NABOŻEŃSTWO 19.10.2007
Osoba 1: Moje spotkanie z różańcem... Kiedy to było? Na Pierwszą Komunię świętą. Mój pierwszy różaniec - to pierwszokomunijny, zamykany w perłowym, pstrykającym pudełeczku. Czy modliłam się na nim? Nie pamiętam nawet, co się z nim stało, jaki spotkał go los. Zapewne szybko się porozrywał, Był za delikatny dla moich rączek, a może gdzieś się zagubił?
Osoba 2: Mijały lata. Dojeżdżałam do szkoły "pekaesem" do odległego technikum. Mimo że przejawy wiary katolickiej nie były mile widziane przez ówczesną władze, jakoś nikt nie zabraniał kierowcom wieszania różańców. Miałam wówczas odczucie, że te różańce spełniały raczej rolę amuletów od kłopotów na drodze. Dyndały sobie wesoło, tym bardziej, im mniej równa była droga. Różaniec modlił się sam… Była potem u mnie fascynacja różańcem, czy może raczej moda noszenia różańca jako obrączki na palcu. Trochę taka religijność na pokaz.
Osoba 3: Pamiętam doskonale różaniec matki... Wizerunek Jezusa na krzyżyku był wytarty, a paciorki różańca, nanizane na mocną szewską nić, straciły swój pierwotny kształt, wypolerowane opuszkami palców. Różańca tego nie mógł zastąpić nowy, choćby był nawet ze złota. Ten był otarty o cudowny obraz Matki Bożej Kalwaryjskiej - wyjaśniła kiedyś mama.
Osoba 4: Oplecione różańcem ręce zmarłych… W Watykanie, w Kaplicy Sykstyńskiej jest ogromny obraz, namalowany na wielkiej ścianie. Przedstawia Sąd Ostateczny. Mnóstwo postaci; Chrystus, u jego boku Maryja, aniołowie, Apostołowie i rzesze ludzkie, podnoszące się z tej ziemi ku niebu. Ale jeden fragment szczególnie zastanawia - oto potężny Duch Boży dźwiga z otchłani człowieka, uczepionego na różańcu...
Osoba 1: Modlitwa różańcowa uczyła chrześcijańskiego życia naszych rodziców, dziadków, pradziadków. Niektórzy mówią, że jest monotonna, nudna. Różaniec to jak bicie serca, dzwonu życia. W pewnej rodzinie utrwalono na taśmie magnetofonowej codzienną mowę małego dziecka. I wiecie, co się okazało? Ponad trzysta razy dziecko wypowiedziało w ciągu dnia słowo "mamo". Ani jemu ani matce się to nie znudziło. Dla nas, ufających Maryi, nie będą monotonne wielokrotnie powtarzane słowa: "Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej".
Osoba 2: Widzimy różaniec w rękach dziecka, młodzieńca, człowieka w sile wieku i starca. W rękach pracownika naukowego i fizycznego. W milionach rąk utrudzonych pracą fizyczną. Kiedy biorę do ręki różaniec, to jakbym brała za rękę Tę jedyną, wspólną nam wszystkim Matkę, do której Zbawiciel świata mówił Mamo. Różne są opinie: „Najlepiej pracuje mi się po mocnej kawie...”, „Mnie kawa nie pomaga wolę spacer”... A tobie, co najlepiej pomaga? Bo mnie zdecydowanie różaniec...
Osoba 3: Mój różaniec darzę szczególnym sentymentem. Otrzymałam go od księży misjonarzy naszej pracujących w Afryce. Dwa lata temu oderwał się krzyżyk. W pośpiechu przypięłam go agrafką, trwa tak do dziś Krzyżyk na agrafce, krzyżyk, który można odpiąć, kiedy się tylko zechce. Identycznie, jak w moim życiu. Odpinam nieraz krzyż od tajemnic mojego życia. Są to najczęściej tajemnice bolesne. Choć jestem coraz bardziej pewna, że bez krzyża nie ma ani początku ani końca różańca, życia mi nie starczy na zgłębienie tej tajemnicy.
Osoba 4: Wielka flota turecka w 1571 roku wyruszyła na podbój Europy. Liczba okrętów była tak olbrzymia, że żadne państwo chrześcijańskie nie było w stanie przeciwstawić się nieprzyjacielowi.
Sytuacja dla Europy była bardzo trudna. Papież Pius V wezwał wszystkich do nieustannego odmawiania Różańca. Niewielka flota hiszpańska i wenecka do bitwy z nieprzyjacielem przygotowywała się przez trzydniowy post i modlitwę różańcową. Po Mszy Św. żołnierze z zawieszonym na sztandarze ogromnym Różańcem wyruszyli do walki. W tym czasie w całej Europie odprawiane były nabożeństwa różańcowe. Dnia 7 października 1517 roku żołnierze europejscy odnieśli zwycięstwo nad wrogiem. Wszyscy byli pewni, że zwycięstwo zawdzięczają szczególnemu wstawiennictwu Królowej Nieba. Papież Pius V chcąc upamiętnić ten cud ustanowił dzień 7 października świętem Matki Bożej Zwycięskiej, które nazwano później świętem Matki Bożej Różańcowej. Od tego czasu październik jest miesiącem Różańca świętego.
Osoba 1: Różaniec - z pozoru to zwykła modlitwa. Modlitwa długa i nużąca. Tak jednak nie jest! Różaniec to nie jest zwykła modlitwa - to sposób na życie!
Osoba 2: Odmawiając różaniec oddajemy wszystkie nasze radości i smutki, całe nasze życie - Maryi. Gdy zwracamy się do Niej z ufnością, możemy być pewni, że Ona wstawia się za nami u Swego Syna - Jezusa.
Osoba 3: Różaniec jest zatem modlitwą zawierzenia, która kieruje nas przez Maryję do Jezusa. Odmówienie całej części różańca trwa 25 minut... To jedyne 25 minut, z 1440, które otrzymujemy od Boga każdego dnia!
Osoba 4: O mocy różańca można mówić wiele, jednak to każdy osobiście musi się o niej przekonać. Spróbuj może już dziś porozmawiać z Maryją trzymając w ręku różaniec. Ja spróbowałem i wiem, że radości i pokoju, jakie daje mi ta modlitwa, nie da mi żaden człowiek.
Osoba 5:
1. Ktokolwiek będzie Mi służył przez odmawianie Różańca otrzyma wyjątkowe łaski.
2. Obiecuję Moją specjalną obronę i największe łaski wszystkim tym, którzy będą odmawiać Różaniec.
3. Różaniec stanie się groźną bronią przeciw piekłu, zniszczy, pomniejszy grzechy, zwycięży heretyków.
4. Spowoduje on, że cnoty i dobre dzieła zakwitną; otrzyma on od Boga obfite przebaczenie dla dusz; odciągnie serca ludu od umiłowania świata i jego marności; podniesie je do pożądania rzeczy wiecznych. Och, taka dusza uświęci siebie tym sposobem.
5. Dusza, która poleci Mi się przez recytowanie Różańca nie zginie.
6. Ktokolwiek będzie odmawiał różaniec i odda się rozmyślaniu nad jego świętymi tajemnicami nigdy nie będzie pokonany przez niepowodzenia. Bóg nie będzie go karał w swojej Sprawiedliwości, nie zginie śmiercią niespodziewaną; jeżeli będzie sprawiedliwym, wytrwałym w łasce Bożej i będzie godnym życia wiecznego.
7. Ktokolwiek będzie miał prawdziwe nabożeństwo do Różańca świętego - nie umrze bez sakramentów Kościoła.
8. Wierni w odmawianiu Różańca będą mieli w życiu i przy śmierci światło Boże i pełnię Jego łaski.
9. Uwolnię z czyśćca tych, którzy mieli nabożeństwo do Różańca świętego.
10. Wierne dzieci Różańca zasłużą na wysoki stopień chwały w niebie.
11. Otrzymacie wszystko, o co prosicie przez odmawianie Różańca.
12. Wszystkich, którzy rozpowszechniają różaniec będę wspomagała w potrzebach.
13. Otrzymałam od Mojego Boskiego Syna obietnicę, że wszyscy obrońcy Różańca będą mieli za wstawienników cały Dwór Niebieski w czasie ich życia i w godzinę śmierci.
14. Wszyscy, którzy odmawiają Różaniec są Moimi synami i braćmi Mojego Jedynego Syna Jezusa Chrystusa.
15. Nabożeństwo do Mojego Różańca jest wielkim znakiem przeznaczenia.
Chcę, abyście codziennie odmawiali różaniec…
Osoba 1: Wierzę w Boga, Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego, Pana Naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny. Umęczon pod Ponckim Piłatem ukrzyżowan, umarł i pogrzebion. Zstąpił do piekieł. Trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga, Ojca wszechmogącego. Stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.
Osoba 2: Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje; przyjdź królestwo Twoje; bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; i nie wódź nas na pokuszeni, ale nas zbaw ode Złego. Amen.
Osoba 3: Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Osoba 4: Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Osoba 5: Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Osoba 1: Pierwsza Tajemnica Bolesna: Modlitwa w Ogrójcu
Musimy zachowywać świętą ciszę, która skłania nas do przypomnienia sobie największego przykazania. Jak często łapiemy się na mówieniu o czyichś przewinieniach. Jak często mówimy o osobach nieobecnych. Przyjrzyjmy się, jak Chrystus współczuje Judaszowi, temu, który otrzymał tak wiele miłości, a mimo to zdradził swego Pana. Pan natomiast zniósł wszystko w milczeniu i nie zdradził Judasza. Jezus przecież mógł opowiedzieć publicznie - co my często robimy - o ukrytych pragnieniach Judasza i o jego potajemnych uczynkach. Ale zamiast tego okazał miłosierdzie. Zamiast potępić Judasza, nazwał go swoim przyjacielem.
1 x Ojcze Nasz
10 x Zdrowaś Maryjo
1 x Chwała Ojcu
Osoba 2: Druga Tajemnica Bolesna: Biczowanie
Nasze myśli często zwracają się do męki i śmierci naszego Pana. Pragniemy dzielić z Nim Jego cierpienie. Jakie jest cierpienie Jezusa? To ból tego, kto kocha, lecz jego miłość nie jest odwzajemniona. Jezus ukochał nas miłością wieczną i co dostał w zamian? Niemal każdego dnia pozwalamy naszym umysłom martwić się drobnostkami i z tej przyczyny przez wiele godzin nie myślimy o Jezusie. A jednak nasze serca i umysły, ciała i dusze należą tylko do Niego. Codziennie rozmyślajmy nad cierpieniem Chrystusa. Często modlimy się: "Jezu, pozwól mi uczestniczyć w Twoim cierpieniu". Ale, gdy napotykamy jakąś przeszkodę, gdy rani nas cierń czyjejś bezmyślności albo ktoś opluwa nas nieprzyjemna uwagą, zapominamy, że właśnie nadszedł moment dzielenia z Jezusem wstydu i bólu.
Osoba 3: Trzecia Tajemnica Bolesna: Ukoronowanie cierniem
Jezus z rozmysłem zostawił nam Eucharystię, by łatwiej było nam pamiętać o tym wszystkim, co dla nas uczynił. W Ewangeliach opisy Jego męki i śmierci są bardzo krótkie. Te kilka zdań - które moglibyśmy z łatwością zapomnieć - mówi nam, że został ukoronowany cierniem, ubiczowany i opluty. Ewangelie unikają dłuższych wyjaśnień w opisie męki. Informują nas, że Jezus został ubiczowały, ale nie mówią nic o liczbie uderzeń ani o rodzaju bicza. Jednak Jezus rozumie naszą ludzką naturę. Wie, że kiedy coś nie dzieje się na naszych oczach, jest również daleko od serca. Wyobraź sobie tylko, jak wyglądałoby życie bez Eucharystii. Co skłaniałoby nas do miłowania Boga? Co skłaniałoby nas do poświęceń? Nie sądzę, żeby ktokolwiek z nas mógł wytrwać w swym powołaniu, gdyby nie Eucharystia.
Osoba 4: Czwarta Tajemnica Bolesna: Dźwiganie Krzyża
Każdy z nas powinien zanurzyć się w mękę Chrystusa z jeszcze większą miłością. On szuka kogoś, kto by Go pocieszył, podtrzymał na duchu. Czy wystarczająco mocno się o to starasz? Dzisiaj Chrystus cierpi na wiele sposobów w ludziach najbardziej pogardzanych: spragniony miłości patrzy w twoją stronę; łaknący dobroci, prosi o nią ciebie; stęskniony za oddaniem, w tobie pokłada nadzieję. Chory i w więzieniu, szuka twojej przyjaźni. Bezdomny, prosi o schronienie w twoim sercu. Przyjmiesz Go?
Osoba 5: Piąta Tajemnica Bolesna: Śmierć na Krzyżu
Jezus umiłował nas do końca, do granicy możliwości, umierając za nas na krzyżu. Taka ma być i nasza miłość, pochodząca z samego wnętrza, z naszego związku z Chrystusem. Taka miłość musi być dla nas równie normalna jak życie i oddychanie. Święta Teresa powiedziała: Kiedy myślę i robię coś z miłością, czuję, że Jezus działa we mnie... Nasze uczynki miłosierdzia są niczym innym jak efektem naszej miłości Boga. Dlatego ten, kto jest najsilniej zjednoczony z Bogiem, najbardziej kocha innych. By to rozumieć i wprowadzić w życie, potrzebujemy modlitwy, która jednoczy nas z Bogiem i przepływa na innych.
Osoba 1: Pod Twoją obronę uciekamy się, święta Boża Rodzicielko, naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać. Panno chwalebna i błogosławiona. O Pani nasza, Orędowniczko nasza, Pocieszycielko nasza. Z Synem swoim nas pojednaj, Synowi swojemu nas polecaj, swojemu Synowi nas Oddawaj.
Ręce Jezusa,
przez Piłata skazane, jeszcze nie skaleczone,
jeszcze nie związane
- módlcie się za nami…
podejmujące ciężki krzyż
- zmiłujcie się nad nami…
słabnące pod ciężarem krzyża
których Jezus nie mógł wyciągnąć do Matki,
bo były obarczone krzyżem
tak krótko przez Cyrenejczyka podtrzymywane
tak dyskretne, ze nie odbite na chuście Weroniki
omdlałe pod ciężarem krzyża
nie załamane, chociaż kobiety ręce załamywały
w prochu ziemi przy trzecim upadku
obdarte
młotkiem do krzyża przybijane
na których zawisło ciało konające na krzyżu
któreście udźwignęły ciężar powołania
które błogosławicie nas po zmartwychwstaniu
Całujemy twe ręce i stopy, Panie,
żeś przez mękę swoją świat odkupić raczył. Amen.
Pieśń na wejście: Pozwól mi przyjść do Ciebie
Intencja
[Nabożeństwo]
Pieśń: Chrystus Pan, Boży Syn
Baranek
Komunia i Uwielbienie: O Piękności Nieskończona (chyba, że będzie dużo ludzi to jeszcze na uwielbienie może być „Chcę wywyższać imię Twe” albo „Otwórz me oczy o Panie”)
Błogosławieństwo
Wyjście: coś Maryjnego (fajnie by było jakby było nie za smętne)
mruczek241