Liz Carlyle - Diabelskie sztuczki.pdf - Liz Carlyle - hummer85

LIZ CARLYLE

DIABELSKIE

SZTUCZKI

Rozdziaþ 1

Dziwne wydarzenia w Bedford Place

Nie nalea do mczyzn tego rodzaju, jaki zwykle wybieraa. Przygldaa

mu si badawczo ponad stoem do rulety. By miody, owszem; modszy ni ci,

których wolaa. Ciekawe, czy ju zacz si goli$. Róany rumieniec

niewinno&ci wci barwi policzki urodziwego Anglika, a jego ko&ci policzkowe

byy wyrze(bione równie delikatnie jak jej wasne.

Ale on nie by niewinny. A jeeli by delikatny, to có, tant pis.

Krupier pochyli si nad stoem.

- Mesdames et messieurs - powiedzia z kiepskim francuskim akcentem -

faites vos jeux, s'il vous plait ! Machna rk, by rozpdzi$ dym cygara

palonego nieopodal, i postawia zakad narony, czubkiem idealnie

wypielgnowanego palca przesuwajc po suknie trzy sztony. Chwil pó(niej

dentelmen, siedzcy midzy ni a modzie.cem, wsta, na odchodnym

zbierajc swoj wygran. Nastpio wzajemne poklepywanie si po plecach i

wymiana serdeczno&ci. Bien . Modzieniec by teraz sam. W przy$mionym

&wietle uniosa nieco czarn woalk, zasaniajc jej oczy, i posaa mu szczerze

zainteresowane spojrzenie. Przesun stosik sztonów na czarne, numer

dwadzie&cia dwa, i odpowiedzia na jej spojrzenie, unoszc lekko brew.

- Koniec zakadów - zaintonowa krupier. - Les jeux sont faits !

Eleganckim ruchem zakrci koem rulety i pu&ci kulk w ruch.

Podskakiwaa i turkotaa wesoo, przerywajc szmer rozmów. Potem rozlego

si "stuk! trzask!" i kulka wskoczya na czarne, dwadzie&cia dwa.

Krupier popchn wygran w jego stron, zanim jeszcze kolo przestao si

krci$. Anglik pozbiera sztony i przesun si na jej koniec stou.

- Bonsoir - zamruczaa gardowo. - Kolor czarny jest dzi& dla pana bardzo

szcz&liwy, monsieur .

Jego bladoniebieskie oczy pobiegy w dó po jej czarnej sukni.

- O&miel si mie$ nadziej, e to pocztek dobrej passy?

Popatrzya na niego przez delikatn siateczk i spu&cia rzsy.

- Zawsze mona mie$ nadziej, sir.

Anglik za&mia si, ukazujc drobne biae zby.

- Nie wydaje mi si, abym pani zna, mademoiselle - powiedzia. - Czy

jest pani u Luftona po raz pierwszy?

Wzruszya ramieniem.

- Jeden salon gry jest tak podobny do drugiego, n’est-ce pas ?

Jego spojrzenie si rozpalio. Gupiec pomy&la, e jest kurtyzan. To

zrozumiae, skoro siedziaa sama i bez mskiej eskorty w jaskini grzechu.

- Lord Francis Tenby - powiedzia, wycigajc rk. - A pani…?

- Madame Noire - odpara, wychylajc si daleko do przodu, by poda$ mu

do. w rkawiczce. - To musi by$ przeznaczenie, czy nie?

- Ha ha! - Zapu&ci spojrzenie w jej &miay dekolt. - Czarna Dama,

doprawdy! Moja droga, czy posiada pani imi?

- Ci, z którymi jestem w bliskich stosunkach, nazywaj mnie Cerise -

powiedziaa gardowo i sugestywnie.

- Cerise - powtórzy jak echo Anglik. - Jakie egzotyczne. Co sprowadza

pani do Londynu, moja droga?

I znów wzruszenie ramieniem. Nie&miae spojrzenie z ukosa.

- Ach, te pytania! - powiedziaa. - Zajmujemy miejsce przy stole, sir, a ja

umieram z pragnienia.

Natychmiast zerwa si na równe nogi.

- Co mógbym pani przynie&$, madami - zapyta. - I czy wolno mi

zaprowadzi$ pani w spokojniejsze miejsce?

- Szampana - mrukna. Potem wstaa, skina gow i podesza do

stolika, który wskaza. Stolika w rogu. Bardzo dyskretnego. Bardzo

odpowiedniego.

Powróci w okamgnieniu, a za nim nadszed sucy z tac i dwoma

kieliszkami.

- Ma foi! - mrukna, rozgldajc si wokó, gdy oddali si sucy. -

Musiaam zostawi$ torebk na stole do rulety. Czy byby pan tak uprzejmy, sir?

Zawróci, a ona otworzya ma fiolk. Zrcznym ruchem przesuna j

nad jego kieliszkiem. Male.kie krysztaki spyny w dó na spotkanie z

musujcymi bbelkami.

Powróci akurat w chwili, kiedy rzucaa pospieszne spojrzenie na zegarek

przypity do podszewki szala. Synchronizacja bya kluczow spraw.

U&miechn si sugestywnie, a ona zapraszajco podniosa swój kieliszek,

- Za now przyja(. - mrukna, tak cicho, e musia nachyli$ si bliej.

- W rzeczy samej! Za now przyja(.. - Wypi yk szampana i zmarszczy

czoo.

@atwo byo jednak odwróci$ jego uwag. Przez nastpne dziesi$ minut

d(wicza jej lekki, srebrzysty &miech, a mdre sowa pyny wprost do uszu

lorda Francisa Tenby'ego, w którego piknej gowie nie byo ni krzty rozumu.

Pojawiy si pytania, takie jak zwykle. Opowiadaa swoje

wypraktykowane kamstwa. Wdowie.stwo. Samotno&$. Bogaty opiekun, który

sprowadzi j tu tego wieczora, pokóci si z ni, a potem tak okrutnie porzuci

dla innej. No có, c'est la vie, zasugerowaa znów wzruszajc ramionami. W

morzu pywaj jeszcze inne ryby.

Oczywi&cie niczego nie proponowaa. On to zrobi. Oni zawsze to robi.

A ona zgodzia si, po raz kolejny rzucajc okiem na zegarek. Dwadzie&cia

minut. Wstali. Nieco poblad, ale otrzsn si i poda jej rami. Pooya do.

na jego rkawie i razem wyszli z jaskini hazardu w wilgotny, roz&wietlony

gazowymi latarniami pómrok St. James. Przejedajca akurat doroka

zatrzymaa si, jak gdyby to byo zaplanowane. Musiaa si zatrzyma$.

Lord Francis poda dorokarzowi swój adres, prawie potykajc si, gdy

wsiada za ni. W sabym &wietle lampy w doroce moga dostrzec, e jego

twarz ju zacza oblewa$ si potem. Pochylia si, oferujc mu wspaniay

widok na swój dekolt.

- Mon coeur - mrukna, kadc do. na jego róowym policzku. -

Wygldasz na cierpicego.

- Nic mi nie jeszt - odpar, trzymajc si prosto z wyra(nym wysikiem. -

Wszysztko topsze. Ale chcz zobaczy$… - Zupenie straci wtek.

Zsuna z ramion jedwabny szal i nachylia si jeszcze bliej.

- Co, mon cher?- wyszeptaa. - Co chcesz zobaczy$?

Potrzsn gow, jak gdyby chcia rozpdzi$ mg.

- Twoje… twoje oczy - powiedzia wreszcie. - Chcz zobaczy$ twoje

oczy. I twarz. Twój ka… ka… kapelusz. Woalka. Precz.

- Ach, tego nie mog zrobi$ - wyszeptaa, zaczynajc zsuwa$ lewy rkaw.

- Ale mog pokaza$ ci co& innego, lordzie Francisie. Powiedz mi, czy chciaby&

zobaczy$ moj pier&?

- Piersz? - ypn na ni pijanym okiem.

Kolejny cal tkaniny przesun si w dó.

- Kawaek piersi, tak - odpara. - Spójrz tutaj, lordzie Francisie. Tak,

wa&nie tu. Skup si, kochany. Skup si. Czy widzisz to?

Popeni fatalny bd, nachylajc si bliej.

- Tat… tat… tatua? - powiedzia, przechylajc gow na bok. - Czarty.

Nie, czarny… anio? - Nagle lord Francis przewróci oczami, jego szczka

opada bezwadnie, a gowa uderzya o podog powozu, tak e lea teraz przed

ni z rozdziawionymi ustami, niczym martwy karp w Billingsgate 1 .

Dla jego wasnego bezpiecze.stwa uniosa mu podbródek i popchna go

tak, e opar si o wy&ciean awk. Pad bezwadnie na skórzane obicie, kiedy

ona przetrzsaa mu kieszenie. Portfel. Klucz. Tabakierka - srebrna, nie zota;

pal j diabli. Zegarek, a.cuszek, dewizka. W wewntrznej kieszeni list. Od

kochanki? Od wroga? Och, do licha. Nie miaa czasu na szantae!

1 Billingsgate - targ rybny w Londynie [wszystkie przypisy pochodz od tumaczki].

Liz Carlyle - Diabelskie sztuczki.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: