Laurens Stephanie - Cykl Cynsterowie 12 - Prawda o miłości.pdf - Cynsterowie - blueanhel

rawda

o miłości

Rozdział 1

Londyn, czerwiec 1831

- Drogi panie Cunningham, jak już panu mówi

łem, nie jestem zainteresowany portretowaniem

córki lorda Tregonninga. - Gerrard Reginald Deb-

bington przyjął wystudiowaną pozę w wygodnym

fotelu w palarni swego klubu. Powstrzymując nara

stającą irytację, wytrzymał spojrzenie pełnomocni

ka lorda Tregonninga. - Zgodziłem się na to spot

kanie, mając nadzieję, że pomimo mej odmowy

malowania portretu lord Tregonning jednak zgodzi

się wpuścić mnie do ogrodów Hellebore Hall.

W końcu jestem najsłynniejszym pejzażystą

śmietanki towarzyskiej; powinienem był już dawno

odwiedzić słynne ogrody lorda Tregonninga - po

myślał.

Cunningham zbladł. Odchrząknął i zerknął

na dokumenty rozłożone na małym stoliku.

Wokół mężczyzn unosił się dyskretny szmer roz

mów; Gerrard zdawał sobie sprawę ze spojrzeń rzu

canych w ich stronę. Członkowie klubu zauważali

jego obecność, widząc jednak Cunninghama i do

myślając się, że prowadzą negocjacje - nie prze

szkadzali.

Gerard skończył już dwadzieścia dziewięć lat

i przypuszczał, że Cunningham jest o kilka lat

młodszy. Jednym spojrzeniem ogarnął surowy,

czarny garnitur, praktyczną koszulę z kremowego

lnu i okrągłą twarz pełnomocnika, który zmarsz

czył brwi i z uwagą wpatrywał się w dokumenty.

Zanim Cunningham zdecydował się przemówić,

Gerrard sporządził w głowie szkic pod tytułem:

„Agent biznesowy przy pracy".

- Lord Tregonning polecił mi przekazać panu,

że docenia pański opór przed przyjęciem zamó

wienia na portret osoby, której jeszcze nigdy pan

nie widział i że ta postawa tylko utwierdza go

w przekonaniu, że to właśnie pan powinien ów

portret namalować. Mój pracodawca spodziewa

się, że namaluje pan jego córkę dokładnie taką, ja

ka naprawdę jest, bez żadnego przekłamywania.

Tego właśnie sobie życzy. Chce, żeby portret był

wiernym obrazem i prawdziwym odbiciem panny

Tregonning.

Gerrard zacisnął usta. Rozmowa zmierzała do

nikąd.

Nie patrząc na niego, Cunningham kontynuował:

- Oprócz proponowanego honorarium, zapew

niamy panu czas, jaki uzna pan za konieczny

do ukończenia portretu, zaś potem otrzyma pan

nieograniczony dostęp do ogrodów Hellebore

Hall oraz pozwolenie na robienie szkiców i malo

wanie. Jeśli pan sobie życzy, może pan przyjechać

z przyjacielem czy towarzyszem. Obydwaj będzie

cie gośćmi Hellebore Hall przez cały czas trwania

prac nad portretem.

Gerrard z trudem powstrzymywał złość. Nie miał

zamiaru po raz kolejny wysłuchiwać tej propozycji,

niezależnie od tego, czym ją osłodzono. Odrzucił ją

stanowczo już dwa tygodnie temu, podczas pierw

szego spotkania z Cunninghamem. Zmienił pozy

cję i spojrzał pełnomocnikowi prosto w oczy.

- Pański pracodawca mnie nie zrozumiał - nigdy

dotąd nie malowałem portretu na zamówienie.

Dopóki jestem wystarczająco zamożny, by móc

hołdować swym przyjemnościom, malowanie jest

moją największą pasją. Jednak malowanie portre

tów jest niczym więcej, jak przypadkową rozrywką.

Być może dość owocną, ale nie na tyle, by skupić

mą uwagę. Nie przemawia do mojej artystycznej

duszy, jeśli mogę tak to ująć. - Nie była to cała

prawda, ale w tych okolicznościach trafna i prze

konująca. - Choć byłbym zachwycony, mogąc ma

lować ogrody Hellebore Hall, nawet taka sposob

ność nie jest wystarczająco kusząca, bym podjął się

malowania portretu, którego nie mam ochoty ani

potrzeby malować.

Cunningham wytrzymał jego spojrzenie. Ode

tchnął głęboko, zerknął na kartkę i podniósł

wzrok, wpatrując się w przestrzeń gdzieś ponad le

wym ramieniem Gerrarda.

- Lord Tregonning polecił mi przekazać panu,

że jest to jego ostateczna propozycja... I że jeśli jej

pan nie przyjmie, będziemy zmuszeni znaleźć in

nego malarza, który podejmie się tego zadania.

Oznacza to, że ów malarz otrzyma dostęp do ogro

dów i możliwość ich malowania. Ponadto lord Tre

gonning zamierza dopilnować, by do końca jego

życia, a także do końca życia jego bezpośrednich

spadkobierców, żaden inny malarz nie wszedł

do Hellebore Hall.

Gerrard musiał użyć całej siły woli, by utrzymać

emocje na wodzy i pozostać w pozycji siedzącej.

O co, do diabła, chodzi Tregonningowi, skoro ucie-

ka się do takiego szantażu? Niewidzącym wzro

kiem wpatrywał się w przestrzeń. Jedno było zupeł

nie jasne - lord Tregonning był absolutnie zdecy

dowany zmusić go do namalowania portretu swej

córki.

Wbił łokieć w oparcie fotela i wsparł brodę

na pięści. Przeczesując wzrokiem salę, próbował

znaleźć jakieś dogodne wyjście z tej pułapki. Nic

nie przychodziło mu do głowy. Przemożna niechęć

oddania pierwszeństwa jakiemuś podrzędnemu

portreciście spowijała jego umysł jak gęsta mgła.

Spojrzał na Cunninghama.

- Muszę jeszcze raz przemyśleć propozycję sza

nownego lorda.

Powiedział to z takim naciskiem, że zupełnie nie

zdziwił się, gdy twarz agenta pozostała nieprzenik

niona. Kiwnął tylko głową.

- Oczywiście. Ile czasu pan potrzebuje?

- Dwadzieścia cztery godziny. - Gdyby ta zagad

ka dłużej niż dobę męczyła go nierozwiązana,

z pewnością by oszalał. Wstał i wyciągnął rękę.

- Mieszka pan w hotelu Cumberland?

Zbierając w pośpiechu dokumenty, Cunnin-

gham wstał i uścisnął dłoń Gerrarda.

- Tak. Hm... Będę czekał na pana odpowiedź.

Gerrard kiwnął głową. Stał przy fotelu, dopóki

Cunningham nie opuścił palarni, po czym wyszedł

z klubu.

Przemierzał parki stolicy - St. James, Greek

Park i wreszcie zajrzał do Hyde Parku. To nie był

dobry wybór. Ledwie wszedł na trawnik, usłyszał

okrzyki lady Swaledale, pragnącej przedstawić go

swej córce i bratanicy. Stadka matron i pannic

z błyszczącymi oczami pochylały się w swych po

wozach licząc na to, że zwrócą na siebie jego uwa-

Laurens Stephanie - Cykl Cynsterowie 12 - Prawda o miłości.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: