Fakty i Mity 2009-48.pdf

KOŚCIOŁY – WYLĘGARNIE GRYPY

Â Str. 7

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 48 (508) 3 GRUDNIA 2009 r. Cena 3,90 zł (w tym 7% VAT)

Było sobie 120 członków SLD

w Przasnyszu. Prosili centralne

władze swojej partii, żeby trak-

towały ich oraz ich postulaty po-

ważnie. No i już nie ma 120 człon-

ków SLD w Przasnyszu. Jest 4.

Jeszcze parę lat rządów ekipy Na-

pieralskiego, a w szeregach So-

juszu zostaną już tylko mieszkań-

cy hotelu przy Wiejskiej. Â Str. 12

ISSN 1509-460X

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 48 (508) 27 XI – 3 XII 2009 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

Terlikowscy

Po słynnym już wyroku Trybunału w Strasburgu w sprawie krzy-

ży w polskim Sejmie zbierane są podpisy pod projektem uchwa-

ły pozwalającej katolikom wieszać krucyfiks („symbol Polski”

– jak czytamy w dokumencie), gdzie tylko chcą. Do składania

swoich parafek rzucili się oczywiście członkowie PiS i... mocno

się sparzyli. Zamiast nagrody czekała ich nagana od szefa klu-

bu – Gosiewskiego, że podpisują się tam, gdzie cieniasy z PO.

„Nawołująca do ściągania krzyży Senyszyn chce zrobić z Pol-

ski ateistyczną wersję Arabii Saudyjskiej” – donosi niegdyś le-

wicowy „Newsweek”. No tak, ale jeśli ktoś – tak jak autor tych

słów – nazywa się Hołownia, to wiele mu można wybaczyć.

tarz komuś takiemu jak Tomasz Terlikowski. Zrobię to

jednak nie ze względu na niego, ale na niebezpieczne zja-

wisko, jakim jest tolerowanie, a nawet promowanie po-

dobnych ludzi w tzw. przestrzeni publicznej.

Terlikowski to z wykształcenia filozof, a z powołania

krzyżowiec, inkwizytor lub ksiądz. Czort wie. Robotę za-

czynał od redagowania serwisów informacyjnych progra-

mu katolickiej TVP „Między niebem a ziemią”. Pracował

w prawicowym tygodniku „Ozon” (założony za pieniądze

Palikota!), ale ten na szczęście upadł. Następnie związał

się z „Rzeczpospolitą” i „Wprost”. Jest prezesem Frondy

– wydawcy watykańskiego kwartalnika, w pełni finanso-

wanego przez państwo polskie, oraz portalu walczących

katolików. Pisze i mówi o „homoseksualnej he-

rezji”, „biotycznym totalitaryzmie”, „morder-

stwie aborcji i eutanazji” itd. W kwartal-

niku „Fronda” znajdziemy m.in. takie oto

myśli Terlikowskiego: „Czy zde-

cydujemy się pójść za następ-

cą świętego Piotra – Benedyk-

tem XVI na barykady walki

o przyszłość Europy, czy też wy-

bierzemy święty spokój, który

prowadzi do śmierci?”. A „śmier-

cią” jest dla niego „kapitulacja

wobec judaizmu, przyjęcie stan-

dardów państwa demokratycz-

nego w zarządzaniu Kościołem,

dopuszczenie kobiet do święceń

i (UWAGA!) wsparcie przez Ko-

ściół polityków walczących

z głodem i pandemią AIDS” . To

ostatnie oznacza wejście przez

Kościół „na równię pochyłą,

u stóp której z chrześcijaństwa

pozostała tylko polityczna poprawność i łzawe tolerowa-

nie grzechu” . Po drugiej stronie stoi Benedykt XVI, który

„chce bronić Europy przed jej zniszczeniem przez nowych

barbarzyńców”. Ci natomiast chcą likwidacji tego, co nas

wyróżnia, czyli „godności ludzkiej, wolności sumienia i wy-

znania”. „Każdy, kto akceptuje taki stan rzeczy, jest mor-

dercą i wyklucza się ze zbiorowości pokolenia uczniów

Jana Pawła II”.

Oszczędźmy sobie innych „złotych myśli” szalonego fi-

lozofa, który, niestety, często zapraszany jest na salony

mediów, wystawiając tym samym świadectwo zaprasza-

jącym, np. Tomaszowi Lisowi. Warto może jeszcze tylko

wspomnieć o rewolucyjnej teorii Terlikowskiego dotyczą-

cej śmierci mózgowej, powszechnie uznawanej za osta-

teczną. Według niego, niedopuszczalne jest wówczas po-

bieranie narządów do przeszczepów, gdyż „mózgu nie moż-

na określić za źródło naszej tożsamości i istotę życia” . Za-

pewne nasz bohater pracuje teraz nad sposobem stwier-

dzenia (podejrzenia?), w którym momencie z człowieka wy-

chodzi prawdziwe „źródło”, czyli dusza. Tak czy inaczej,

Nagroda Nobla mu się należy za stwierdzenie, że „śmierć

mózgowa jest odwracalna”. Ale nie o tym chciałem pisać.

Terlikowski popełnił ostatnio artykuł w „Gościu Nie-

dzielnym”, pt. „Problem z Hiszpanią”. Któż z nas nie zasta-

nawiał się, jak to się stało, że najbardziej katolickie pań-

stwo w Europie w ciągu 20–30 lat kompletnie się zlaicy-

zowało? Redaktor Tomasz też się zastanawia i włosy rwie

sobie z głowy: „Wizyta w Hiszpanii to dla zafascynowa-

nego tradycyjną kulturą tego kraju Polaka i katolika wyda-

rzenie traumatyczne” – zaczyna swój przewodnik po Pół-

wyspie Iberyjskim. – „Dopiero bowiem na miejscu widać,

jak głęboko sięga rewolucja obyczajowa, jaką wprowadza

tam rząd Zapatero”. To komentarz do przepowiedni polskie-

go wizjonera Kononowicza – „Żeby NIC nie było” – która

nieoczekiwanie ziściła się w hiszpańskim Kościele. Bo Ko-

ściół watykański nie ma już w życiu publicznym Hiszpanii

NIC do gadania. Oczywiście gada nadal, ale wyłącznie

w kościołach (niemal pustych), które mu zostały.

A poza nimi panuje „cywilizacyjna choroba”, od której

– zdaniem Terlikowskiego – „Polakowi stają włosy na gło-

wie” . Ot, choćby „szkolenia dla nastolatków z masturba-

cji” czy „przyznanie szesnastolatkom prawa do zabicia wła-

snego dziecka, nawet bez poinformowania o tym rodzi-

ców”. Niestety, nasz filozof, poprzez otumanienie kościel-

nym kadzidłem, nie jest w stanie zrozumieć istoty świec-

kiej (r)ewolucji, która dla niego jest po prostu dziełem sza-

tana; więc po co w ogóle próbować ją zrozumieć? Skoro

na przykład taka masturbacja jest grzechem ciężkim, to

trzeba jej zaradzić jakimiś rekolekcjami dla młodzieży,

a może pismem biskupów czy encykliką papieża? Fakt,

że 99 proc. nastolatków się masturbuje i będzie to

Matką co dwudziestego dziecka w Polsce jest nastolatka;

w 2008 roku 21 tysięcy dziewczyn urodziło przed 18 rokiem

życia. Oto jedna ze zdobyczy katolickiego państwa, które pod

dyktando biskupów broni młodzieży dostępu do edukacji sek-

sualnej i antykoncepcji.

Polscy obrońcy życia napoczętego skupieni w rozmaitych orga-

nizacjach pro-life ustalili, że ich wspólnym kandydatem na pre-

zydenta będzie Marek Jurek. To świetna wiadomość. Gorzej

byłoby, gdyby wystawili Myszkę Miki. Ta miałaby jakieś szanse.

Posłowie SdPl przygotowali projekt ustawy o zmianach w funk-

cjonowaniu Komisji Majątkowej. Zamiast likwidacji kuriozal-

nego organu ma być wprowadzona zasada sądowej kontroli

jej decyzji o przekazywaniu Kościołowi nieruchomości. Oby

się nie skończyło na sądach biskupich.

W Polsce działa obecnie 157 sekt – wynika z informacji przed-

stawionych przez rząd Sejmowej Komisji Spraw Wewnętrznych

i Administracji. Komisja zalicza do nich m.in. Towarzystwo

Świadomości Kryszny, a nawet Świadków Jehowy. O najwięk-

szej sekcie niszczącej całe kraje i narody – ani słowa.

Dokładnie 18 grudnia 80-letni kardynał Józef Glemp przesta-

nie być – decyzją papieża – prymasem Polski. Schedę przej-

mie po nim przewyższający go intelektualnie o głowę abp Hen-

ryk Muszyński, ponoć Żyd i mason...

„Przeszkodą dla duszpasterza jest psychika nowobogackich,

ich niechęć do dzielenia się zdobytymi dobrami” – ogłosił

abp Marian Gołębiewski. Brawo, arcybiskupie. Chociaż raz

ktoś w Kościele zdobył się na powiedzenie otwarcie, o co tak

naprawdę w tym całym duszpasterstwie chodzi.

Imieniny Tadeusza, czyli coroczny jubel w Toruniu. Posłanka

Sobecka w pląsach z posłem Girzyńskim i przybrany syn so-

lenizanta – europoseł Ziobro. Kogóż tam nie było! Kaczorów

nie było. Ani jednego. Nie zostali zaproszeni. Nasze przepo-

wiednie sprzed miesiąca, kogo Rydzyk namaści, a kogo od-

stawi od cycka, zaczynają się materializować.

„Wychowanie przez siostrę zakonną polegało na tym, że dzieci

się biło. Dzień w dzień bito nas pasem po rękach, plecach i gło-

wach. Czekaliśmy tylko na swoją kolej” – oto oficjalna, złożo-

na do prokuratorskiego protokołu, relacja jednej z wychowa-

nek kościelnego domu dziecka (sióstr Franciszkanek Rodziny

Maryi z Warszawy). Takich zeznań są już setki. W Polsce wy-

buchnie wkrótce skandal być może większy niż ten w Irlandii.

robić nawet (a może zwłaszcza) po takiej encyklice – nie-

wiele różnych Terlikowskich obchodzi. Według nich, taki

powszechny grzech można (a czasem trzeba) co najwyżej

przemilczeć – tak jak ogromną liczbę pokątnych aborcji

w Polsce. Jeśli fakty są złe, to tym gorzej dla faktów! Nie-

ważne, że samogwałt wynika z ludzkiej natury (ponoć za-

szczepionej przez Boga), że jakaś część szesnastolatek bę-

dzie współżyła i zachodziła w ciążę i nie zmieni tego na-

wet różaniec odmawiany w ich intencji przez zakony kon-

templacyjne. A grzeszna antykoncepcja? Cóż z tego, że po

jej popularyzacji, m.in. w angielskich szkołach, dzieciaki za-

chodzą w ciążę o połowę rzadziej? Niech się mnożą i cier-

pią! Byle nie usuwały. Wszak mnożenie się jest zgodne

z wolą boską, a cierpienie do Boga prowadzi.

Spróbuję wyjaśnić Panu, Panie Terlikowski, na czym

polega postęp. Tylko skup się Pan! Otóż nie – jak Pan

uważasz – na obleśnym, amoralnym życiu, mordowaniu

dzieci i staruszków, tylko na zerwaniu z katolicką obłu-

dą, której Pan jesteś gorącym wyznawcą. Przykład państw,

które uległy laicyzacji, jednoznacznie dowodzi, że po ze-

rwaniu z dominacją religii poziom moralny społeczeństwa

nie zmniejszył się, lecz wręcz przeciwnie – wzrósł. Wzrósł

też poziom kultury i świadomości, czego i Panu życzę.

Katolicka Polska, której Pan tak bronisz, jest zaprzecze-

niem nowoczesnego państwa prawa w teorii i praktyce,

o czym świadczy wysoka przestępczość, korupcja, brud,

smród, znieczulica i tym podobne osiągnięcia katolickiej

katechizacji i nauki społecznej. Pora zrozumieć, że po-

stęp i humanizm polegają na wprowadzaniu norm prawa

i obyczajów, które służą ludziom. I to już tutaj, na tej zie-

mi. Fundamentaliści religijni zaś chcieliby, by wszystko

służyło Bogu i życiu po życiu. Problem w tym, że życie

ziemskie jest pewne, a samo istnienie Boga – zwłaszcza

w wydaniu islamskim czy katolickim – mocno wątpliwe.

„Magia – cała prawda” – pod takim tytułem odbyło się w Bia-

łymstoku (pod egidą „Naszego Dziennika”) sympozjum nauko-

we, podczas którego wykłady na temat zagrożeń wywoływanych

przez skrzaty, strzygi, wiedźmy, duchy i demony prowadzili pre-

legenci z autentycznymi naukowymi tytułami. „ND” raduje się,

że wstęp na konferencję był wolny. Wolny od rozumu też.

Świętego Urbana chcą uczynić patronem Zielonej Góry tam-

tejsi radni. Czołobitny dokument złożyli już w Kongregacji ds.

Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. Usłyszawszy o tym,

radni z Łodzi patronem miasta chcą obwołać Jonasza.

W Gliwicach jest cmentarz żołnierzy. Tych, co to w roku

1945 wyzwalali Polskę. Na nagrobkach były jednak ohydne

czerwone gwiazdy. Pozamieniano je zatem na gustowne... krzy-

że. I poświęcono. Żeby każden jeden swołocz wiedział, że Nad-

wiślański Kraj wyzwalała dzielna armia watykańska.

Zbigniew Ziobro od momentu wyboru na europosła nie od-

notował na swoim koncie żadnej wypowiedzi w europarlamen-

cie, nie zadał ani jednego pytania, nie złożył nawet jednego

projektu rezolucji czy deklaracji. Pod względem totalnego nic-

nierobienia jest absolutnym liderem Brukseli i Strasburga.

Krótko mówiąc, „jesteś pan zerem, panie Ziobro”.

Coraz więcej dowodów, w tym najnowsze zeznania kochanki

szefa kidnaperskiego gangu Banda della Magliana, świadczy

o tym, że zleceniodawcą tajemniczego porwania córki pracow-

nika Watykanu – Emanueli Orlandi – był szef watykańskiego

banku arcybiskup Paul Marcinkus. W tle pojawia się zamach

na JPII. Do sprawy wrócimy za tydzień.

„Malta to kraj ludzi odważnych. Bo Maltańczycy od lat sprze-

ciwiają się aborcji, rozwodom i zmasowanej propagandzie pe-

derastów. Wspaniały kraj” – oświadczył w „Gościu Niedziel-

nym” nasz ulubieniec Tomasz Terlikowski. A oto adres stro-

ny internetowej, na której można prosić rząd Republiki Mal-

ty o przyznanie Terlikowskiemu prawa DOŻYWOTNIEGO

pobytu na wyspie: http://www.gov.mt/

D ługo zastanawiałem się, czy poświęcić swój komen-

Nr 48 (508) 27 XI – 3 XII 2009 r.

GORĄCE TEMATY

Tym większą głupotą jest opiera-

nie świeckiego, ziemskiego prawa

na religijnych dywagacjach, na

przykład co jest grzechem, a co

nie jest. A do tego różni panowie

Terlikowscy dążą.

W jednym wszelako muszę się

z naszym bohaterem zgodzić. Uwa-

ża on, że obecny antyklerykalny

i areligijny stan Hiszpania zawdzię-

cza Kościołowi rządzącemu i try-

umfującemu, który za czasów dyk-

tatora Franco panował niepodziel-

nie nad ustawodawstwem i od-

górnie dyktował Hiszpanom nor-

my postępowania. Faktycznie, ka-

tolicyzm był tam wówczas ustro-

jem i ideologią panującą. 40 lat te-

mu urzędnicy państwowi (więk-

szość z Opus Dei) mieli obowią-

zek uczestniczenia w każdej mszy

niedzielnej, a więźniowie musieli

się co miesiąc spowiadać. Jesz-

cze w latach 70. Hiszpania była

największym bastionem katolicy-

zmu w Europie. I co się stało? Im

wyżej wspiął się Kościół, z tym

większym hukiem spadł.

Dlatego niech nas nie martwi

szumny polski klerykalizm na

szczytach władzy. Im bardziej Ko-

ściół będzie w tej władzy teraz

uczestniczył, tym szybciej zapo-

mnimy o państwie wyznaniowym.

A dlaczego nie następuje to tak

szybko jak w Hiszpanii? Głównie

z powodu rozdmuchanego mitu

walki polskiego Kościoła z tzw. ko-

muną. Otóż w Hiszpanii Kościół fak-

tycznie popierał dyktaturę, a u nas

teoretycznie z nią walczył. Teore-

tycznie, gdyż w rzeczywistości

walczyło kilku księży i to wbrew

Episkopatowi, który z władzami

kolaborował. Kolaborowały też ty-

siące innych księży i większość

biskupów. Niestety, przykłady ks.

Popiełuszki, ks. Zycha, ks. Isako-

wicza-Zaleskiego i paru innych zdo-

minowały opanowane przez kler

media i omamiły opinię publiczną.

I tu właśnie tkwi destrukcyjna

siła różnej maści Terlikowskich,

którzy legitymizują środowiska ra-

dykalne i wprowadzają ich język

do języka publicznego. Powodują,

że margines marginesów staje się

ważnym elementem dyskusji. To

z kolei wywołuje po stronie wła-

dzy paraliż decyzyjny i strach. Po-

litykom i wielu Polakom wydaje

się, że za Terlikowskimi stoi ra-

cja, siła, prawda i większość na-

rodu, a tak nie jest.

Na razie dały się oszukać na-

wet władze Uniwersytetu War-

szawskiego, które zgodziły się trak-

tować zajęcia seminaryjne orga-

nizowane przez Frondę jak normal-

ne konwersatoria akademickie. Są

one organizowane głównie po to,

aby zbudować nową sieć poplecz-

ników kwartalnika i ruchu skupio-

nego wokół Frondy. Potrzebuje ona

bowiem więcej pieniędzy na ogłu-

pianie Polaków, a dotychczasowi

sponsorzy nie są już tak chętni.

Bo Polacy nie chcą już Terlikow-

skich, tylko Zapaterów.

sobą budynki VIII Li-

ceum Ogólnokształcące-

go i Zespołu Szkół Mu-

zycznych przy ul. Głogowskiej w Po-

znaniu przeszły na własność kat. Ko-

ścioła, miejscowa kuria archidiece-

zjalna zażądała od organów założy-

cielskich tych placówek (odpowied-

nio: miasta i Ministerstwa Kultury)

czynszów w kwocie ok. 1,8 mln zł

rocznie za liceum i 1,2 mln zł za

Co o tych dysproporcjach myśli

społeczność internetowa? Z kilku-

set wypowiedzi utrzymanych niemal

w identycznej tonacji wybraliśmy trzy

najbardziej reprezentatywne:

~ Historia procesów miasto vs.

kler sięga wieków średnich, ale kie-

dyś rajcy wiedzieli, co zrobić. W 1424

roku władze miasta zamknęły bra-

my przed kanonikami, zakazały

przyjmowania ich w domach i sprze-

dawania im żywności. Dziś można

prawa własności – budynek jest ich

i kropka. Chodzi tylko o to, że nie

wypada robić takiego świństwa, sko-

ro samemu jest się traktowanym na

preferencyjnych zasadach („Hmm”).

Szkoła Podstawowa nr 16 na

warszawskim Ursynowie różni się

od innych tym, że w klasach nigdy

nie wisiały krzyże, a katecheci tyl-

ko przynosili je na lekcje religii

i musieli zabierać z powrotem. Je-

den z kościelnych emisariuszy wziął

drewna. Nie można narysować krzy-

ża na tablicy kredą na czas lekcji

religii katolickiej – uzasadniał swój

wyrok „Pavle”;

~ A ja myślałam, że uczęszcza

się do szkoły, aby pobierać nauki,

a nie, żeby się modlić. Czyżby coś

się zmieniło? („Asia z lasu”);

~ Nachalne wieszanie krzyży

w każdym miejscu publicznym świad-

czy albo o słabej wierze katolika,

albo o potrzebie drażnienia innych

ludzi. Katolik w każdym miejscu

i w każdych warunkach może się mo-

dlić. Do modlitwy i kontaktu z Bo-

giem nie jest potrzebna żadna sceno-

grafia („Janostrzyca”).

~ Piesek oznacza swój teren sika-

niem, grafficiarze sprayem, a katolicy

sprawiają wrażenie, że na tej samej

zasadzie używają krzyży („Mracek”).

Gdy słynny pianista jazzowy

i kompozytor Chick Corea stroił

już instrument przed występem

w Bielsku-Białej, Ogólnopolski Ko-

mitet Obrony przed Sektami zażą-

dał od władz miasta natychmia-

stowego odwołania koncertu, bo-

wiem mistrz jest... członkiem Ko-

ścioła scjentologicznego, „znanego

z licznych fałszerstw, przekupstw, wy-

łudzeń, zastraszeń i oszczerstw gieł-

dowych” . Tak orzekł komitet w pi-

śmie do prezydenta miasta.

Tłumaczenie, że Corea jest arty-

stą, na niewiele się zda. Hitler też

był malarzem! – poparł łowców sekt

internauta „Thadée Thadeck”. Je-

go głos był jednak odosobniony.

Spośród kilku tysięcy (!) pozosta-

łych komentarzy, z najwyższym tru-

dem wybraliśmy najbardziej lapidar-

ny, a jednocześnie cenzuralny: Je-

zu, jak to dobrze, że nie chodzę do

kościoła, bo widać, jak nieźle tam

w łepetynach orzą („Plum”).

ANNA TARCZYŃSKA

Trybuna(-ł) ludu

Gdyby o Kościele mogli decydować internauci,

wielebni zaczęliby modlić się o powrót komuny...

się w końcu na sposób: pewnego ra-

zu „zapomniał” o swojej pomocy

naukowej i pozostawił eksponat

w klasie. Dyrektorka Iwona Grel-

ka przywołała ekipę katechetów do

rozumu i ostrzegła ich przed pró-

bą uchwycenia przyczółków, co

strasznie wkurzyło 41 osób spośród

rodziców – ewidentnie sterowanych

przez miejscowego proboszcza.

„Z wielką przykrością stwierdzamy,

że szkoła, do której posyłamy nasze

dzieci, jest jedyną znaną nam na

Ursynowie, w której zrezygnowano

z obecności Krzyża – symbolu naszej

wiary. Żądamy zdecydowanie pilnej

zmiany tego stanu rzeczy” – napisa-

li w petycji do dyr. Grelki. „Do cze-

go mają się modlić nasze dzieci,

do tablicy?! ” – obnażyli się ci sami

rodzice na łamach jednej z lokal-

nych gazet.

Ponad 500-osobowa internetowa

„ława przysięgłych” była w tej spra-

wie wyjątkowo zgodna. Przykładowo:

~ No więc wyszło szydło z wor-

ka. Pogaństwo tliło się od 966 roku

i dotliło się do dziś. Ot, modły do

ZSM. Żarłoczność wielebnych spro-

wokowała falę ostrych protestów za-

kończonych uliczną demonstracją

młodzieży i pedagogów oraz wiecem

przed pałacem abpa Stanisława

Gądeckiego (por. „Szkoła przetrwa-

nia”, „Lekcja wychowawcza” – „FiM”

13 i 14/2009). Aferę szybko wyci-

szono, ale przed kilkoma dniami wy-

szło na jaw, że:

~ w sprawie liceum władze Po-

znania miały dogadać się z kurią na

zamianę nieruchomości, jednak ne-

gocjacje utknęły w martwym punk-

cie (duśpasterze żądają dodatkowo

ok. 1,5 mln zł za dotychczasowe „bez-

umowne korzystanie z budynku”);

~ kwestię ZSM rozwiązano

w ten sposób, że ministerstwo za-

płaci archidiecezji 318 tys. zł czyn-

szu rocznie , choć za wynajmowa-

ny od miasta na siedzibę Gimna-

zjum Katolickiego niemal identycz-

ny obiekt przy ul. Kanclerskiej, ku-

ria płaci zaledwie 12 tys. 422 zł .

odwołać się jedynie do rozumu spo-

łeczeństwa. Wątpliwa to wartość

w relacjach Polak–watykański oku-

pant, ale zawsze trzeba mieć nadzie-

ję. Głodem ich wziąć, głodem! Dzie-

ciaki zabrać z religii, na tacę nie da-

wać – postuluje internauta podpi-

sujący się nickiem „George”;

~ Niech radni w trybie przyspie-

szonym nałożą na Kościół dokład-

nie taki sam czynsz, jakiego ten do-

maga się od miasta. Jeśli zarabiają,

niech płacą komercyjne stawki naj-

mu i odprowadzają podatki. W cza-

sie zaborów kupowali nieruchomo-

ści ze składek społecznych, bo jako

jedyna instytucja mogli to robić, a te-

raz wyciągają po to wszystko łapę,

jak po swoje! („Anty”).

~ Kuria wiedząc, że miasto po-

szło jej na rękę, powinna wykazać się

chociaż odrobiną przyzwoitości i nie

zdzierać tak bardzo z cienko przędą-

cej szkoły kształcącej młodych arty-

stów. Nikt nie odmawia Kościołowi

SB-ek, czyli dobry. Oto typowa dla Ko-

ścioła moralność Kalego, w tym momencie

zastosowana wobec mecenasa Marka Pio-

trowskiego, który wydarł już dla Krk tyle for-

sy, że mógłby być diabłem wcielonym – i też

byłby dobry.

Tym razem jednak wydaje się, że nieco prze-

sadził, a przez słowo „nieco” należy rozumieć

210 milionów złotych. Na taką kwotę została

oszukana gmina w Białołęce. Do firm i kance-

larii Piotrowskiego wkroczyli funkcjonariusze

ABW. Kim jest Marek Piotrowski? Był bohate-

rem kilku naszych publikacji. Przypomnijmy.

W roku 1966 swoją błyskotliwą karierę za-

wodową rozpoczyna w Milicji Obywatelskiej. Już

w roku 1970 zostaje inspektorem wydziału śled-

czego Służby Bezpieczeństwa. Pod koniec lat 70.

rezygnuje z funkcji i zajmuje się biznesem. Wkrót-

ce wyjeżdża na stałe do Austrii i Niemiec.

Wraca do kraju na początku lat 90. i od

razu orientuje się, gdzie leżą konfitury. Jako

prawnik proponuje swoje usługi Kościołowi.

Oferta jest prosta: wasze purpurowe eminen-

cje tylko pokażą mi paluszkiem na mapie, gdzie

znajdują się grunty, które kiedyś tam były (al-

bo i nie były) własnością Kościoła, a ja już za-

łatwię resztę. Bez pudła, bez rozgłosu, za nie-

wielki procencik. Dla mnie nie ma spraw bez-

nadziejnych.

Grunt to Piotrowski

Już kilka pierwszych operacji Piotrowskiego

pokazuje, że jest to rzeczywiście absolutny ge-

niusz w wydzieraniu państwowych i samorządo-

wych nieruchomości. Jego nazwisko zaczyna bu-

dzić prawdziwy postrach wśród wojewodów, wój-

tów i burmistrzów.

Czy hierarchia kościelna zna przeszłość swo-

jego dobrodzieja? Oczywiście, że zna, jednak

tam, gdzie w grę wchodzi ogromna kasa, kwe-

stie etyczne są zupełnie nieistotne. W tej insty-

tucji to standard od 1600 lat!

Wydaje się jednak, że szczęście przestało

Piotrowskiemu dopisywać. A wszystko za spra-

wą eskalującej pazerności jego mocodawców.

Przekrętu w Białołęce nie były już w stanie prze-

łknąć nawet arcyuległe wobec Kościoła władze

III RP. Chodzi o 47 hektarów gruntów pod sa-

mą Warszawą. Rzeczoznawcy zakonu elżbieta-

nek, który na ziemię miał wielką chrapkę, wy-

cenili nieruchomość na 30 milionów złotych.

Władza gminy nie wierzyły własnym oczom

i uszom, bo według ich wiedzy, teren wart był co

najmniej 240 milionów. Ale co ma do gadania ja-

kaś tam gmina w zderzeniu z potężną machiną

Kościoła, który ma dodatkowo po swojej stronie

kościelno-państwową Komisję Majątkową? Wie-

le wskazuje, że Piotrowski miał nieformalne ukła-

dy z jej członkami, teoretycznie reprezentujący-

mi interes RP (wg ABW, spotykał się z nimi in-

cognito w hotelu w podkrakowskim Brodle).

Ziemia wpadła w łapki zakonnic, a te na-

tychmiast ją sprzedały z wielokrotnym przebi-

ciem pewnemu biznesmenowi. Pośrednikiem

w tej transakcji był Marek Piotrowski.

Tydzień temu funkcjonariusze ABW weszli

do spółek powiązanych z Piotrowskim. Między

innymi do domu wczasowego „Fregata” w Łe-

bie, który należy do cystersów, ale zarządza

nim Piotrowski. Zabezpieczono dokumenty i cy-

frowe nośniki danych.

Śledczy nieoficjalnie mówią, że casus Biało-

łęki to czubek góry lodowej, bo planowe zani-

żanie wycen gruntów (żeby ich było jak najwię-

cej), które miały przypaść w udziale Krk, było

powszechne. W grę może wchodzić korupcja

opiewająca na kilka miliardów złotych!

A jak już się mleko rozleje, kto za to bek-

nie? Zleceniodawca usług Piotrowskiego Dzi-

wisz ? Wolne żarty.

MAREK SZENBORN

JONASZ

L edwie dwa sąsiadujące ze

N o i co z tego, że to SB-ek, skoro to nasz

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 48 (508) 27 XI – 3 XII 2009 r.

POLKA POTRAFI

Zadżumieni

„Oficjalne statystyki mówią o ro-

snącej w Polsce liczbie rozwodów.

Część z tych osób zawiera następne

związki. Niektórzy z nich, choć czę-

sto dopiero po latach, mają potrze-

bę spojrzenia na to, co się stało

w ich życiu w świetle wiary – ob-

wieścił o. Mirosław Ostrowski , no-

wy opiekun rodzimych rozwodników.

– Osoby, które zawarły nowe związ-

ki, nie mogą przystępować do ko-

munii świętej, nie oznacza to jed-

nak, że można ich pozostawić sa-

mych sobie”. I wcale nie chodzi

o to, żeby nakazać im dożywotni ce-

libat, ale – uwaga! – „by doprowadzić

ich do momentu, w którym sami doj-

rzeją do podjęcia takiej decyzji”.

– Nawet pary, które z począt-

ku nie wyobrażają sobie życia

w tzw. białym małżeństwie, czę-

sto po czasie modlitwy i studio-

wania Słowa Bożego oraz przy „ro-

snącym głodzie Eucharystii” dora-

stają do takiej decyzji – objaśnia

Ostrowski.

Owszem, zdarza się, że jed-

na ze stron potrzebuje więcej

czasu, bo „dojrzewanie nie na-

stępuje równolegle”. Tłumacząc

na język ludzki – jedna ze stron

rękami i nogami broni się

przed dożywotnim celibatem.

Wtedy – zapewnia „ojciec zadżu-

mionych” – duszpasterstwo pozio-

my wyrówna.

JUSTYNA CIEŚLAK

Prowincjałki

Zaledwie 1100 zł miało kosztować miej-

sce w Wojskowej Akademii Technicznej,

które pewnemu żołnierzowi zaoferował 61-letni Stanisław F. , profesor

psychologii i emerytowany pułkownik wywiadu. Naiwny poborowy stu-

diów nie zaczął, bo okazało się, że jego „promotor” to nie żaden profesor,

ale oszust, i to z kilkoma wyrokami na koncie.

Co Bóg złączył, człowiek niechaj

nie rozdziela. Co innego urzędni-

cy Pana B. Oni mogą wszystko.

W roku Pańskim 2008 do sądów

biskupich wpłynęło ok. 10 tys. po-

dań o kościelne unieważnienie świę-

tych ślubów małżeńskich. Czyli pra-

wie trzy razy więcej niż roku Pań-

skiego poprzedniego.

Kościół łaskawszym okiem pa-

trzy na zaślubionych parafian, któ-

rym się wzięło i odwidziało. I z uwa-

gi na dużą ich liczbę ani myśli się

ich pozbywać. Niech mają nie-

cnoty kolejną szansę na

święte życie, a nawet na ko-

lejną szopkę z weselem w ro-

li głównej.

Aby uzyskać kościelne prze-

kreślenie, nie potrzeba już ty-

le ceregieli co dawniej. Powodów

może być wiele: impotencja, nie-

chęć do rozmnożenia się czy sze-

roko rozumiana niedojrzałość

emocjonalna. Żal nie skorzy-

stać z szansy, którą dają prze-

pisy kanoniczne. W internecie

ogłaszają się już biura prawne, któ-

re – nie za Bóg zapłać, ma się ro-

zumieć – pomogą anulować święte

ślubowanie. Bo w Kościele nie ma

rozwodów. Są unieważnienia. Usta-

la się, że ślubu nie było. I z głowy!

Pozostaje tylko chirurgiczne

przywrócenie błony dziewiczej i moż-

na enty raz zostać panną młodą.

A co z rozwodnikami niekościel-

nymi? W stolicy powstało duszpa-

sterstwo dla takich właśnie „powtór-

nie wolnych”, którzy – o zgrozo!

– przygruchali sobie kogoś nowego.

Na tydzień szaleństw w dyskotekach i klu-

bach w południowej Polsce wystarczyło

20-latkowi z Zabrza 11 tysięcy złotych. Kasę ukradł własnemu dziadkowi,

pozbawiając tym samym sędziwego pana oszczędności życia. Do domu

wrócił spłukany i skruszony. Dziadek oddał wnuka w ręce policji.

Na promie z Gdyni do Helsinek doszło do

awantury. Pijany Rosjanin kłócił się z pi-

janym Białorusinem. Panów uspokoiła dopiero wezwana przez kapitana

straż graniczna. W kajucie Rosjanina funkcjonariusze znaleźli przy okazji

pistolet, rewolwer, 450 sztuk amunicji, trzy bagnety ze swastykami, lor-

netkę oraz metalową plakietkę z Adolfem Hitlerem.

Jak się okazuje, do skutecznego napadu

na bank nie potrzeba broni ani nawet za-

kładników. „Żądam pieniędzy, jeśli ich nie dostanę, zrobię ci krzywdę”

– kartkę tej treści pokazał kasjerce filii jednego z krakowskich banków

niezidentyfikowany jak dotąd napastnik. Kobieta pokornie wyjęła z kasy

kilka tysięcy złotych i wręczyła niecodziennemu klientowi. Ten spokojnie

wyszedł z łupem.

Stołeczna policja ujęła brutalnego gwał-

ciciela grasującego w jednym z parków

na Woli. Przestępcą okazał się... 16-letni, bardzo zdolny licealista oraz mi-

nistrant-lektor pewnej warszawskiej parafii w jednej osobie. Marek K.

uczestniczył też w wielu pielgrzymkach. Czyżby zapatrzył się tak bardzo

na katolickie, amerykańsko-irlandzkie wzorce moralne?

Opracowali: WZ, MaK

ro na prawicy słychać już pierwsze głosy la-

mentu nad jego końcem i upadkiem oraz nad lo-

sem przyszłej Polski niekatolickiej. Losem ponoć

marnym i strasznym.

Profesor Marcin Król to filozof i historyk idei,

współpracownik katolickiego „Tygodnika Powszechne-

go” i prawicowego „Dziennika”, umiarkowany prawico-

wiec, konserwatysta, dawny opozycjonista i człowiek zwią-

zany z elitami solidarnościowej władzy. Innymi słowy

– to ktoś, kogo poglą-

dy wspierały i do pew-

nego stopnia kształto-

wały to, co się w Pol-

sce działo przez ostat-

nich 20 lat. Bo Polska

po 1989 roku była i jest

krajem do bólu katolickim i konserwatywnym, a nasze

media prywatne i publiczne zaludniają niemal wyłącz-

nie konserwatywni dziennikarze i komentatorzy.

Tenże Król wydał z siebie okrzyk rozpaczy nad przy-

szłością polskiego Kościoła i Polski, który to okrzyk

pod znaczącym tytułem „Bez wiary i przyzwoitości” opu-

blikował prawicowy (jak niemal wszystko nad Wisłą)

„Newsweek Polska”. To mieszanie Kościoła i Polski

jest zresztą charakterystyczne dla tutejszej konserwy umy-

słowej – panowie z prawej strony krajowej polityki i pu-

blicystki właściwie nie odróżniają jednego od drugiego.

Histeryczny tekst Króla napisany w stylu wieszczo-

-proroczym to zdumiewające pomieszanie błyskotli-

wych obserwacji, pospolitych głupstw, trafnych ocen oraz

snobistycznych uprzedzeń i stereotypów. Teza główna

jest taka – Polskę czeka w najbliższych latach gwałtow-

na laicyzacja, a jej skutkiem będzie „upadek moralno-

ści, bo jej jedynym fundamentem jest obecnie wiara lub

przywiązanie do tradycyjnych nakazów religijnych”. Jak

dowodzi Król, „bez wiary zniknie elementarna ludzka

przyzwoitość i solidarność, wierność i prawdomówność,

ufność i moralny pryncypializm”. Pisząc to Król dowo-

dzi jednocześnie (i trafnie!), że polski Kościół jest umy-

słowo miałki i beznadziejny, moralnie powierzchowny

i nieskuteczny w swym działaniu wychowawczym. Ale

przecież to jest ewidentna sprzeczność. Skoro Kościół

ma niewielki wpływ na moralność, to po cóż się mar-

twić jego upadkiem? Poza tym, profesor boleje nad tym,

że w Polsce poza katolickim nie powstał żaden inny sys-

tem wartości. No, ale jak miał powstać, skoro prawica

lansowała bez przerwy Kościół!

Cały wywód Króla jest podszyty typowo konserwa-

tywnym elitaryzmem, pogardą dla zwykłych ludzi i na-

iwną wiarą w cudowną moc tradycji, zwłaszcza tradycji

religijnej. Dla mnie naj-

bardziej niesamowite

jest to, że profesor

wieszczy upadek Polski

zbudowanej przecież

wedle najlepszych kon-

serwatywnych i kościel-

nych reguł i, z krótkimi przerwami, ciągle przez konser-

watystów rządzonej. To może skoro szykuje się upadek,

jego przyczyn nie należy szukać w zaniku znaczenia Ko-

ścioła, ale właśnie w jego ogromnym obecnym znacze-

niu? Król boleje nad egoizmem i brakiem solidarności

społecznej, ale to przecież konserwatyści uczyli nas, że

najlepszym doradcą w biznesie jest egoizm, a z chciwo-

ści uczynili najwyższe prawo moralne. Szczęście społecz-

ne miało być sumą jednostkowych „egoizmów”. I żad-

nej solidarności!, bo ta za bardzo kojarzy się z „lewac-

twem” i „komuną”.

Oczywiście, Polsce grozi bycie drugimi Włochami,

czyli krajem zdemoralizowanym najpierw przez Kościół,

a potem przez brak solidarności i egoizm, na który ka-

tolicyzm nie znajduje żadnego lekarstwa, jeśli nie liczyć

ogłupiającej i demoralizującej spowiedzi. Bo katolicyzm

nie tworzy żadnej prawdziwej wspólnoty, która uczyła-

by cnót obywatelskich. Jedynym ratunkiem jest rozwój

w Polsce humanistycznego światopoglądu i praca u pod-

staw nad uczeniem ludzi współpracy i odpowiedzial-

ności w szkołach i gdzie tylko się da. Ale tego nie zro-

bią polscy konserwatyści, bo oni Polaków potrafią wy-

syłać tylko do kościoła. Na naszą wspólną zgubę.

ADAM CIOCH

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

RZECZY POSPOLITE

Lenin miał Nadieżdę Krupską, a my mamy Joannę Senyszyn. Krupska wal-

czyła o lepszy świat, wykuwając zręby radzieckiej oświaty. Senyszyn też wal-

czy o lepszy świat, o lepszą szkołę. A lepsza szkoła to szkoła bez krzyża.

(ksiądz Dariusz Kowalczyk, jezuita)

W świecie demokracji, wolności słowa, silnie zhierarchizowany, niezno-

szący sprzeciwu system władzy kościelnej staje się widoczny. Jest hałaśli-

wy, bo nie umie odnaleźć się w pluralistycznym kontekście, nie potrafi

uszanować odrębności inaczej myślących, elementarne zasady dobrego wy-

chowania czy empatii giną przysypane natłokiem agresywnych emocji.

(Tadeusz Bartoś, teolog, były dominikanin)

Sejmowa atmosfera bez krzyża na sali obrad byłaby jeszcze gorsza.

(Beata Kempa, PiS)

Po Kościele potop?

W tak kluczowej dla Polski i Polaków sprawie wszyscy politycy muszą

mówić jednym głosem. Wyrok europejskiego trybunału (w sprawie krzyży

we Włoszech – dop. red.) uważamy za godzący w podstawowy fundament

Polski i polskości. Poprzemy projekt uchwały sejmowej odcinającej się od

tego wyroku. Pod tym projektem podpiszą się wszyscy posłowie i senato-

rowie naszej partii. (Mariusz Błaszczak, rzecznik PiS)

Walczyłem o demokrację w Polsce, a nawet odsiedziałem swoje w więzie-

niu, i przyjmuję do wiadomości, że z demokracji przeciwko mnie korzy-

stają polityczni pogrobowcy tych, przeciwko którym walczyłem.

(Jerzy Kropiwnicki

o referendum w sprawie odwołania go z funkcji prezydenta Łodzi)

Teraz idą wybory samorządowe. Trzeba myśleć! Żeby nie wybierać żad-

nych cwaniaków, żadnych krętaczy! Ale to trzeba myśleć! Popatrzcie na

tych posłów, którzy teraz są, nie patrzcie na partie! Bo te partie też róż-

nie to było. Mówią, że PiS, PiS i PiS. Ja do PiS-u to mam też zastrzeże-

nia. O Platformie to już szkoda mówić...

(Tadeusz Rydzyk)

Wybrali: SH, AC, OH

GŁÓD WIEDZY

WNUK MARNOTRAWNY

SOŁDAT

PRZYJAZNY BANK

MIŁUJE DO BÓLU

S tan polskiego Kościoła musi być bardzo zły, sko-

Nr 48 (508) 27 XI – 3 XII 2009 r.

NA KLĘCZKACH

UKRZYŻOWAĆ

TRYBUNAŁ!

egzorcystów (...), są zaproszeniem de-

monów i powodują zniewolenie,

a nawet opętanie”. Jeszcze bardziej

dosadnie praktykowany w Polsce od

wieków zwyczaj lania wosku defi-

niuje na portalu Sanctus charyzma-

tyczny demonolog ks. dr Aleksan-

der Posacki . Andrzejkowe wróżby

w jego interpretacji to: „manipula-

cja sacrum”, „grzech bałwochwal-

stwa”, „zabawa w cudzołóstwo”,

„nierząd”, „splugawienie” i „obrzy-

dliwość”. Wedle jego teorii, kulty-

wującym andrzejkowe tradycje gro-

żą „zniewolenia demoniczne oraz

inne cierpienia czy nieszczęścia”,

„zachwianie równowagi ciała, duszy

i umysłu”, „dolegliwości fizyczne

i zaburzenia psychiczne”, a nawet...

„zaprzestanie modlitwy”. AK

pytania tego osobliwego rachunku

sumienia są nie mniej fantastyczne:

„czy odsyłałeś kogoś »do diabła«?”,

„czy odgrywałeś kiedyś rolę diabła

(także dla zabawy)?”, „jakie były wiel-

kie grzechy twoich przodków?”, „jak

reagujesz na miejsca święte, sakra-

menty, osoby duchowne?”, „czy masz

wykonane tatuaże?”, „czy ktoś rzucił

na ciebie, twoją rodzinę przekleństwo,

złorzeczenie urok?”, „czy w twoim do-

mu dzieją się jakieś niewytłumaczal-

ne zjawiska?”.

Oprócz tego „nawiedzeni” mu-

szą się wyspowiadać również ze spo-

żywania pokarmów przygotowanych

przez wyznawców Hare Kriszny, upra-

wiania sztuk walki, grania w gry RPG,

czytania książek Paula Coelha czy

„Harry’ego Pottera”, oglądania fil-

mów „Nikita”, „Z archiwum X”, „Po-

kemony”, „Gwiezdne wojny” czy

„Mission Impossible”. AK

Prawicowi wybrańcy narodu,

z Ludwikiem Dornem i Kazimie-

rzem Ujazdowskim na czele, two-

rzą kanapowy byt sejmowy Polska

Plus i mogą trochę namieszać.

Narzędziem ma być uchwała sej-

mowa „w sprawie ochrony wolno-

ści wyznania i promocji wartości bę-

dących wspólnym dziedzictwem na-

rodów Europy”. Oczywiście chodzi

o katowartości. Ujazdowski oznaj-

mił: „Świat bez krzyża jest światem

nie do zniesienia. Chcemy, żeby

Sejm w tej sprawie przemówił bar-

dzo spokojnie, by zapobiegł tenden-

cji, która nie tylko uderza w prawa

podstawowe każdego człowieka, ale

także psuje naszą cywilizację i ży-

cie wiernych”. Uchwała ma być za-

czątkiem wielkiej debaty na forum

Rady Europy o miejscu krzyża w ży-

ciu publicznym. Oczywiście, wnio-

sek takiej debaty musi być tylko je-

den – że krzyża tknąć nie wolno.

Posłowie PP chwalą się, że pod

ich pomysłem podpisało się ponad

stu innych posłów, m.in. z Platfor-

my Obywatelskiej, Prawa i Sprawie-

dliwości oraz Polskiego Stronnic-

twa Ludowego. Znając klerykalne

zapędy większości sejmowej, pozo-

staje czekać na oficjalne, parlamen-

tarne potępienie Trybunału, a przy

okazji – praw człowieka. DP

mówi, gdyż przez lata pracowała

w prywatnych apartamentach Papy

oraz w jego rezydencji w Castel

Gandolfo. Nieraz, będąc w sąsied-

nim pokoju, słyszała z apartamen-

tu papy dochodzące odgłosy pejcza

i pojękiwania. Słowa Sobótki po-

twierdza biskup Emery Kabon-

go , który przez wiele lat był sekre-

tarzem Wojtyły. Według biskupa,

papież własnoręcznie lał się pej-

czem, głównie przed ceremonią wy-

święcania biskupów i księży. Czyż-

by pokutował za ich przyszłe grze-

chy? I to właśnie może być niezbi-

ty dowód jego świętości. PP

JASNA GÓRA ZŁOTA

„Od Teb przez naddunajskie pu-

stelnie do jasnych wzgórz” to naj-

nowsze książkowe wydanie klaszto-

ru na Jasnej Górze. Opracowanie

jest zarysem dziejów zgromadzenia

paulinów. Opowiada o trudnych

i biednych początkach zakonu w sza-

łasach węgierskich lasów. Mówi

o dochodzeniu do znaczenia i do-

chodów oraz o latach dostatku w czę-

stochowskim pałacu. Bogato ilustro-

wana książka powinna więc nosić ty-

tuł: „Od nędzy do pieniędzy”, ale

doświadczenie 8 wieków duchowe-

go oczyszczenia w biedzie nie pozwa-

la paulinom przyznawać się do prze-

ogromnej kasy. Dlatego słowo „ubó-

stwo” jest w książeczce odmieniane

przez wszystkie przypadki. o.P.

DOKTORAT

NIEJEDNO MA IMIĘ

ADOPTUJ KSIĘDZA

Co wierni mogą zrobić, gdy dla

księdza liczy się tylko kasa? Kiedy

ma kochanki, dzieci lub nawet daw-

no zrzucił sutannę? Betańska Misja

Wspierania Kapłanów takiego deli-

kwenta proponuje „duchowo za-

adoptować”. Decyzja o adopcji po-

winna być „na całe życie” i ma po-

legać na zobowiązaniu się do po-

szczenia, umartwiania oraz ofiaro-

wywania wszystkich swoich cierpień

raz w tygodniu w intencji konkret-

nego księdza oraz codziennej mo-

dlitwy za niego. Także po jego śmier-

ci. W ciągu 10 lat katolicy w Polsce

„adoptowali” blisko 6 tysięcy księ-

ży. W tym niejednego „byłego”. Aby

nikomu nie było do śmiechu, popu-

laryzujący tę misję katolicki portal

Adonai ostrzega: „Musisz wiedzieć,

że Zły zrobi wszystko, byśmy nie pod-

jęli zobowiązania modlitwy za kapła-

nów (...) podsunie wątpliwości, czy

to ma sens, i będzie kłamliwie zapew-

niał, że nasze modlitwy na pewno nie

będą wysłuchane” ...

PO MSZY CAŁOWANIE

ADWENT PO POLSKU

Jaki jest kultowy serial katolic-

kiej młodzieży? „Plebania”? „Oj-

ciec Mateusz”? A może najnow-

sza telewizyjna produkcja – „Sio-

stry”? Ależ broń Boże... „Codzien-

nie zapraszamy na godzinę 16.05 na

kolejny odcinek »Mody na sukces«,

a teraz w promocji dodatkowy od-

cinek o 16.30!!! Nie zwlekaj, taka

szansa się nie powtórzy. Usiądź!

Sprawdź! Oglądaj! Ciesz się! Power

is back! Przed każdym spotkaniem

odmawiamy nieszpory w kaplicy

MB” – informuje duszpasterstwo

młodzieżowe działające przy klasz-

torze dominikańskim w Hermani-

cach. Poza oglądaniem „poboż-

nych” seriali młodzi hermaniccy po

mszach i nieszporach proponują

partyjkę bilarda. Niekiedy nawet

urozmaiconą „innymi pięknymi dys-

cyplinami sportowymi” typu... ca-

łowanie na czas!

Jeszcze do niedawna adwent ko-

jarzył się Polakom wyłącznie z od-

prawianymi przed świtem mszami ro-

ratnimi. Od dekady jednak Kościół

usilnie zabiega o wylansowanie w Pol-

sce „odpowiednio radosnej oprawy”

dla tego okresu liturgicznego.

W tym celu nie sięga jednak do

dawno zapomnianych ludowych zwy-

czajów, ale zapożycza obce mody.

Według „Rytuału rodzinnego” au-

torstwa biskupa Józefa Wysockie-

go , podniosłą atmosferę „naszego

polskiego adwentu” tworzyć mają:

niemiecka – obecna już tylko jako

unikat na bawarskiej wsi – tradycja

Frauentragen – wędrującej figury

Matki Bożej (rodzaj loterii – pole-

ga na losowaniu, kto danego dnia

zabiera Matkę Boską po roratach

do swojego domu), zapożyczone od

protestantów zielone wieńce z czte-

rema świecami oraz kalendarze ad-

wentowe, francuskie sianko dobrych

uczynków (w pierwszą niedzielę ad-

wentu dzieci w darze dla Dzieciąt-

ka wkładają do pustego żłóbka po

ździebełku za każdy dobry uczynek),

a nawet anglosaski pień adwento-

wy. Z polskim adwentem jest więc

dokładnie tak jak z polską kuch-

nią, w której królują pierogi ruskie,

barszcz ukraiński, karp po żydow-

sku, fasolka po bretońsku czy gu-

lasz po węgiersku.

KRZYŻ I KONIEC

W auli krakowskiego Uniwer-

sytetu Pedagogicznego odbyła się

uroczystość nadania doktoratu ho-

noris causa Adamowi Michniko-

wi . Jak podkreślił rektor prof. Mi-

chał Śliwa , naczelny „GW” otrzy-

mał ów tytuł ,,za niezłomne propa-

gowanie wartości demokratycznych

i humanistycznych w kulturze i po-

lityce polskiej”. Dodał, że ,,Michnik

jako historyk i twórca historii jest

symbolem przemian, jakie dokona-

ły się w Polsce i Polakach w ostat-

nich dziesięcioleciach”.

Przed gmachem AP zebrała się

kilkunastoosobowa grupa frustra-

tów (skrzyknięta przez krakowski

klub „Gazety Polskiej”) pod przy-

wództwem byłego działacza PZPR

Ryszarda Bociana . Trzymali trans-

parenty o takiej m.in. treści: „Ta-

ki doktor z Michnika, jaka z UP

wszechnica”.

Do protestujących dołączył nie-

strudzony chart łowczy, ksiądz Ta-

deusz Isakowicz-Zaleski , i zarzu-

cał uczelni, że ma fatalną opinię,

a teraz będzie miała jeszcze gor-

szą. Jeden z protestujących wdarł

się do auli uczelni, wrzeszcząc:

„Hańba!” i obrażając Michnika oraz

rektora Śliwę. Protest poparło 3 pra-

cowników uczelni (na 1300 zatrud-

nionych), którzy w liście protesta-

cyjnym zarzucili Michnikowi brak

dorobku naukowego.

A jakim dorobkiem naukowym

może poszczycić się inny doktor ho-

noris causa AP – kardynał Stani-

sław Dziwisz ?

Wzburzenie i zgorszenie w Zie-

lonej Górze wywołał lider tamtej-

szej RACJI PL Marcin Targowic-

ki , kiedy zażądał od wicemarsza-

łek województwa Elżbiety Polak

(PO) zdjęcia krzyża w jej gabine-

cie. „Jak wyglądałyby urzędy, gdy-

by wisiały w nich np. swastyki (swa-

rzyce) kojarzone z kultem Swaro-

ga, słowiańskiego bóstwa nieba,

słońca, ognia i kowalstwa?” – za-

pytał panią urzędnik. I zasugero-

wał, aby krucyfiks powiesiła sobie,

ale we własnym domu.

Pani wicemarszałek oznajmiła,

że krzyża nie zdejmie, bo dodaje jej

sił. Ten w swoim gabinecie odzie-

dziczyła po PiS-ie. Dla niej to coś

więcej niż katolicki symbol. To sym-

bol narodowy (jakiego narodu?).

Nie inaczej jest na Mazowszu,

gdzie krzyż ma jeszcze większe zna-

czenie – ponadnarodowe. Krucyfik-

su broni sam Mazowiecki Kurator

Oświaty Karol Semik . Urzędnik

państwowy zupełnie się pogubił.

Krzyże będą, bo „Europa jest chrze-

ścijańska, nawet jeśli brakuje sto-

sownych zapisów w traktacie lizboń-

skim” – stwierdził.

SPOWIEDŹ FANTASTY

TRÓJCA ŚWIĘTA

„Czy podpisałeś jakiś pakt krwi

z szatanem?”, „czy korzystałeś z fil-

trów magicznych (różne mieszaniny,

które mają pomóc w rozwiązaniu pro-

blemów)”, „czy uczestniczyłeś w kur-

sach robienia cudów?”, „czy jest

w tobie pragnienie mocy?”. To nie

test z jakiegoś filmu czy gry fanta-

sy. To tylko fragment zestawu 61 py-

tań, na które katolik powinien udzie-

lić odpowiedzi przed modlitwą o tzw.

uwolnienie. Przygotował je ks. dr

Przemysław Sawa – dyrektor Die-

cezjalnej Szkoły Nowej Ewangeli-

zacji w Bielsku-Białej. Pozostałe

W małym kościółku w Dago-

sławiu pod Gryficami pojawili się

na okiennych witrażach (zdjęcie po-

niżej) trzej nowi święci: święty soł-

tys, święty radny i święty wójt. Wca-

le sobie jaj nie robimy. Facjaty lo-

kalnych notabli, nawet całkiem na-

turalistycznie oddane przez witraży-

stę, otoczone są aureolami, zaś kor-

pusy odziane w liturgiczne szaty.

Tym sposobem nowi święci gminni

uwiecznili swoją miłość własną po

wsze czasy. Miejscowa ludność wła-

snym oczom nie wierzy. Ot, małej

wiary są to kmiotkowie. MarS

ANDRZEJKOWE

DEMONY

Lepiej zostańcie w domu! Tak

wszystkim wybierającym się na im-

prezy andrzejkowe zgodnie radzą

katoliccy specjaliści od demonów.

Wróżby andrzejkowe to nie jest nie-

winna zabawa – przekonuje na stro-

nie Salezjańskiego Portalu Młodzie-

żowego psycholog ks. Andrzej Se-

reda . „Choć przybrały formę zaba-

wy, nie przestają być duchowo nie-

bezpieczne, bo, jak świadczy wielu

PAPA SADO-MASO

Jak podaje siostra Tobiana So-

bótka zeznająca w procesie uświę-

cającym JPII , Karol Wojtyła regu-

larnie – na wzór aktywistów Opus

Dei – się biczował. Siostra wie, co

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: