INSTRUKCJA PIERWSZEJ POMOCY - REANIMACJA

W sytuacji, kiedy ratownik stwierdzi, że doszło do zatrzymania akcji serca (brak tętna na tętnicach obwodowych), jednocześnie w chwilę później ustaje oddychanie u poszkodowanego ma on niewiele czasu ( 4- 6 minut) na odpowiednie, skuteczne podjęcie działań tak, by wznowiona została czynność serca i by chory powrócił do zdrowia. Musi on natychmiast podjąć postępowanie reanimacyjne, sztucznie podtrzymując krążenie i oddychanie.

Zasadą jest, że poszkodowany powinien znajdować się na równej t twardej powierzchni.

Pierwsza pomoc - masaż serca

Masaż ten polega na rytmicznym uciskaniu klatki piersiowej chorego w okolicy mostka.

1.              Ratownik znajduje się obok chorego na wysokości jego barków, tak by mógł oprzeć prostopadle wyprostowane ramiona na jego klatce piersiowej. Uciska się dolną jedną trzecią mostka poszkodowanego, około pięć centymetrów od jego końca.

2.              Ucisk odbywa się z jednoczesnym pochylaniem się ratownika nad ratowanym, tak by mógł on wykorzystać do masażu ciężar własnego ciała. Siła ucisku nie ma wynikać z pracy mięśni ramion, lecz być przeniesieniem masy ciała ratownika na mostek poszkodowanego.

3.              Każde uciśnięcie powinno obniżać mostek o 4-5 cm, ( kiedy masaż wykonywany jest u osoby dorosłej). Drugi ratownik może sprawdzić skuteczność masażu stwierdzając podczas ucisku pojawienie się tętna na tętnicach szyjnych lub udowych.

4.              Przez cały czas nie odrywa się rąk od klatki piersiowej ratowanego.

5.              Masaż wykonuje się z częstotliwością 60 - 80 razy na minutę.

Pierwsza pomoc- sztuczne oddychanie

Poszkodowany znajduje się w pozycji leżącej na plecach. Nie należy niczego podkładać pod głowę . Po ustaleniu, że chory nie oddycha (po przyłożeniu swego policzka w do ust poszkodowanego ratownik nie poczuje prądu wydychanego powietrza, a także nie usłyszy szmeru powietrza przechodzącego przez nos chorego, nie będzie też widział ruchu klatki piersiowej),ratujący sprawdza czy w jamie ustnej nie ma żadnych przedmiotów zaburzających drożność dróg oddechowych (proteza, ciała obce, wymiociny). W miarę potrzeby oczyszcza jamę ustną i niezwłocznie przystępuje do sztucznego oddychania.

1.              Klęcząc obok chorego ratownik opiera jedną rękę na czole poszkodowanego, drugą pociąga w dół podbródek, aby utrzymać usta w pozycji półotwartej. Żuchwę wraz z głową odchyla ku górze i ku tyłowi.

2.              Po głębokim wdechu ratownik przykłada usta do ust poszkodowanego, równocześnie zamyka jego nos, wykonuje powoli, lecz mocno wdech do ust chorego.

3.              Ratownik odejmuje usta od ust chorego i pozostawia mu czas na samoistne opróżnienie się płuc.

4.              Częstotliwość wdechów wykonywanych przez ratownika wynosi około 12 razy na minutę.

Przy prowadzeniu akcji reanimacyjnej przez jednego ratownika:

·    po dwóch wydechach reanimujący wykonuje ucisk na mostek poszkodowanego około 30 razy.

Jeśli akcja reanimacyjna jest prowadzona przez dwóch ratowników:

·    jedna osoba prowadzi sztuczne oddychanie a druga wykonuje masaż serca,

·    po 2 wdechach drugi ratownik wykonuje 30 uciśnięć mostka.

Po około minucie reanimacji jeden z ratowników sprawdza tętno na tętnicy szyjnej, próbę taką ponawia się co 3-4 minuty. Jeżeli podczas jednej z takich prób stwierdzi się powrót akcji serca, ale nie nastąpił jeszcze powrót oddychania, należy w dalszym ciągu powtarzać sztuczne oddychanie metodą usta- usta aż do powrotu samoistnej akcji oddechowej.

Jeśli mimo prób nie dochodzi do powrotu czynności serca i płuc, reanimację należy prowadzić do czasu przybycia pomocy instytucjonalnej.