Turystka aktywna Wykłady – wszelkie błędy są wynikiem trudności w odczytaniu notatek, więc jeśli coś będzie nie tak korygujcie i ślijcie do Merry.
O potrzebie redefiniowanie potrzeb w dziedzinie turystyki na przykładzie terminu turystyka kwalifikowana.
Pierwsi turyści:
- pielgrzymi
- rycerze
- kupcy
- posłowie
Turystyka (pierwsze oblicza):
- żeglarstwo
- wędrowania
- emigracja
Początki turystyki to turystyka aktywna
Turystyka kwalifikowana – nie odzwierciedla sytuacji panującej na rynku. Istnieje potrzeba stosowania zrównoważonej definicji.
Turystyka kwalifikowana :
- wysportowana
- aktywna
- aktywna, rekreacyjna i specjalistyczna
- specjalistyczna
- hobbystyczna
- specjalnych zainteresowań
- przygodowa
- alternatywna
- ekstremalna
Turystyka kwalifikowana to pojęcie związana tylko z Polską. Nie występuję nigdzie indziej na świecie.
Pierwsze organizacje turystyczne :
1973 r – Towarzystwo Tatrzańskie
1905 r – Polskie Towarzystwo Krajoznawcze (Aleksander Janowski)
1950 r – Powstanie PTTK z połączenia PTT i PTK
Turystyka kwalifikowana – umiejętność w posługiwaniu się sprzętem posiadanie danych kwalifikacji.
PTTK – stowarzyszenie wyższej użyteczności publicznej , zarobki nie są nastawione na zysk, tylko na rozwój stowarzyszenia
Turystyka aktywna – jest formą turystyki w której głównym celem wyjazdu jest , nie długość trwania wyjazdu, lecz podejmowanie szczególnego rodzaju aktywności rekreacyjnej, lub hobbystycznej:
- dobrowolna forma
- nie w miejscu zamieszkania
- musi być element wędrowania
Elementy turystyki aktywnej :
- elementy wychowania zdrowotnego , uprawiana systematycznie dla zdrowia zapobiega dysfunkcji zdrowotnej,
- element wychowania fizycznego
- element wychowania estetycznego, wpływa na np. plener wpływa nasze uczucia, upojenie duchowe
- element wychowania etycznego : dbałość o środowisko naturalne,
- element wychowania moralnego
- element wychowania resocjalizującego
- element wychowania politechnicznego
Marki turystyki : miejska, wiejska, przygraniczna, tranzytowa, kulturowa, biznesowa.
(marka) turystyka aktywna, rekreacyjna i specjalistyczna: podejście i ujęcie , realizacja polityki państwa, produktów. W przypadku polityki państwa związanej z rozwojem turystyki wyróżnić można następujące:
1. (produkt) turystyka wędrówkowa :
- grupowe wędrówki specjalistyczne
- indywidualne wędrówki piesze
- zorganizowane wędrówki piesze
- indywidualne i zorganizowane wędrówki rowerowe
- indywidualne i zorganizowane wędrówki samochodowe
2. turystyka wodna:
- turystyka kajakowa (spływy kajakowe)
- rejsy żeglarskie
- sporty wodne (widsurfing, narty wodne, skutery)
- wędkarstwo
3. Jeździectwo:
- doskonalenie jazdy konnej
- wędrówki konne (rajdy)
- stacjonarne wczasy w siodle
- rehabilitacja osób niepełnosprawnych
4. Specjalistyczna:
- myślistwo
- lotniarstwo
- szybownictwo
- instruktaż sportowy
- baloniarstwo
Turystyka hobbystyczna – zawarła się w turystyce aktywnej
Turystyka przygodowa – element ryzyka, efekt działalności turysty jest nieprzewidywalny
Turystyka alternatywna – pojęcie z połowy lat 80 tych , propagowanie turystyki nieniszczącej
Elementy turystyki alternatywnej:
- motywacja turysty
- odrzucanie roli klienta i konsumenta
- miejsce docelowe wyjazdu
- forma zakwaterowania
- typ organizatora podróży
- typ kontaktów ze środowiskiem odwiedzanym
Turystyka alternatywna nie powinna być masowa, zorganizowana i łatwa.
Solitary vizit – zwiedzanie państw trzeciego świata, obserwacja wpływu turystyki na miejsce pobytu
Turystyka ekstremalna – np. downhil, bouldering, narciarstwo (free ride, off pist, heliskiing)
Tendencje w rozwoju społecznym i związek z turystyką:
- wzrost aktywności w zakresie kierowania własnym życiem
- dążenie do zdrowego trybu życia poprzez właściwe odżywianie się , odrzucenie nałogów, aktywny tryb życia
- dążenie do wygodnego życia ( samochód, urządzenia gospodarstwa domowego i inne sprawiają, że życie staje się łatwiejsze)
- troska o zdrowie psychiczne i dobre samopoczucie, hobby, unikanie stresu
- dążenie do sprawności fizycznej
- podążanie za rozrywkami
- wzrost świadomości, że czyste środowisko i kontakt z przyrodą zapewniają realizację wszystkich wymienionych celów
Tendencje w rozwoju społeczeństwa i ich związek z turystyką :
1. podróże po słońce i na plażę (wzrost o 5%)
2. podróże do miast (wzrost o 2%)
3. turystyka na obrzeżach miejskich (wzrost o 2%)
4. podróże objazdowe (wzrost o 7%)
5. turystyka górska (letnia, zimowa – wzrost o 6%)
6. wakacje sportowe (wzrost o 25%)
Podstawowe potrzeby ludzi podczas wakacji i urlopu :
- potwierdzenie własnej wartości
- potrzeba udowodnienia swoich możliwości,
- ucieczka od codzienności, potrzeba wzmocnienia uczuć rodzinnych
- potrzeba bezpieczeństwa
- zachowanie kondycji psychofizycznej
- utrzymywanie kontaktów międzyludzkich
Cechy współczesnej turystyki:
- bogata oferta zajęć sportowych
- preferowanie aktywnej turystyki
- planowanie zajęć usportowionych w czasie wakacji
- przewaga aktywnego uczestnictwa nad pasywną konsumpcją
- wybieranie miejsc turystycznych ułatwiających uprawianie aktywności sportowej
turystyka industrialna (przemysłowa) – 1962 w Londynie zburzona zabytkowy dworzec kolejowy i to od tego momentu datuje się zainteresowanie archeologią przemysłową. Powstał też ruch sympatyków przemysłu aby zostawić dla potomków.
Wymieniamy 4 grupy walorów, obiektów :
- ciąg przemysłowy (skandynawia)
- pojedynczy obiekt np. młyn
- zużycie techniki
- parki rozrywki (połączenie zwiedzania kopalni z placem zabaw lub pływalnią )
Turystyka przemysłowa to np.
- kopalnia soli w wieliczce
- kopalnia „Królowa Luiza” w zabrzu
- browar książęcy tychy na górnym śląsku
- huta katowice
- elektrownia w opolu
- skansen przemysłu naftowego w bóbrce
- trójmiasto : orp błyskawica
Turystyka indywidualna jest też turystyką marketingową np. każdy sklep i miejsce można zwiedzić.
Turystę cieszy kiedy może sam uczestniczyć w produkcji np. w hucie szkła
Formy turystyki konnej:
- konna nizinna
- konna górska – jest organizowana min. W bieszczadzkim PN.
Może mieć charakter stacjonarny lub wędrowny, do różnych turystyk konnych potrzebne są różne rzędy. Często tereny górskie są wykorzystywane do turystyki konnej zwanej „western”. Towarzyszy temu typowy ubiór, koń nie może być zbyt obciążony, wymagana jest konkretna logistyka.
Góry skaliste , kanion kolorado – najbardziej znane miejsca kręcenia westernów.
Turystyka konna jest turystyką dość drogą – drogie jest utrzymanie konia, dla oszczędności używane są małe konie – chucuły.
Turystyka górska :
- Turystyka rowerowa górska ,
- motorowa (quady),
- speleologia,
- górska cyklowa
- wspinaczka
- trekking (dzieli się na górski pieszy, narciarski, rowerowy i pustynny)
Trekking – forma którą uprawia się od 3 tys. M wysokości. Jest to wędrowanie intensywne, po trudniejszych długich trasach wybiera się wyższe góry. Używa się sprzętu wspinaczkowego. Jest to „dawanie sobie w kość” – zmęczenie organizmu, można sobie narzucić szybkie tempo w trudnych warunkach. Uprawiając turystykę na wysokości 3000 m organizm szybciej się męczy. Powyżej 3000 m wysokości każde 500 m wysokości pokonuje się dziennie. Nie więcej gdyż nasz organizm nie jest przyzwyczajony do warunków jakie panują powyżej 3 000 m wysokości.
Objawy jakie mogą wystąpić na takiej wysokości: mdłości, bóle mięśni, bóle głowy, utrata przytomności.
Żeby poprawić swój stan należy opuścić strefę górską i udać się do lekarza, czasami mimo natychmiastowej pomocy, zmiany jakie zajdą w naszym organizmie są nieodwracalne, może nawet dojść do zgonu.
Trekking rowerowy – intensywna wędrówka górska na rowerze. Obowiązuje odpowiedni sprzęt i ubiór.
Wspinaczka po lodowcach potrzebne są siekiery i haki, to taka wspinaczka po zamarzniętych strumieniach górskich (islandia)
Turystyka motorowa – ślizgowa, skutery
Narciarstwo – skitouring, pięta jest uwolniana z wiązania, na ślizgach stosuje się foki (taśmy, które chronią narty przed zanurzaniem się, kijki) jest to narciarstwo wędrowne.
Ski extreme – narciarstwo ekstremalne, żlebowe.
Paralotniarstwo – wymyślone przez francuskich spadachroniaży, sprzęt można zapakować do plecaka, nie wolno latać nad parkami narodowymi. Na paralotni można startować z terenu płaskiego , ale potrzebna jest wyciągarka.
Wodne formy turystyki
Kajakarstwo górskie na wodach dzikich (himalaje) , hydrospeed (na desce w kasku płynie się w dół z prądem rzeki). Canyoning – wędrówka potokiem górskim przeważnie pod górę, turystyka extremalna (temperatura, sprzęt , woda)
Turystyka etnograficzna, związana jest z etnografią
- 20 lat temu; instytut ds. turystyki rozwiązuje problemy turystyki ukazał się artykuł o turystyce etnograficznej – jeśli miejscem penetracji turystycznej jest przestrzeń wiejska, społeczeństwo wiejskie, środowisko wiejskie, miasteczko wiejskie a celem penetracji jest poznanie historii, kultury, sztuki, wiary, zwyczajów, stylów codziennego życia, architektury, strojów.
- Zrodził się dzięki polskim organizacjom turystycznym
- 1905 r powstało PTK
- dla turystyki etnograficznej wiara ma wielkie znaczenie
- w czasach nowożytnych w latach 60 tych zaczyna być modne wędrowanie do miejsc gdzie jest jeszcze żywa tradycja, kultura. Studenci zaczeli wędrować szlakami , które nie były jeszcze unowocześnione, kultura, która była dokonywana w sposób naturalny a nie odgrywany.
- W latach 70 tych imprezy turystyczne ewoluowały , poszukiwano miejscowości, gdzie można zobaczyć tradycję, kulturę danej grupy etnicznej, studenci przyjeżdżali w wąskich grupach do danej miejscowości aby brać udział w tych misteriach. Byli przygotowani jak przeżywać dane święto w tej miejscowości.
- Kalwaria zebrzydowska – największa droga krzyżowa
- Takie wyjazdy w celu duchowym można zaliczyć do turystyki aktywnej
Narty wynaleźli mieszkańcy północnej skandynawii w drugim tysiącleciu przed naszą er...
EPSON