Co my tak naprawdę wiemy.pdf

Wstęp

P onad sześć lat temu wpadłem na pomysł nakręcenia filmu o nauce i duchowości. Nie

planowałem nic wielkiego — kilka wywiadów, parę animacji. Zdałem sobie jednak spra-

wę, że zainteresowanie teorią kwantową i sprawami ducha jest znacznie większe, niż

przypuszczałem, i że ludzie pragną spojrzeć na świat i swoje życie z innej perspektywy. Moi

współpracownicy, Mark Vicente i Betsy Chasse, podzielali to przekonanie, więc wkrótce wszy-

scy razem pochłonięci byliśmy produkcją filmu o niewyjaśnionych zjawiskach, który mieliśmy

zamiar pokazać w kinach na całym świecie.

What the BLEEP do we knów?!, zjechany przez krytyków i zignorowany przez przemysł fil-

mowy, znalazł jednak swoich zwolenników i szybko stał się hitem. Nagły sukces, zarówno filmu

jak i książki, spowodował, że wraz z Betsy i Markiem nieustannie musieliśmy odpowiadać na

dwa pytania: „Czy zaskoczył was nagły sukces What the BLEEP do we know?!", oraz „Jaka była

reakcja na wasze dokonania?"

Mam wrażenie, że my troje byliśmy jedynymi ludźmi, których to wszystko nie zaskoczyło!

Od samego początku wiedzieliśmy, że istnieje wielkie zainteresowanie tym tematem w mniej

konwencjonalnych kręgach społeczeństwa. Najnowsze zdobycze nauki to temat fascynujący dla

większości ludzi, zaś odnalezienie ich punktów styczności z tym, co od wieków głoszą misty-

cy, pomaga zastosować te odkrycia w naszym życiu codziennym. Kiedy tylko poruszałem ten

temat, moi rozmówcy byli nim bardzo zaintrygowani: „Fizyka kwantowa tak mówi?!", „Co ta-

kiego robią moje komórki?!", „J-j-ja jestem twórcą tego, co m-m-mnie spotyka?!..." Tak więc

mieliśmy pewność, że ludzie pragną dowiedzieć się więcej na ten temat, i że nasza publiczność

gdzieś istnieje, pozostało nam tylko do niej dotrzeć.

Jest jeszcze inna przyczyna naszego braku zdziwienia: my sami stworzyliśmy ten sukces!

Taka była nasza intencja: chcieliśmy stworzyć film, który odniesie sukces kinowy, okrąży świat

i obejrzy go 100 milionów ludzi. Czemu właśnie tylu? No cóż, to duża liczba, a w trakcie wy-

wiadów do filmu stało się dla nas jasne, że wszystkie te umysły, skoncentrowane na stworzeniu

nowej rzeczywistości, potrafią faktycznie coś zmienić. Nie wiedzieliśmy jeszcze co, ale wszyscy

już czuliśmy, że nasza planeta potrzebuje bodźca, który popchnie ją w odpowiednim kierunku.

Zatem kiedy już wszyscy dystrybutorzy odmówili nam współpracy, uznaliśmy zgodnie, że

wszechświat chce, żebyśmy sami przetarli ścieżkę. Dużo w naszym filmach i książce mówi się

o kreowaniu rzeczywistości, więc postanowiliśmy sami przetestować te pomysły — to był taki

nasz mały projekt naukowy. Do chwili obecnej nasze filmy i książkę rozpowszechniono w po-

nad trzydziestu pięciu krajach, a samą książkę przetłumaczono na koreański, hebrajski, holen-

derski, duński, norweski, szwedzki, niemiecki, włoski, rosyjski, grecki, hiszpański, francuski,

turecki, chorwacki, rumuński, kataloński i węgierski. Zbliżamy się już do tych stu milionów...

viii

Teraz, kiedy te wszystkie idee na ;e:::ai stwarzania rzeczywistości, naszej wrodzonej boskości

oraz świadomości krążą już po świecie, jakie wzbudzają reakcje? Interesującym jest, że ludzie

reagowali na dwa ekstremalne sposoby: ogólnym zachwytem, albo totalną pogardą. Jeśli prze-

czytacie komentarze na różnych stronach internetowych, zobaczycie, że i film, i książka zdo-

bywały w ocenach albo pięć gwiazdek, albo żadnej, a bardzo rzadko coś pośrodku. I choć nie

zdziwił nas sukces filmu, zdarzyły się niespodzianki, dotyczące reakcji publiczności.

Zaskoczenie nr 1: Spodziewaliśmy się sporej nagonki ze strony kręgów religijnych, a to za

sprawą komentarzy, dotyczących pewnych aspektów dogmatów religijnych, szczególnie tych

odnoszących się do gniewnego, osądzającego Boga oraz idei wiecznego nieba i niekończącego

się piekła. Okazało się, że prócz jednej pikiety w Portland w stanie Oregon, krytyka ze strony

grup religijnych była niewielka. Prawdę mówiąc, większość ludzi, uważających się za religij-

nych, udzielała bardzo wnikliwych komentarzy, i życzliwie przyjęła nowe spojrzenie na ducho-

wość i Boga.

Zaskoczenie nr 2: Środowisko naukowe zmieszało nas z błotem. Istnieje grupa bardzo gło-

śnych i pełnych energii sceptyków, których doprowadza do furii jakakolwiek teoria, wykracza-

jąca poza światopogląd materialistyczny. Zupełnie jakby jakakolwiek sugestia, że rzeczywistość

to coś więcej, niż to, co potrafi zarejestrować nasze pięć zmysłów, była czymś naprawdę groź-

nym. W dalszej części tej książki będziemy zagłębiać się w szczegóły dyskusji na temat tego, co

jest rzeczywiste, na razie dość wspomnieć, że byliśmy zszokowani reakcją środowiska naukowe-

go. W swojej naiwności sądziliśmy, że reakcja ta powinna być zgoła odmienna, no cóż, powinna

być naukowa... A były to prawie same wyzwiska.

Po drodze przydarzyło nam się wiele zabawnych, niespodziewanych i dziwacznych rzeczy.

Na przykład: więcej ludzi poszło zobaczyć nasz film w stanie Teksas, niż w stanie Nowy Jork.

Wyobrażacie sobie?! Latem 2006 roku książka ta znalazła się na liście dwudziestu pięciu bestsel-

lerów w Niemczech. W ponad dwudziestu krajach na całym świecie nagle zawiązały się grupy

dyskusyjne, zajmujące się omawianiem BLEEPa.

Pojawiły się również bardzo osobiste reakcje. Zamiast o nich opowiadać, postanowiłem po

prostu przytoczyć parę typowych zapisów, zamieszczonych przez gości naszej oficjalnej strony

(wTvw.whatthebleep.com/guestbook), które wpłynęły w ciągu ostatniego miesiąca. Ten sponta-

niczny odzew najlepiej przybliży wam to, co się dzieje w strefie wpływów BLEEPa.

Wpis Patrycji Grimaud, lat 54, z Quebec City w stanie Quebec:

Obejrzałam oryginalny film setki razy, a teraz oglądam wywiady w nowej edycji. Czytałam rów-

nież książkę. Wszystko to bardzo mnie poruszyło. Pozbycie się starych śmieci z głowy i podjęcie

próby ujrzenia otaczającego nas świata „w nowym świetle" po prostu pobudza naszą najgłębszą

osobistą potrzebę, i jednocześnie obowiązek rozwoju, a nie czepiania się życia opartego na tym,

co oczywiste, i na zastanym porządku. Zarówno film, książka, jak i ta strona internetowa robią

świetną robotę, umożliwiając ludziom dotarcie do siebie nawzajem. Dziękuję wam.

WSTĘP

Wpis Trixie Monks, lat 27, z Londynu w Anglii:

Zmagałam się z rzeczywistością już jako siedmiolatka. Kiedy skończyłam dziesięć lat, oświad-

czyłam, że religie są nieprawdziwe i podają nieścisłe informacje. Moje życie jest poszukiwaniem

prawdy. Dzięki fizyce kwantowej znacznie się do niej zbliżyłam. Ukończyłam z wyróżnieniem

studia wyższe na wydziale fizyki i zdecydowałam się poświęcić resztę życia na wewnętrzne podą-

żanie ku prawdzie. Film „What the bleep do we know!?" stał się dla mnie wspaniałą możliwością

wyjaśnienia innym ludziom mojej interpretacji rzeczywistości i prawdy. Dziękuję wam!

Wpis Kathleen Wilks, lat 48, z Zachodniej Wirginii w Stanach Zjednoczonych:

Kiedy dzieci zapytały mnie „Co to jest Bóg?", odpowiedziałam im, że Bóg jest czymś większym, niż

w naszych najśmielszych marzeniach moglibyśmy sobie wyobrazić. Ten film potwierdził wszystkie

moje koncepcje, które nosiłam w sobie przez wiele lat, i które w pewnym sensie sprawiały, że czu-

łam się oddzielona od reszty świata. Świadomość, że po prostu miałam otwarty umysł przez cały

ten czas, niezwykle podniosła mnie na duchu. Dziękuję wam zgłębi serca.

K; -^. j - -

rorariruKa. sto

powinniście od

Jeśli jednak

wyprawa.

Właściwie r

całym krain, rr

Wydawało sie a

przekonaliśnrr

zupełnie odbieg

nego od wypot

uczono nas w s

i od tego, co ser

Ostatecznie to

Zadecydowac w

i czego spróbow

Wydaje sie, ż

dania, że istniei

ezoteryczna tec

w mgnieniu oi

zadziała. Jeśli fc

nie udało sie go

duchowej.

Możecie się i

książkę, skoro, i a

Otóż dla wielu 1

idei i sposobów

dzenie tego, co

spotkali innych o

to materiał inforr

Wpis Johna Mulherna, lat 36, z La Sereny w Chile:

Już w trakcie oglądania filmu moją uwagę przykuły niektóre jego aspekty, potwierdzające wy-

darzenia i uczucia z mojego dzieciństwa, które od tamtej pory cały czas blokowałem. Rzeczy,

które zobaczyłem w filmie spowodowały, że znowu zacząłem do nich powracać. Powoli zaczynam

otwierać oczy po raz kolejny. Razem z żoną uwielbiamy ten film. Wielkie dzięki za waszą pracę

i poświęcenie.

Wpis Denisa Cóte, lat 43, z Montrealu w stanie Quebec:

Czuję, że już nie jestem sam...

Takie wypowiedzi nieustannie mnie poruszają. Pokazują one jasno, jak bardzo ludzie spra-

gnieni są nowego obrazu świata; pokazują one też, że informacje zamieszczone w tej książce

mają niezwykłą moc w rękach tych, którzy pragną nieznane czynić znanym.

— William Arntz,

współtwórca What the bleep do we know!?

Styczeń 2007

WSTliP

Parę słów od autorów...

K iedy przystępowaliśmy do tego projektu, wydawało

nam się, że coś wiemy. Jak go zakończyliśmy?... No cóż,

jego tytuł mówi sam za siebie...

Więc jeśli jesteście teraz w księgarni i szukacie jakiegoś

poradnika, który powiedziałby wam „jak to zrobić", autorstwa

zaawansowanych istot, które już „to zrobiły", przypuszczalnie

powinniście odłożyć tę książkę z powrotem na półkę.

Jeśli jednak wciąż czytacie te słowa, to czeka nas wspólna

wyprawa.

Właściwie my już na nią wyruszyliśmy. Jeździliśmy po

całym kraju, przeprowadzając wywiady ze wspaniałymi ludźmi.

Wydawało się nam, że wiemy, co możemy od nich usłyszeć. Szybko

przekonaliśmy się jednak, że mieli nam do powiedzenia coś, co

zupełnie odbiegało od naszych założeń i poglądów, coś odmien-

nego od wypowiedzi pozostałych osób, innego od tego, czego

uczono nas w szkole, o czym mówi się na kazaniach w kościele

i od tego, co serwują nam wieczorne wiadomości.

Ostatecznie to my sami musieliśmy zdecydować.

Zadecydować w swoim imieniu, gdzie leży prawda

i czego spróbować w życiu.

Wydaje się, że ludzie mają tendencję do zakła-

dania, że istnieje jakiś magiczny sposób, tajemna

ezoteryczna technika czy ukryta tradycja, która

w mgnieniu oka sprawi, że to wszystko nagle

zadziała. Jeśli taki prosty sposób istnieje, to nam

nie udało się go odnaleźć przez wiele lat praktyki

duchowej.

Możecie się zastanawiać, po co więc piszemy tę

książkę, skoro, jak się wydaje, nie wiemy aż tak dużo.

Otóż dla wielu ludzi film What the BLEEP!? był źródłem nowych

idei i sposobów patrzenia na świat. Dla innych stanowił potwier-

dzenie tego, co zawsze odczuwali jako prawdziwe, ale nigdy nie

spotkali innych osób, myślących podobnie. Zatem część tej książki

to materiał informacyjny: spojrzenie w głąb nauki i jej odkryć. Parę

Will Arntz i dr Ervin Laszlo

kolejnych części to refleksje na temat nas samych: co dostrzega-

my w otaczającym nas świecie, co z tego sobie uświadamiamy

(albo i nie), jakie działania podejmujemy, i w jaki sposób nasze

postawy wpływają na nasze doświadczenia i „rzeczywistość".

Mówimy również o odkryciach pewnych badaczy, które mogą

być kluczem do zrozumienia, dlaczego robimy właśnie to, co

robimy.

No i jest jeszcze szklana kula... Wiele osób, z którymi prze-

prowadzaliśmy wywiady, to wizjonerzy, pionierzy i prorocy.

Wszyscy mamy poczucie, że stoimy na krawędzi czegoś wiel-

kiego. Wielkie zmiany w sposobie postrzegania świata (czyli

zmiany paradygmatów) są w historii ludzkości przepowiadane

przez wizjonerów, którzy albo je przeczuwają, albo wskazują im

drogę. Czy to wizjonerzy stwarzają nowe paradygmaty — czy też

nowe paradygmaty cofają się w czasie i stwarzają wizjonerów?

Czy jedna z tych rzeczy stwarza drugą, czy może, jak sugeru-

ją pewne nowe podejścia, nie istnieje stwarzanie jednego przez

drugie, a tylko stan wzajemnego współistnienia, w którym nie

ma skutku ani przyczyny, a jedno jest drugim?

Oto królicza nora. I choć brzmi to mistycznie, i trudno w to

uwierzyć, istnieją dane naukowe, sugerujące, że tak rzeczywi-

ście jest.

Wywiady z naszym Greckim Chórem naukowców, filozo-

fów i mistyków były niesłychanie zajmujące, do tego stopnia,

że zazwyczaj przed końcem każdego z nich ludzie z ekipy włą-

czali się i zaczynali zadawać pytania. A osoby te wcale nie były

zaznajomione z tematem filmu, byli to filmowcy, których za-

trudnialiśmy w każdym z kolejnych miast. I kiedy zapoznawali

się oni z tymi ideami i koncepcjami, po prostu ożywiali się,

wciągało ich to i zaczynali się zastanawiać nad wszystkimi tymi

możliwościami. I dlatego właśnie piszemy tę książkę — ponie-

waż wielu ludzi jest zainteresowanych tymi sprawami. I wielu

z nich nie miało o tym nawet pojęcia, zanim tego nie posmako-

wali. Więc jeśli tylko możemy zaserwować komuś coś z naszej

„kwantowej kuchni", jesteśmy bardzo szczęśliwi. Bawcie się do-

brze, gdyż jest to autentyczna podróż w głąb czegoś naprawdę

zdumiewającego.

— Will Arntz

PARF. SŁÓW i >H AUTORÓW .

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: