6. kołodziejczak.pdf

(75 KB) Pobierz
(Microsoft Word - 3. ko\263odziejczak.doc)
Agnieszka Koçodziejczak
s
sss
Toñsamoëí odnosi sió do tego, jak ludzie rozumiejé sami siebie i co ma
dla nich znaczenie (w dalszych wywodach na ten temat opieram sió na defini-
cjach Anthonyego Giddensa). Do najwañniejszych ïrÜdeç toñsamoëci naleñé:
pçeí, orientacja seksualna, narodowoëí lub etnicznoëí i klasa spoçeczna. W socjo-
logii rozrÜñnia sió dwa typy toñsamoëci: toñsamoëí spoçeczna i toñsamoëí
jednostkowa (inaczej toñsamoëí osobista). Oba rodzaje toñsamoëci sé ze sobé
ëciële powiézane na gruncie spoçecznych wiózi miódzyludzkich.
Toñsamoëí spoçeczna dotyczy cech, jakie jednostce przypisujé inni
i okreëla to, czym jest zasadniczo dana jednostka w odniesieniu do grupy
jednostek jej podobnych pod wzglódem takich samych cech. Moñe byí tzw.
toñsamoëí wieloraka, czyli dla przykçadu osoba niepeçnosprawna zarazem jest
pracownikiem jakiejë firmy, ojcem lub matké, studentem itp. Z reguçy jednak
wiókszoëí ludzi organizuje swoje ñycie wokÜç jednej podstawowej toñsamoëci
jaké moñe byí na przykçad ërodowisko niesçyszécych. Toñsamoëí spoçeczna ma
wymiar zbiorowy, pokazuje ñe jednostki sé podobne do innych jednostek
pod wzglódem doëwiadczenia, wspÜlnych celÜw i wspÜlnych wartoëci.
Toñsamoëí jednostkowa zaznacza naszé odróbnoëí wzglódem innych.
Toñsamoëí jednostkowa dotyczy procesÜw samorozwoju, w ktÜrych wyksztaçca
sió nasze wyjétkowe poczucie bycia sobé i niepowtarzalny stosunek do otacza-
jécego ëwiata. Zachodzi ëcisça interakcja miedzy ja jednostki a grupé spoçeczné,
do ktÜrej naleñy lub chce naleñeí. Toñsamoëí spoçeczna jest czynnikiem okreëla-
jécym toñsamoëí jednostkowé, ale duñe znaczenie ma jednostkowe dziaçanie
i dokonywane wyborÜw.
A. Koçodziejczak, Pomiódzy dwoma ëwiatami
Obecnie pojócie toñsamoëci zbiorowej jest szersze w stosunku do dawne-
go znaczenia, ktÜre opieraço sió w gçÜwnej mierze na przynaleñnoëci klasowej lub
narodowoëciowej. WspÜçczesna socjologia definiuje toñsamoëí zbiorowé jako
wyznacznik przynaleñnoëci do danej grupy spoçecznej typu: subkultury mçodzie-
ñowe, grupy spoçeczne oparte na przynaleñnoëci zawodowej, typu prawnicy,
lekarze itp. Grupa spoçeczna majéca cechó wspÜlné to grupa osÜb niepeçno-
sprawnych. WërÜd nich teñ pojawiajé sió kolejne podgrupy spoçeczne typu
niewidomi, niepeçnosprawni ruchowo, niesçyszécy (w tym przypadku sé kontro-
wersje, czy niesçyszécych naleñy uznaí za osoby niepeçnosprawne ze wzglódu
na wadó sçuchu [tzw. definicja medyczna] czy uznaí za mniejszoëí narodowé
ze wzglódu na józyk migowy, ktÜry jest józykiem niesçyszécych [przynaleñnoëí
kulturowa]).
Wielu ludzi prÜbuje odpowiedzieí sobie na pytanie Kim tak wçaëciwie
jestem? poprzez ukierunkowanie ëwiatopoglédowe, cechy psychofizyczne i okre-
ëlenie wçasnej przynaleñnoëci do okreëlonej grupy spoçecznej, w ramach ktÜrej
czçonkowie grupy sé zwiézani ze sobé kulturowo i spoçecznie. Toñsamoëí nasza
ksztaçtuje sió takñe poprzez porÜwnywanie sió z innymi ludïmi. Dostrzeñenie
wspÜlnych wçaëciwoëci z innymi osobami z grupy, w ktÜrej ñyjemy, np. rodziny,
oraz odróbnoëci tych grup stanowi podstawó toñsamoëci spoçecznej. Uwzglód-
niajéc klasyfikacjó potrzeb stworzoné przez Abrahama Maslowa, naleñy zauwa-
ñyí, iñ czçowiek ma:
 
potrzebó przynaleñnoëci i miçoëci skçaniajé one do nawiézywania
bliskich, przyjaznych kontaktÜw z innymi ludïmi; rozbudzajé przyjaïõ
i miçoëí;
 
potrzebó uznania czçowiek pragnie uznania ze strony innych i pragnie
mieí uznanie dla siebie. Czçowiek, chcéc zaspokoií swoje potrzeby, musi
funkcjonowaí w rÜñnych zbiorowoëciach ludzkich i grupach spoçecz-
nych. Wiózi spoçeczne (formalne, oparte na normach i prawach lub
nieformalne, okreëlone przez samych ludzi çéczécych sió w grupy,
np. przyjaciÜç) powstajé w rÜñnych sytuacjach, w ktÜrych znajduje sió
jednostka, np. urodzenie sió w konkretnej rodzinie i miejscu stwarza wióï
naturalné. Wiózi powstajé rÜwnieñ w wyniku przynaleñnoëci do okre-
ëlonej grupy lub koniecznoëci podporzédkowania sió wçadzy w grupie,
do ktÜrej sió naleñy. Poczucie wspÜlnoty moñe wynikaí z wykonywania
23
potrzebó przynaleñnoëci i miçoëci
potrzebó uznania
A. Koçodziejczak, Pomiódzy dwoma ëwiatami
wspÜlnej pracy zawodowej, okreëlonej sçuñby spoçecznej, pobierania
nauki. Jednostka, przynaleñéc do danej grupy, odgrywa wyznaczone jej
przez tó grupó okreëlone role spoçeczne. Im bardziej jednostka utoñsamia
sió z grupé, tym lepiej te role wykonuje.
Czçowiek jest jedyné istoté w przyrodzie, ktÜrej do prawidçowego
rozwoju psychicznego jest niezbódne wychowanie w spoçeczeõstwie. Kañdy
z nas, przebywajéc w rÜñnych zbiorowoëciach i przynaleñéc do okreëlonych grup
spoçecznych, jest jednoczeënie czçonkiem spoçeczeõstwa. W ramach spoçe-
czeõstwa funkcjonujé instytucje organizujéce nasze ñycie i powodujéce powsta-
wanie okreëlonych zaleñnoëci i zwiézkÜw miódzy rÜñnymi grupami spoçecznymi,
wchodzécymi w skçad spoçeczeõstwa, co wpçywa na jego integrowanie.
Ciekawym zjawiskiem kañdej spoçecznoëci jest sposÜb wzajemnego
oddziaçywania na siebie jej czçonkÜw. Interakcje te badaç R. P. Bales, psycholog
spoçeczny. Wynikiem tych badaõ jest stworzenie nastópujécych kategorii
interakcji:
1.
Solidaryzowanie sió z inné osobé, podwyñszanie pozycji innej osoby,
udzielanie pomocy, nagradzanie.
2.
Rozçadowywanie napiócia emocjonalnego, ñartowanie, ëmianie sió,
okazywanie zadowolenia.
3.
Wyrañanie zgody, bierne akceptowanie, rozumienie sugestii, uleganie.
4.
Dawanie sugestii, wskazywanie kierunku, pozostawianie innym
autonomii.
5.
Wyrañanie opinii, dokonywanie oceny, wyrañanie uczuí, wyrañanie
ñyczeõ.
6.
Orientowanie innych, udzielanie informacji, powtarzanie, wyjaënianie.
7.
Pytanie i proëby o zorientowanie, o informacjó; powtarzanie, potwier-
dzanie.
8.
Pytanie o opinió, ocenó, analizó, wyrañanie uczucia.
9.
Pytanie, proëby o sugestió, o pokierowanie, pytanie o moñliwe sposoby
dziaçania.
10.
Niezgadzanie sió, bierne odrzucanie sugestii innych, wstrzymywanie
pomocy.
11.
Ujawnianie napiócia emocjonalnego, proëby o pomoc, usuwanie sió
z pola.
24
A. Koçodziejczak, Pomiódzy dwoma ëwiatami
12.
Ujawnianie antagonizmu, obniñanie pozycji innej osoby, bronienie
siebie, domaganie sió uznania.
Chciaçabym tu przypomnieí jeden z podziaçÜw, ktÜre stosuje sió
w przypadku opisywania ëwiata niesçyszécych.
1.
uchoniema/y to osoba, ktÜra nie posiada ñadnych resztek
sçuchowych, nie identyfikuje mowy, posçuguje sió naturalnym józykiem
migowym, tj. PJM. Dodam, ñe sçowo gçuchoniemy wzbudza wielkie
kontrowersje ze wzglódu na nieëcisçoëí tego pojócia i niezgodnoëí
z faktami rzeczywistymi.
2.
ucha/y osoba nie odbiera lub odbiera czóëciowo resztki sçuchowe za
pomocé aparatu sçuchowego, mÜwi niezrozumiale dla otoczenia. Posçu-
guje sió PJM.
3.
Niesçyszéca/y czóëciowo sçyszy za pomocé aparatÜw sçuchowych,
ale ma trudnoëci z identyfikacjé np. niektÜrych wyrazÜw, gçosek. Moñe
komunikowaí sió ze sçyszécymi, ale pojawia sió tu bariera józykowo
komunikacyjna. Moñe znaí józyk migowy lub nie, dominuje tu odczyty-
wanie mowy z ust, niekoniecznie perfekcyjnie.
4.
Sçabosçyszéca/y gçÜwnie odbiera mowó drogé sçuchowé, przewañnie
nie nosi sprzótu wspomagajécego sçuch, jest z reguçy traktowana przez
innych jak osoba sçyszéca. Nie zna józyka migowego.
5.
Niedosçyszéca/y korzysta raczej ze zmysçu sçuchowego niñ wzro-
kowego, ma mniejsze trudnoëci z identyfikacjé niektÜrych wyrazÜw,
moñe sprawnie komunikowaí sió z otoczeniem sprawnych sçuchowo,
moñe funkcjonowaí jak osoba sçyszéca. Z reguçy nie zna józyka migo-
wego.
implantowcÜw, czyli
osÜb zaimplantowanych w dzieciõstwie lub w dorosçym wieku. Osoby te sé
traktowane jak sçabosçyszéce i bardzo czósto odrzucane przez ërodowisko
niesçyszécych.
Generalizujéc, z powyñszej klasyfikacji wynika, ñe osoby sçabosçyszéce
(w tym implantowcÜw), niedosçyszéce i niekiedy osoby niesçyszéce lub gçuche
doskonale wyrehabilitowane w mowie i w piëmie, moñna zaliczyí do osÜb, ktÜre
Do tego podziaçu w ostatnich latach dochodzi grupa implantowcÜw
implantowcÜw
25
Gççççuchoniema/y
uchoniema/y
Gççççucha/y
ucha/y
Niesçyszéca/y
Sçabosçyszéca/y
Niedosçyszéca/y
A. Koçodziejczak, Pomiódzy dwoma ëwiatami
ñyjé pomiódzy dwoma ëwiatami: sçyszécych i niesçyszécych. Oznacza to z reguçy
brak silnie okreëlonej toñsamoëci spoçecznej.
Na podstawie obserwacji ërodowiska moñna sió pokusií o portret osoby
ñyjécej miódzy dwoma ëwiatami.
Osoby z powyñej wymienionymi wadami sçuchu sé z reguçy od dzieciõ-
stwa doskonale wyrehabilitowane w mowie i w piëmie. Sé w olbrzymiej wiók-
szoëci zaaparatowane lub implantowane. Przyczyné utraty sçuchu bywa najczóë-
ciej choroba przebyta w dzieciõstwie, uszkodzenie mechaniczne lub inne niewy-
jaënione okolicznoëci, rzadziej wada genetyczna. Chodziçy do szkÜç masowych,
przewañnie obracajé sió wërÜd rÜwieënikÜw sçyszécych. Na podstawie mych
wçasnych obserwacji, osoby te miaçy minimalny kontakt ze ërodowiskiem
niesçyszécych w dzieciõstwie. Czósto tak sió dziaço za sprawé rodzicÜw
(w wiókszoëci rodzicÜw sçyszécych lub sçabosçyszécych), ktÜrzy mieli jak
najlepsze intencje co do edukacji i wychowania dzieci w ëwiecie, w ktÜrym
przyjdzie im ñyí. Czóste wizyty u logopedy, praca rodzicÜw pozwoliçy
na uzyskanie doskonaçych efektÜw w rehabilitacji mowy i pisma. Przechodzé
wszystkie szczeble powszechnej edukacji w szkoçach masowych. Po zdaniu
matury najczóëciej wybierajé sió na studia. Nawiézujé czósto kontakt ze ëwiatem
niesçyszécych w okresie mçodoëci. Po ukoõczeniu studiÜw, zaczynajé pracowaí.
Z mej obserwacji typowi rodzice osoby ñyjécej pomiódzy dwoma ëwiatami sé
czósto nadopiekuõczy, zwçaszcza matki. PrÜbujé ingerowaí w podejmowanie
samodzielnych wyborÜw przez dzieci, majéc oczywiëcie jak najlepsze intencje,
ale czósto niepokrywajéce sió z marzeniami dziecka. Majé znajomych, nieduño
przyjaciÜç, spore problemy w zwiézkach osobistych itp.
Jest to typowy portret osoby ñyjécej pomiódzy. Jak wszódzie, istniejé
oczywiëcie wyjétki, ktÜre sé Gçuchymi kulturowo albo potrafié sió doskonale
zaadaptowaí w ëwiecie sçyszécych.
Z jednej strony ëwiat sçyszécych, w ktÜrym trzeba sobie poradzií w sytu-
acjach ñyciowych, bo otacza na co dzieõ, a z drugiej strony nieco hermetyczny,
zamknióty ëwiat spoçecznoëci Gçuchych.
Osoba ñyjéca pomiódzy z reguçy nie umie sió odnaleïí w ñadnym
z tych ëwiatÜw.
26
Zgłoś jeśli naruszono regulamin