Projekt XIP -110 (3)
Tłumaczenie na język polski wykonane na podstawie przekładu na język angielski z języka litewskiego
USTAWA O ZMIANIE USTAWY O OCHRONIE NIELETNICH PRZED SZKODLIWYMI SKUTKAMI INFORMACJI PUBLICZNYCH REPUBLIKI LITEWSKIEJ
_______________________ 2009 r. Nr
Miasto Wilno
(Dziennik Ustaw z 2002 r. Nr 91-3890, nr 108-4813; z 2006 r. nr 111-5393)
Artykuł 1. Nowa wersja Ustawy o ochronie nieletnich przed szkodliwymi skutkami informacji publicznych Republiki Litewskiej
[Niniejsza ustawa uchwalona została] w celu zmiany Ustawy o ochronie nieletnich przed szkodliwymi skutkami informacji publicznych Republiki Litewskiej i nadaniu jej następującego brzmienia:
USTAWA O OCHRONIE NIELETNICH PRZED SZKODLIWYMI SKUTKAMI INFORMACJI PUBLICZNYCH REPUBLIKI LITEWSKIEJ
Artykuł 1. Przedmiot Ustawy
Niniejsza Ustawa ustanawia kryteria [oceny] informacji publicznych, które mogą szkodzić zdrowiu psychicznemu, fizycznemu, intelektualnemu bądź moralnemu rozwojowi nieletnich, procedurę ich rozpowszechniania oraz prawa, obowiązki i odpowiedzialność producentów, osób rozpowszechniających i ich uczestników, dziennikarzy oraz instytucji regulujących ich działalność.
Artykuł 2. Podstawowe definicje ustawowe
1. [Określenie] „hipnoza” odnosi się do przejściowego stanu psychicznego, zmiany [stanu] świadomości oraz silnej koncentracji na treści sugestii lub autosugestii, podczas którego zmienia się zachowanie, samokontrola bądź samoświadomość osoby.
2. [Określenie] „gra komputerowa” oznacza rozrywkowe elektroniczne oprogramowanie komputerowe, wykorzystywane w przeznaczonych dla użytkownika końcowego urządzeniach elektronicznych przechowywane i rozpowszechniane w mediach lub publicznych sieciach komputerowych (w Internecie).
3. [Określenie] „nieletni” oznacza osobę w wieku poniżej 18 lat.
4. [Określenie] „zjawiska paranormalne” odnosi się do zdarzeń fizycznych, wypadków, zjawisk i faktów, które nie mogą być naukowo wyjaśnione oraz do zdolności ludzi, które nie są udowodnione metodami eksperymentalnymi.
5. Pozostałe podstawowe definicje użyte w tej Ustawie odpowiadają definicjom ustalonym w artykule 2 Ustawy o publicznym udostępnianiu informacji.
Artykuł 3. Podstawowe zasady ochrony nieletnich przed szkodliwymi skutkami informacji publicznych
Przy ustanawianiu przepisów dotyczących ochrony nieletnich przed szkodliwymi skutkami informacji publicznych oraz odpowiedzialności za naruszenia takich przepisów, uwzględnione być muszą:
1) interesy nieletnich, ich rodziców (opiekunów i przedstawicieli ustawowych) oraz społeczeństwa;
2) samoregulacja i zobowiązania producentów informacji publicznych, osób rozpowszechniających oraz uczestników, dziennikarzy oraz ich związków zawodowych;
3) zasadę odpowiedniości, efektywności i proporcjonalności środków [egzekwowania] odpowiedzialności;
4) zasadę stosowności.
Artykuł 4. Informacje publiczne, które szkodzą rozwojowi nieletnich
1. Za informacje publiczne szkodliwe dla zdrowia psychicznego, fizycznego, intelektualnego bądź moralnego rozwoju nieletnich uznawane będą informacje:
1) które związane są z ukazywaniem przemocy fizycznej bądź psychologicznej: ukazujące w szczegółach zabijanie lub okaleczanie ludzi lub zwierząt bądź tortury zadawane ludziom lub zwierzętom;
2) ukazujące umyślne uszkadzanie bądź niszczenie mienia;
3) ukazujące martwe bądź w okrutny sposób okaleczone ciało ludzkie, za wyjątkiem przypadków, w których takie ukazanie jest niezbędne w celu identyfikacji;
4) które mają charakter erotyczny: wzbudzające pożądanie seksualne, sugerujące stosunek seksualny, ukazujące stosunek seksualny bądź jego imitację albo innego rodzaju zaspokojenie seksualne oraz genitalia i akcesoria erotyczne;
5) wzbudzające strach albo przerażenie;
6) zachęcające do hazardu, zachęcające do uczestniczenie w grach losowych, loteriach i innych grach, z którymi wiąże się obietnica łatwej wygranej i sugerujące takie uczestniczenie;
7) ukazujące w przychylny sposób uzależnienie od narkotyków, substancji psychotropowych, tytoniu bądź alkoholu oraz promujące ich używanie, uzyskiwanie bądź handel takimi środkami;
8) zachęcające do samookaleczania bądź samobójstwa; szczegółowo ukazujące narzędzia służące do samobójstwa i jego okoliczności;
9) zawierające przychylną ocenę działalności przestępczej bądź idealizujące przestępców;
10) związane z symulowaniem działalności przestępczej;
11) ukazujące kpiny z osób;
12) zawierające kpiny bądź zachowania poniżające [inne osoby] ze względu na [ich] narodowość, rasę, płeć, pochodzenie, niepełnosprawność, orientację seksualną, status społeczny, język, religię, przekonania bądź postawy;
13) demonstrujące zjawiska paranormalne sugerując, że są one prawdziwe;
14) agitujące za związkami homoseksualnymi, biseksualnymi i poligamicznymi;
15) zaburzające związki rodzinne, zawierające szyderstwo z wartości rodzinnych;
16) zawierające niecenzuralny język, słowa i gesty;
17) zawierające instrukcje dotyczące produkowania, pozyskiwania i używania materiałów wybuchowych, narkotyków i substancji psychotropowych oraz innych przedmiotów zagrażających życiu lub zdrowiu;
18) promujące złe nawyki żywieniowe, pasywność w zakresie higieny i aktywności fizycznej;
19) ukazujące sesję hipnozy;
20) zdefiniowane w artykule 6 niniejszej Ustawy.
2. Rozpowszechnianie informacji, które spełniają choćby jedno z kryteriów podanych powyżej w ustępie 1, jest zabronione bądź podlega ograniczeniom.
3. Zabrania się rozpowszechniania informacji publicznych, które objęte są zakazem zawartym w innych ustawach i które mogą niekorzystnie wpłynąć na zdrowie psychiczne, fizyczny, intelektualny bądź moralny rozwój nieletnich, w szczególności ukazywania pornografii lub nieuzasadnionej przemocy.
Artykuł 5. Niezaliczenie informacji publicznych do kategorii informacji szkodliwych dla rozwoju nieletnich
Informacje publiczne mogą nie zostać zaliczone do kategorii informacji szkodliwych dla rozwoju nieletnich, jeżeli spełniają kryteria opisane w art. 4 ust. 1 punkt 1-18 niniejszej Ustawy, o ile:
1) ich treść obejmuje wyłącznie informacje o wydarzeniach, poglądach politycznych, społecznych, religijnych bądź światopoglądach;
2) informacja taka jest istotna ze względu na [swoją] wartość naukową bądź artystyczną albo niezbędna jest do badań lub szkoleń;
3) upublicznienie jej leży w interesie publicznym; oraz
4) jej zakres i skutki mają niewielkie znaczenie.
Artykuł 6. Zakaz rozpowszechniania informacji publicznych związanych z publicznym udostępnianiem danych osobowych i szkodliwych dla rozwoju nieletnich
1. Zakazuje się rozpowszechniania w środkach masowego przekazu informacji publicznych związanych z publicznym udostępnianiem danych osobowych i szkodliwych dla rozwoju nieletnich, które:
1) ukazują, w związku z działalnością przestępczą bądź innymi przypadkami naruszenia prawa, dane osobowe nieletniego, który po popełnieniu przestępstwa nie ukrywa się przed organami wymiaru sprawiedliwości bądź sądem, a który jest podejrzanym, oskarżonym [lub] skazanym bądź też nieletniego, który stał się ofiarą czynu przestępczego bądź innego naruszenia prawa, które to dane mogłyby posłużyć do ustalenia tożsamości takiego nieletniego;
2) upubliczniają dane osobowe nieletniego, który dokonał samookaleczenia bądź próby samookaleczenia, albo też popełnił bądź usiłował popełnić samobójstwo, które mogłyby posłużyć do ustalenia tożsamości takiej osoby;
3) naruszają godność nieletniego lub jego interesy poprzez podanie danych osobowych;
4) wykorzystując zaufanie i niedoświadczenie nieletnich, prezentują opinie i oceny nieletnich jako występujące w kontekście negatywnych zjawisk społecznych; oraz
5) prezentują zdjęcia bądź materiały filmowe [ukazujące] nieletnich w kontekście negatywnych zjawisk społecznych i które mogą skutkować identyfikacją tych nieletnich.
Artykuł 6. Ograniczenia w rozpowszechnianiu informacji szkodliwych dla rozwoju nieletnich
1. Zabrania się bezpośredniego rozpowszechniania wśród nieletnich, oferowania im, przekazywania bądź zezwalania w inny sposób na osobiste użytkowanie informacji opisanych w art. 4 ust. 1 punkt 1-18. Takie informacje publiczne mogą być publicznie udostępniane wyłącznie w miejscach niedostępnych dla nieletnich lub w czasie, gdy nieletni nie będą mogli uzyskać do nich dostępu albo też w sytuacji, gdy osoby odpowiedzialne za wychowanie dzieci i opiekę na nimi posiadać będą możliwość ograniczenia dostępności takich informacji publicznych dla nieletnich dzięki wykorzystaniu środków technicznych.
2. Programy i widowiska zawierające informacje publiczne spełniające przynajmniej jedno z kryteriów opisanych w niniejszej Ustawie w art. 4 ust. 1 punkt 1-18 mogą być nadawane bez wykorzystania środków technicznych opisanych w [art. 6] ust. 1 o ile będą oznaczone wskaźnikiem grupy wiekowej widzów i nadawane w odpowiednich godzinach:
1) programy i widowiska zawierające informacje o treści szkodliwej dla nieletnich oznaczone będą wskaźnikiem „S” i nadawane od godz. 23 do godz. 6.
2) programy i widowiska zawierające informacje o treści szkodliwej wyłącznie dla nieletnich w wieku poniżej 14 lat oznaczone będą wskaźnikiem „N-14” i nadawane od godz. 21 do godz. 6.
3) programy i widowiska zawierające informacje o treści szkodliwej wyłącznie dla nieletnich w wieku poniżej 7 lat oznaczone będą wskaźnikiem „N-7”.
3. Podmioty świadczące usługi dostępu do Internetu zapewnią zastosowanie i funkcjonowanie środków filtrujących szkodliwe treści internetowe w negatywny sposób wpływające na nieletnich, zgodnie z zaleceniami Komitetu Rozwoju Społeczeństwa Informacyjnego Rządu Republiki Litewskiej (zwanego dalej „Komitetem Rozwoju Społeczeństwa Informacyjnego”).
Na wniosek Komitetu Rozwoju Społeczeństwa Informacyjnego, Rząd Republiki Litewskiej określi procedurę stosowania środków filtrujących, których użycie jest obowiązkowe w miejscach dostępu do Internetu.
4. Producenci lub Dystrybutorzy gier komputerowych zobowiązani są do określania grupy wiekowej odbiorców danej gry, zgodnie z procedurą ustanowioną przez Rząd Republiki Litewskiej.
5. Filmy wyświetlane będą w programach telewizyjnych zgodnie z wymogami niniejszej Ustawy.
6. Rząd ustanowi procedurę oznaczania i rozpowszechniania informacji publicznych szkodliwych dla rozwoju nieletnich.
Artykuł 8. Inne informacje publiczne objęte zakresem ograniczeń niniejszej Ustawy
1. Ograniczenia dotyczące informacji publicznych zakwalifikowanych jako szkodliwe dla rozwoju nieletnich obejmować będą także reklamę, autoreklamę (ogłoszenia), znaki towarowe, gry komputerowe oraz inne informacje publiczne.
2. Prezentacje bądź reklamy towarów i usług skierowanych do osób w wieku od 18 lat, od 14 lat i od 7 lat nie mogą być nadawane jako części programów przeznaczonych dla widowni młodszej od widowni docelowej prezentowanych bądź reklamowanych towarów bądź usług.
Artykuł 9. Instytucje odpowiedzialne za wdrażanie przepisów niniejszej Ustawy
1. Inspektor Etyki Dziennikarskiej (zwany dalej „Inspektorem”) nadzorować będzie wdrażanie przepisów niniejszej Ustawy.
2. Inspektor zobowiązany będzie do:
1) zajmowania się wdrażaniem przepisów niniejszej Ustawy i nadzorowania ich przestrzegania;
2) współpracy z instytucjami państwowymi i samorządowymi, organizacjami pozarządowymi oraz innymi organizacjami, w celu zapewnienia wdrożenia przepisów niniejszej Ustawy;
3) przedkładania rekomendacji w przedmiocie stosowania przepisów niniejszej Ustawy producentom, osobom rozpowszechniającym informacje publiczne oraz ich uczestnikom, a także dziennikarzom oraz innym zainteresowanym osobom, w oparciu o opinie przedstawione przez organy regulacyjne i samoregulacyjne dotyczące działalności producentów i osób rozpowszechniających informacje publiczne, ekspertów oraz stowarzyszeń rodziców (opiekunów, przedstawicieli ustawowych) nieletnich;
4) sporządzania i przedkładania odpowiedzialnym instytucjom projektów aktów prawnych dotyczących wdrażania przepisów niniejszej Ustawy;
5) badania doniesień o naruszeniach i nieprzestrzeganiu przepisów Ustawy;
6) publikowania swoich decyzji w „Biuletynie Informacyjnym” (Informaciniai Pranešimai) stanowiącym dodatek do „Dziennika ustaw” (Valstybės Žinios) oraz na witrynie internetowej Inspektora Etyki Dziennikarskiej;
7) dorocznego publikowania sprawozdania ze swojej działalności, do dnia 15 marca [danego roku];
3. Przy wykonywaniu funkcji wskazanych w ustępie 2 niniejszego artykułu, Inspektor uprawniony będzie do:
1) wydawania ostrzeżeń dla producentów, osób rozpowszechniających informacje publiczne i ich właścicieli, a także dziennikarzy i innych osób, w przedmiocie naruszenia niniejszej Ustawy i wezwania do przestrzegania przepisów niniejszej Ustawy oraz aktów prawnych z nią związanych;
2) upubliczniania faktu nieprzestrzegania przepisów niniejszej Ustawy przez określonych producentów, osoby rozpowszechniające informacje i ich właścicieli, a także dziennikarzy i inne osoby;
3) karania producentów, osoby rozpowszechniające informacje publiczne i ich właścicieli, a także dziennikarzy i inne osoby za naruszenia niniejszej Ustawy, zgodnie z zakresem swoich kompetencji i procedurą administracyjną;
4) występowania do właściwych instytucji o pociągnięcie do odpowiedzialności osoby naruszające niniejszą Ustawę, zgodnie z zakresem kompetencji takich instytucji;
5) występowania do organów wymiaru sprawiedliwości o wszczęcie postępowania karnego w przypadku wyczerpania ustawowych znamion przestępstw w związku z przepisami niniejszej Ustawy;
6) bezpłatnego uzyskiwania informacji niezbędnych do wykonywania funkcji Inspektora od producentów, osób rozpowszechniających i uczestników informacji publicznych, dziennikarzy, instytucji państwowych i samorządowych oraz agencji i instytucji odpowiedzialnych za nadzór nad wdrażaniem przepisów niniejszej Ustawy, a także do wykorzystywania danych z obserwacji (monitoringu) [znajdujących się w posiadaniu] Litewskiego Komitetu Radiowo-Telewizyjnego.
4. Decyzje Inspektora są wydawane, zaskarżane i upubliczniane w trybie ustanowionym w Ustawie o udostępnianiu informacji.
5. Wszystkie zainteresowane osoby fizyczne i prawne mogą kierować do Inspektora apele dotyczące naruszeń niniejszej Ustawy.
6. Grupa (maksymalnie dziewięciu) osób o nieskazitelnej reputacji, będących ekspertami posiadającymi specjalną wiedzę, pracować będzie pod kierownictwem Inspektora i oceniać skutki, jakie informacje publiczne wywierają na nieletnich i przedstawiać swoje spostrzeżenia Inspektorowi. Inspektor wyznacza ekspertów, uwzględniając sugestie instytucji wymienionych w ustępie 7 niniejszego artykułu. Grupa ekspertów pracować będzie rotacyjnie, zgodnie z regulaminem pracy zatwierdzonym przez Inspektora. Działalność ekspertów finansowana będzie z Budżetu Państwa.
7. Następujące instytucje będą również odpowiadać, zgodnie z zakresem swoich kompetencji, za nadzór nad wdrażaniem przepisów niniejszej Ustawy:
1) Litewska Rada Radiowo-Telewizyjna;
2) Litewski Komitet Radiowo-Telewizyjny;
3) Ministerstwo Kultury;
4) Litewska Komisja Etyki Dziennikarzy i Wydawców;
5) Biuro Rzecznika Ochrony Praw Dziecka;
6) organy wykonawcze władz samorządowych;
7) Komitetu Rozwoju Społeczeństwa Informacyjnego Rządu Republiki Litewskiej;
8) Departament Policji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
8. Instytucje wymienione w ustępie 7 niniejszego artykułu mogą zwracać się do Inspektora o zaliczenie informacji publicznych do kategorii informacji szkodliwych dla rozwoju nieletnich, a także będą zobowiązane do współpracy i wymiany informacji. Działając w zakresie swoich kompetencji pociągać będą do odpowiedzialności karnej osoby nieprzestrzegające przepisów niniejszej Ustawy.
Artykuł 10. Odpowiedzialność z tytułu naruszenia przepisów Ustawy
Osoby naruszające niniejszą Ustawę pociągnięte zostaną do odpowiedzialności w trybie ustawowym.
Artykuł 11. Rekomendacje dla Rządu
W terminie 6 miesięcy od wejścia Ustawy w życie, Rząd przyjmie następujące akty prawne:
1) &...
evana