Konspekt zajęć z muzykoterpii na tamat nawiązywania kontaktów.doc

Konspekt zajęć

Data:

Prowadzący:

Temat:

Uczestnicy: dzieci, które mają problemy z nawiązywaniem kontaktów.

Liczba uczestników: 3-5 osób

Czas zajęć: 45 minut

Cele ogólne:

1.     Redukcja napięć psychicznych i fizycznych organizmu.

2.     Tworzenie atmosfery bezpieczeństwa i akceptacji grupy.

3.     Poprawa samopoczucia uczniów. 

Formy pracy: indywidualna, zbiorowa, grupowa.

Środki dydaktyczne: sprzęt audio, szalik,

Przebieg zajęć:

1.ODREAGOWANIE:

·        Powitanie, „Ciuchcia” – zabawa ruchowa

Wszyscy są obecni i gotowi do drogi. Wsiadamy do pociągu po nowe przygody.

Uczestnicy stoją w kręgu. Prowadzący, chodzi w środku koła w takt skandowanego przez grupę swojego imienia: „To Ania, Ania juhuuu, to Ania”. Następnie ta osoba wyciąga z koła inną osobę, która podchodzi i kładzie ręce na ramionach prowadzącego, a grupa w tym czasie powtarza jej imię – imię nowego wagonika w kręgu. I tak po kolei dołączają kolejne osoby. W ten sposób powstaje pociąg ze wszystkich uczestników zabawy.

„Znamy już swoje imiona. Jesteśmy w podróży, nikt nam dzisiejszej zabawy nie zburzy.

·         Uczestnicy tańczą dowolnie w rytm muzyki. W pewnej chwili prowadzący wyłącza muzykę, a ktoś z uczestników wyciąga z podanego pojemnika los i odczytuje go. Na losie napisane jest polecenie, według którego uczestnicy tańczą dalej po ponownym włączeniu muzyki. Przykładowe polecenia: tańczymy jak motyle, tańczymy klaszcząc nad głową, tańczymy na palcach itp. Po przetańczeniu jednego polecenia muzyka zostaje wyłączona wyciągany jest następny los.

·         Sałatka owocowa – zabawa. Wszyscy siedzą na krzesłach w kręgu. Prowadzący stoi wewnątrz kręgu , dzieli uczestników na 4 równe grupy, które od tej chwili są zbiorami owoców. Prowadzący wymienia grupy owoców np. śliwki i jabłka, banany, winogrona, wtedy osoby przyporządkowane do tych nazw owoców muszą szybko zamienić się miejscami. Na hasło sałatka owocowa wszyscy zamieniają się miejscami ( miejsc jest o jedno mniej niż uczestników zabawy).

·         Ćwiczenia oddechowe: z szalikiem który będzie zakrzyżowany w talii, ;pod wpływem powietrza będzie się rozluźniał.

2.ZRYTMIZOWANIE:

·         Poruszamy się po całej sali. Na sygnał instrumentu perkusyjnego 

    zatrzymaj   się i ułóż swoje ciało w kwiaty o różnych porach roku.

-          wiosna – pąk

-          lato – rozkwit

-          jesień – zwiędnięty

·         Zabawa pt. „Jajo kurze”. Uczestnicy pokazują z prowadzącym określone ruchy.

„Małe, duże, jajo kurze, jajo kurze

Duże, małe ogniotrwałe, ogniotrwałe bęc!

A co? A jak? A to było tak:

Małe – duże...”
 

·         Tunel. Uczestnicy stoją w dwóch rzędach, trzymając się za wyprostowane w górze ręce . Jeden z uczestników stoi z przodu i w pewnym momencie wchodzi do środka tunelu i z pozostałych par wybiera jedną osobę, teraz z nią tworząc parę i idą na koniec kolejki. Osoba w środku tunelu, która została bez pary idzie na przód i ponownie wybiera osobę ze środka tunelu.  W tym czasie pary maszerują w miejscu w rytm muzyki i przesuwają się powoli do przodu.

·         Ćwiczenia oddechowe:

Wyobraź sobie, że zdmuchujesz pyłki z różnych części swojego ubrania ( np. z rękawa). Wykonuj w szybkim tempie wdech i wydech. Pyłki trzymają się tak mocno, że musisz „uderzać” w nie mocno wydychanym powietrzem, w krótszej i dłuższej serii (ffff.., f- f - f, fffff, ... ).

.

3.UWRAŻLIWIENIE:

·         „Policzymy co się ma – mam dwie ręce, łokcie dwa,

              Dwa kolana, nogi dwie – wszystko pięknie zgadza się.

              Dwoje uszu, oczka dwa no i buzie też się ma,

                A ponieważ buzia je – buzie też bym chciał mieć dwie”.

·         Śpiew kanonu „Panie Janie” – prowadzący daje znaki poszczególnym grupom dzieci. Coraz głośniejsze śpiewanie odgłosu bicia dzwonów: bim, bam, bom – aż do głośnego krzyku.

·         W zabawie biorą udział wszyscy. Uczestników ustawiamy w kółku. Zabawę rozpoczyna wybrana osoba.. Celem zabawy jest podawanie sobie wałka od osoby do osoby tak, aby wałek nie upadł na podłogę. Wałek trzymany jest w zależności od wersji: pod brodą, pod pachą, lub między kolanami. Do przekazywania wałka nie wolno używać rąk. Osoba, która zgubi wałek, odpada z zabawy. Podczas tej zabawy gra muzyka i wszyscy bawią się w rytm muzyki.

4.PRZYGOTOWANIE DO RELAKSU:      

·         Pszczółko śpij słodko już,
Skrzydło zwiń, żądło złóż
Śpij, ach śpij do białego dnia
Pszczółki me, kładźcie się
W dziupli na samym dnie
Wasz miodek się dobrze ma
Zaśnijcie do słów, które śpiewam
Bzyczeć i żądlić dziś już nie trzeba!

Pszczółki me, kładźcie się
W dziupli na samym dnie
Po miód sięgnę raz, drugi i znów
No cóż, nie wstawajcie
I szansę dajcie
Życzę wam słodkich snów!

5.RELAKS:

·         Posłuchajcie bajki o pszczole Słoduszce. Postarajcie się przeżyć to, co ona.
- Było lato. Słońce mocno grzało. Pachniały kwiaty lipy, koniczyny i wiele innych. Słoduszka od rana zbierała z kwiatów słodki nektar. Musiała bardzo szybko poruszać skrzydełkami, żeby przefrunąć z jednego kwiatka na drugi. Poczuła zmęczenie. Ile to jeszcze kwiatów muszę odwiedzić? Zaczęła liczyć: jeden, dwa, trzy, cztery, pięć, sześć , siedem, osiem, dziewięć, dziesięć, jedenaście, dwanaście ( przy liczeniu należy zwalniać tempo). Słoduszce zaczął się plątać język....Położyła się wygodnie na dużym liściu, rozluźniła zmęczone nóżki i łapki, zamknęła oczy. Jej brzuszek zaczął spokojnie oddychać. Jak mi dobrze, słyszę tylko piękną, cichą muzykę - pomyślała Słoduszka. Moja prawa łapka staje się coraz cięższa, nie chce mi się jej podnieść, Moja lewa łapka staje się leniwa, nie chce mi się jej podnieść. Tylko mój brzuch równiutko, spokojnie oddycha. Prawa noga z przyczepionym woreczkiem miodu staje się ciężka, coraz cięższa, cięższa i cięższa. Lewa noga też z woreczkiem miodu staje się ciężka, coraz cięższa. Nie chce mi się jej podnieść. Głowa wygodnie leży. Jestem spokojna, słyszę, piękną muzykę. Czuję jak słońce ogrzewa moje nogi i łapki. Jest mi coraz cieplej. Ciepło z łapek i nóg przepływa do brzuszka. Cale ciało jest przyjemnie ogrzane letnim słońcem. Jestem spokojna, czuję się bezpiecznie. Ogarnia mnie senność. Zasypiam, zasypiam, zasypiam,......”

6.ŁAGODNA AKTYWIZACJA:

·         Zabawa „Kwiaty”. Dzieci siedzą na podłodze, przyjmują formę pąka

kwiatowego, stopniowo rozwijają się (różne części ciała) w rytm oddechów.

Np. najpierw rozwiń zaciśniętą dłoń - weź głęboki wdech

i wydychając powietrze uwolnij palce. Dalej rozwiń swoje ciało, by

przybrało formę kwiatu w pełnym rozkwicie.

·        Zakończenie zajęć. Podziękowanie dla uczestników terapii. Zadanie pytań uczestnikom:

ü     „Jak czujesz się po zajęciach?”,

ü     „Co Ci się na nich najbardziej podobało?”,

ü     „Co podobało Ci się najmniej?”.