Kosmetologia XXI wieku - medycyna estetyczna.doc

(109 KB) Pobierz
Promieniowanie słoneczne jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu

Współczesna kosmetologia zajmuje się przede wszystkim zdrowiem człowieka w powiązaniu z wyglądem zewnętrznym, kondycją skóry oraz procesem jej starzenia. Ta stosunkowo nowa dziedzina wiedzy dotyczy szeroko pojętej profilaktyki zdrowotnej i promowania zdrowego stylu życia. Lekarze medycyny estetycznej i kosmetolodzy dbają o dobrą kondycję fizyczną i psychiczną swoich pacjentów.

We Francji medycyna estetyczna nazywana jest medycyną dobrego samopoczucia. Medycyna estetyczna traktuje człowieka całościowo, jako jeden spójny i wzajemnie oddziaływujący na siebie organizm. Główne zadania medycyny estetycznej to: propagowanie zdrowego i higienicznego sposobu odżywiania, opóźnianie starzenia się organizmu, usuwanie widocznych skutków starzenia się skóry, zapobieganie chorobom skóry i ich leczenie, propagowanie sportowego trybu życia, informowanie o szkodliwym wpływie stresu na organizm i metodach radzenia sobie z tym.
Medycyna estetyczna skupia lekarzy różnych specjalności: dermatologów, chirurgów, internistów, endokrynologów, neurologów, ginekologów oraz osoby profesjonalnie zajmujące się dbaniem o zdrowie: farmaceutów, psychologów, fizjoterapeutów, kosmetyczki, masażystów. Dzięki temu każdy pacjent może być leczony kompleksowo. Wszystkie zabiegi przeprowadzane w gabinetach medycyny estetycznej i dermatologii estetycznej są obarczone pewnym ryzykiem, dlatego też wykonywane być powinny jedynie przez odpowiednio przeszkolonych lekarzy, a nie przez kosmetyczki. W gabinetach kosmetycznych natomiast powinna odbywać się dalsza pielęgnacja skóry.

Podstawowe zadania skóry

Skóra składa się z trzech warstw: z naskórka, skóry właściwej i tkanki podskórnej. Każda z warstw ma specyficzne cele do spełnienia. Główną funkcją naskórka jest ochrona przed czynnikami zewnętrznymi. Naskórek składa się z wody, tłuszczu, ochronnego płaszcza kwasowego i martwych, złuszczonych komórek naskórka. Proces całkowitej wymiany starych komórek na nowe trwa ok. 28 dni. W warstwie zewnętrznej naskórka znajdują się także komórki pigmentowe (melanocyty) produkujące brązowy barwnik melaninę, która chroni skórę przed słońcem.
Skóra właściwa składa się z dwóch rodzajów tkanki łącznej; luźnej oraz twardej zbudowanej z elastyny i kolagenu. Te dwa włókna czynią skórę elastyczną. W skórze właściwej znajdują się naczynia krwionośne i włókna nerwowe z receptorami wrażliwymi na ciepło, zimno i dotyk. Naczynia limfatyczne znajdujące się w skórze właściwej są odpowiedzialne za usuwanie toksyn z tkanek.
Tkanka podskórna składa się głównie z tkanki tłuszczowej która dzieli się na osobne fałdy poprzez włókna tkanki łącznej. Kiedy tkanka łączna traci napięcie pojawia się cellulit. Komórki tłuszczowe chronią ciało przed zimnem i stanowią rezerwy energii. Największe naczynie krwionośne biegnące przez tę warstwę łączy się z włóknami nerwowymi, cebulkami włosowymi, gruczołami łojowymi i potowymi.
Oznaką zdrowej skóry jest gładkość, sprężystość, napiętość i równomierne zabarwienie. Zdrowa skóra dobrze toleruje zmiany temperatury, wilgotności powietrza oraz prawidłowo reaguje na większość produktów pielęgnacyjnych.

Przyczyny procesu starzenia się skóry

Proces starzenia się skóry związany jest nieuchronnie ze starzeniem się organizmu postępującym wraz z wiekiem. Zmiany w skórze widoczne są dopiero po wielu latach i chociaż nie mamy wpływu na czynniki genetyczne decydujące o tempie starzenia się skóry, to jednak możemy w pewnym stopniu wpływać na czynniki zewnętrzne i tym samym zapobiegać starzeniu się skóry. Promieniowanie słoneczne, zanieczyszczone środowisko, palenie papierosów, gwałtowne odchudzanie, nieprawidłowa pielęgnacja, spadek poziomu hormonów, niewłaściwy sposób odżywiania, stresujący tryb życia, klimatyzacja i upływający czas, wpływają na powstawanie zmarszczek.
Wraz z wiekiem zmienia się nasza skóra, traci swoją sprężystość i elastyczność (słabną włókna kolagenu i elastyny), maleje aktywność gruczołów potowych i łojowych, słabną możliwości zatrzymywania wody przez skórę, łatwiej ulega ona odwodnieniu, zmianie ulegają melanocyty - skóra traci swoje równomierne zabarwienie, staje się bardziej przezroczysta. Osłabieniu ulegają także mięśnie podtrzymujące owal twarzy. Maleje produkcja nowych komórek skóry (całkowity proces odnowy komórek wydłuża się z miesiąca do dwóch miesięcy).

Powstawanie zmarszczek

Zmarszczki to wgłębienia powstałe w skórze z powodu zmian zachodzących w jej budowie. Zmarszczki dzielimy na dynamiczne i statyczne. Dynamiczne to zmarszczki mimiczne, zaś statyczne to te, które pogłębiają się z czasem i są widoczne na twarzy, bez względu na mimikę. Ich przyczyną jest naturalny proces starzenia się skóry, zanik włókien kolagenowych, ale również czynniki genetyczne i związane z trybem życia.
Szybkość powstawania zmarszczek i ich stopień zaawansowania mogą być ograniczone bądź nawet powstrzymane poprzez zmianę trybu życia i odpowiednio dobrane zabiegi. Główną przyczyną powstawania zmarszczek jest starzenie się organizmu, któremu towarzyszy spadek poziomu hormonów w organizmie. Hormon wzrostu, testosteron, DHEA oraz melatonina są wytwarzane przez organizm w znacznej mierze do 20 roku życia. Hormony te wpływają na sprawność fizyczną, na sprawne funkcjonowanie układu immunologicznego i na regenerację komórek. Na skutek zmian w poziomie hormonów, gorzej zaczyna funkcjonować większość organów - w tym także skóra.
Wolne rodniki są kolejnym czynnikiem wpływającym na proces starzenia się skóry. Są to cząsteczki związków np. tlenowych znajdujące się w całym ciele. Pod wpływem czynników zewnętrznych, takich jak promieniowanie słoneczne, nikotyna czy niezdrowe pożywienie, wolne rodniki uaktywniają się. Poprzez łączenie się z innymi substancjami chemicznymi takimi jak np. włókna kolagenowe, wolne rodniki powodują uszkodzenie jądra komórki i pogorszenie jej jakości. Ciało broni się przed tym poprzez układ enzymów antyoksydacyjnych (zwanych antyoksydantami), ale począwszy od 20 roku życia jego zdolności obronne maleją, a skóra nie potrafi bronić się sama.

Pomoże medycyna estetyczna

Medycyna estetyczna pozwala naszej skórze przywrócić zdrowszy, młodzieńczy wygląd w sposób nieinwazyjny, i dlatego nie należy jej mylić z chirurgią plastyczną.
Metody nieinwazyjne pozwalają na osiągnięcie efektów ograniczonych czasowo i są całkowicie odwracalne. Jeżeli zabieg się nie uda, zostanie źle przeprowadzony lub nie spełni oczekiwań pacjentki po pewnym czasie wszelkie dokonane zmiany zanikają.
Drugą ważną kwestią jest fakt, że do zabiegów czasowych wykorzystuje się związki ulegające biodegradacji. Wchłaniają się one i stąd są bezpieczne dla organizmu.
Do niechirurgicznych, a zarazem nieinwazyjnych metod poprawy wyglądu i stanu zdrowia naszej skóry zaliczamy:

   1. Terapię botulinową - botoks - jest jedyną metodą redukcji zmarszczek mimicznych, która działa na ich główną przyczynę - mięśnie mimiczne. Za pomocą zastrzyków z botuliny połączenia między nerwami a mięśniami zostają chemicznie zablokowane na określony czas. Botulina zatrzymuje impuls nerwowy, tak, by nie dotarł on do mięśnia i nie powodował jego kurczenia. Zabieg najczęściej stosowany jest do spłycania bruzd poprzecznych i pionowych. Toksyna botulinowa działa jedynie w obrębie mięśni, do których została wstrzyknięta, podczas gdy pozostałe mięśnie funkcjonują jak dotychczas. W efekcie wyraz twarzy nie zmienia się natomiast zanikają zmarszczki. Zabieg może być przeprowadzony jedynie przez przeszkolonych lekarzy, gdyż prawidłowe wykonanie wymaga odpowiedniej wiedzy i precyzji. Trwa krótko i jest prawie bezbolesny, a efekt utrzymuje się około 6 miesięcy, czasami dłużej. Zmarszczki znikają stopniowo po 2-3 dniach do 2 tygodni. Metoda ta jest w opinii lekarzy bezpieczna, ponieważ działanie leku jest całkowicie odwracalne, nie wywołuje żadnych skutków ubocznych ani uczuleń. Jedynie tuż po zabiegu mogą wystąpić miejscowe zaczerwienienia. Zabiegi najlepiej powtarzać co około pół roku. Po każdym kolejnym zabiegu efekt może utrzymywać się dłużej.

      Na czym polega leczenie?

   Toksyna botulinowa jest wstrzykiwana przy użyciu jednorazowej strzykawki zaopatrzonej w bardzo cienką igłę. Małą ilość preparatu precyzyjnie wstrzykuje się w kilka miejsc na twarzy. Zabieg, w zależności od liczby leczonych miejsc (punkty iniekcji), zajmuje to około 15-20 minut. Ból związany ze wstrzykiwaniem jest minimalny. Wielu pacjentów porównuje go do kilkusekundowego ugryzienia przez mrówkę lub komara. Zabieg nie wymaga znieczulenia miejscowego.

   2. Wypełnianie - polega na śródskórnym lub podskórnym wstrzyknięciu różnych substancji:

·               kwasu hialuronowego,

·               kwasu hialunorowego połączonego z hydrożelem akrylowym,

·               mieszanki wody i polakrylamidu

·               preparatów kolagenu.

Wypełnianie wykonywane jest za pomocą cieniutkich igiełek i najczęściej stosowane jest w celu usunięcia fałdów nosowo-wargowych, zmarszczek wokół ust, bruzd między brwiami. Kwas hialuronowy jest naturalnym składnikiem skóry. Produkt nie zawiera żadnych substancji pochodzenia zwierzęcego, dlatego nie istnieje ryzyko przenoszenia chorób między gatunkami czy wywołania reakcji alergicznej u pacjentów uczulonych na pospolite pokarmy. Zastosowanie tych preparatów nie wymaga przeprowadzenia żadnych testów wstępnych i pozwala na natychmiastowe wykonanie zabiegu.

      Preparaty kwasu hialuronowego mają postać przezroczystego żelu umieszczonego w jednorazowej, gotowej do użycia strzykawce. Po wstrzyknięciu żelu w linię zmarszczki lub w usta preparat wiąże wodę i powiększa objętość danej okolicy wygładzając zmarszczki lub modelując kontur ust. Zabieg trwa zazwyczaj do 30 minut. Rezultat można obejrzeć natychmiast w lusterku. Zabieg wygładzania zmarszczek i modelowania konturów twarzy jest prawie bezbolesny. W przypadku zabiegu powiększania ust prawie zawsze stosuje się znieczulenie miejscowe (kremem lub jak u dentysty). Okres utrzymywania się efektu początkowego zabiegu można przedłużyć kolejnymi wstrzyknięciami. Cząsteczki żelu danego preparatu są wchłaniane tak wolno, że jest wystarczająco dużo czasu na podjęcie decyzji o dokonaniu zabiegu uzupełniającego. Większość pacjentów decyduje się na ten zabieg po upływie 6-12 miesięcy od pierwszego wygładzenia zmarszczek lub korekcji konturów twarzy. Natomiast powiększanie warg wymaga zwykle uzupełnienia po około 6 miesiącach. Bezpośrednio po zabiegu mogą wystąpić reakcje typowe dla każdej iniekcji tj. obrzęk, zaczerwienienie i zasinienie, ból i świąd oraz nadmierna wrażliwość na dotyk w miejscu implantacji żelu. Objawy te ustępują zwykle samoistnie w ciągu 1-2 dni po wstrzyknięciu preparatu w skórę i w ciągu tygodnia w wargi. Niezmiernie ważne jest to, że preparaty te dają efekt długotrwały, ale nie permanentny na całe życie. Po całkowitym wchłonięciu żelu nie pozostaje po nim w tkance żaden ślad. Jest to gwarancją bezpieczeństwa tych preparatów.

   3. Mezoterapia - polega na wstrzykiwaniu małych dawek substancji leczniczej bezpośrednio w miejsca zmienione chorobowo. Dobre rezultaty uzyskuje się w zapobieganiu starzenia się skóry, wypadaniu włosów i powstawaniu cellulitu dzięki dostarczaniu substancji odżywczych za pomocą zastrzyków śródskórnych w odpowiednie miejsca, takie jak twarz, szyja, dekolt, skóra owłosiona głowy, pośladki, uda, brzuch. Zabiegi wykonuje lekarz za pomocą odpowiednio dobranej igły i strzykawki lub specjalnego pistoletu. W mezoterapii używa się sterylnych roztworów do iniekcji, które zawierają substancje rewitalizujące i regenerujące. Substancje te są odpowiednio dobierane do rodzaju zabiegu i potrzeb pacjenta. Zabiegi zwykle powtarza się 1 raz w tygodniu przez 2-4 miesiące. Dzięki mezoterapii w szybki sposób można poprawić kondycję i wygląd skóry. Ta nowoczesna metoda regeneracji i odżywiania skóry cieszy się coraz większą popularnością, ponieważ gwarantuje szybkie i widoczne efekty korekcji zmarszczek, poprawy kondycji włosów i gładkości ciała.

   4. Stymulacje - polegają na wstrzyknięciu kwasu polymlekowego, który stymuluje fibroblasty (włókno tkanki łącznej odpowiedzialne między innymi za tworzenie kolagenu) do produkcji włókien kolagenowych. Po pewnym czasie polimer kwasu mlekowego ulega biodegradacji, a włókna kolagenowe zwiększając grubość skóry likwidują lub zmniejszają zmarszczki.

   5. Peelingi

·         peelingi chemiczne w zależności od stosowanej substancji i czasu aplikacji można podzielić na: powierzchniowe, średnio głębokie i głębokie. Peelingi średnio głębokie i głębokie mogą być przeprowadzane tylko przez lekarzy, ponieważ wchodzą one w reakcję ze skórą właściwą i odsłaniają głębsze warstwy skóry. Taki sam podział dotyczy peelingów mechanicznych. Są to zabiegi kosmetologiczne polegające na kontrolowanym złuszczaniu skóry na różnej głębokości za pomocą różnych substancji aktywnych: AHA-kwasu glikolowego, TCA- kwasu trójchlorooctowego, BHA- kwasu salicylowego. W Polsce najczęściej stosowane są kwasy AHA i TCA. Ten ostatni może być podawany wyłącznie przez dermatologów. Stosowane substancje usuwają przede wszystkim naskórek na różnym poziomie, czasem pobudzają produkcję naturalnego kolagenu. Podczas zabiegu na skórę nakłada się różne preparaty chemiczne, a następnie neutralizuje się ich działanie. Przeciwwskazania przy wykonywaniu zabiegu powinny każdorazowo być konsultowane z lekarzem, lekarzem dermatologiem lub lekarzem medycyny estetycznej. Zabiegowi nie powinny poddawać się osoby, które mają wrażliwą skórę i problemy z naczynkami oraz kobiety w ciąży. Bardzo ważna jest również w okresie pozabiegowym odpowiednia ochrona skóry przed słońcem.

·         peelingi mechaniczne - przeprowadzane są za pomocą specjalnego narzędzia złuszczającego lub lasera. Głębokość peelingu zależy od siły narzędzia lub laseru i czasu ścierania skóry. Laserowe peelingi (terapia laserowa) mogą być przeprowadzane tylko przez lekarzy, a ponieważ są bardziej inwazyjne zalicza się je najczęściej do chirurgicznych metod wygładzania zmarszczek.

·         zabieg może być bolesny, ale w większości przypadków nie wymaga znieczulenia. Po zamrożeniu zniszczone tkanki ulegają samoistnemu wchłonieniu, tkanka ulega prawidłowej odbudowie, bez zwłóknień lub ubytków. Powstała blizna jest elastyczna, bezkolagenowa, z dobrymi efektami kosmetycznymi, trudnymi do osiągnięcia innymi metodami. Zabieg jest bezkrwawy, może pojawić się pęcherzyk, następnie strupek, który odpada po ok. 2 tygodniach. Zamrażanie może być powtarzane wielokrotnie lub planowane wieloetapowo.

   6. Mikrodermabrazja - jest to sposób mechanicznego złuszczenia naskórka lub skóry właściwej bez uszkodzeń termicznych i objawów niepożądanych. Pozwala na powolne ścieranie powierzchni skóry, aż do pożądanego poziomu. Zabieg różni się od inwazyjnych peelingów chemicznych tym, że efekty są widoczne od razu i można wrócić do normalnej aktywności. Zabieg przeprowadza się za pomocą mikrokryształków korundu, jest to materiał naturalny i neutralny dla organizmu. Jest on najtwardszym po diamencie minerałem występującym w naturze. Ten obojętny materiał o wyjątkowej zdolności ścierania, niewchłanialny przez skórę, o najwyższej czystości, jest idealną substancją do bezpiecznego wykorzystania przy takim zabiegu. Zmieszany z powietrzem pod ściśle określonym ciśnieniem ściera powierzchowne warstwy skóry, w sposób postępujący, aż do pożądanej głębokości. Usunięcie powierzchownych warstw skóry stymuluje naturalną odbudowę nowej, która zastępuje usuniętą. Dzięki umiarkowanemu usuwaniu górnych warstw naskórka w jego warstwie podstawnej dochodzi do zintensyfikowanego tworzenia się nowych, pełnowartościowych komórek. Wędrują one do góry i zastępują komórki uszkodzone, a złuszczanie następuje stopniowo, warstwa po warstwie. Nie ma tu niebezpieczeństwa zbyt głębokiego lub nierównomiernego złuszczenia ani powstania blizn. W wyniku prostego usunięcia warstwy rogowej (peeling powierzchowny) lub warstwy brodawkowej (peeling średniogłęboki) skóra staje się gładsza, elastyczniejsza, młodsza, jaśniejsza i świeższa. Głębsza mikrodermabrazja może usunąć blizny i bliznowce, zmniejszyć lub całkowicie wyeliminować delikatne zmarszczki, przebarwienia i zwiotczenie skóry.
      Wyniki są natychmiastowe i możliwe do oceny wizualnie oraz przez dotyk. Zazwyczaj trzeba przeprowadzić od 2 do 10 zabiegów (średnio 5) w odstępach od 1 tygodnia do 4 tygodni (średnio co 7-10 dni). Zależy to od wskazań i oczekiwań pacjenta. Po każdej mikrodermabrazji poprawa jest coraz bardziej widoczna.
      W celu podtrzymania i utrwalenia uzyskanych wyników zaleca się co 4-6 tygodni ponowne wykonanie mikrodermabrazji. Zabiegi te można przeprowadzać na wszystkich typach skóry (od łojotokowej i trądzikowej do bardzo wrażliwej i suchej, od jasnej do bardzo opalonej, od bladej do bardzo ukrwionej) i każdej części ciała np. twarzy, szyi, dekolcie, plecach, dłoni czy nogach. Od razu po zabiegu można odczuwać mrowienie, świąd i pieczenie, które szybko ustępuje. Pojawia się również zaczerwienienie skóry, które wygląda jak po opalaniu na plaży lub w solarium. Utrzymuje się zazwyczaj do 24 godzin. Natomiast u osób bardzo wrażliwych nawet do 3 dni. Każdego następnego dnia jest coraz mniej widoczne i nie przeszkadza w zrobieniu makijażu oraz w aktywnym wykonywaniu codziennych czynności.

      Wskazania:

·         likwidacja problemów skórnych (drobnych zmarszczek, uszkodzeń, zanieczyszczeń)

·         pobudzenie wzrostu nowych komórek skóry i poprawy ich funkcjonowania

·         generalna regeneracja skóry, głównie przy zaniku włókien kolagenowych

·         ochrona przed nowymi uszkodzeniami i starzeniem,

·         eliminacja nadmiernego rogowacenia, suchości i uszkodzeń posłonecznych skóry

·         trądzik pospolity i blizny potrądzikowe

·         łojotok i suchość skóry

·         zaskórniki i prosaki

·         rozszerzone pory

·         blizny i bliznowce

·         przebarwienia i odbarwienia

·         rozstępy

·         delikatne zmarszczki

·         wiotkość skóry

·         fotostarzenie

      Zabieg jest idealnym przygotowaniem do zabiegów laserowych: fotoodmładzania, usuwania tatuaży i rozszerzonych, popękanych naczyń krwionośnych oraz przebarwień.

      Przeciwwskazania:

·         brodawki, opryszczka i mięczak zakaźny

·         zakażenia bakteryjne np. liszajec zakaźny, figówka gronkowcowa

·         skóra powiek

·         przeczosy i otwarte rany

·         nowotwory skóry i znamiona

·         naczyniaki jamiste

·         terapia przeciwtrądzikowa Roaccutanem

 

Nowoczesne technologie laserowe zapewniają pełną precyzję, efektywność, a zabiegi są krótkie i prawie bezbolesne.

Zamykanie naczynek

Poddając się laserowemu zabiegowi zamykania naczynek nie powinno się mieć opalonej skóry. Pojedyncze, drobne naczynka likwiduje się zwykle od razu i raz na zawsze. Jeśli problem jest większy i dotyczy np. całej twarzy, dobiera się najbardziej odpowiedni program terapii laserowej. Można ją rozłożyć na kilka wizyt zamykając naczynka delikatnie i stopniowo.
Energia świetlna emitowana z lasera jest pochłaniana przez czerwony barwnik krwi, tj. hemoglobinę, a krew „ścina się” i niszczy od wewnątrz ściany naczynia krwionośnego. Po pewnym czasie naczynie jest samoczynnie usuwane z organizmu. Aby zamknąć wszystkie popękane naczynia krwionośne z reguły potrzeba od 1 do 5 zabiegów wykonywanych w ciągu kilku miesięcy. Zależy to od: ilości, średnicy i koloru naczyń oraz głębokości ich położenia. W tym czasie niezbędne są wizyty kontrolne w odstępie 3-6 tygodni, mające na celu ocenę efektywności, wskazań do następnych zabiegów oraz ewentualnych objawów ubocznych. Obecne po zabiegu zaczerwienienie stopniowo ustępuje. Mogą pojawić się drobne strupki, które po kilku dniach znikają, a skóra odzyskuje prawidłowy koloryt.
U każdego pacjenta zabieg przebiega inaczej. Zależy to od ilości, średnicy, koloru i głębokości teleangiektazji oraz indywidualnej wrażliwości, miejsca i reakcji skóry. Osobom zakwalifikowanym do zabiegu wykonuje się próbę laserową w celu optymalnego dobrania takiej energii, aby przy jak najmniejszej ilości uzyskać jak najlepszy efekt (za mało energii nie zamknie naczyń, a zbyt dużo „spali skórę”). Pacjent może odczuwać niewielkie pieczenie, które u bardziej wrażliwych osób czy też w miejscach wrażliwych można zniwelować przez zastosowanie miejscowego znieczulenia. Bezpośrednio po zabiegu może wystąpić rumień lub obrzęk. Dlatego od razu stosuje się chłodne okłady,
a w domu kremy nawilżające a niekiedy maści przeciwbakteryjne. Zarówno zaczerwienienie i obrzęk, jak i niewielkie strupki ustępują po kilku dniach. Bezpośrednio po zabiegu wszyscy pacjenci mogą udać się do domu. Po zabiegu należy chronić się przed słońcem i stosować kremy z wysokim numerem filtra.

Wskazania:

·         teleangiektazje - rozszerzone naczynka krwionośne na skórze twarzy, szyi, dekoltu i nóg.

·         rumień na twarzy

·         naczyniaki płaskie, jamiste, starcze i gwiaździste,

·         ziarniaki naczyniowe,

·         drobne rozszerzenia żylne

Usuwanie piegów, przebarwień i plam

Przebarwienia, to widoczne gołym okiem, plamki lub plamy, ciemniejsze od otaczającej je zdrowej skóry. Przebarwienia bardzo często powstają przy udziale światła słonecznego i są po prostu nagromadzeniem melaniny - barwnika skóry produkowanego w odpowiedzi na promienie ultrafioletowe. Mogą pojawić się na czole, policzkach, nosie, dłoniach i dekolcie. W skrajnej postaci, może dochodzić do przebarwień w formie pasów w środkowej części twarzy. Dotyczą 30% kobiet po trzydziestym roku życia i 90% po pięćdziesiątym.

Przyczyny powstawania przebarwień:

·         pod wpływem promieniowania słonecznego

·         w ciąży

·         stosowanie doustnej antykoncepcji

·         stosowanie zastępczej terapii hormonalnej

·         okres menopauzy

·         inne kuracje hormonalne

·         choroby wątroby

·         niedoczynność nadnerczy

·         nadczynność tarczycy

Rodzaje przebarwień

·         Piegi - to liczne drobne (wielkości 1-5 mm), nieregularne, jasno - lub ciemnobrązowe plamki powstające pod wpływem światła słonecznego, dlatego najczęściej występują na skórze twarzy i kończyn górnych. Piegi pojawiają się we wczesnym dzieciństwie, ok. 2 roku życia, potem stopniowo ich przybywa, a w starszym wieku ilość piegów zwykle maleje. Powstawanie piegów jest uwarunkowane genetycznie i dziedziczy się jako cechę dominującą.

·         Melasma (ostuda, chloasma) – to jedno z najczęstszych przebarwień występujących głównie u kobiet. Pojawia się najczęściej po 30 roku życia. Rola czynników powodujących schorzenie nie jest do końca wyjaśniona. Są to przebarwienia nieregularne, ostro ograniczone brązowe plamy bez oznak zapalenia, umiejscowione na twarzy (czoło, policzki, wargi górne). Mogą pojawić się w czasie ciąży, podczas stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych oraz w czasie zaburzeń endokrynologicznych (nadczynność tarczycy, choroby jajników).

·         Plamy soczewicowate starcze - zostały nazwane tak z powodu swojego wyglądu zbliżonego do ziaren soczewicy. Są to okrągłe lub owalne, wyraźnie oddzielone od zdrowej skóry, niewielkie plamki w kolorze od jasnego brązu do prawie czarnego. Tworzą się w miejscach nieosłoniętych przed działaniem promieniowania ultrafioletowego (również tego z solarium), głównie na twarzy, grzbietach dłoni i szyi, a także przedramionach i podudziach. Najczęściej pojawiają się między 30 a 50 rokiem życia. W miarę upływu czasu plamy te mogą się powiększać i przybierać coraz ciemniejsze zabarwienie.

·         Przebarwienia pozapalne - mogą wystąpić w miejscach, gdzie wcześniej występowały zmiany trądzikowe, niektóre wysypki skórne (np. ospa wietrzna), oparzenia słoneczne, uczulenia, urazy.

Usuwanie rozstępów i blizn

Przy niewielkich zmianach zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, natomiast przy dużych powierzchniach w ogólnym lub przewodowym. W przypadku małych zmian jest to zabieg ambulatoryjny, natomiast przy większych obszarach ze względu na rodzaj zastosowanego znieczulenia konieczny jest pobyt jednodniowy. Bezpośrednio po zabiegu laserowym w miejscu usuwanych rozstępów pojawiają się strupki. Wokół strupków skóra może być nieco bardziej zaczerwieniona. Po około tygodniu strupek odpadnie i pozostanie nieznaczne zaczerwienienie, które stopniowo zacznie nabierać „prawidłowego” koloru.

Depilacja - laserowa epilacja

Epilacja laserowa jest obecnie najefektywniejszą metodą usuwania zbędnego owłosienia z dowolnej partii ciała. Skóra, z której mają być usunięte niechciane włosy poddawana jest działaniu wiązki światła o odpowiedniej długości. Emitowane światło wnika na pewną głębokość, niszcząc brodawkę włosa. Inne struktury skóry leżące na drodze wiązki światła laserowego, ze względu na swój kolor nie są naruszane.
Dzięki temu zjawisku zwanemu selektywną termolizą, laserowe usuwanie zbędnego owłosienia jest bezpieczne dla skóry. Efektywna terapia składa się zazwyczaj z kilku zabiegów w odstępach 4-8 tygodniowych (zwykle 4-9 zabiegów). Po każdym zabiegu ilość włosów zmniejsza się, zmienia się również ich jakość (stają się jaśniejsze i cieńsze). Pomiędzy zabiegami niezbędne są wizyty kontrolne, oceniające efektywność zabiegu i termin kolejnej wizyty. Po zabiegu mogą wystąpić rumień i obrzęk, jako jego bezpośredni efekt, ustępują one w ciągu kilku minut. Jeśli w 3 godziny po zabiegu odczuwane jest pieczenie lub świąd można zastosować kosmetyki natłuszczające (bez alkoholu). Ze względu na to, że włosy rosną w sposób ciągły (są 3 fazy wzrostu) tylko kilkakrotne powtórzenie zabiegu zupełnie usunie owłosienie.

Foto-odmładzanie

Oznaki starzenia się i uszkodzeń spowodowanych przez światło słoneczne są najbardziej widoczne na twarzy. Od dawn...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin