GNOZA - Szymon Mag i Helena - Oczami Wyznawców Gnostycyzmu.pdf - E-booki luzem - Strefa_Usmiechu

Artykuł pobrano ze strony eioba.pl

GNOZA: Szymon Mag i Helena - Oczami Wyznawców Gnostycyzmu

SZYMON MAG - GNOZA

Szymon Mag, znany także jako Simon Magus lub Szymon z Gitty (Githon), był

Samarytaninem protognostykiem, czyli pochodził z Samarii w Izraelu. Według

wierzeń starożytnej wspólnoty gnostycznej simonitów (szymonian) był on bóstwem

wcielonym eonem, sefirotem w ludzkiej postaci. Niemalże wszystkie z ocalałych

europejskich źródeł świadczących o życiu i poglądach Szymona Maga są zawarte w

pracach autorów chrześcijańskich. Szymon Mag urodził się w tym samym czasie co

ewangeliczny Jezus Chrystus, jednakże żył ponad sto lat. Różne źródła informacji o

Szymonie Magu zawierają odmienne jego wyobrażenia, różniące się tak bardzo, że

czasem poddaje się pod wątpliwość czy odnoszą się do tej samej osoby. Wprawdzie

poważne źródła mówią, że Szymon Mag był uczniem Dozyteusza, którego nauki już

miały mieć oddźwięk gnostycki, niemniej tak zwani ojcowie kościoła ciągle właśnie

Szymonowi Magowi przypisują bycie ojcem gnozy i w istocie także misterium mistyki chrześcijańskiej. Jego nauki

posiadały motywy hermetyczne i mistyczne, które stały się podstawą doktryn późniejszych gnostyków. Dozyteusz

jako Samarytanin z urodzenia był mistrzem i kapłanem judaizmu oraz starej magii babilońsko- asyryjskiej, czego

nauczał wszystkich swych uczniów, podobnie i Szymona Maga. Jak wiadomo magia i alchemia w starożytnym

judaizmie była elementem ważnym i rozpowszechnionym w zasadzie we wszystkich diasporach. Prorok Henoch

(Hermes) jest uważany za protoplastę magii judaistycznej oraz współczesnej jej wersji znanej jako kabała.

Szymon Mag, to niewątpliwie jedna z najbardziej tajemniczych postaci z przełomu astronomicznych epok Barana i

Ryb, choć pewnie nie tak popularnie czczona jak Jezus Chrystus. Szymon Mag uważany jest za ojca gnostycyzmu i

nazywany ojcem wszelkiej mistyki judejskiej i chrześcijańskiej. Wiadomo bowiem, że był też ochrzczonym

chrześcijaninem, nie tylko gnostykiem, co w misterium gnosis jest zjawiskiem normalnym. Jedni ludzie widzieli w nim

obrońcę prawdziwej wiary chrześcijańskiej, drudzy ojca chrześcijańskiego gnostycyzmu i herezji. Dlatego niektórzy

sądzą, iż mogły występować co najmniej dwie postacie o tym samym imieniu, co jednak nie pasuje do tej

utalentowanej i wybitnej postaci. Trudno bowiem ciasnym ortodoksom uwierzyć, aby przywiązywał przystąpieniu do

chrześcijaństwa zbyt dużą wagę ktoś sam czyniący cuda zadziwiające lud, którego prawie wszyscy samarytanie czcili

jako bóstwo wcielone i który uważany był za wielką moc bożą, który nauczał, że objawił się na górze Synaj jako

Ojciec, następnie ukazał się wśród Żydów nie w ciele, lecz pozornie jako Mesjasz, Jezus Chrystus, potem zaś został

posłany jako Duch Święty, jako Pocieszyciel, którego przyrzekł Chrystus, a więc uznawany i uznający siebie za Boga

trynitarnego, będący hestos (stojący, wyprostowany - niezmienny, nieporuszony, wieczny). W istocie, im większa

duchem postać, tym więcej wymiarów jej działalności i większe dzieło duchowe jakie za sobą na tej ziemi pozostawia.

Towarzyszką życia Szymona była odkryta w domu niewolnic Tyrze kobieta piękna i mądra Helena, uznawana za

wcieloną myśl boską. Helena jako Ennoia (myśl boża) jest postacią symbolicznie szalenie złożoną, uznawaną jako

Helena- Sophia, bogini- księżyc, dziewica- ladacznica, kobieta- idea. Dla historyka religii Szymon Mag jest postacią

szczególnie interesującą właśnie ze względu na owe wyniesienie Heleny i zainspirowaną przez nią mitologię żeńskiej

boskości. Związek „maga" i niewolnicy zapewnia powszechne zbawienie, gdyż rzeczywistości był on związkiem

Boga i boskiej Mądrości. W Samarii odkryto statuę Heleny pochodzący z I wieku jako posąg stojącej bogini z

pochodnią Światła w prawej ręce. Można więc sądzić, że mit o dziewicy światła stojącej na wieży jest bardzo stary,

podobnie jak ideał boskości kobiety kultywowany w starożytności. Gnoza Mistrza Szymona Maga nie ma nienawiści

do kobiet ani całej późniejszej katolickiej patologii na temat płci, kobiet i życia seksualnego. Narządy płciowe są

uświęcone, współżycie kobiety i mężczyzny jest świętym boskim aktem, a małżonka duchowego Mistrza również jest

Mistrzynią i Boginią. W kulturze wedyjskiej żonę Guru czczono na równi z Guru, nawet jak nie prowadziła nauczania

ani ascetycznych odosobnień z modlitwami i medytacjami, o czym uczy Księga Manu. Bardzo dużo cech działalności

Szymona Maga jest wyjątkowo dokładnie zbieżnych z nauczaniem wedyjskim.

Szymon Mag był związany z odgałęzieniem judaizmu, które wytworzyli samarytanie, a głosił swoje koncepcje

religijne opierając się na dających się dziś w części zrekonstruować starszych przekazach. Na przykład na gnozie

hermetycznej, która pochodzi od Proroka Henocha (Hermesa), a która jest zalążkiem współczesnej Kabały. Gnoza

szymonian właściwie jest najstarszą i najpierwotniejszą gnozą chrześcijańską, jaką znamy, i to jej różne ujęcia

odnajdujemy w późniejszych dziełach. Dotychczas zwykło się twierdzić, że o samym Szymonie nie da się powiedzieć

nic pewnego, co więcej z niezrozumiałą lekkomyślnością zaprzeczano jego historyczności. Na tle jednak synkretyzmu

mag i towarzysząca mu boska małżonka ukazują się jako archetypy mistyki i duchowości. Historyczność Szymona

Maga jest w świetle faktów i dowodów bardziej nawet oczywista niż historyczność osoby Jezusa Chrystusa. Nauka o

zbawczej roli Mistrza nauczyciela duchowego, jaką nauczają uczniowie Szymona Maga jest typowa dla kultury

Wschodu, ale w odniesieniu do Jezusa Chrystusa jest źle zrozumiana, bo ciasne umysły apostołów nie mogły pojąć, że

ich mistrz nie jest ani jedynym wcielającym się zbawicielem, ani też największym z ówcześnie żyjących. Tak w Grecji

jak i w Egipcie czy Mezopotamii wierzono, że bogowie zstępują w ludzkie inkarnacje parami, tworząc harmonijne

związki międzyludzkie w czasie swego ziemskiego życia, czego Szymon Mag i Święta Helena są idealnym,

praktycznym spełnieniem.

Gnosis, "wiedza", a właściwie „poznanie”, było zasadniczym hasłem ludzi podobnych do Szymona Maga, który uczył

wtajemniczonych rozumienia kosmosu, ludzkiej natury i przeznaczenia. Istniejąca w gnostycyzmie ostra dychotomia

ciała i duszy znalazła kosmologiczną analogię w przeciwstawieniu Demiurga i Bytu Najwyższego, którym według

wielbicieli Szymona Maga był on sam. Mimo iż to Demiurg był tym, który stworzył świat, to jednak Ptolemeusz,

filozof gnostycki, napisał około 160 r. e. ch., że istota ta, "która jest niezdolna, żeby wiedzieć o rzeczach duchowych,

uznała, iż jest jedynym bogiem i rzekła przez proroków: Nie ma innego". Szymon Mag, archetyp czarodzieja, jest

przez chrześcijaństwo wspominany złośliwie tylko wtedy, gdy mowa o symonii, która jest świętokradztwem.

Chrześcijanie nie mając pojęcia o sprawach duchowych i tym bardziej boskich, nie powinni się jednak wypowiadać w

kwestii boskiej magii ani nauk mądrości bożej, jak najbardziej duchowej i anielskiej. Ezoteryczny kult Mitra i jego

inicjacyjna struktura wtajemniczeń jawi się jako bractwo gnostyckiego typu, które jest jedną z okultnych reformacji

życia duchowego i religijnego jaka ogarnęła cywilizację basenu morza Śródziemnego, będąc następstwem takich

wielkich proroków i mesjaszy jak Szymon Mag.

Za panowania cesarza Klaudiusza, w latach 41-54 e. ch. Szymon Mag otwarcie głosił duchowe nauki, zdobywając

coraz więcej uczniów i uczennic, zakładając zbory, gminy gnostyckie, a przy tym praktykując czynnie magię i

charyzmatyczne cuda boskiej magii. Kiedy przybył do Rzymu dzięki swojej charyzmie i erudycji, a także dzięki

nadnaturalnym umiejętnościom zyskał wielką sławę wśród ludzi i nawet zjednał sobie przychylność członków Senatu.

Szymon Mag z Githon tak zawładnął umysłami mieszkańców Rzymu, że ufundowany został jego posąg na wyspie na

Tybrze z łacińskim napisem 'Simoni Deo Sancto'. Uczniowie Szymona Maga w czasie misteryjnych ceremonii palili

kadzidła i składali ofiary z czystych pokarmów, co spotykało się z zajadłą nienawiścią chrześcijan, tym bardziej

nieuzasadnioną, że Szymon Mag jest też po części uczniem proroka Jana Chrzciciela, uznawanego nawet przez

chrześcijan za nowe wcielenie proroka Eliasza. Jeszcze w IV wieku ery chrześcijańskiej więcej jest szymonian –

uczniów Szymona Maga niźli samych tak zwanych chrześcijan, gdyż chrześcijaństwo ze swą ciasnotą umysłową nie

wytrzymywało konkurencji pełnej miłości, mądrości i mocy Bożej jaką była magiczna nauka i praktyka dana przez

Szymona Maga. Represje jakie spadły na chrześcijan były w dużej mierze reperkusją, zwrotem karmicznym jakiego

doznali właśnie za pełną nienawiści zajadłość przeciwko misteriom gnostycznym, gdyż to gnoza jest umiłowaną przez

Boga wiedzą i mądrością, włącznie z jej moralnością!

Nauka Szymonian

Według nauki Szymona Maga przedstawionej przez

Ireneusza z Lyonu, jest Jeden Najwyższy, niewyrażalny i

nieskończony Bóg (Elohim, Brahman, Allah); niepojęty

słowem, nienazwany i odwieczny. Z niego narodziła się

Myśl, Ennoia, Kobieta-Idea, zwana najczęściej Sofią

(Sophia, Sufi), tj. Mądrością. Do ich przedstawienia

wyznawcy Szymona wykorzystywali figurę Zeusa i Ateny -

gdyż to właśnie Bogini Atena, bogini roztropności, wywodzi

się z "głowy", a więc umysłu, najwyższego boga. Następnie

Sofia "zstąpiła w niższe rejony" i tam zrodziła aniołów,

archaniołów i władców, którzy bez znajomości najwyższego

Boga stworzyli świat. Nie chcąc pozwolić, by ich Matka

porzuciła ich, i "nie chcąc uchodzić za potomstwo byle kogo",

uwięzili Sofię w świecie, nakazując jej przechodzić z ciała do

ciała - gdzie się zaś pojawiła, tam wybuchały konflikty i

eskalowało się zło, gdyż każda ze światowych potęg chciała

ją mieć dla siebie. Ona była m. in. w ciele Heleny Trojańskiej,

a w końcu wcieliła się w Helenę, piękną i mądrą kobietę z

Sydonu. Dla ratowania swojej boskiej małżonki miał właśnie

zstąpić najwyższy Bóg, przy okazji przynosząc klęskę złym

aniołom. Wiara w to, że Bogini w swej chwilowej, częściowej lub pełnej inkarnacji zawsze jest na świecie obecna jest

charakterystyczna dla całej orientalnej kultury duchowej. Kult Maryji został stworzony około V wieku e. ch. na

podstawie gnostyckich idei, tak aby kościół rzymski mógł się stać konkurencyjnym dla religijności misteryjnej typu

gnostyckiego, jednak relacja matki i syna nie jest tym samym co relacja partnerów takich jak Szymon Mag i Helena

czy Jezus i Maria Magdalena.

Według wyznawców, to właśnie Szymon Mag miał być inkarnacją czy lepiej emanacją wiekuistego Boga, Ojca

Niebieskiego ale nie jedyną. W doktrynie symonian pojawiała się pewna forma Trójcy świętej przejętej potem przez

chrześcijaństwo - jako Ojciec miał on objawić się Izraelowi na Synaju, jako Syn-Jezus miał nauczać w Palestynie i

udać ukrzyżowanie w czym pojawia się typowo gnostycki motyw śmierci Chrystusa jako ułudy, zaś jako Duch miał

nauczać w innych krajach. Jednakże - nie jest wykluczone, że nauka ta pojawiła się u szymonian później, wraz z

krystalizowaniem się idei Trójcy w rzymskiej już ortodoksji chrześcijańskiej. Szymon Mag miał nauczać, że żadne

uczynki nie zbawiają, a jedynie wiara w niego, co potem wbrew pozostałym apostołom przejął apostoł Paweł.

Prowadziło to do swoistej religijności wpisanej w doktrynę Szymona Maga, religijności typowej dla związku Guru-

Uczniowie w szkołach Bhakti - można było czynić cokolwiek (byle zgodnie z wolą boską), bo jedynie wyznawanie

jego jako wcielenia Boga miało rzeczywistą moc zbawczą. Był to zaczątek gnozy - zbawiającej wiedzy, w Indii znanej

jako Dźńana (Jńana). Protestanci nawiązujący do apostoła Pawła i jego nauk o zbawieniu z samej wiary mocno tym

nawiązują do doktryn nauczanych przez Szymona Maga i jego zwolenników oraz następców. Była to jednak doktryna

nauczana jako wiedza wstępna, początkowa, tak aby system nauk duchowych mógł praktycznie dawać rezultaty.

Protestanckie szkółki niedzielne poświęcone studiom Biblii wzorowane są na kręgach duchowych studiów

gnostyckich, gdzie czytano i rozważano teksty mistyczno-religijne. Współcześnie działające ruchy Różokrzyża, Agni

Jogi czy Uniwersytet Duchowy E.C.P., to jak najbardziej szkoły myśli gnostycznej. Stąd są tak zaciekle i nienawistnie

zwalczane przez inkwizycyjne ośrodki do mordowania sekt, herezji i wszelkiej maści innowierców.

Helena, piękna i mądra kobieta sydońska, została przez Szymona wykupiona z niewoli u pewnych chrześcijan z Tyru i

podróżowała razem z nim, będąc otaczana czcią i będąc Sofią u boku wcielenia Bóstwa, Szymona Maga który ją

odnalazł i zbawił. Para ta stała się archetypiczną syzygią "mistrza i niewolnicy", jako głównych form działalności

duchowej dla zbawicieli ludzkości. Autorzy chrześcijańscy namiętnie robili z Heleny nierządnicę i osobę o wątpliwej

reputacji, a to na wzór Maryji, matki Jezusa, która wedle żydowskiej tradycji z rzymskim żołnierzem Panderą poczęła

Jezusa w związku z nieprawego łoża, czego się kościoły wstydzą po dziś dzień. Główną przyczyną odrzucenia Jezusa

jako potencjalnego Mesjasza (Christosa) przez Żydów było właśnie to, że Jezus jest poczętym z nieprawego,

pozamałżeńskiego łoża pół- żydem i pół- rzymianinem o 'złocistych włosach', jak opisują go naoczni świadkowie.

Namiętność z jaką apologeci rzymskiego chrześcijaństwa robią z pięknej i mądrej Heleny ladacznicę, dziwkę,

prostytutkę lub nawet właścicielkę burdeli jest zaiste zdumiewająca. Faktem jest jednak, że atakują filozofię i teologię

szymonian, która uznaje fakt wykupienia niewolnicy z miasta Tyr za symboliczne wykupienie Bogini z niewoli

Szatana, gdyż Tyr jest w Biblii miastem symbolem władzy szatana, zepsucia i nierządu, a także zniewolenia. Helena

jest świętą kobietą wyzwoloną przez poznanie Prawdy Bożej z niewoli grzechu, zepsucia, wyzwolona z niewoli

alkoholizmu czy winopilstwa, mięsożerstwa, odurzenia i rozwiązłości seksualnej, czego symbolem był Tyr.

Wymysły chrześcijańskie wspominają o mistycznym pojedynku między Świętym Szymonem Magiem a apostołem

Szymonem Piotrem w Rzymie gdzie Szymon Mag miał za pomocą magii pokazać śmierć i zmartwychwstanie przed

obliczem Nerona, wyśmiewając tym samym doktrynę chrześcijańską. Szymon Mag zademonstrował znany także

joginom rytuał złożenia do grobu i autohibernacji, z którego adept po pewnym czasie wybudza się siłą woli. Jest to też

znany w magii test Ziemi i mocy życia duszy. Rzekomo Szymon Mag miał umrzeć w czasie tej duchowej ceremonii.

W innej wersji zapragnął wniebowstąpienia i kiedy unoszony był w górę przez anioły Boga, Piotr wezwaniem imienia

Chrystusa miał zmusić je do puszczenia gnostyka, który rzekomo roztrzaskał się i zabił. Szymon Mag pokazał jedynie

zdolność do lewitacji, którą dzisiaj bada się w wielu laboratoriach naukowych. Opowieści o uśmierceniu Szymona

Maga z uwagi na brak odniesienia do miejsca i czasu nie mają znamion faktu, a jedynie czczego bajania chorej

wyobraźni chrześcijan niezadowolonych z przychylności cesarza i senatu dla Szymona Maga i jego zwolenników. Jest

to też apoteoza Piotra apostoła, który zginął jako zwyczajny kryminalista, skazany na śmierć za swe domniemane czy

rzeczywiste zbrodnie, tego niestety nie do końca wiadomo.

Źródła podają, że Szymon Mag miał trzydziestu najbliższych uczniów duchowych, na wzór trzydziestu eonów

oddzielających człowieka od Boga Absolutu czy 30 Bóstw stanowiących, oprócz Trójcy, Empireum Nieba. Jego

pierwszym i zarazem najważniejszym uczniem jest Menander, Samarytanin z miejscowości Kapparataja, który

zapoznał się z nauką Szymona Maga w Antiochii. Drugim co do rangi uczniem był Satornil z miejscowości Dafne w

Syrii. Szymon Mag jest uważany za mistrza zbawiciela dusz, podobnie jak Henoch, Zaratusztra, Mojżesz, Jezus czy

później Mani. Za zbawicieli zesłanych przez niepoznawalny do końca Absolut powszechnie uważani są także

uczniowie następcy Szymona Maga tacy jak Menander czy Epifanes. Imię Mena-nder, to ten którego zrodziła Mena,

Bogini Pramatka, ten który jest synem Meny! Jest to imię nawiązujące do starożytnych misteriów Bogini z obszaru

Himalajów. O Bogini Mena powiada się w legendach i Śivapuranach, że jest niebianką, która zrodziła 100 synów

dających początek ludzkości. I stąd, że wszyscy ludzie pochodzą od Pramatki, są w swej istocie duchowymi braćmi

tworzącymi ogólnoludzkie, powszechne Braterstwo Duchowe, którego przejawem są lokalne gminy, czyli zbory,

kościoły! Z legendy tej wynika, że jednocześnie na ziemi mogą być wcielone w ludzkie ciała wszystkie te dusze, które

są synami Bogini Mena, czyli może być jednocześnie 100 synów bożych pełnych światła, miłości i mądrości. Na

poziomie dusz, każdy z synów Bogini Mena jest duchowym ojcem dla jakiejś części ludzkości i oczywiście

Mesjaszem, czyli Chrystusem, zbawicielem i wyzwolicielem dla takiej grupy uczniów – dzieci bożych.

Dusza (Jaźń) jest w gnostyckich naukach szymonian przedstawiana jako byt uciśniony przez złe moce, przez siły

mroku i ciemności. Dusza jest uważana za uśpione źródło mądrości, której boska gnoza daje możliwość wyzwolenia

się z materii i możliwość poznania Boga w bezpośredni sposób. Boska wiedza jest pokarmem dla duszy i narzędziem

dla jej przebudzenia. Idea boskiej wiedzy jako pokarmu duszy występuje także w sufizmie oraz w buddyzmie, znana

jest też w mistycznej kulturze wedyjskiej aryan. Mesjasz który przychodzi jako czysty Duch działa w każdym kto jest

gotów na jego przyjęcie, a ci którzy go przyjmują są braćmi i siostrami, stanowią wspólnotę podobnej choć nie

koniecznie identycznej myśli, stają się przyjaźni i tolerancyjni, nie mają tendencji sekciarskich jak ortodoksja

rzymskiego chrześcijaństwa ze swą jedynością i jedynie słuszną acz zgubną dla nauki i postępu dogmatyczną racją.

Dusza oczyszczona i uwolniona od mroku jest zapieczętowana do zbawienia, tolerancyjna, radosna, pełna cudownej

magicznej mocy i łaski. Szatan sieje dogmatyzm i zacieśnia myślenie powodując patologicznie inkwizycyjne tępienie

wolnej myśli i wszelkiej religijnej konkurencji. Od Boga i Mesjasza (Chrystusa) pochodzi miłość, przyjaźń i

Braterstwo, a także sprawiedliwe poczucie równości obydwu płci, szczególnie w dziedzinie mistyczno-religijnej.

Każdy objaw społecznej represji, ucisku, nietolerancji czy cenzury uważa się za przejaw działalności sił zła i mroku, za

skutek władzy Szatana nad tym światem.

Szymon Mag w Biblii

Według chrześcijańskiej interpretacji Dziejów

Apostolskich Szymon Mag usiłował kupić od

apostołów dar udzielania Ducha Świętego (stąd termin

symonia - świętokupstwo). W świetle krytycznej

analizy taka płytka interpretacja nie wytrzymuje

konfrontacji z Prawdą, gdyż powszechnie wiadomo,

że apostołowie przyjmowali cały majątek od osób

wchodzących do wspólnoty. Ofiara z pieniędzy

oferowana przez Szymona Maga nie jest niczym

niezwykłym, skoro apostołowie i uczniowie wszystko

GNOZA - Szymon Mag i Helena - Oczami Wyznawców Gnostycyzmu.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: