Część I. Wykorzystanie metod entomologicznych do oceny czasu zgonu – opis przypadków.pdf

(91 KB) Pobierz
344262216 UNPDF
ARCH. MED. SąD. KRYM., 2007, LvII, 347-350 PRACE KAZUISTYCZNE
Leszek Żydek, Maciej Barzdo, Marek Michalski, Ewa Meissner, Jarosław Berent
Część I. Wykorzystanie metod entomologicznych do oceny czasu
zgonu – opis przypadków
Part I. The use of entomological methods in determination of the time of death
– case presentations
Z Zakładu Medycyny Sądowej oraz Zakładu Orzecznictwa Sądowo-Lekarskiego i Ubezpieczeniowego Katedry
Medycyny Sądowej UM w Łodzi
Kierownik: dr hab. J. Berent
W pracy przedstawiono opis dwóch przypadków, w któ-
rych sądowo-lekarską ocenę czasu zgonu uzupełniono
badaniami entomologicznymi. W jednym przypadku,
w którym zwłoki były całkowicie zmumifikowane, ujawnio-
ne na zwłokach owady pozwoliły na stwierdzenie, że do
zgonu doszło od 1 do 1,5 roku przed ujawnieniem zwłok
i w ten sposób umożliwiły określenie górnej granicy tego
przedziału czasowego, co nie było możliwe tylko na pod-
stawie badań sądowo-lekarskich. W drugim przypadku,
w którym daleko posunięte przemiany pośmiertne unie-
możliwiały precyzyjne określenie czasu zgonu metodami
sądowo-lekarskimi, a skład gatunkowy owadów bytujących
na zwłokach sugerował, iż do zgonu doszło około 3-6
miesięcy przed ujawnieniem zwłok, dane pozanaukowe
wykazały, że do zgonu mogło dojść nie wcześniej, jak nieco
ponad dwa miesiące przed ujawnieniem zwłok.
Słowa kluczowe: określanie czasu zgonu, meto-
dy entomologiczne, opis przypadków
Key words: determination of the time of death,
entomological methods, case presentations
WPROWADZENIE
Entomologia sądowa jest stosunkowo młodą
dziedziną wiedzy, której początki sięgają drugiej
połowy XIX wieku, a jej gwałtowny rozwój nastąpił
dopiero po II Wojnie światowej. Obecnie ekspertyzy
entomologiczne są rutynowo stosowane do oceny
prawdopodobnego czasu zgonu w USA i Europie
Zachodniej, podczas gdy w Polsce entomologia
sądowa – jak się wydaje – nie cieszy się dużą popu-
larnością, czego odzwierciedleniem są jedynie nie-
liczne prace związane z tą tematyką opublikowane
na łamach krajowych czasopism [2, 3, 4, 8].
Głównym obszarem zainteresowania entomolo-
gii sądowej jest ustalanie czasu zgonu na podstawie
analizy fauny owadów bytujących na zwłokach.
Dokonanie takich ustaleń jest możliwe dzięki temu,
że owady są w znacznej mierze specjalistami od-
żywiającymi się ściśle określonym pokarmem i jed-
nocześnie zwierzętami zmiennocieplnymi, których
tempo rozwoju osobniczego jest uzależnione od
temperatury otoczenia.
Historycznie najstarsza i wciąż stosowana w prak-
tyce metoda entomologiczna oparta jest na analizie
składu gatunkowego zespołu owadów znajdujących
się na zwłokach i w ich bezpośrednim otoczeniu.
Ponieważ w kolejnych fazach rozkładu zwłok wyraź-
The report presents two cases, in which medico-legal
assessment of the time of death was supplemented by
entomological studies. In Case 1, where the corpse was
completely mummified, insects found on the body allowed
for determining that death had occurred 1-1.5 years prior to
discovery of the victim, thus making it possible to determine
the upper limit of the relevant time range, what could
not have been accomplished based solely on medico-
legal examinations. In Case 2, where highly advanced
postmortem changes rendered precise determination of
the time of death by medico-legal methods impossible, and
the insect species living on the body suggested that death
had occurred approximately 3-6 months prior to discovery
of the corpse, non-scientific data demonstrated that death
might have occurred not earlier than slightly more than two
months before the body was found.
348 Nr 3
METODY ENTOMOLOGICZNE CZ. I
nie zmienia się ich chemizm i struktura, następują
zmiany w składzie gatunkowym żerujących na nich
owadów. Na ich podstawie wyróżnia się kolejne og-
niwa sukcesji owadów na zwłokach, każde związane
z określoną fazą rozkładu tych zwłok – w przypadku
zwłok niepogrzebanych istnieje osiem takich ogniw,
zaś w przypadku zwłok pogrzebanych lub zanurzo-
nych w wodzie odpowiednio pięć i sześć. Metoda ta
jest stosowana głównie w sytuacjach, gdy badane
zwłoki mają powyżej miesiąca [3].
3. Phoridae , znalezione w pustej jamie czaszki
denata, typowe dla piątego etapu sukcesji
owadów na zwłokach.
4. Motyle molowate Tinea sp., których liczne lar-
wy oraz pojedyncze puste poczwarki i postaci
dojrzałe znaleziono na zwłokach i ubraniu,
spotykane zwykle na zwłokach całkowicie
wysuszonych, co ma zazwyczaj miejsce po
upływie około roku od zgonu.
Ujawnione w czasie badań muchówki z grupy
Phoridae w typowych warunkach termicznych
pojawiają się na zwłokach niepogrzebanych 4-8
miesięcy po zgonie. Na podstawie dotychczaso-
wych badań [1] można stwierdzić, że w tempera-
turze około +10 o C ich rozwój może trwać ponad
miesiąc. Stwierdzone w czasie badań muchówki
– biorąc pod uwagę ich liczbę (kilkadziesiąt sztuk)
– prawdopodobnie wylęgły się z jaj złożonych przez
pojedynczą samicę.
Rozwój motyli molowatych do stadium dojrzałej
larwy może trwać w warunkach piwnicznych około
6 miesięcy. W analizowanym przypadku zwłoki były
uszkodzone przez te larwy jedynie nieznacznie,
głównie na tułowiu, podczas gdy wełniana odzież
denata została uszkodzona w znacznym stopniu.
Ponadto w odzieży stwierdzono liczne oprzędy
larwalne, puste poczwarki oraz szczątki dorosłych
owadów. Prawdopodobnie żerowanie tych owa-
dów w ubraniu rozpoczęło się wkrótce po śmierci,
na długo przed całkowitym strupieszeniem zwłok,
a dopiero w drugiej kolejności przeniosło się na
zwłoki.
Na podstawie powyższych spostrzeżeń okre-
ślono, że do zgonu mężczyzny prawdopodobnie
doszło około 1-1,5 roku przed ujawnieniem jego
zwłok.
MATERIAŁ I METODY
Analizie poddano dwa wybrane przypadki, w któ-
rych w Katedrze i Zakładzie Medycyny Sądowej UM
w Łodzi przeprowadzono sądowo-lekarskie sekcje
zwłok i wykonano badania entomologiczne w celu
określenia prawdopodobnego czasu zgonu.
Materiał do badań entomologicznych pobrano
w czasie sekcji zwłok. Zebrano owady znajdują-
ce się w workach ze zwłokami, na odzieży oraz
znalezione na powierzchni ciała i w jego wnętrzu.
Z przyczyn organizacyjnych nie udało się jednak
zabezpieczyć owadów, które znajdowały się na
miejscu ujawnienia zwłok. Larwy uśmiercono
przelewając je gorącą wodą, a następnie zakon-
serwowano w 70% roztworze alkoholu etylowego.
Natomiast postaci dorosłe, po ich uśmierceniu
w alkoholu etylowym, przechowywano na sucho
[4, 9]. Owady oznaczano przy użyciu krajowych
opracowań [5, 6, 7, 10]. Prawdopodobny czas
zgonu oszacowano na podstawie analizy składu
gatunkowego zespołu owadów znajdujących się
na zwłokach.
PRZYPADEK I
W dniu 12.02.2005 roku, w piwnicy budynku
mieszkalnego, ujawniono zwłoki mężczyzny o nie-
ustalonej tożsamości. Zwłoki te wykazały całkowite
strupieszenie, a czas zgonu został wstępnie osza-
cowany na co najmniej kilkanaście miesięcy przed
ujawnieniem zwłok, przy czym określenie górnej
granicy tego czasu było niemożliwe.
Wykonane badania entomologiczne ujawniły:
1. Nieliczne, uszkodzone poczwarki muchówek
z grupy Calyptrata , które są spotykane na
zwłokach w pierwszej i drugiej fazie rozkładu
(do 3 miesięcy po zgonie).
2. Jedną poczwarkę Fannia sp., która jest owa-
dem charakterystycznym dla czwartej fazy
rozkładu (3-6 miesięcy po zgonie).
PRZYPADEK II
W dniu 31.07.2006 roku, na polu z nieskoszonym
zbożem, ujawniono leżące w pozycji na plecach
zwłoki kobiety. Zwłoki znajdowały się w stanie za-
awansowanego rozkładu gnilnego i były częściowo
zeszkieletowane. Niemniej jednak fragmenty powłok
na przednich powierzchniach ciała uległy mumifi-
kacji, zaś tkanka podskórna pleców i mózgowie
– przeobrażeniu tłuszczowo-woskowemu. W tym
przypadku daleko posunięte przemiany pośmiertne
uniemożliwiały precyzyjne określenie czasu zgonu
metodami sądowo-lekarskimi.
Wykonane badania entomologiczne wykazały:
1. Muchówki Diptera (53 dojrzałe larwy Piophila
sp.; 14 dojrzałych larw Muscidae i Sarcopha-
Nr 3 349
Leszek żydek
gidae ; 3 niekompletne poczwarki, prawdopo-
dobnie Calliphoridae ).
2. Chrząszcze Coleoptera (16 larw skórnik
Dermestes sp.; 2 dojrzałe osobniki skórnika
Dermestes frischi ; 6 dojrzałych osobników
Necrobia rufipes ; 3 dojrzałe osobniki Ne-
crobia violacea ; 6 dojrzałych osobników
gnilikowatych Histeridae ; 2 dojrzałe osobniki
omarlicy Silpha sp . oraz 2 dojrzałe osobniki
gnojka Creophilus maxillosus ).
Owady te reprezentują cztery stadia sukcesji
zwłok niepogrzebanych:
1. Stadium trzecie (3-6 miesięcy od zgonu):
Sarcophagidae , dorosłe Dermestes sp .
2. Stadium czwarte (3-6 miesięcy od zgonu):
Piophila sp . , Necrobia spp .
3. Stadium piąte (4-8 miesięcy od zgonu): Histe-
ridae , Silpha sp .
4. Stadium siódme (po około roku od zgonu):
larwy Dermestes sp .
W analizowanym przypadku charakterystyczne
jest współwystępowanie owadów typowych dla czte-
rech różnych stadiów rozkładu, trwających łącznie
kilka miesięcy i zamykających się w przedziale od
3 miesięcy do ponad roku od zgonu. Sytuacja taka
wynika zapewne ze sposobu, w jaki rozkładały się
badane zwłoki – częściowo przez rozkład w warun-
kach beztlenowych, a częściowo przez wysychanie,
co jest typowe dla zwłok z zachowanymi resztkami
odzieży. Niemniej jednak z analizy należy w tym
wypadku wyłączyć owady typowe dla fazy siódmej
(larwy Dermestes sp.), gdyż są one bardzo mobilne
i w otwartym terenie mogą odżywiać się różnorod-
nym materiałem organicznym, nawet wyschniętymi
ciałami innych owadów. W analizowanym przypadku
larwy skórników prawdopodobnie odnalazły zwłoki
w chwili, gdy zaczęły one częściowo wysychać, co
w trakcie upalnego lata może nastąpić bardzo szyb-
ko, znacznie wcześniej niż przed upływem roku.
W omawianym przypadku skład gatunkowy
zespołu owadów sugerował, że do zgonu kobiety
mogło dojść około 3-6 miesięcy przed ujawnieniem
jej zwłok. Jednak dane pozanaukowe wykazały, że
zgon mógł nastąpić nie wcześniej, jak nieco ponad
dwa miesiące przed ujawnieniem zwłok.
Ryc. 1. Dermestes lardarius.
DYSKUSJA
Ryc. 2. Creophilus maxillosus.
W pierwszym przedstawionym powyżej przypad-
ku, w którym zwłoki były całkowicie zmumifikowane,
ujawnione na zwłokach owady pozwoliły na stwier-
dzenie, że do zgonu doszło od 1 do 1,5 roku przed
ujawnieniem zwłok. Umożliwiło to określenie górnej
granicy przedziału czasowego, w którym mogło dojść
do zgonu, co nie było możliwe tylko na podstawie
przeprowadzonych badań sądowo-lekarskich.
W drugim przypadku, w którym daleko posunięte
przemiany pośmiertne uniemożliwiały precyzyjne
określenie czasu zgonu metodami sądowo-lekar-
skimi, skład gatunkowy owadów bytujących na
zwłokach sugerował, iż do zgonu doszło około 3-6
miesięcy przed ujawnieniem zwłok. Jednak informa-
cje uzyskane z przesłuchań świadków wskazywały,
że do zgonu mogło dojść nie wcześniej, jak nieco
ponad dwa miesiące przed ujawnieniem zwłok.
Duża rozbieżność pomiędzy prawdopodobnym
czasem zgonu, określonym metodami entomolo-
gicznymi a możliwym czasem zgonu ustalonym
na podstawie danych pozanaukowych, mogła być
spowodowana wyjątkowo wysokimi temperaturami
panującymi latem 2006 roku, które mogły istotnie
przyspieszyć przebieg przemian pośmiertnych
i skrócić czas trwania poszczególnych ogniw suk-
cesji owadów na zwłokach.
344262216.001.png 344262216.002.png
350 Nr 3
METODY ENTOMOLOGICZNE CZ. I
Zastosowanie metod entomologicznych może
być pomocne w ocenie czasu zgonu, zwłaszcza
w przypadkach, w których późne przemiany po-
śmiertne obejmujące zwłoki są znacznie zaawan-
sowane. W takich sytuacjach sądowo-lekarskie
metody szacowania czasu zgonu – bazujące na
ocenie stopnia rozwoju przemian pośmiertnych
– mogą okazać się zawodne, ponieważ w indywidu-
alnych przypadkach tempo rozwoju takich przemian
charakteryzuje się znacznym i często nieprzewi-
dywalnym zróżnicowaniem. Z tego też powodu,
próby oceny czasu zgonu dokonane na podstawie
sądowo-lekarskiego badania zwłok znajdujących się
w stanie daleko posuniętego rozkładu lub zmumi-
fikowanych bądź w inny sposób przeobrażonych,
mogą być obarczone dużym błędem, a w niektórych
przypadkach wręcz niemożliwe.
4. Kaczorowska E., Pieśniak D., Szczerkow-
ska Z.: Wykorzystanie metod entomologicznych
w próbach określenia daty zgonu – opis przypad-
ków. Arch. Med. Sąd. Krym. 2004, 54, 169-176.
5. Mazur S.: Przekraski – Cleridae . Klucze do
oznaczania owadów Polski, część XIX, zeszyt 53.
PWN, Warszawa 1975.
6. Mazur S.: Sphaeritidae i Gniliki – Histeridae .
Klucze do oznaczania owadów Polski, część XIX,
zeszyt 11-12. PWN, Warszawa 1973.
7. Mroczkowski M.: Dermestidae – Skórnikowate
( Insecta: Coleoptera ). Fauna Polski. Tom 4. PWN,
Warszawa 1975.
8. Piotrowski F.: Metoda entomologiczna w okre-
ślaniu czasu zgonu. Postępy Kryminalistyki. 1981,
150, 203-205.
9. Smith K. G. v.: A manual of forensic ento-
mology. Cornel University Press, Ithaca, New York
1985.
10. Trojan P.: Muchówki – Diptera . Klucze do
oznaczania owadów Polski, część XXvIII, zeszyt 1
– wstępny. PWN, Warszawa 1957.
PIśMIENNICTWO
1. Harrison D. A., Cooper R. L.: Characteriza-
tion of development, behavior and neuromuscular
physiology in the phorid fly, Megaselia scalaris.
Comparative Biochemistry and Physiology, Part A
136, 2003: 427-439.
2. Kaczorowska E.: Zbieranie i hodowanie owa-
dów nekrofagicznych, istotnych w odtwarzaniu daty
śmierci metodą entomologiczną. Arch. Med. Sąd.
Krym. 2002, 52, 343-350.
3. Kaczorowska E., Pieśniak D., Szczerkowska
Z.: Entomologiczne metody określania czasu śmier-
ci. Arch. Med. Sąd. Krym. 2002, 52, 305-312.
Adres do korespondencji:
Katedra i Zakład Medycyny Sądowej UM w Łodzi
ul. Sędziowska 18a
91-304 Łódź
mbarzdo@wp.pl
Zgłoś jeśli naruszono regulamin