wzorze prostym z Metody Dobrego Startu – Marty Bogdanowicz)

Ø wprowadzenie do posługiwania się nożyczkami: wdrażanie do prawidłowego chwytu, bezpiecznego posługiwania się nimi.

3.      Ćwiczenia grafomotoryczne:

Ø rysowanie malowanie: linii poziomych i pionowych (proste wzory wg Bogdanowicz) z n-lem;

Ø rysowanie linii poziomych, pionowych samodzielnie na wzorze (np.pada deszcz)

Ø rysowanie linii prostych, falujących, ukośnych (wspólnie z n-lem po wzorze, samodzielnie) np. fale na morzu

Ø obrysowywanie kształtów przedmiotów, szablonów przedstawiających np. owoce, zwierzęta, gwiazdki, osoby i kolorowanie ich;

Ø kopiowanie rysunków o wyraźnym konturze przez kalkę techniczną lub przezroczysty papier;

Ø kolorowanie rysunków tematycznych

Ø dowolne rysowanie

II. Rozwijanie funkcji poznawczych:

Ø nazywanie czynności wykonywanych przez różne osoby

Ø naśladowanie czynności (zabawy odtwórcze – wstęp do zabaw tematycznych)

Ø wyszukiwanie obrazka do przedmiotu wskazanego przez nauczyciela

Ø wyszukiwanie figury geometrycznej do wzoru na obrazku (koło, kwadrat)

Ø układanie obrazków pociętych na 3-4 części na 1-2 przedmioty na obrazku

 

III. Rozwijanie orientacji w schemacie własnego ciała:

Ø pokazywanie poszczególnych części ciała i dotykanie ich, poklepywanie

Ø poruszanie wskazaną częścią ciała

Ø wskazywanie i nazywanie poszczególnych części ciała

Ø pokazywanie wskazanych części ciała z rozumieniem określeń góra, dół

Ø zapoznanie Daniela z umownymi oznaczeniami stron ciała

 

IV. Rozwijanie orientacji przestrzennej

Ø układanie przedmiotów według poleceń nauczyciela np. połóż zabawkę na stole

Ø układanie zabawek w wyznaczonym miejscu

Ø układanie klocków według określonej zasady np. koloru (czerwone, żółte, niebieskie)

Ø wznoszenie prostych budowli według wzoru np. wieża

Ø chodzenie po narysowanej ścieżce

Ø rysowanie przebytej drogi

Ø chodzenie stosownie do wskazówek podawanych przez nauczyciela

Ø omijanie przeszkód na narysowanych planszach, np. podczas jazdy samochodzikiem

 

V. Rozwijanie myślenia:

Ø układanie obrazków według kolejności występowania po sobie: co było najpierw, a co potem (np. jabłko i ogryzek)

Ø układanie obrazków według kolejności wydarzeń – proste historyjki obrazkowe (3 elementy)

Ø łączenie czynności i ich skutków (np. jestem głodny - jem)

Ø dostrzeganie podobieństw i różnic między 2 przedmiotami

Ø porównywanie ze sobą 2 takich samych przedmiotów różniących się między sobą 2 cechami np. samochody: osobowe, ciężarowe

Ø dostrzeganie zmian np. ustawiamy 3 przedmioty, Daniel zamyka oczy i w tym czasie n-l chowa  lub zamienia 1 przedmiot

Ø łączenie takich samych przedmiotów np. w pary: 2 skarpetki

Ø łączenie przedmiotów, które do siebie pasują np. pasta i szczoteczka do zębów

Ø dobieranie parami przedmiotów na obrazkach na zasadzie cech przeciwstawnych np. pełne – puste, otwarte – zamknięte

 

VI. Ćwiczenia mowy i komunikacji:

1.      Zabawy dźwiękonaśladowcze:

Ø rozpoznawanie i naśladowanie dźwięków wydawanych przez różne przedmioty np. telefon: dryń, dryń, dzwon: bim - bom

Ø rozpoznawanie i naśladowanie dźwięków wydawanych przez pojazdy np. pociąg: fu fu fu, samochód: brum brum, karetka: eo eo, samolot: zzziu zzziu

Ø rozpoznawanie i naśladowanie głosów zwierząt np. piesek: hau, kotek: miau, krowa: mu

Ø rozpoznawanie i naśladowanie dźwięków z otoczenia np. szum wiatru: szszu, padający deszcz: kap, kap

Ø  

2.      Zabawy przed lustrem:

Ø Zabawy mimiczne: naśladowanie mimiki twarzy i nazywanie podstawowych nastrojów (wesoły, smutny, zły)

Ø Zabawy artykulacyjne: trening narządów artykulacyjnych(„Języczek Wędrowniczek”, „Baba w buzi…”)

Ø Zabawy głosowe:

®     wybrzmiewacie samogłosek, sylab: głośno-cicho, długo-krótko (wielokrotne powtórzenia) z zachowaniem przesadnej mimiki twarzy;

®     śpiewne mówienie: wydłużanie wypowiedzi daniela poprzez łączenie sylab w wyrazy;

®     wspieranie wyrazistości wypowiedzi poprzez wyklaskiwanie sylab przy jednoczesnym kontrolowaniu artykulatorów w lustrze;

 

3.      Ćwiczenia słuchu fonematycznego:

Ø zgaduj – zgadula wyrazowa (kończenie słów – nauczyciel mówi pierwszą część słowa, Daniel je kończy- w początkowej fazie zabawa wspomagana obrazkami),

Ø „Głoskowe zagadki”- np. nauczyciel mówi: zaczyna się na głoską  m i lata- co to jest? (motyl). Przed Danielem leżą różne ilustracje jego zadanie polega na wskazaniu rozwiązania zagadki

Ø zabawa „Wybieranka”: nauczyciel ustawia różne przedmioty, następnie wymienia kolejno głoski Daniel po wysłuchaniu głosek ma wybrać prawidłowy przedmiot, np.: k – o – sz, z –e – g – a – r , p – i - ł – k – a, – b – r – a – z,

Ø zabawa – „Wybieramy” (ilustracje):np.

®     które ze słów zaczyna się na sz – szafa czy czapka?

®     które ze słów zaczyna się na cz – szkoła czy czajnik?

®     które ze słów kończy się na sz – warkocz czy kosz?

®     w których słowach jest cz – klucz, beczka, broszka,

4.      Mowa bierna:

Ø wskazywanie i nazywanie przedmiotów w przestrzeni (sali), na obrazku;

Ø słuchanie prostych rymowanek, opowiadań, wierszyków uczących znaczenia słów;

Ø znajdowanie przedmiotu, o którym mowa w przestrzeni (sali) bądź na obrazku;

Ø oglądanie obrazków, książek z rysunkami tematycznymi (zabawki, ubrania, pojazdy, przedmioty codziennego użytku, czynności);

Ø słuchanie prostych opowiadań, bajek wspartych materiałem konkretnym (zabawy z pacynką, parateatralne).

5.      Mowa czynna:

Ø zabawy logarytmiczne: koordynacja głosu i ruchu np. bocian kle-kle (naśladujemy chód bociana, ręce „imitują”otwieranie i zamykanie dzioba przy równoczesnym wypowiadaniu zgłosek kle-kle);

Ø samodzielne nazywanie przedmiotów z przedłużaniem samogłosek np. dom – dooom

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin