Dzień 1

Temat: Z Aniołem Samotności wyruszam na pustynię, aby poznać siebie takiego, jakim jestem.

Słowo Życia: Pełen Ducha Świętego powrócił Jezus znad Jordanu i czterdzieści dni przebywał w Duchu Święty na pustyni, gdzie był kuszony przez diabła.

Łk 4,1

Modlitwa:

Cele:

·        Ukazanie samotności jako daru, za który powinniśmy Bogu dziękować, który pomaga nam bardziej poznać siebie i jednoczyć się z Bogiem.

·        Zapoznanie dzieci z dobrymi cechami samotności.

·        Zapoznanie z wydarzeniami Pisma Św., w których Jezus i Maryja przeżywali samotność.

·        Wychowanie dzieci do właściwych postaw w czasie przeżywania samotności.

Wprowadzenie:

Dzieci układają temat z puzzli (załącznik 1) i zapisują go do swoich notatników. Po zapisaniu tematu, dzieci rozwiązują krzyżówkę (załącznik 2), która wyróżni cechę związaną ze spotkaniem – samotność.

Wielu boi się dzisiaj samotności. Stale potrzebuje innych wokół siebie.

Zastanówmy się, czym jest samotność dla każdego z nas. Jak wy rozumiecie to pojęcie? Dla jednych z was samotność może być czymś dobrym, a inni mogą ją rozumieć jako coś złego. Spróbujmy wymienić dobre i złe cechy samotności. Dzieci wypisują je na planszy.

Rozwinięcie:

Samotność może też być błogosławieństwem, czymś dobrym, czymś, co jest nam potrzebne do szczęścia w życiu.

Bez samotności nie ma prawdziwego związku z Bogiem i żadnego uczciwego poznania samego siebie. Wielu myli samotność z opuszczeniem przez innych, z osamotnieniem, odosobnieniem. Żeby doświadczyć Boga, a to mamy przeżyć na tych rekolekcjach należy odejść od ludzi. Także Jezus poszedł drogą samotności, gdy pościł 40 dni na pustyni. Tam przygotowywał się do publicznej działalności przebywając w obecności Boga.

Rozważanie Słowa Bożego:

Czytamy fragment Ewangelii Łukasza 4,1

Rozmawiamy z dziećmi na temat pustyni. Co to za miejsce?

Dlaczego Jezus poszedł na pustynię?

Kto do Niego przystąpił?

Czego uczy nas Jezus w tym wydarzeniu?

W jakich momentach swego życia Jezus szukał spotkania z Bogiem na modlitwie? – dzieci podają przykłady.

Czy Maryja przeżywała chwile samotności? Kiedy?

Jakie miejsca dla nas mogą stać się pustynią?

Jakie trudności mogą nas spotkać w chwilach, gdy pragniemy przebywać blisko Boga?

W jakich chwilach potrzebna nam jest samotność, czyli wyjście na pustynię?

Co umacnia w nas samotność i bliskie trwanie z Bogiem?

Zastosowanie:

Dzieci rysują pustynię, przy okazji słuchając opowiadania animatora pt. „Ślady na pustyni”.

Zadanie domowe:

Opiszę w trzech zdaniach jak wygląda „moja pustynia”, w której spotykam się w ciszy z Bogiem.