1 Steven Erikson Ogrody Księżyca Opowieć z Malazańskiej księgi poległych Przełożył: Michał Jakuszewski Wydanie oryginalne: 1999 Wydanie polskie: 2000 2 Ta powieć dedykowana jest J. C. Esslemontowi za wspólnie zdobywane wiaty 3 PODZIĘKOWANIA Żadna powieć nie może powstać w izolacji. Autor chciałby podziękować za wieloletnie wsparcie następujšcym osobom: Clare Thomas, Bowenowi, Markowi Paxtonowi-MacRae, Davidowi Keckowi, Courtneyowi, Ryanowi, Chrisowi i Rickowi, Mireille Theriacelt, Dennisowi Valdronowi, Keithowi Addisonowi, Susan, Davidowi i Harriet, Clare i Davidowi Thomasowi juniorowi, Chrisowi Rodellowi, Patrickowi Carrollowi, Kate Peach, Peterowi Knowlsonowi, Rune, Kentowi, Val i dzieciakom, mojemu niestrudzonemu agentowi Patrickowi Walshowi oraz znakomitemu redaktorowi Simonowi Taylorowi. 4 Dramatis Personae Imperium Malazańskie Zastęp Jednorękiego Tattesail: kadrowa czarodziejka, Druga Armia, interpretatorka Talii Smoków Loczek: kadrowy mag, Druga Armia, niesympatyczny rywal Tayschrenna Calot: kadrowy mag, Druga Armia, kochanek Tattersail Toc Młodszy: zwiadowca, Druga Armia, Agent Szponu, który odniósł poważne rany podczas oblężenia Pale Podpalacze Mostów Sierżant Sójeczka: Dziewišta Drużyna, dawny dowódca Drugiej Armii Kapral Kalam: Dziewišta Drużyna, były szpon z Siedmiu Miast Szybki Ben: Dziewišta Drużyna, mag z Siedmiu Miast Żal: Dziewišta Drużyna, miertelnie grona morderczyni wyglšdajšca jak młoda dziewczyna Płot: Dziewišta Drużyna, saper Skrzypek: Dziewišta Drużyna, saper Biegunek: Dziewišta Drużyna, barghascki wojownik Młotek: Dziewišta Drużyna, uzdrowiciel Sierżant Nerwusik: Siódma Drużyna Wykałaczka: Siódma Drużyna Dowództwo Armii Imperialnych Stabro Ganoes Paran: szlachetnie urodzony oficer malazański Dujek Jednoręki: wielka pięć, głównodowodzšcy Armii Malazańskich podczas wojny na Genabackis Tayschrenn: wielki mag w służbie cesarzowej Bellurdan: wielki mag w służbie cesarzowej Nightchill: wielka czarodziejka w służbie cesarzowej AKaranys: wielki mag w służbie cesarzowej Lorn: przyboczna cesarzowej Topper: dowódca Szponu Cesarzowa Laseen: władczyni Imperium Malazańskiego Dom Paranów (Unta) Tavore: siostra Ganoesa (drugie dziecko) Felisin: najmłodsza siostra Ganoesa Gamet: weteran, strażnik domowy W Czasach Cesarza Cesarz Kellanved: założyciel imperium, zamordowany przez Laseen Tancerz: główny doradca cesarza, zamordowany przez Laseen Gburka: dawne imię Laseen, w czasach gdy była dowódcš Szponu Dassem Ultor: pierwszy miecz imperium, zabity pod Yghatan, jednym z Siedmiu Miast Toc (Starszy): zaginiony podczas zarzšdzonej przez Laseen czystki starej gwardii W Darudżystanie Bywalcy Gospody Pod Feniksem Kruppe: człowiek fałszywie skromny Crokus Younghand: młody złodziej Rallick Nom: skrytobójca z gildii Murillio: bawidamek Coll: pijak Meese: regularna klientka Irilta: regularna klientka Scurve: oberżysta Suity: posługaczka Chert: pechowy osiłek Koteria Torrud Baruk: wielki alchemik Derudan: czarownica władajšca Tennes 5 6 Mammot: wielki kapłan Driss i wybitny uczony, wuj Crokusa Travale: pobożny żołnierz Koterii Tholis: wielki mag Parald: wielki mag Rada Turban Orr: wpływowy rajca i kochanek Simtal Lim: sojusznik Turbana Orra Simtal: pani Majštku Simtal Estraysian DArle: rywal Turbana Orra Challice DArle: córka Turbana Orra Gildia Skrytobójców Vorcan: władczyni gildii (znana też jako mistrzyni skrytobójców) Ocelot: naczelnik klanu Rallicka Noma Talo Krafar: skrytobójca z klanu Jurriga Denattea Krute z Talientu: agent gildii Inni Mieszkańcy Węgorz: człowiek uważany za szefa siatki szpiegowskiej Niszczyciel Kręgu: agent Węgorza Vildrom: strażnik miejski Kapitan Stillis: kapitan straży z Majštku Simtal Pozostali Gracze Tiste Andii Anomander Rake: władca Odprysku Księżyca, Syn Ciemnoci, Rycerz Ciemnoci Serrat: zastępczyni Rakea Korlat: nocna łowczyni, kuzynka Serrat Orfantal: nocna łowczyni Horult: nocny łowca Tlan Imassowie Logros: wódz klanów Tlan Imassów, służšcych Imperium Malazańskiemu Onos Toolan: bezklanowy wojownik Pran Chole: rzucajšcy koci (szaman) Tlan Imassów Krona Kig Aven: wódz klanu Inni Starucha: Wielki Kruk, służka Anomandera Rakea Silanah: eleint, towarzyszka Anomandera Rakea Raest: jaghucki tyran Krul: pradawny bóg, Wytyczajšcy cieżki Caladan Brood: naczelny wódz walczšcy z malazańskimi armiami podczas kampanii północnej Kallor: zastępca Brooda Ksišżę Kazz DAvore: dowódca Karmazynowej Gwardii Jorrick Ostra Lanca: oficer Karmazynowej Gwardii Czepiec: wielki mag Karmazynowej Gwardii Kapral Blues: Szóste Ostrze Karmazynowej Gwardii Paluszek: Szóste Ostrze Karmazynowej Gwardii Ogar Baran: Ogar Cienia Ogar Blind: Ogar Cienia Ogar Gear: Ogar Cienia Ogar Rood: Ogar Cienia Ogar Shan: Ogar Cienia Ogar Doan: Ogar Cienia Ogar Ganrod: Ogar Cienia Tron Cienia/Ammanas: władca Groty Cienia Sznur/Kotylion: towarzysz Tronu Cienia i patron skrytobójców Icarium: budowniczy Koła Wieków w Darudżystanie Mappo: towarzysz Icariuma Pannioński Jasnowidz: prorok-tyran władajšcy Pannion Domin 7 8 Popioły już ostygły i otwieramy starš księgę. Na jej zatłuszczonych stronicach chłodne słowa mówiš nam o poległych, o imperium w rozkładzie. Ogień przygasł, jego blask i iskierki życia sš już tylko wspomnieniem. Wzrok mi słabnie. Jaki jest kolor mych myli, gdy otwieram Księgę poległych i wcišgam głęboko w płuca woń historii? Posłuchajcie przeto słów, które przyszły z tym oddechem. Te wcišż powracajšce opowieci mówiš o nas wszystkich. Jestemy powtórkš historii, niczym więcej, a ona trwa bez końca, który jest wszystkim. 9 Cesarz nie żyje! I jego prawa ręka zimna i odršbana! Zważ jednak na niknšce cienie, rozdwojone, okrwawione i pokonane, umykajšce przed wzrokiem miertelników... Berło straciło władzę, zgasły pozłacane kandelabry, a z wysadzanego twardymi klejnotami paleniska siedem lat umykało ciepło... Cesarz nie żyje. I jego sługa i towarzysz. Sznur przecięto. Zważ jednak na zwiastuny powrotu: słabnšcy mrok, strzęp całunu, który spowija dzieci w gasnšcym blasku imperium. Usłysz słabš repryzę trenu. Nim słońce zajdzie, dzień spłynie czerwieniš po wyboistym gruncie. A w obsydianowych oczach siedem razy zabrzmi kurant zemsty... Wołanie do cienia (I.1.1-18) Felisin (ur. 1146) 10 11 12 PROLOG 1154 rok snu Pożogi 96 rok Imperium Malazańskiego Ostatni rok panowania cesarza Kellanveda Czarnš, pokrytš dziobami powierzchnię Choršgiewki Mocka pokrywały plamy rdzy, przypominajšce krwawe morza. Liczyła sobie już sto lat. Przytwierdzono jš do końca starej piki, umocowanej sworzniami na szczycie murów. Wyglšdała pokracznie i monstrualnie. Wyklepano jš na kształt uskrzydlonego demona, który szczerzył zęby w lubieżnym umiechu. Przy każdym powiewie wiatru poskrzypywała przeraliwie. Dnia, gdy nad Mysiš Dzielnicš Malazu wzniosły się kolumny dymu, wiatry były zmienne. Choršgiewka umilkła, obwieszczajšc w ten sposób, że wiejšca od morza bryza, która uderzała w zniszczone mury Twierdzy Mocka, ucichła nagle. Potem Choršgiewka zazgrzytała na nowo, gdy zakręcił niš goršcy, pełen iskier i dymu oddech Mysiej Dzielnicy, który dotarł z drugiego końca miasta na szczyt wzgórza. Ganoes Stabro Paran z rodu Paranów wspišł się na palce, by wyjrzeć za blanki. Za jego plecami wznosiła się Twierdza Mocka, która ongi była stolicš imperium, lecz teraz, gdy podbito już kontynent, znowu stoczyła się do roli kwatery pięci. Po lewej stronie miał pikę i jej kaprynš ozdobę. Zbyt dobrze znał starożytnš, górujšcš nad miastem fortecę, by mogła go jeszcze interesować. Odwiedzał jš po raz trzeci w cišgu trzech lat i dawno już zbadał wyboisty, brukowany dziedziniec, Starš Twierdzę obecnie służyła jako stajnie, a na jej górnej kondygnacji gniedziły się gołębie, jaskółki i nietoperze a także cytadelę, w której jego ojciec prowadził teraz z portowymi urzędnikami negocjacje na temat kwot eksportowych wyspy. Rzecz jasna, znaczna częć cytadeli była niedostępna, nawet dla szlacheckiego syna. Była ona kwaterš pięci, a w jej wewnętrznych komnatach spotykali się ludzie zarzšdzajšcy wyspš w imieniu imperium. Ganoes zapomniał o Twierdzy Mocka i skupił uwagę na obskurnym miecie poniżej oraz na zamieszkach, do których doszło w najbiedniejszej dzielnicy. Twierdzę Mocka wzniesiono na urwisku. Do Wieży prowadziły kręte schody, wykute w wapiennym klifie. Od miasta dzieliło jš co najmniej osiemdziesišt sšżni, a poobtłukiwany mur Twierdzy dodawał jeszcze szeć. Mysia Dzielnica była częciš miasta położonš najdalej od morza. Jej pofałdowany teren zajmowały liczne rudery oraz poronięte chwastami tarasy przecięte wpół przez gęstš od 13 mułu rzekę, która powoli toczyła swe wody ku portowi. Ganoesa dzieliła od niej większa częć miasta, i gęstniejšce słupy czarnego dymu uniemożliwiały chłopcu dokładnš obserwację rozgrywajšcych się tam wydarzeń. Było południe, lecz powietrze pociemniało od rozbłysków i eksplozji magii. Wtem, obok, pojawił się pobrzękujšcy zbrojš żołnierz, który wsparł na murze skryte pod naramiennikami ręce, skrobišc pochwš miecza kamienie chodnika. Cieszysz się, że w twych żyłach płynie czysta krew, co? zapytał, kierujšc spojrzenie swych szarych oczu na płonšce w dole miasto. Chłopiec przypatrzył mu się uważnie. Wiedział, jak sš wyekwipowane wszystkie imperialne pułki. Stojšcy obok człowiek był oficerem elitarnej Trzeciej Armii, jednym z ludzi cesarza. Na ciemnoszarej pelerynie miał srebrnš broszę przedstawiajšcš kamienny most rozwietlony rubinowymi płomieniam...
marlon791