Deveraux Jude - Uwiedziona (James River 04).pdf - Deveraux Jude - kasiunia25301

Jude Deveraux

UWIEDZIONA

Wirginia, wrzesie ı 1803 r.

Deszcz odgrodził niewielk Ģ gospod ħ od Ļ wiata i wypełnił j Ģ mrokiem, tak Ň e złociste

Ļ wiatło latarni tworzyło niesamowite cienie na Ļ cianach. Po pó Ņ nojesiennym sło ı cu,

które grzało tego ranka, nie zostało ani Ļ ladu, tote Ň we wn ħ trzu panował niemal chłód. Za

wysokim d ħ bowym kontuarem stała niebrzydka, pulchna, schludna kobieta z

jedwabistymi kasztanowymi włosami, schowanymi pod mu Ļ linowym czepkiem.

Zmywała cynowe kufle, nuc Ģ c co Ļ pod nosem, i od czasu do czasu si ħ u Ļ miechała.

Błyskała wtedy pieprzykiem na policzku.

Otworzyły si ħ drzwi, ale nie te od frontu, dla go Ļ ci, tylko boczne, kuchenne. Zimny,

wilgotny podmuch wpadł do Ļ rodka, a wraz z nim w Ļ lizgn ħ ła si ħ dziewczyna. Przystan ħ -

ła, czekaj Ģ c a Ň jej wzrok przyzwyczai si ħ do półmroku. Barmanka spojrzała na ni Ģ

marszcz Ģ c brwi, cmokn ħ ła z dezaprobat Ģ , po czym ruszyła naprzeciw nowo przybyłej.

- Leah, ilekro ę ci ħ widz ħ , za ka Ň dym razem wygl Ģ dasz gorzej. Siadaj tutaj, podgrzej ħ

ci co Ļ na wzmocnienie - powiedziała i popchn ħ ła dr ŇĢ c Ģ dziewczyn ħ na krzesło.

Wsadziła pogrzebacz w ogie ı , przez cały czas ukradkiem przygl Ģ daj Ģ c si ħ młodszej

siostrze. Leah znowu straciła na wadze, je Ļ li w ogóle było to mo Ň liwe. Pod brudn Ģ ,

połatan Ģ sukienk Ģ sterczały jej ko Ļ ci. Oczy miała zapadni ħ te i podkr ĢŇ one, ze spalonego

sło ı cem nosa łuszczyła si ħ skóra. Na jednym policzku widniały trzy krwawe pr ħ gi, na

drugim podłu Ň ny siniec.

- To jego robota? - spytała barmanka, wsadzaj Ģ c rozpalony pogrzebacz do kubka z

napitkiem.

Leah milcz Ģ c wzruszyła ramionami i chciwie wyci Ģ gn ħ ła dłonie w kierunku gor Ģ cej

mieszaniny piwa, gorzałki i melasy.

- Powiedział, co ma do ciebie?

- Nic nowego - odparła Leah przełkn Ģ wszy zawarto Ļę połowy kubka, i rozparła si ħ na

krze Ļ le.

- Czemu ty nie...?

Leah otworzyła oczy i rzuciła siostrze mia Ň d ŇĢ ce spojrzenie.

- Daj mi spokój, Bess - ostrzegła. - Ile razy mo Ň na wałkowa ę to samo? Ty robisz to,

co musisz, a ja dbam o siebie i dzieciaki.

Bess st ħŇ ała na ułamek sekundy i natychmiast si ħ odwróciła.

- Mie ę paru czystych d Ň entelmenów i kła Ļę si ħ na plecy, kiedy o to prosz Ģ , jest o

wiele łatwiej, ni Ň harowa ę tak jak ty.

Leah nawet nie mrugn ħ ła na bezceremonialno Ļę siostry. Zbyt wiele razy powtarzały

ju Ň t ħ kłótni ħ , by miała czu ę si ħ zszokowana. Przed dwoma laty Bess uznała, Ň e ma po

dziurki w nosie ojca, który nieustannie je bije, zwykle za to Ň e „kobiety rodz Ģ si ħ w

grzechu", odeszła wi ħ c z ich niszczej Ģ cej farmy i znalazła sobie zaj ħ cie, a przy okazji

nawi Ģ zała przyjazne stosunki z kilkoma m ħŇ czyznami. Oczywi Ļ cie, Leah od tej pory

obrywała tak Ň e za grzechy Bess. A kiedy tylko si ħ spotykały, Bess namawiała j Ģ , Ň eby

wyniosła si ħ w diabły z ojcowskiej rudery. Leah jednak opiekowała si ħ sze Ļ ciorgiem

młodszego rodze ı stwa. Chodziła w pole - orała, siała, Ňħ ła - poza tym gotowała,

naprawiała ciasny, wal Ģ cy si ħ dom i, co najwa Ň niejsze, chroniła najmłodszych przed

gniewem ojca.

- Popatrz na siebie - rzuciła Bess. - Wygl Ģ dasz na czterdzie Ļ ci pi ħę lat. A ile masz?

No? Dwadzie Ļ cia dwa?

- Chyba co Ļ koło tego - przyznała Leah znu Ň onym tonem. Pierwszy raz tego dnia

znalazła okazj ħ , Ň eby usi ĢĻę . Ciepły napitek podziałał na ni Ģ odpr ħŇ aj Ģ ce - Masz dla mnie

jakie Ļ ubrania? - szepn ħ ła ospale.

Bess znowu zacz ħ ła wyrzeka ę i nie odpowiadaj Ģ c siostrze na pytanie, przeszła za

kontuar, wyci Ģ gn ħ ła zimn Ģ szynk ħ , chleb i musztard ħ . Postawiwszy talerz z tym

wszystkim przed siostr Ģ , usiadła naprzeciwko. K Ģ tem oka dostrzegła wahanie Leah.

- Spróbuj tylko wynie Ļę Ň arcie dla dzieciaków, to tymi r ħ kami wcisn ħ ci wszystko do

gardła.

Leah u Ļ miechn ħ ła si ħ z przymusem i obiema r ħ kami zacz ħ ła szarpa ę mi ħ so. Z pełnymi

ustami i wzrokiem wbitym w stół spytała półg ħ bkiem, jakby odpowied Ņ nic dla niej nie

znaczyła:

- Widziała Ļ go ostatnio...?

Bess spojrzała bystro na czubek brudnej głowy siostry.

- Chyba nie my Ļ lisz nadal... - Urwała i odwróciła wzrok do ognia. ĺ wiatło błyskawicy

rozja Ļ niło wn ħ trze.

Biedna Leah, my Ļ lała Bess. Wła Ļ ciwie, przypomina ojca. Jest uparta jak osioł. Kiedy

wbije sobie co Ļ do głowy, nie ma na ni Ģ rady. Bess odeszła, zostawiła cały przychówek i

ju Ň , ale dla Leah rodzina znaczyła wszystko, mimo Ň e jej cz ħĻ ci Ģ był ten obł Ģ kany, nie

panuj Ģ cy nad sob Ģ staruch. Po Ļ mierci matki postanowiła zajmowa ę si ħ młodszym

rodze ı stwem tak długo, a Ň ostatnie z nich b ħ dzie w stanie rozpocz Ģę samodzielne Ň ycie.

Bez wzgl ħ du na to, co si ħ działo i jak j Ģ traktowano, za nic nie chciała porzuci ę domu.

Trwała w uporze i mieszkała z ojcem pod jednym dachem, a jednocze Ļ nie

piel ħ gnowała nieziszczalne marzenie. Nie było ono podobne do tego, które zawsze

n ħ kało Bess. Nie chodziło jej o co Ļ do jedzenia, k Ģ t do mieszkania i troch ħ ciepła.

W my Ļ lach Leah królował niejaki Wesley Stanford.

Kiedy była jeszcze dziewczynk Ģ , pan Stanford przyszedł którego Ļ dnia do ich nory,

zadał jej kilka pyta ı i, zadowolony z odpowiedzi, pocałował j Ģ w policzek i obdarował

złot Ģ dwudziestodolarówk Ģ . Leah z l Ļ ni Ģ cymi od emocji oczami wspomniała o tym

zdarzeniu starszej siostrze. Bess natychmiast chciała zamieni ę złoto na nowe stroje. Leah

w Ļ ciekła si ħ . Krzyczała, Ň e to jej moneta i jej Wesley, i Ň e go kocha, i wyjdzie za niego

za m ĢŇ kiedy b ħ dzie dorosła, bo on te Ň j Ģ kocha.

Przez pewien czas Bess my Ļ lała wył Ģ cznie o tej monecie, która została skrz ħ tnie

schowana w jakim Ļ zakamarku, gdzie jej złota moc fatalnie si ħ marnowała. Zacz ħ ła Ň ało-

wa ę , Ň e ów Wesley nie dal Leah zwyczajnego bukietu kwiatów, i próbowała zapomnie ę o

pieni ĢŇ ku. Czasem jednak widziała, jak Leah, mozolnie ci Ģ gn Ģ c pług, przystaje w pół

kroku i wbija rozmarzony wzrok w przestrze ı .

- O czym my Ļ lisz? - pytała wtedy, a Leah zawsze odpowiadała:

- O nim.

Ta odpowied Ņ niezmiennie wywoływała j ħ k Bess, która odwracała si ħ z niesmakiem.

Bez dalszych słów było wiadomo, o kim mowa.

Min ħ ło sporo lat. Bess wyniosła si ħ z farmy na drugi brzeg rzeki, gdzie przyj ħ ła

posad ħ barmanki. Eliasz Simmons wydziedziczył najstarsz Ģ córk ħ , zakazał jej pojawia ę

si ħ na farmie i widywa ę rodzin ħ . Ale w ci Ģ gu ostatnich dwóch lat Leah udawało si ħ

czasem wyrwa ę w odwiedziny do siostry. Przynosiła wtedy do domu ubrania, zbierane

przez Bess. Ludzie z miasta chcieli pomóc Simmonsom, u których bieda a Ň piszczała,

Eliasz odmówił jednak przyjmowania darów z laski.

Podczas pierwszej wizyty w gospodzie Leah spytała o Wesleya Stanforda. Bess

zd ĢŇ yła ju Ň tymczasem pozna ę czar wszystkich zamo Ň nych plantatorów z okolicy.

Wesley i jego brat Travis byli z nich najbogatsi. Bess przez pól godziny opowiadała, jaki

to przystojny jest Wes, jaki uprzejmy, jak cz ħ sto odwiedza gospod ħ i jaka Leah b ħ dzie

szcz ħĻ liwa, kiedy si ħ pobior Ģ . Czuła si ħ przy tym, jakby wymy Ļ lała bajk ħ dla zabicia

długiego zimowego wieczoru. S Ģ dziła, Ň e Leah traktuje te fantazje tak samo. Kilka

miesi ħ cy pó Ņ niej ze Ļ miechem oznajmiła siostrze, Ň e Wes zar ħ czył si ħ ze Ļ liczn Ģ młod Ģ

pann Ģ , Kimberly Shaw.

- No, i kogo teraz b ħ dziesz kocha ę ? - Bess roze Ļ miała si ħ znowu i wtedy spostrzegła,

Ň e Leah potwornie zbladła. Mimo warstwy si ı ców, zadrapa ı i brudu zdawało si ħ , Ň e

wida ę , jak z jej twarzy odpływa krew.

- Leah! Ty przecie Ň nie mo Ň esz my Ļ le ę powa Ň nie o takim m ħŇ czy Ņ nie jak Wesley. On

jest bogaty, piekielnie bogaty. Takiej, no, niech b ħ dzie, takiej damy jak ja z kopciuchem

podobnym do ciebie nie wpu Ļ ciłby nawet do przedsionka. Ta panna Shaw jest z jego

sfery.

Leah w milczeniu podniosła si ħ z krzesła i ruszyła ku drzwiom.

Bess chwyciła j Ģ za rami ħ .

- To było tylko marzenie, nie rozumiesz? - Przerwała na chwil ħ . - Ale Wesley ma

ogrodnika, a ten ogrodnik ma pomocnika, który mo Ň e by ę zainteresowany kobiet Ģ z... z

naszego brzegu rzeki.

Leah nic nie odpowiedziała. Wci ĢŇ blada, wyszła z gospody, a podczas nast ħ pnych

odwiedzin zachowywała si ħ tak, jakby nigdy nie słyszała o zar ħ czynach. Prosiła Bess,

Ň eby opowiedziała jej co Ļ nowego o panu Stanfordzie. Tym razem Bess miała opory, w

ko ı cu na prób ħ znowu wspomniała o zar ħ czynach. Natychmiast jednak musiała si ħ

odwróci ę , tak lodowatym spojrzeniem przeszyła j Ģ Leah, która mimo swej krucho Ļ ci

potrafiła niekiedy budzi ę respekt.

Od tej pory Bess nie przeciwstawiała si ħ i podczas wizyt siostry bezbarwnym głosem

relacjonowała Leah ostatni Ģ bytno Ļę Wesleya w gospodzie. Nie wspominała tylko, Ň e pan

Stanford jest teraz cz ħ stszym go Ļ ciem, bo ma tu po drodze od siebie do Shawów.

Leah siedziała teraz rozparta na krze Ļ le i wciskaj Ģ c dło ı do wielokrotnie łatanej

kieszeni, wyczuwała pod palcami monet ħ , któr Ģ kiedy Ļ dał jej Wesley. Przez te lata

kr ĢŇ ek Ļ cieniał od cz ħ stego pocierania i zrobił si ħ całkiem gładki. Wiele było takich

nocy, kiedy ból po uderzeniach ojca nie pozwalał jej spa ę . Siedziała wtedy na słomianym

sienniku i Ļ ciskaj Ģ c pieni ĢŇ ek, przypominała sobie ka Ň d Ģ sekund ħ czasu sp ħ dzonego z

Wesleyem

Stanfordem. Pocałował j Ģ w policzek, a odk Ģ d Leah si ħ gała pami ħ ci Ģ , był to jedyny

pocałunek, jaki kiedykolwiek otrzymała. Czasem w opowie Ļ ciach Bess pojawiała si ħ

posta ę półboga, który na wszystkich patrzy z góry, jednak Leah wiedziała, jak miły umie

by ę pan Stanford. Przecie Ň pocałował chuderlaw Ģ , brudn Ģ dziewczynk ħ , której nigdy

przedtem nie widział na oczy, a do tego hojnie j Ģ obdarował. Pró Ň ni, zarozumiali ludzie

nie post ħ puj Ģ w ten sposób. Ale Bess nie znała go tak dobrze. Leah wiedziała, Ň e

pewnego dnia znowu spotka Wesleya, który ujrzy miło Ļę w jej oczach i...

- Leah! - Bess półgłosem przywróciła j Ģ do rzeczywisto Ļ ci. - Nie zasypiaj. Stary

niedługo do ciebie zat ħ skni. Musisz wraca ę .

- Wiem. Ale tutaj jest tak ciepło i przyjemnie.

- Mogłaby Ļ tu siedzie ę cały czas, gdyby Ļ ... Leah wstała w pół zdania.

- Dzi ħ kuj ħ za wszystko, Bess. Przyjd ħ w przyszłym miesi Ģ cu. Nie zwi Ģ zaliby Ļ my

ko ı ca z ko ı cem, gdyby nie ty i twoja...

Masywne drzwi od frontu otworzyły si ħ gwałtownie i równie gwałtownie zamkn ħ ły z

trzaskiem. Do gospody wszedł m ħŇ czyzna.

- O Bo Ň e! - westchn ħ ła Bess, ogarni ħ ta chwilowym parali Ň em, ale natychmiast

wyszczerzyła z ħ by w szerokim u Ļ miechu i pospieszyła w kierunku go Ļ cia.

- Straszna pogoda, stanowczo za mokro, Ň eby chodzi ę po dworze, panie Stanford.

Prosz ħ pozwoli ę , Ň e pomog ħ ... - powiedziała, zdejmuj Ģ c mu płaszcz z ramion i spogl Ģ -

daj Ģ c jednocze Ļ nie ku Leah, która zastygła jak słup soli, wpatrzona w przybysza.

Wła Ļ ciwie si ħ nie zmienił, pomy Ļ lała Leah. Wydawał si ħ jeszcze wy Ň szy, jeszcze

bardziej muskularny ni Ň ten, jakiego pami ħ tała; był te Ň bardziej przystojny. Mokre

kosmyki g ħ stych czarnych włosów opadały mu na kark, na rz ħ sach miał krople deszczu,

przez co oczy sprawiały wra Ň enie jeszcze ciemniejszych, o bardziej intensywnym

kolorze. Bess stała na palcach i dłoni Ģ strzepywała wod ħ z jego ciemnozielonego

wełnianego okrycia. Spodnie z ko Ņ lej skóry obciskały muskularne uda i gin ħ ły na łydce

w wysokich butach.

- Nie wiedziałem, czy b ħ dzie otwarte. Czy Ň by Ben w ogóle nie dawał ci wolnych

wieczorów? - spytał.

- Tylko wtedy, kiedy nie w Ģ tpi, Ň e zrobi ħ z nich dobry u Ň ytek. A dzisiaj akurat nie ma

nikogo, z kim mogłabym sp ħ dzi ę wieczór, wi ħ c równie dobrze mog ħ zaj Ģę si ħ barem -

odparła wesołym tonem. - A teraz prosz ħ usi ĢĻę , przynios ħ panu co Ļ gor Ģ cego do picia.

Bess zacz ħ ła kierowa ę Wesleya Stanforda do miejsca za wysokim przepierzeniem,

staraj Ģ c si ħ , by był odwrócony plecami do Leah, która wci ĢŇ stała po Ļ rodku gospody i

miała oczy jak spodki.

Wesley uwolnił si ħ z chichotem od natarczywych r Ģ k barmanki.

- Co ty chcesz mi zrobi ę , skarbie? - Dopiero wtedy zauwa Ň ył Leah i Bess dostrzegła

iskry w jego oczach. Taksował j Ģ tak, jak m ħŇ czyzna kobiet ħ , a zarazem istot ħ o

okre Ļ lonej pozycji w hierarchii społecznej. Ocena wypadła jednak wyra Ņ nie słabo pod

obydwoma wzgl ħ dami. - Kim jest ta twoja... urocza przyjaciółka, Bess?

Oto maniery, pomy Ļ lała Bess. Tych ludzi musz Ģ uczy ę elegancji od kołyski.

- To moja siostra, Leah - odpowiedziała sztywno. - Leah, wracaj lepiej do domu.

- Jeszcze wcze Ļ nie - powiedziała Leah, robi Ģ c krok w stron ħ Ļ wiatła. Bess spojrzała

na siostr ħ oczami obcego człowieka i dojrzała bied ħ oraz zły los, wisz Ģ ce nad jej głow Ģ

niczym czarna chmura. Ale Leah jakby si ħ nie przejmowała swoim wygl Ģ dem. Nieco

zamroczonymi oczami nieustannie wpatrywała si ħ w Wesleya, który zacz Ģ ł przygl Ģ da ę

si ħ jej, jakby si ħ nad czym Ļ zastanawiał.

- Mo Ň e panie przysiada si ħ do mnie i wypij Ģ piwo?

Bess stan ħ ła mi ħ dzy Leah i Wesem. Leah w swej niewinno Ļ ci przybierała pozy, jakie

maj Ģ w repertuarze wył Ģ cznie bardzo do Ļ wiadczone prostytutki.

- Ja mam tu robot ħ , a Leah musi wraca ę do domu - burkn ħ ła, mierz Ģ c siostr ħ gro Ņ ym

spojrzeniem.

- Nigdzie mi si ħ nie Ļ pieszy - powiedziała Leah, zr ħ cznie omijaj Ģ c siostr ħ . - Ch ħ tnie

si ħ z panem napij ħ , Wesley.

- Rzuciła to imi ħ , jakby wymawiała je sto razy dziennie, co zreszt Ģ istotnie robiła.

Deveraux Jude - Uwiedziona (James River 04).pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: