Ewangelia Jana.pdf

(246 KB) Pobierz
Ewangelia według świętego Jana
Ewangelia według świętego
Jana
WCIELENIE SŁOWA BOŻEGO
CHRYSTUS SŁOWEM PRZEDWIECZNYM.
CZĘŚĆ I (1,19 -12,50) OBJAWIENIE BÓSTWA ZBAWICIELA PRZEZ NAUKĘ I CUDA
A. NAD JORDANEM I W GALILEI (1,19 2,12)
ŚWIADECTWO JANA CHRZCICIELA.
OTO BARANEK BOŻY.
PIERWSI UCZNIOWIE JEZUSA.
POWOŁANIE NATANAELA.
B. PIERWSZY POBYT W JERUZALEM I W JUDEI (2,13 3,36)
WYRZUCENIE KUPCZĄCYCH Z ŚWIĄTYNI.
CUD W KANIE GALILEJSKIEJ.
ROZMOWA Z NIKODEMEM.
DZIAŁALNOŚĆ W JUDEI.
C. PODRÓŻ PRZEZ SAMARIĘ I POWRÓT DO GALILEI (4,1-54)
JEZUS OPUSZCZA JUDEĘ.
NIEWIASTA SAMARYTAŃSKA
O POKARMIE I ŻNIWIE DUCHOWYM.
JEZUS WŚRÓD SAMARYTAN.
POWRÓT DO GALILEI.
UZDROWIENIE SYNA DWORZANINA.
D. DRUGA PASCHA W JERUZALEM (5, t -47)
UZDROWIENIE CHOREGO OD LAT 38.
JEZUS RÓWNY OJCU.
ŚWIADECTWO OJCA I UCZYNKÓW.
E. NOWY POBYT W GALILEI (6,1 - 7,9)
CUDOWNE ROZMNOŻENIE CHLEBA.
JEZUS CHODZI PO MORZU.
OBIETNICA EUCHARYSTII.
JEZUS PRAWDZIWYM CHLEBEM Z NIEBA.
SZEMRANIE NIEWIERNYCH ŻYDÓW.
JEZUS CHLEBEM ŻYWOTA.
RÓŻNY SKUTEK OBIETNICY.
ODSTĘPSTWO WIELU UCZNIÓW.
NIEDOWIARSTWO KREWNYCH CHRYSTUSA.
F. ZBAWICIEL W JERUZALEM PODCZAS ŚWIĘTA KUCZEK (7,10 -10,21)
RÓŻNE ZDANIA O JEZUSIE.
JEZUS UCZY W ŚWIĄTYNI.
CZY JEZUS JEST MESJASZEM?
JAWNOGRZESZNICA
JEZUS ŚWIATŁOŚCIĄ ŚWIATA.
JEZUS SYNEM BOGA.
KTO PRAWDZIWYM SYNEM ABRAHAMA?
KTO SYNEM BOGA?
DIABELSKIE USPOSOBIENIE ŻYDÓW.
UZDROWIENIE ŚLEPEGO OD URODZENIA.
JEZUS DOBRYM PASTERZEM.
G. ZAMACHY NA ZBAWICIELA W CZASIE UROCZYSTOŚCI POŚWIĘCENIA ŚWIĄTYNI ( 10, 22-42)
ŻYDZI CHCĄ GO UKAMIENOWAĆ.
H. WSKRZESZENIE ŁAZARZA BEZPOŚREDNIM POWODEM WYROKU ŚMIERCI NA ZBAWICIELA (11,1-57)
CHOROBA I ŚMIERĆ ŁAZARZA.
ROZMOWA JEZUSA Z MARTĄ I MARIĄ.
WSKRZESZENIE ŁAZARZA.
SANHEDRYN POSTANAWIA ZGŁADZIĆ JEZUSA.
JEZUS UCHODZI DO EFREM.
I. OSTATNIA PODRÓŻ DO JERUZALEM ( 12,1-50)
NAMASZCZENIE W BETANII.
WJAZD TRIUMFALNY DO JEROZOLIMY.
JEZUS I POGANIE.
OJCIEC UWIELBIA SWEGO SYNA.
ZAŚLEPIENIE ŻYDÓW.
BOSKIE POSŁANNICTWO JEZUSA.
A. OSTATNIA WIECZERZA (13,1-38)
CHRYSTUS UMYWA NOGI APOSTOŁOM.
ZALECENIE POKORY.
WYJAWIENIE ZDRAJCY.
NOWE PRZYKAZANIE.
ZAPOWIEDŹ ZAPARCIA SIĘ PIOTRA.
B. MOWA POŻEGNALNA W WIECZERNIKU (14,1-17,26)
JEZUS POCIESZA UCZNIÓW.
NIE ZOSTAWI ICH SIEROTAMI.
ZOSTAWIA IM SWÓJ POKÓJ.
JEZUS PRAWDZIWYM SZCZEPEM WINNYM.
PRZYKAZANIE WZAJEMNEJ MIŁOŚCI.
4236671.001.png
NIENAWIŚĆ ŚWIATA.
PRZEŚLADOWANIE UCZNIÓW I CHRYSTUSA.
OBIETNICA DUCHA ŚW.
SMUTEK W RADOŚĆ SIĘ ZAMIENI.
TERAZ A DAWNIEJ.
MODLITWA ARCYKAPŁAŃSKA.
WSTAWIA SIĘ ZA UCZNIAMI.
MODLI SIĘ ZA PRZYSZŁY KOŚCIÓŁ.
C. MĘKA CHRYSTUSOWA (18,1-19,42)
POJMANIE JEZUSA.
JEZUS PRZED ANNASZEM I KAJFASZEM.
ZAPARCIE SIĘ PIOTRA.
JEZUS PRZED PIŁATEM.
KRÓLESTWO JEZUSA.
BICZOWANIE.
SKAZANIE NA ŚMIERĆ.
UKRZYŻOWANIE.
OSTATNIE SŁOWA JEZUSA I ŚMIERĆ.
OTWARCIE BOKU JEZUSOWEGO.
ZDJĘCIE Z KRZYŻA I POGRZEB.
D. ZMARTWYCHWSTANIE (20,121,25)
MAGDALENA PRZY GROBIE.
PIOTR I JAN SPIESZĄ DO GROBU.
JEZUS ZJAWIA SIĘ MAGDALENIE.
CHRYSTUS ZJAWIA SIĘ W WIECZERNIKU.
JEZUS ZJAWIA SIĘ TOMASZOWI.
JEZUS UKAZUJE SIĘ NAD JEZIOREM TYBERIADZKIM.
PIOTR NAJWYŻSZYM PASTERZEM.
PRZEPOWIEDNIA O PIOTRZE I JANIE.
ZAKOŃCZENIE.
Wstęp. (1,1-18)
WCIELENIE SŁOWA BOŻEGO
1
CHRYSTUS SŁOWEM PRZEDWIECZNYM.
1 Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo.
2 To było na początku u Boga.
3 Wszystko przez nie się stało; a bez niego nic się nie stało, co się stało.
4 W nim było życie, a życie było światłością ludzi.
5 A światłość w ciemnościach świeci, a ciemności j ej nie ogarnęły.
6 Był człowiek posłany od Boga, któremu na imię było Jan.
7 Ten przyszedł na świadectwo, aby dał świadectwo o światłości, aby
przezeń wszyscy wierzyli.
8 Nie był on światłością, ale żeby świadectwo dał o światłości.
9 Była światłość prawdziwa, która oświeca wszelkiego człowieka na ten
świat przychodzącego.
10 Na świecie był, a świat przezeń uczyniony jest, a świat go nie poznał.
11 Przyszedł do swej własności, a swoi go nie przyjęli.
12 A ilukolwiek go przyjęło, dał im moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym,
którzy wierzą w imię jego,
13 którzy nie ze krwi, ani z woli ciała, ani z woli męża, ale z Boga się
narodzili.
14 A Słowo ciałem się stało, i mieszkało między nami, (i widzieliśmy chwałę
Jego, chwałę jako jednorodzonego od Ojca), pełne łaski i prawdy.
15 Jan daje świadectwo o nim, i woła, mówiąc: Ten był, o którym
powiedziałem: Ten, co po mnie przyjść ma, stał się przede mną; bo pierwej
był, niż ja.
16 I z pełności jego myśmy wszyscy otrzymali, i łaskę za łaskę.
17 Albowiem Zakon przez Mojżesza był dany; łaska i prawda stała się przez
Jezusa Chrystusa.
18 Boga nikt nigdy nie widział; jednorodzony Syn, który jest na łonie Ojca,
on opowiedział.
CZĘŚĆ I (1,19 -12,50)
Wstęp
4236671.002.png
OBJAWIENIE BÓSTWA ZBAWICIELA PRZEZ NAUKĘ I CUDA
A. NAD JORDANEM I W GALILEI (1,19 2,12)
ŚWIADECTWO JANA CHRZCICIELA.
19 A to jest świadectwo Janowe, gdy żydzi z Jeruzalem posłali do niego
kapłanów i lewitów, aby go spytali: Ktoś ty jest?
20 I wyznał, a nie zaparł się; i wyznał: Że nie jestem ja Chrystusem.
21 spytali go: Cóż więc? Jesteś ty Eliaszem? I rzekł: Nie jestem. Jesteś ty
prorokiem? I odpowiedział: Nie.
22 Rzekli mu więc: Kimże jesteś, żebyśmy dali odpowiedź tym, którzy nas
posłali? Co powiadasz sam o sobie?
23 Rzekł: Jam "głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską," jak
powiedział Izajasz prorok.
24 A ci, co byli posłani, byli z faryzeuszów.
25 I spytali go, i rzekli mu: Czemuż więc chrzcisz, jeśli ty nie jesteś
Chrystusem, ani Eliaszem, ani prorokiem?
26 Odpowiedział im Jan, mówiąc: Ja chrzczę wodą; ale wpośród was stanął,
którego wy nie znacie.
27 0n jest, który po mnie przyjdzie, który przede mną stał się, któremu ja
nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u obuwia jego.
28 To działo się w Betanii za Jordanem, gdzie Jan udzielał chrztu.
OTO BARANEK BOŻY.
29 Nazajutrz ujrzał Jan Jezusa idącego do siebie, i rzekł: Oto Baranek Boży,
oto który gładzi grzech świata.
30 Tenci jest, o którym powiedziałem: Przychodzi po mnie mąż, który się
stał przede mną, bo pierwej był, niż ja.
31 I ja go nie znałem, lecz żeby był objawiony w Izraelu, dlatego ja
przyszedłem, chrzcząc wodą.
32 I dał Jan świadectwo mówiąc: Że widziałem Ducha zstępującego z nieba
jako gołębicę, i został na nim.
33 A ja go nie znałem; ale, który mię posłał chrzcić wodą, ten mi
powiedział: Na kogo ujrzysz zstępującego Ducha, i na nim zostającego, ten
jest, który chrzci Duchem Świętym.
34 A ja widziałem, i dałem świadectwo, że ten jest Synem Bożym.
PIERWSI UCZNIOWIE JEZUSA.
35 A nazajutrz znowu stał Jan i dwaj uczniowie jego.
36 I spojrzawszy na Jezusa przechodzącego, rzekł: Oto Baranek Boży.
37 I usłyszeli go dwaj uczniowie mówiącego, i poszli za Jezusem.
38 A Jezus obróciwszy się, i ujrzawszy ich za sobą idących, rzekł im: Czego
szukacie? A oni mu rzekli: Rabbi (co przetłumaczone znaczy: Nauczycielu),
gdzie mieszkasz?
39 Rzekł im: Pójdźcie, a zobaczcie.
Przyszli i zobaczyli, gdzie mieszka, i zostali przy nim tego dnia; a było około
dziesiątej godziny.
40 Był zaś Andrzej, brat Szymona Piotra, jednym z dwóch, którzy słyszeli
byli od Jana, i poszli za nim.
4l Ten znalazł najpierw Szymona, brata swego, i rzecze mu: Znaleźliśmy
Mesjasza (co przetłumaczone znaczy Chrystus).
42 I przyprowadził go do Jezusa.
Jezus zaś wejrzawszy nań rzekł: Ty jesteś Szymon, syn Jony; ty będziesz
nazwany Kefas (co się wykłada: Opoka).
POWOŁANIE NATANAELA.
43 Nazajutrz chciał udać się do Galilei, i znalazł Filipa.
I rzecze mu Jezus: Pójdź za mną.
44 A Filip był z Betsaidy, miasta Andrzeja i Piotra.
45 Znalazł Filip Natanaela, i rzecze mu: Znaleźliśmy tego, o którym pisał
Mojżesz w Zakonie i prorocy, Jezusa, syna Józefa, z Nazaretu.
46 I rzekł mu Natanael: Czy z Nazaretu może być co dobrego? Rzecze mu
Filip: Pójdź, a zobacz.
47 Ujrzał Jezus Natanaela, idącego, ku sobie, i rzecze o nim: Oto
prawdziwie izraelita, w którym nie ma zdrady.
48 Rzecze mu Natanael: Skądże mnie znasz? Odpowiedział Jezus, i rzekł
mu: Pierwej, niż cię Filip zawołał, gdy byłeś pod figą, widziałem cię.
49 Odpowiedział mu Natanael, i rzekł: Rabbi, tyś jest Syn Boży, tyś jest król
Izraela.
50 Odpowiedział Jezus, i rzekł mu: Żem ci powiedział: Widziałem cię pod
figą, wierzysz; większe, niż te, rzeczy ujrzysz.
51 I rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę, mówię wam: Ujrzycie niebo otwarte i
Aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego.
2
CUD W KANIE GALILEJSKIEJ.
1 A dnia trzeciego były gody małżeńskie w Kanie Galilejskiej; a była tam
matka Jezusowa.
2 Wezwany też był na gody i Jezus i uczniowie jego.
3 A gdy zabrakło wina, rzekła matka Jezusowa do niego: Wina nie mają.
4 I rzecze jej Jezus: Co mnie i tobie niewiasto? Jeszcze nie przyszła godzina
moja.
5 Rzecze matka jego sługom: Cokolwiek wam powie, czyńcie.
6 Było tam ze sześć stągwi kamiennych, ustawionych dla oczyszczenia
żydowskiego, mieszczących w sobie każda po dwa albo trzy wiadra.
7 Rzecze im Jezus: Napełnijcie stągwie wodą.
I napełnili je aż do wierzchu.
8 I rzecze im Jezus: Zaczerpnijcie teraz, i zanieście gospodarzowi wesela.
I zanieśli.
9 A gdy gospodarz wesela skosztował wody, która stała się winem, a nie
wiedział, skądby było (lecz wiedzieli słudzy, którzy wodę czerpali), woła
oblubieńca gospodarz wesela,
10 i rzecze mu: Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy sobie
podpiją, wtedy podlejsze; ty zaś dobre wino zachowałeś aż do tego czasu!
11 Ten początek cudów uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej; i objawił chwałę
swoją, i uwierzyli weń uczniowie jego.
12 Potem zstąpił do Kafarnaum, on i matka jego, i bracia jego i uczniowie
jego; i zabawili tam niewiele dni.
B. PIERWSZY POBYT W JERUZALEM I W JUDEI (2,13 3,36)
WYRZUCENIE KUPCZĄCYCH Z ŚWIĄTYNI.
13 A była blisko Pascha żydowska, i poszedł Jezus do Jerozolimy.
14 I znalazł w świątyni sprzedających woły i owce i gołębie, i bankierów
siedzących.
15 A uczyniwszy jakby bicz z powrózków, wyrzucił wszystkich z świątyni,
owce też i woły, a pieniądze bankierów rozsypał, i stoły poprzewracał.
16 A tym, co gołębie sprzedawali, rzekł: Wynieście to stąd, a nie czyńcie
domu Ojca mego domem kupiectwa.
17 I wspomnieli uczniowie jego, że jest napisane: "Żarliwość o dom twój
pożera mnie."
18 Odpowiedzieli więc żydzi, i rzekli mu: Jakiż znak ukazujesz nam, że to
czynisz?
19 Opowiedział Jezus, i rzekł im: Rozwalcie tę świątynię, a w trzech dniach
ją postawię.
20 Rzekli więc żydzi: Czterdzieści i sześć lat budowano tę świątynię, a ty ją
w trzech dniach wystawisz?
2l Ale on mówił o świątyni ciała swojego.
22 Gdy tedy zmartwychwstał, wspomnieli uczniowie jego, iż to powiedział, i
uwierzyli Pismu i słowom, które wyrzekł Jezus.
23 Gdy zaś był w Jerozolimie w Paschę w dzień święty, wielu uwierzyło w
imię jego, widząc cuda jego, które czynił.
24 Lecz sam Jezus nie zwierzał im samego siebie, dlatego że on znał
wszystkich,
25 i że nie trzeba mu było, aby kto dawał świadectwo o człowieku;
albowiem sam wiedział, co jest w człowieku.
3
ROZMOWA Z NIKODEMEM.
l Był zaś mąż spośród faryzeuszów, imieniem Nikodem, książę żydowski.
2 Ten przyszedł do Jezusa w nocy, i rzekł mu: Rabbi, wiemy, żeś przyszedł
jako nauczyciel od Boga; bo nikt takich cudów czynić nie może, jakie ty
czynisz, jeśliby z nim Bóg nie był.
3 Odpowiedział Jezus, i rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę mówię tobie: Jeśli
się kto na nowo nie odrodzi, nie może oglądać królestwa Bożego.
4 Rzecze do niego Nikodem: Jakże się może człowiek narodzić, będąc
starym? Czy może napowrót wejść w łono matki swojej i odrodzić się?
5 Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeśli się kto nie
odrodzi z wody i z Ducha Świętego, nie może wejść do królestwa Bożego.
6 Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem
jest.
7 'Nie dziw się, że ci powiedziałem: Potrzeba się wam znowu narodzić.
8 Duch tchnie, kędy chce, i głos jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd
przychodzi, i dokąd idzie; tak jest z każdym, który się narodził z Ducha.
9 Odpowiedział Nikodem, i rzekł mu: Jakże się to stać może?
10 Odpowiedział Jezus, i rzekł mu: To ty jesteś nauczycielem w Izraelu, a
tego nie wiesz?
11 Zaprawdę, zaprawdę powiadam tobie, że my co wiemy, mówimy, i o
tym, cośmy widzieli, świadczymy; a świadectwa naszego nie przyjmujecie.
12 Jeżeli ziemskie rzeczy wam powiedziałem, a nie wierzycie, jakże
uwierzycie, gdy wam niebieskie opowiadać będę?
13 I nikt nie wstąpił do nieba, tylko ten, który zstąpił z nieba, Syn
Człowieczy, który jest w niebie.
14 A jak Mojżesz podwyższył węża na pustyni, tak trzeba, aby podwyższony
był Syn Człowieczy:
15 aby wszelki, który weń wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.
16 Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał,
aby wszelki, kto wierzy weń, nie zginął, ale miał życie wieczne.
17 Gdyż Bóg nie posłał Syna swego na świat, aby świat sądził; ale żeby
świat był zbawiony przez niego.
18 Kto wierzy weń, nie bywa sądzony; a kto nie wierzy, już osądzony jest,
bo nie wierzy w imię jednorodzonego Syna Bożego.
19 Ten zaś jest sąd, że światłość przyszła na świat, a ludzie bardziej
umiłowali ciemności, niż światłość; bo złe były ich uczynki.
20 Każdy bowiem, który źle czyni, nienawidzi światłości, i nie przychodzi do
światłości, żeby nie były zganione uczynki jego.
2l Lecz kto czyni prawdę, przychodzi do światłości, aby się okazały sprawy
jego, że w Bogu są uczynione.
DZIAŁALNOŚĆ W JUDEI.
22 Potem przyszedł Jezus i uczniowie jego do ziemi Judzkiej, i tam
przebywał z nimi, i chrzcił.
23 Chrzcił też i Jan w Enon w pobliżu Salim, bo było tam wód wiele i
przychodzili, i chrzcili się.
24 Jeszcze bowiem Jan nie był wtrącony do więzienia.
25 I wszczął się spór między uczniami Janowymi i żydami co do
oczyszczenia.
26 I przyszli do Jana, i rzekli mu: Rabbi, ten, co z tobą był za Jordanem,
któremuś ty dał świadectwo, ten oto chrzci, a wszyscy idą do niego.
27 Odpowiedział Jan, i rzekł: Nie może człowiek nic wziąć, jeśliby mu nie
było dane z nieba.
28 Wy sami jesteście mi świadkami, że powiedziałem: Nie jestem ja
Chrystusem; ale że jestem posłany przed nim.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin