Fakty i Mity 2011-17.pdf

NIECH SIĘ ŚWIĘCI ZŁOTY CIELEC

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 17 (582) 5 MAJA 2011 r. Cena 4,20 zł (w tym 8% VAT)

Â Str. 16, 22–23

– Przedmiocie kultu jednostki

– Święcicielu własnych pomników

– Mącicielu biblijnej wiary

– Wrogu antykoncepcji – mnożycielu HIV

– Przyjacielu krwawych dyktatorów:

Pinocheta, Stepinaca i in.

– Patronie mafijnej Opus Dei i Escrivy

– Obrońco przestępców, dewiantów

i pedofilów: Maciela, Lawa,

Vangheluwei tysięcy innych.

– Patronie watykańskich grabieży

(komisji i konkordatów), ciemnych

interesów Banco Vaticano,

afer Calviego i in.

– Pieczętujący tajemnicę śmierci

swojego poprzednika Jana Pawła I

MÓDL SIĘ ZA NAMI!

ISSN 1509-460X

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 17 (582) 29 IV – 5 V 2011 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

Podczas beatyfikacji JPII na widok publiczny zostanie wysta-

wiony relikwiarz z najświętszą krwią – jedna z czterech am-

pułek z „cenną treścią”, które są w dyspozycji Watykanu. Krew

została pobrana w ostatnich dniach życia Wojtyły, co ogłosił

Papieski Urząd Celebracji Liturgicznych. Brał Dziwisz, brali

Watykańczycy… Czy to się aby nie nazywa eutanazja?

Jest szansa!

Włoskie czynniki oficjalne zapowiedziały, że w beatyfikacji Ja-

na Pawła II weźmie udział Silvio Berlusconi. Katolickie me-

dia przyjęły tę wiadomość z mieszanymi uczuciami. A my nie.

Premier Włoch nigdy nie odpuści żadnego bunga-bunga.

naszej odrodzonej demokracji. Mogłyby też przynieść wiel-

ką i miłą niespodziankę.

Media skupiły się na wojnie pozycyjnej pomiędzy PiS a PO,

nie zauważając kilku zjawisk, które mogą wywrócić scenę

polityczną do góry nogami. Czarnym koniem tych wyborów

mogliby bowiem stać się antyklerykałowie, lewica i prawdzi-

wi liberałowie. A szansę dała im prawica do spółki z SLD.

Jak to możliwe?

Przegłosowana na począt-

ku lutego nowelizacja kodek-

su wyborczego wprowadza

zakaz płatnych, komercyj-

nych wyborczych reklamó-

wek radiowych i telewizyj-

nych. Jeżeli dodamy do tego

poważne uszczuplenie subwen-

cji partyjnych, to widzimy, że

otwiera się pole dla nowych ini-

cjatyw politycznych. To już nie mi-

sie wyglądające (na nasz koszt) z pu-

stych lodówek będą osią kampanii. Po-

litycy muszą szukać innych sposobów do-

tarcia do elektoratu. Trzeba też szukać sa-

mych wyborców. 50 procent Polaków nie od-

nalazło dotąd partii, która wyraża ich odczucia. Są

to głównie ludzie młodzi i w średnim wieku, wykształ-

ceni, ambitni, nieklerykalni, mający otwarte umysły. Ich gło-

sowanie na PO czy nawet SLD ma charakter zastępczy, a stra-

szak w postaci pistolecika Kaczyńskiego już tak nie działa.

PiS poszedł w ekstremę i z pewnością nie wygra wyborów.

Nawet u praktykujących katolików zażenowanie budzą ulicz-

ne burdy tak zwanych obrońców krzyża, nazywanie wszyst-

kiego, co się da, imieniem Lecha K., popieranie kiboli i nacjo-

nalistów z ONR, atakowanie Kaszubów i Ślązaków. Partia

prezesika staje się przybudówką Radia Maryja, sięga po śro-

dowiska, którymi brzydził się nawet Roman Giertych.

A PO? Zawsze była tylko mniejszym złem, zaś ostatnio

przybrała twarz Gowina i zgnuśniała do reszty. Uderzają

w nią podwyżki, nierozwiązane problemy całych branż – służ-

by zdrowia, szkolnictwa itd.

Z kolei SLD cechuje koniunkturalizm i bezideowość. Rzą-

dzą nią tzw. pragmatycy, którzy uważają, że nie należy za-

dzierać z Krk, lecz współpracować z biskupami. Poseł Marek

Wikiński twierdzi na przykład, że religia w szkole to dobre

rozwiązanie, wygodne dla rodziców.

To wszystko sprawia, że po raz pierwszy szansę mają na-

prawdę nowe, postępowe formacje. Jakie? Widzę wśród

nich Rację Polskiej Lewicy, Ruch Poparcia Janusza Palikota,

SdPl Marka Borowskiego, PPS, Unię Pracy, Partię Kobiet,

Zielonych 2004, feministki z Demokratycznej Unii Kobiet, Ruch

prof. Gierka oraz stowarzyszenia ateistów, wolnomyślicieli

i agnostyków. Można też do nich zaliczyć wybranych człon-

ków SLD ze Sławomirem Kopycińskim i Joanną Senyszyn

na czele, którzy zresztą mogą być pominięci na listach Soju-

szu. Każda z tych organizacji i osób ma swoje wady, ale też

każda może wnieść do wspólnej koalicji dużo cennych inicja-

tyw gospodarczych, ekologicznych, antyklerykal-

nych. Wchodząc razem do parlamentu, każdy

może coś dla swoich środowisk ugrać. Startu-

jąc osobno, NIKT nie odniesie sukcesu, NIKT

nie ugra NICZEGO.

Jaki widzę plan?

Najprostszy to zawiązać z SLD koalicję wy-

borczą. Jednak Sojusz – o ile w ogóle zgodzi się

na coś takiego, mając zapewnione stołki dla swo-

ich – z pewnością upchnie „obcych” na dalszych

miejscach list i zmarginalizuje ich postulaty. Po-

za tym każda koalicja podnosi próg wyborczy do

8 procent. Brak spójnego programu i naturalna

polska kłótliwość nie sprzyja wspólnym frontom. AWS do-

prowadziła do upadku siebie i finanse państwa. Fatalnie za-

kończył się projekt Lewica i Demokraci, który zatopiły walki

o pierwsze miejsca na listach. A oto wariant drugi: zbudowa-

nie obozu centrolewicy pod sztandarem i na listach SLD. So-

jusz powinien (?) wtedy zawrzeć w swoim programie postu-

laty partnerów, ci jednak nie mieliby żadnego wpływu na sztab

i komitet wyborczy. Taki pomysł odrzućmy od razu. Co więc

pozostaje? Czy wobec braku zaufania do SLD jako całości moż-

na zaryzykować budowę szerokiej koalicji partii postępowych

bez udziału Sojuszu?

Jest to możliwe, choć trudne i ryzykowne. Znów

mamy do przeskoczenia te 8 procent, a ko-

alicja partyjna może zniechęcić do

udziału w niej wielu wybitnych Po-

laków – wolnomyślicieli, ateistów

czy agnostyków, którzy nie chcą

uczestniczyć w przedsięwzięciach

stricte partyjnych.

Odpowiedzią i zachętą dla nich

może być idea powołania obywa-

telskiego komitetu wyborczego

(OKW) . Z jego list kandydować by

mogli wszyscy członkowie partii

i organizacji postępowych, zaś do po-

konania byłby próg 5-procentowy. Wła-

śnie taką formułę listy przyjęła w 2001 roku PO. Dało

jej to drugie po SLD miejsce w Sejmie. Projekt ten wymagał-

by jednak rozpoczęcia już teraz prac nad programem oraz za-

sadami kreowania list wyborczych itp. Komitet wyborców

nie mógłby co prawda korzystać z finansów partii, których

członkowie startowaliby z jego list, ale w sumie miałby więk-

sze szanse niż komitet partyjny. Zwłaszcza utej połowy, któ-

ra notorycznie nie głosuje. Ci obywatele w szczególności nie

ufają partiom politycznym. Pamiętajmy również o efekcie świe-

żości. OKW jako jedyny niesplamiony udziałem w brudnej, par-

tyjnej wojnie może być naprawdę atrakcyjny; może też wyjść

naprzeciw antyklerykalnym nastrojom, zwłaszcza po aferze pe-

dofilskiej i złodziejstwach Komisji Majątkowej.

To naprawdę wielka szansa! Komitet racjonalistów być

może nie wygra jeszcze wyborów, ale jego wejście do Sej-

mu byłoby wstrząsem dla wiecznych posłów i dziennikarzy,

którzy zdążyli się już nawzajem zaprzyjaźnić. Pojawiłaby się

realna opozycja wobec PO i PiS, których spór – o Smoleńsk,

pomniki L.K., politykę historyczną czy też „sposób uprawiania

polityki zagranicznej” – niszczy Polskę. Dobry wynik SLD i OKW

mógłby zaowocować koalicją rządzącą, która zmieniłaby ob-

licze Tej Ziemi!

Aby wypełnić tę wielką misję, redakcja „FiM” gotowa jest

wymiernie pomóc w organizowaniu się OKW racjonalistów

i wspierać ich komitet nie tylko medialnie. Ufundujemy nawet

dla nich okrągły stół, byleby tylko chcieli się spotkać. Na po-

czątek prześlę im tekst tego komentarza wraz z zaproszeniem

do wspólnych rozmów. Tym razem nie tyle od nas, co od wy-

żej wymienionych zależy, czy stracimy kolejne 4 lata.

Jest czas walki i czas pokoju, czyli pracy u podstaw. Dla

światłych Polaków nadszedł czas walki o Polskę. JONASZ

Mszę na Wawelu w rocznicę pochówku pary prezydenckiej

odprawił Rydzyk. I co z tego, że Marię Kaczyńską nazwał

czarownicą, życzył jej śmierci, a pałac prezydencki określił mia-

nem „szamba, a nie perfumerii”? „Niczego podobnego nie pa-

miętam” – skłamał rzecznik PiS Hofman. – A nawet jeśli, to

chciał za te słowa przeprosić. Ale nie zdążył”.

Oczywiście, że tak… Tylko się nieszczęśliwie dla Polski spóź-

nił na samolot.

Mec. Rogalski, który robi karierę smoleńską, postuluje, by pro-

kuratura sprawdziła, czy aby Rosjanie nie rozpylili nad lotni-

skiem helu, co spowodowałoby mgłę oraz rozbicie samolotu.

Sprawdzić można. Przy okazji też, jaką mgiełkę jakiego towa-

ru wciąga Rogalski. Bo kto go zaopatruje, to już wiadomo.

Rewelacyjnym i pożytecznym wynalazkiem może poszczycić

się 25-letni programista Mateusz Jaworski. Umieścił on w in-

ternecie darmowy program – filtr, który umożliwia automa-

tyczne wycinanie linków zawierających słowo „Smoleńsk” lub

„TU-154”. „Nie dam się gwałcić tym tematem w oczodoły

przez okrągłą dobę” – oświadczył informatyk. Jego produkt

cieszy się niebywałym wzięciem. Oczywiście nie-Polaków.

„Dla mnie panowie Macierewicz i Kamiński są autorytetami

i wyjątkowymi profesjonalistami. Cenię ich wkład w życie pu-

bliczne oraz konsekwentną pracę dla ojczyzny” – oto wyzna-

nie wiary i uwielbienia w wykonaniu łóżkowego agenta Tom-

ka, gwiazdy PiS, 35-letniego emeryta, który nie omieszkał też

zadeklarować swojej miłości do posłanki Kempy. Sawickiej też

deklarował uczucie. Nawet ma na dowód nagrania.

Klub SLD zapowiedział, że złoży w Sejmie projekt ustawy zaka-

zujący tzw. mowy nienawiści wobec homoseksualistów. Tymcza-

sem członkowie Sojuszu na Podlasiu nie zgodzili się na rozwie-

szenie w Suwałkach plakatów „Miłość nie wyklucza”, bo – ich

zdaniem – „obrażały przyzwoitość”. Plakaty namawiające do to-

lerancji obrażają lewicę – tego nie grali nawet w ruskim cyrku.

Najstarsze drzewa w samym centrum Rzeszowa (ogrody po-

chodzące jeszcze z XVIII wieku!) wyciął bez żadnego zezwo-

lenia ksiądz Jan Szczupak, pleban parafii farnej, bo… „były

z nimi same kłopoty”. A te kłopoty to „liście, które trzeba

sprzątać, wywozić i w ogóle”… A więc robota i czas. A czas

to pieniądz. Teraz Szczupak planuje w miejscu drzew par-

king. Będzie czysto i zyskownie.

Co największa gazeta Podkarpacia uznała za najważniejszy te-

mat w przedświąteczny czwartek? Jej czołówka zachęcała tytu-

łem: „Sprawdź, gdzie się możesz jeszcze wyspowiadać”. Pod nim

umieszczono adresy kościołów i godziny księżowskich dyżurów.

Adresów i godzin przyjęcia poradni zdrowia psychicznego dla

dziennikarzy, niestety, nie dołączono.

„Wśród warszawskich postumentów są tak skandaliczne po-

mniki, jak (…) Pomnik Szczęśliwego Psa. I nikt nie protestu-

je, nie zastanawia się nad jego zasadnością. Dlaczego więc

w Warszawie, w której istnieje pomnik psa, odmawia się bu-

dowy pomnika prezydentowi?” – pyta Stanisław Żaryn. Od-

powiadamy: bo psy są miłe i niezawistne, do tego mądre, przy-

jazne i dają się kochać.

Restrykcyjna ustawa antyaborcyjna doprowadziła do tego, że

Polki połykają silne tabletki na wrzody, które w dużej dawce

wywołują bolesne skurcze jamy brzusznej (w tym macicy), co

często skutkuje poronieniem, ale jest piekielnie niebezpiecz-

ne dla zdrowia. Za tzw. komuny Rumunki przyjmowały w po-

dobnym celu polski biseptol. Ale teraz jest nareszcie wolność

i każdy może łykać co chce.

Benedykt XVI zaapelował do wiernych, by „dołożyli wszel-

kich starań, aby nie dopuszczać do przemocy wobec dzieci”.

Czyli co? Trzeba księży więzić czy ich kastrować? Trochę dziw-

nie brzmi taki apel w ustach starego kawalera stojącego na cze-

le pedofilskiej międzynarodówki.

Bezbożni Niemcy zwolnili z roboty pracownika, który każdą

telefoniczną rozmowę z klientem kończył słowami: „Jezus cię

kocha”, a germański, bezbożny Sąd Najwyższy w pełni podzie-

lił tę decyzję. U nas wkrótce mogą zwalniać za brak w roz-

mowie takiego miłego zwrotu grzecznościowego.

WAŻNE!!! W zamówieniu prosimy podać numer telefonu i adres, na który możemy wysłać książki.

J esienne wybory mogą stać się najważniejsze w dziejach

Nr 17 (582) 29 IV – 5 V 2011 r.

GORĄCY TEMAT

śląskiego może się pochwa-

lić bardzo nowoczesnym,

czystym i bogatym jak

na polskie warunki schroniskiem dla

bezdomnych zwierząt. Rozciągają-

cy się na 6 hektarach przytułek dla

naszych braci mniejszych jest praw-

dziwym ewenementem na mapie

kraju. Wielu sponsorów, w tym

z Niemiec, hojnie pomaga, wysyła-

jąc na przykład tony markowej kar-

my dla schroniskowych czworono-

gów. Tak przynajmniej darczyńcom

się wydaje…

Pani Irena H. (nazwisko do wia-

domości redakcji) pracowała

w schronisku prawie 15 lat. Zaczę-

ła w 1993 roku, bo kocha zwierzę-

ta i bardzo chciała się nimi zajmo-

wać. Była tzw. referentem do spraw

obrotu zwierzętami, czyli prowadzi-

ła przyjmowanie i wydawanie zwie-

rząt, opiekowała się również kota-

mi i psami po sterylizacji i innych

zabiegach. Jej opowieść (dokładny

zapis z dyktafonu) jest szokująca.

– Gdy tylko zaczęłam pracę, to

zostałam poinformowana przez pa-

nią dyrektor Z.B. , żeby nie spoufa-

lać się z pracownikami, bo tu wszy-

scy kradną, a jej mąż ma tak nie-

wdzięczną funkcję, że musi pilno-

wać, żeby tego nie robili. Faktycz-

nie – traktował ludzi z dystansem,

a dyrektorka potrafiła wzbudzać

tak wielkie zaufanie, że bez waha-

nia uwierzyłam w jej zapewnienia.

Pracowałam w tej nieświadomości

kilka lat. Pewnego razu zaprowa-

dziłam suczkę do boksu obok kuch-

ni, gdzie przebywał mąż pani dy-

rektor. Stałam przy tym boksie i pil-

nowałam, żeby tej suczki inne psy

nie pogryzły. Wtedy zauważyłam,

jak podjechał samochód, który za-

wsze dowoził mięso dla naszych

zwierząt. Oczywiście trudno było

to nazwać mięsem, bo to z reguły

były zalane wodą, zamrożone

i zmielone wcześniej płuca. W mo-

mencie kiedy to wyładowali, zoba-

czyłam, jak mąż dyrektorki – J.W.

– pakuje naszą najlepszą karmę, ta-

ką jak „Royal”, do tego wozu. By-

łam w szoku. Opowiedziałam o tym

koledze z pracy, który działał

w związkach zawodowych, a on

mnie wyśmiał. Dziwił się, że dopie-

ro teraz to zauważyłam. Zaczęłam

baczniej się wszystkiemu przyglą-

dać. Okazało się, że bardzo czę-

sto J.W. i jego koledzy wyjeżdżali

w siną dal samochodami załado-

wanymi po brzegi naszą karmą.

Mieli obowiązek zapisywania wy-

jazdów w zeszycie interwencyjnym,

ale tego nie robili. Po prostu bar-

dzo droga karma „Royal” wyjeżdża-

ła w biały dzień poza schronisko,

a było jej naprawdę dużo. Jedne-

go razu na przykład dostaliśmy

za darmo jakieś 8 ton. Wywieźli

tego wiele taczek.

~~~

Gdy mąż dyrektorki schroniska

zorientował się, że nasza rozmówczy-

ni widziała, jak wywoził z magazynu

worki z karmą, nie próbował nicze-

go tłumaczyć. Wręcz odwrotnie…

Pani Irena w końcu powiedziała

dość i zażądała znakowania opako-

wań karmy. Zarząd schroniska ją wy-

śmiał, więc sama zaczęła zaznaczać

długopisem niektóre opakowania.

Dobrze wiedziała, gdzie należy szu-

kać karmy z darowizn. Na jednym

z wrocławskich targowisk znalazła

oznakowane przez siebie opakowa-

nia. Sprzedawał je… kolega J.W. Za-

dzwoniła na policję, a równolegle po-

prosiła koleżankę, żeby spróbowała

kupić kradziony towar. Nie było z tym

problemu, więc po kilku chwilach

sprzedający został aresztowany. Ale

policji powiedział, że kupił ją od bez-

domnego, który pewnie ją kradnie.

Uwierzyli! I sprawa rozeszła się

po kościach.

– Prokuratura również niewiele

zdziałała i umorzyła śledztwo, bo

kradzież nie przekroczyła 250 zł.

Więc niska szkodliwość itd… – mó-

wi Irena.

Jak psu micha...

Fot. Autor

~~~

Wrocławskie schronisko podle-

ga Towarzystwu Opieki nad Zwie-

rzętami. Jednak nie dolnośląski

TOZ, a warszawski zajmuje się spra-

wami placówki. Dlaczego tak jest?

– To stara sprawa. Nie dogady-

wali się i były problemy ze współ-

pracą, więc wywalczyli sobie, że pie-

czę nad nimi będzie sprawować za-

rząd główny w stolicy – powiedział

„FiM” Eugeniusz Ragiel , prezes

TOZ-u. Przyznał również, że – nie-

stety – znana mu jest sprawa kra-

dzieży karmy dla zwierząt, jednak

z braku ewidentnych dowodów i od-

powiednich kroków policji na razie

nic nie może w tej sprawie zrobić.

Mateusz Czmiel – rzecznik pra-

sowy TOZ-uz Wrocławia – nie mo-

że oficjalnie wypowiadać się na temat

akurat tego schroniska. Przyznał rów-

nież, że o kradzieży karmy wie, ale

nic nie może w tej sprawie zrobić.

Dyrektorka schroniska – Z.B.

– kategorycznie zaprzecza doniesie-

niom jej byłych i obecnych pracow-

ników:

– To oczywiste kłamstwa. Jestem

miłośniczką zwierząt i nigdy nie po-

zwoliłabym, żeby ktokolwiek zabie-

rał im jedzenie. Zwłaszcza tym bez-

domnym, czyli najbardziej potrze-

bującym. Może faktycznie trafiali

się jacyś złodzieje, którzy jednora-

zowo ukradli kilogram karmy, jed-

nak to z reguły jest nie do wykry-

cia. Taki złodziej natychmiast do-

stałby umnie wypowiedzenie.

~~~

Kto zatem kłamie, a kto mówi

prawdę? Czy pracownicy i wolonta-

riusze schroniska z jakichś powodów

oczerniają niczemu niewinną dyrek-

torkę i jej męża, czy może jednak

ktoś okradał biedne psie miski?

Do sprawy wrócimy, bo kopie arty-

kułu już przesłaliśmy do prokura-

tury, policji i zarządu głównego

TOZ-u. Wszystkie te instytucje obie-

cały, że tym razem sprawie przyjrzą

się bardzo dokładnie, a przede

wszystkim spróbują odpowiedzieć

na pytanie, czy ewentualny proce-

der trwa nadal.

ARIEL KOWALCZYK

Okazuje się, że w katolickiej Polsce można

bez najmniejszych wyrzutów sumienia okraść

wszystkich i wszystko. Nawet wynędzniałe,

bezpańskie psy w biednym schronisku.

dostawać lepsze jedzenie, bo są

na diecie. Poszłam do magazyniera

i poprosiłam o tę dobrą suchą kar-

mę, która przyszła z zagranicy, ale

w odpowiedzi usłyszałam, że się

„wpierdalam” w nie swoje sprawy.

~~~

– Ta breja, którą gotowali w ko-

tle, przechodziła ludzkie pojęcie

– snuje swoją opowieść Irena. – To

było coś okropnego. W kuchni tak

potwornie śmierdziało, że nie moż-

na było wytrzymać. Psy bez prze-

rwy miały po tym ohydztwie biegun-

kę, nierzadko z krwią. Poszłam

do dyrektorki i opowiedziałam jej,

co się dzieje. Mówiłam, że boksy są

całe w cieknących kupach biegunki.

Poszła sprawdzić i stwierdziła, że

to dobre mięso, tylko… z wierzchu

zielone, a w środku jest czerwo-

ne… Ręce mi opadły. Przecież mu-

siała widzieć te muchy, które w tym

kotle składały już jaja. Jednak mi-

liony much i smród nie zrobiły

na niej wrażenia.

~~~

Docieramy do kolejnych świad-

ków. Opowiadają, jak wojsko odda-

wało schronisku część swoich za-

pasów konserw, bo co trzy lata mie-

li obowiązek wymienić je na nowe.

– Dostawaliśmy tego od nich

naprawdę bardzo dużo. Pewnego ra-

zu przyjechał do schroniska olbrzy-

mi transport tych konserw. Pielę-

gniarze i wolontariusze już na dru-

gi dzień chcieli wziąć trochę dla mło-

dych piesków, ale spóźnili się. Ca-

ły, dosłownie cały transport zniknął.

~~~

– „Ty kurwo, ty szmato jedna. Wy-

pierdalaj stąd. Ja cię zrównam z zie-

mią” – takimi epitetami zwracał się

do mnie, gdy pewnego dnia przyła-

pałam go na kradzieży. Dobrze, że

wówczas w porę przyszła moja kole-

żanka, bo pewnie by mnie uderzył.

Poszłam do dyrektorki, czyli jego żo-

ny, na skargę. Nic nie wskórałam.

Przeciwnie, coraz częściej słyszałam:

„Ja cię, kurwa, załatwię”. Notorycz-

nie miałam przebijane opony w sa-

mochodzie i całą karoserię zalaną kle-

jem budowlanym. To się zdarzało bar-

dzo często, a ja nie mogłam przyła-

pać tego łobuza na gorącym uczyn-

ku. Śmiał mi się tylko w twarz i py-

tał, czy złapałam go kiedyś za rękę.

W końcu zdesperowana Ire-

na poszła do prawnika. Chciała

oskarżyć prześladowcę o mobbing,

ale w końcu nie zrobiła tego, bo dy-

rektorskie małżeństwo obiecywało,

że to się już nigdy nie powtórzy. Ale

się powtarzało.

Irena H. za swoją wścibskość

płaciła wysoką cenę. Okradano ją

z firmowych dokumentów, zarzuca-

no kradzież, przywłaszczanie schro-

niskowych pieniędzy itd. Wszystko

po to, aby poszła sobie ze schroni-

ska do diabła i nie przeszkadzała

w interesie. A ona się zawzięła. In-

ni świadkowie, z którymi rozmawia-

liśmy, w pełni potwierdzają relacje

naszej rozmówczyni i zgodnie twier-

dzą, że wywożenie najlepszej kar-

my, której jedno opakowanie kosz-

towało 150 i więcej złotych, było

w schronisku normą. Zwierzęta za-

miast wysokogatunkowego jedzenia

dostawały bardzo złej jakości od-

pady mięsne, a raczej śmierdzącą,

gnijącą breję, która nie nadawała

się do niczego. Jedna z pracownic

schroniska opowiada:

– Przyjęłam kiedyś darowiznę.

Siedem piętnastokilowych worków

schowałam do magazynu. To nie by-

ła polska karma, tylko bardzo dro-

ga: niemiecka i kanadyjska. Śmia-

łam się sarkastycznie z kolegą, że

pewnie niedługo ktoś to zabierze.

Nie musieliśmy długo czekać, bo już

następnego dnia karma znikła.

Inna wolontariuszka, która od lat

pracuje we wrocławskim schronisku,

też niejedno widziała:

– Wiele razy obserwowałam, jak

przywozili nową karmę z darowizn,

a na drugi dzień, kiedy chciałam nią

nakarmić psy, którymi się opieko-

wałam, już jej nie było. W zamian

dostały breję, którą do misek nakła-

dano łopatami, bo nawet przelać się

tego nie dało. To były skisłe kasze,

makarony i jakieś zielone kawałki

parówek. To wszystko aż bulgota-

ło, syczało i pieniło się. Suczki po

zabiegach sterylizacyjnych muszą

S tolica województwa dolno-

Jak psu micha...

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 17 (582) 29 IV – 5 V 2011 r.

POLKA POTRAFI

Wiosenne parzenie

Prowincjałki

21 osób z Leszczyny z objawami zatrucia

narkotykami trafiło do szpitala. A to za spra-

wą jednego ze współpracowników, który – chcąc rozluźnić zespół – do znaj-

dujących się w stołówce cukiernic wsypał rozkruszone tabletki ecstasy.

Kiedy przychodzi najpiękniejsza

pora roku, chce się żyć, bawić,

tańczyć, uwodzić, seksować i roz-

mnażać. Niektórym zachciewa się

jeszcze ślubu.

Dzięki babskim forom interne-

towym (problematyka małżeńska tra-

dycyjnie najbardziej zajmuje płeć

piękną) wiemy, że zaślubiny powin-

ny być przede wszystkim efektow-

ne. Zanim pomysłowa Polka zacznie

kolejne wiosny tzw. szarego życia

w małżeństwie, zapewnia sobie przed-

tem odpowiednią dawkę emocji.

Ślubnym hitem okazały się ko-

jarzone dotąd z Cyganami porwa-

nia. Większość z nas widziała wesel-

ne „bramki”, do dziś organizowane

na wsiach. Jedzie samochód z na-

rzeczonymi, jedzie, jedzie, aż na-

gle na środek drogi wyskakują

niezaproszeni na ślub sąsiedzi

lub miejscowe lumpy – jednym

i drugim przyświeca idea zgar-

nięcia darmowej flaszki. Wycho-

dzi pan młody, daje wódkę, ki-

lometr dalej czeka kolejny pijak

itd., itd., aż do kościoła.

Do udawanego porwania

– które ma zastąpić wódczane

bramki – angażuje się profesjo-

nalne firmy. Porywaczami bywa-

ją terroryści z „kałachami”, jaski-

niowiec z maczugą lub – w wersji

romantycznej – rycerze. Odpowied-

nio przystrojeni aktorzy z samocho-

du jadącego do urzędu lub Domu

Bożego wyciągają – dajmy na to – na-

rzeczoną, po czym pertraktują z jej

przyszłym mężem i biorą kilka bu-

telek w zamian za „zgubę”. W prak-

tyce chodzi o to samo – publiczne

obdarowanie wódką. Jest za to zmyśl-

niej i drożej. Przy okazji dostarczy-

my niezapomnianych wrażeń przy-

padkowym przechodniom, którzy

niekoniecznie będą wiedzieć, o co

w tym wszystkim chodzi.

Naiwnych entuzjastów miłości

aż po grób dopadła ostatnio moda

na obrączki tatuaże, które jeszcze

wymowniej prezentują nasze prze-

konanie: to ten, to ta, już na wie-

ki wieków! Patent można uznać

za wyjątkowo sugestywny – tatuażo-

wa obrączka z czasem wyciera się

i blednie, podobnie jak wzajemne

przywiązanie w małżeńskiej pralni.

A propos ślubów. W święta wiel-

kanocne rodzima telewizja puściła

film „Kate i William” – o miłości

przystojnego księcia, syna nieza-

pomnianej Lady Di . To taki pol-

ski wkład w angielską ślubną histe-

rię, która siłą natężenia przypomi-

nała naszą smoleńską. Tyle że tam

podniecają się ślubem i przyszłym

płodzeniem, a my – tradycyjnie

– wspominaniem zmarłych. Angli-

cy w oczekiwaniu na przedostatni

dzień kwietnia wyprodukowali ty-

siące newsów i okolicznościowych

gadżetów. William i jego wybran-

ka pojawili się nawet na popielnicz-

kach, prezerwatywach i butelkach

z piwem. Tamtejsza artystka Ly-

dia Leith , która dosyć miała słu-

chania o „ślubie stulecia”, dorzu-

ciła... torebki na wymiociny (po

3 funty każda) z wizerunkiem na-

rzeczeńskiej pary i hasłem: „Trzy-

maj w zasięgu dłoni 29 kwietnia 2011

roku” . Media zastanawiały się, ile

Wielka Brytania zarobi na ślubie

i czy książęca oblubienica docho-

wała dziewictwa (29-letnia Kate jest

najstarszą panną młodą w historii

tej monarchii, więc byłby to nie la-

da wyczyn!). Według wstępnych sza-

cunków, telewizyjną relację z cere-

monii obejrzy około 2 miliardów lu-

dzi na całym świecie.

JUSTYNA CIEŚLAK

Proboszcz od św. Antoniego w Rybniku

przeliczył się mocno z budżetem, jaki zgro-

madził na odnowę swojego kościoła. Kiedy więc nie miał z czego zapłacić 700

tys. zł, jakie zalegał ekipie remontującej, panowie z rusztowań zeszli. No i wte-

dy z pomocą pospieszyło miasto. Radni księżowski budżet załatali. Zła wiado-

mość dla rybniczan jest taka, że pleban potrzebuje jeszcze… około 4 mln zł.

Na dziurawej jezdni w okolicach Bełżyc pan

Adam uszkodził felgę w swoim aucie. A że

człek to uparty, postanowił pieniądze na naprawę uzyskać od zarządcy drogi.

Ten kierowcę odesłał do ubezpieczyciela. Szło nawet dobrze. Rzeczoznawca

szkodę wycenił na 209,80 zł, pan Adam nową felgę kupił i zamontował, po czym

na konto dostał… 9,8 zł. Reszta – jak się okazało – to „franszyza redukcyjna”.

Do skupu złomu złodzieje zwykle przyno-

szą skradzione metalowe trofea, ale

w Grzębach zdarzyło się inaczej. Dwaj złomiarze – 30-letni Sławomir M.

oraz 22-letni Łukasz M. – 160 kilogramów metali kolorowych wynieśli wła-

śnie z punktu skupu. Z kolei w Hrubieszowie pewien 34-latek demontował

krzyże i inne metalowe elementy z nagrobków lokalnego cmentarza. Grozi

mu za to do 8 lat więzienia.

Nakielska policja odtrąbiła sukces. Po dwu-

tygodniowym intensywnym poszukiwaniu

odzyskała trzy pary mosiężnych klamek skradzionych z kościoła Świętego

Wawrzyńca.

Pewien 59-letni mieszkaniec Nowego Tar-

gu nie opłacał rachunków za energię elek-

tryczną. Kiedy w końcu prąd mu wyłączyli, postanowił mieszkanie oświetlać,

korzystając z benzyny. Tylko w jeden weekend wzniecił dwa pożary.

Opracowała WZ

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

ło ogłoszenie przez prymasa Polski, że Karol

Wojtyła był człowiekiem skromnym. To niezwykle

śmiała teza, jeśli wziąć pod uwagę, że mamy do czy-

nienia z kimś, kto odsłaniał własne pomniki.

Jak nasi Czytelnicy zdążyli zapewne zauważyć, środo-

wiska kościelne i klerykalne stosują wobec naszego tygo-

dnika na ogół taktykę przemilczeń. Po prostu udają, że

nas nie ma, że nigdy nie opu-

blikowano na naszych łamach

treści demaskujących Kościół.

Chodzi oczywiście o to, że sto-

sujący tę strategię mają na-

dzieję, iż dzięki przemilcze-

niom wiedza na temat rzeczy-

wistego oblicza Kościoła nie rozejdzie się po Polsce.

Czasem jednak bywa tak, że zadany przez nas cios

jest zanadto niepokojący, aby go zupełnie zignorować.

Tak było w przypadku arcybiskupa Paetza , kiedy po tek-

ście na naszych łamach wysłano z Watykanu komisję

do zbadania jego postępowania wobec poznańskich kle-

ryków, albo wtedy, gdy Józef Glemp publicznie tłuma-

czył się ze swojego dwuznacznego zachowania wobec uciąż-

liwego dlań przed laty księdza Popiełuszki . Ostatnio

po naszym tekście krytycznym wobec JPII, z gorącą i że-

nującą jego obroną wystąpił prymas Józef Kowalczyk .

Ogłoszenie przez Kowalczyka sensacyjnej informa-

cji o dogłębnej skromności Karola Wojtyły nastąpiło kil-

ka dni po tym, jak opublikowaliśmy wywiad z profeso-

rem Obirkiem , jednym z najbardziej znanych polskich

teologów. Profesor, który nadal uważa się za katolika,

poddał dogłębnej krytyce nie tylko swój Kościół (zarzu-

cił mu jawne odejście od ewangelii), ale i beatyfikację

polskiego papieża. Wśród wielu rzeczy profesor wytknął

Janowi Pawłowi II krzewienie skandalicznego kultu wła-

snej osoby, w tym święcenie własnych pomników.

Dlatego właśnie prymas Kowalczyk przekonywał, że

wprawdzie Wojtyła takie pomniki własnoręcznie odsła-

niał, ale… „z niechęcią”. Przy okazji wezwał – po ćwierć-

wieczu Wojtyłowego bałwochwalstwa jak Polska długa

i szeroka! – do niewznoszenia pomników, bo „papież

ich nie pragnął”. To jest prawdziwa sensacja XXI wie-

ku! Okazuje się, że Wojty-

ła budował konsekwentnie

własny kult… „z niechęcią”!

Gdyby chodziło o pojedyn-

czy pomnik, to można by

jeszcze w takie bajdurzenie

od biedy uwierzyć, ale on

odsłaniał osobiście bynajmniej nie jeden monument ku

własnej czci, i przecież wiedział o setkach innych! Ta

sensacja ma jeszcze jeden wymiar – okazuje się, że set-

ka polskich biskupów, którzy pilnie uczestniczyli w bu-

dowaniu kultu Wojtyły – szczególnie poprzez odsłania-

nie jego pomników – solidarnie ukrywała dotąd przed Po-

lakami tę tajemną prawdę, że spiżowe bożki są Wojty-

le niemiłe. A wystarczyłoby jedno słowo i nie zmarno-

wano by milionów złotych i nie zaśmiecono Polski ty-

mi pomnikowymi potworkami!

Oczywiście wypowiedzi Kowalczyka nie można brać

poważnie – to medialny wygłup, maskarada mająca

zasłonić prawdę o człowieku głodnym własnej sła-

wy.I dowód, że pompowanie Wojtyły, obecnie pośmiert-

ne, trwa nadal. Na tydzień przed beatyfikacją Dziwisz

oświadczył, że jego były pracodawca – JPII – będzie

teraz głównym patronem Kościoła w Polsce – obok

świętego Wojciecha i świętego Stanisława. Cóż, jaki

Kościół, tacy i jego patroni. ADAM CIOCH

Kaczyński nie ma czasu, żeby pojechać na Wawel, złożyć kwiaty, ale ma

czas, żeby atakować polski porządek prawny. Patrząc na prezesa PiS, nie

widzę osoby pogrążonej w bólu po stracie brata bliźniaka, raczej rozpa-

lonego, napalonego na władzę faceta. (minister Sławomir Nowak,

sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP)

Dawniej miałem pewność, że w Polsce zimna wojna domowa nie zamie-

ni się w gorącą, taką, do jakiej doszło w Hiszpanii w latach 30. Dziś prze-

konanie takie tracę. Żadne opamiętanie nie nastąpi.

(profesor Piotr Winczorek, prawnik, konstytucjonalista)

Nawet wdowy obowiązuje prawo, tak w Polsce, jak i w Rosji.

(min. Radosław Sikorski o nielegalnym umieszczeniu tablicy w Smoleńsku)

Jest taka zasada w Watykanie, że ambasador z kraju katolickiego powinien

być katolikiem. (Hanna Suchocka, ambasador RP w Watykanie)

Chrześcijańską postawę Jana Pawła II najlepiej obrazuje trwające latami

umieranie na oczach milionów ludzi.

(Aleksander Kaczorowski, „Newsweek Polska”)

Jeśli w twojej najbliżej okolicy nie stoi jeszcze pomnik papieża, podpowia-

damy, co zrobić, by zamówić jak najlepszy. (ze wstępu do tekstu

o pomnikach papieża z tygodnika „Newsweek Polska”)

Papież przyczynił się do umocnienia fasadowości i deklaratywności norm

moralnych. A to jest pożywką dla hipokryzji, która toczy Polskę.

(profesor Magdalena Środa, etyk)

Gdyby Chrystus nie umarł i nie zmartwychwstał, właściwie nic by się wię-

cej nie wydarzyło.

RZECZY POSPOLITE

Cud skromności

(kardynał Kazimierz Nycz)

Wybrał AC

DOWCIPNIŚ

DARY

KOSZTY UKRYTE

ZBIERACZE

VIKTORIA!

POMYSŁOWY DOBROMIR

J edną z największych sensacji ostatnich dni by-

Nr 17 (582) 29 IV – 5 V 2011 r.

NA KLĘCZKACH

ŚWIĘTY TUPOLEW

– Katarzyna Hejke .Ijeszcze Ewa

Stankiewicz . Otakiej telewizji pu-

blicznej marzy naswoim blogu Gi-

rzyński z PiS. Wyobrażacie sobie

tę ramówkę? 4.00 – msza poran-

na; 8.00 – Macierewicz o miłości

ipojednaniu;9.00 –Ojciec Rydzyk

czyta dzieciom; 10.00 – transmisja

z odsłonięcia 1221. i 1222. pomni-

ka świętego JPII; 11.00 – uroczy-

ste poświęcenie motopompy OSP

wBarłogach Dolnych,12.00 –Cej-

rowski lubi gejów. Duszonych

i z grilla. Itd…

nadesłanej korespondencji sołtys

wybierze najciekawszy zlist dobło-

gosławionego papieża i w nagrodę

obiecuje go wysłać do… kard. Sta-

nisława Dziwisza .

Tajemnica korespondencji naj-

widoczniej nie obowiązuje… AK

Samolot upadły pod Smoleń-

skiem powoli staje się przedmio-

tem kultu. W miejscowości Rumia

(woj. pomorskie) wparafii pw. Naj-

świętszej Maryi Panny Wspomoże-

nia Wiernych stanął dość obrzy-

dliwy tzw. Grób Pański. Jezus le-

żał wtupolewie, amonstrancja znaj-

dowała się zaraz zakabiną pilotów.

„Chcieliśmy pokazać, że tragedia

smoleńska nie kończy niczego. Po-

została po niej jednak pustka i tyl-

ko Jezus Chrystus może tę pustkę

zapełnić” – powiedział proboszcz

parafii ks. Kazimierz Chudzicki .

Z kolei na Jasnej Górze znalazło

się 96 krzyży, a „Grób Pański” zo-

stał ustawiony na czarnej folii (ru-

skiej). W Gdańsku w kościele św.

Brygidy obok Jezusa wisiała biało-

-czerwona szachownica, a w Łodzi

– w kościele Matki Bożej Różań-

cowej – element „Grobu Pańskie-

go” stanowił ogon tupolewa. Czy

wkrótce zamiast krzyży nałańcusz-

kach będą wisiały samoloty? Wszak

są do krzyża podobne… ASz

różnicy” – powiedział szczerze po-

lityk, który poza tym, że dostaje

do dyspozycji darmowe limuzyny

i 11 tys. zł na prowadzenie biura,

zarabia rocznie ok. 150 tys. zł. Jak

to się ma doostatniej, obłudnej wy-

powiedzi Dubienieckiego – zna-

nego z bycia mężem Kaczyńskiej

– który stwierdził, że musi myśleć

o utrzymaniu rodziny, a z pensji

polityka trudno byłoby mu ją utrzy-

mać?

m.in. odkrywcze stwierdzenia, że

„Rzym jest obok Gniezna, Krako-

wa i Warszawy czwartą stolicą Pol-

ski”, a Bazylika św. Piotra bywa

obecnie nazywana Bazyliką Jana

Pawła II.

MaK

KOŚCIELNE OKOWY

CZARODZIEJSKI

KRZYŻ

MarS

Parafia św. Mateusza w Pułtu-

sku 1 maja o godzinie 21 wzywa

wszystkich mieszkańców do wyjścia

naulice zzapalonymi zniczami ipa-

pieską „Barką” na ustach oraz

do utworzenia łańcucha „kochają-

cych i wiernych serc Ojcu Święte-

mu”. Papieskimi okowami, które ma-

ją połączyć wszystkie pułtuskie miej-

sca poświęcone JPII, zaplanowano

symboliczne skucie całego miasta.

Łańcuch ma brać swój początek

przy pomniku papieskim przed ba-

zyliką i wieść przez ulice: Benedyk-

tyńską,3 Maja, Aleje WP, Aleje Ty-

siąclecia, JPII, Nasielskiej, Daszyń-

skiego, dalej przez most do Gimna-

zjum im. JPII i kończyć się przy po-

mniku koło kościoła Miłosierdzia

Bożego. W celu zawiązania łańcu-

cha mieszkańcy konkretnych ulic

winni stawić się w wyznaczonych

miejscach, a znicze będzie można

kupić od ministrantów. AK

ASz

Zwykły krzyż służący ludziom

Kościoła do zaznaczania terenu

swojego panowania staje się abso-

lutnie wyjątkowy, jeśli dotknął go

JPII w ostatnich dniach swego ży-

cia. Taki kult propaguje np. Mie-

czysław Mokrzycki – jeden z by-

łych sekretarzy JPII, obecnie arcy-

biskup Lwowa. Wywieziony z Wa-

tykanu krucyfiks ma już swojego

kustosza (ks. Mieczysław Bizior )

i bywa wypożyczany, „aby ludzie

mogli go adorować”. MaK

WOLSKI SATYRYK

UBODZY JAK

KAPŁANI

Marcin Wolski był dawniej sa-

tyrykiem przypezetpeerowskim, po-

tem przywałęsowym, a obecnie jest

prokaczyński. Wjednej ze świątecz-

nych gazet zastanawiał się nadtym,

co Chrystus zrobiłby we współcze-

snej Polsce. Zdaniem Wolskiego,

„pojednałby Polaków, asmuciłby się

naszymi sporami”. Tak się składa,

że Wolski pracuje w „Gazecie Pol-

skiej”, czyli najbardziej „Wolskiej”

i skłócającej Polaków. Zawsze jed-

nak słynął zwyrafinowanego poczu-

cia humoru…

ZAWSZE SKUTECZNY

PIERONKIEM

PO LECHU

Według księdza Pawła Ptasz-

nika , byłego współpracownika pol-

skiego papieża, modlitwy JPII zaje-

go życia były bardzo skuteczne. Po-

noć dzieci bywały poczynane wtym

momencie, gdy Wojtyła modlił się

o zapłodnienie. Nawet nieskutecz-

ne modły były także skuteczne

– chora na białaczkę dziewczynka

wprawdzie zmarła, ale jej rodzice

poczuli się… bardzo wzmocnieni

standardowym zapewnieniem, że

JPII modlił się za dziecko. Zda-

niem Ptasznika to „była pewna sku-

teczność modlitwy”. MaK

MaK

LIST DO NIEBA

„Pojednanie polityków PO i PiS

nie jest na rękę żadnej ze stron, ale

to nie są racje zasadnicze. Panu Ka-

czyńskiemu chodzi o zdobycie wła-

dzy i żeby wygrać za wszelką cenę,

a to oznacza iść po trupach (…) .

Nie widzę potrzeby budowania po-

mników, skoro prezydent leży na Wa-

welu. Na takie pomniki czekali kró-

lowie, wodzowie i wieszczowie nie-

raz przez dziesiątki i setki lat” –za-

grzmiał abp Tadeusz Pieronek ,

który zpowodu takich ipodobnych

wypowiedzi jest przez „prawdziw-

szych” odniego katolików nazywa-

ny „Żydem i esbekiem” w polskim

episkopacie.

Kardynał Stanisław Dziwisz

oświadczył, że „Chrystus potrzebu-

je ubogich kapłanów, dla których

jedynym bogactwem jest on sam”.

Wynikałoby ztego, że Chrystus nie

potrzebuje większości polskich du-

chownych, którzy ubodzy nie są.

Ubogi nie jest przede wszystkim ar-

cybiskup krakowski – samo Brac-

two Miłosierdzia wrogo przejęte

przez kurię dysponuje w Krako-

wie majątkiem wartym ponad 500

mln złotych.

Słynnemu sołtysowi z Wąchoc-

ka wyrosła konkurencja.Ito nie by-

le jaka. Oto sołtys Grzegorz Kraw-

czyk z Lachowa wpadł na orygi-

nalny pomysł zmobilizowania dzie-

ci, młodzieży i dorosłych z gminy

Stryszawa do szczerego wyrażania

swoich emocji z okazji beatyfikacji

JPII . Ogłosił w tym celu konkurs

na pisanie „listów do nieba”. „Jan

Paweł II jest już w niebie i każdy

list może otworzyć, każdą sprawę mo-

że przedstawić Panu Bogu. Dlatego

piszcie listy do Jana Pawła II na je-

go nowy adres. Piszcie listy do nie-

ba. Każde słowo trafi błyskawicznie

do adresata” –wzywa. List koniecz-

nie musi być napisany odręcznie,

maksymalnie nadwie strony maszy-

nopisu, a autor ma opowiadać

o „swoich sprawach” oraz o swojej

rodzinie. Wraz z danymi nadawcy

należy go dostarczyć naadres… soł-

tysa z Lachowic . Po przeczytaniu

PIWO

BEATYFIKACYJNE

Piwowarzy z Pilzna, na zacho-

dzie Czech, zokazji beatyfikacji Ja-

na Pawła II wysyłają do Watyka-

nu specjalny transport piwa. Ten po-

darunek został oczywiście odpowied-

nio przygotowany –symboliczna par-

tia2011 butelek pilznera została po-

święcona przez pilzneńskiego bisku-

pa Františka Radkovskiego icer-

tyfikowana przez mistrza piwowar-

skiego Vaclava Berkę z browaru

Pilsner Urquell w Pilznie. Intrygu-

je nas, jakie własności ma piwo świę-

cone wprzeciwieństwie donieświę-

conego? No iczy Kościół ma wswo-

im duchowym repertuarze także

święconą wódkę lub „marychę”. Bo

o konsekrowanym, czyli zamienio-

nym w„krew Chrystusa” winie, wia-

domo już od 2 tysiącleci. PPr

KOŃ BY SIĘ UŚMIAŁ

ASz

MaK

Państwowa Wyższa Szkoła Za-

wodowa w Koninie wzbogaciła się

onowe centrum wykładowo-dydak-

tyczne. Obiekt święcił biskup wło-

cławski Wiesław Mering , a rek-

tor, profesor Wojciech Poznaniak ,

podkreślił fakt, że centrum znajdu-

je się na szczęście blisko kościoła

istudenci będą mogli się często mo-

dlić. Nie ma to jak studiować na

świeckiej uczelni!

WYROK PO 1 MAJA

SUPERŚWIĘCONKI

18 maja 2011 r. Trybunał Kon-

stytucyjny ma wydać wyrok wspra-

wie zgodności z konstytucją istnie-

nia Komisji Majątkowej. Pierwot-

nie wyrok miał zapaść w końcu

stycznia, gdy komisja jeszcze dzia-

łała, ale na wniosek marszałka

Grzegorza Schetyny Trybunał od-

roczył posiedzenie. TK nie zgodził

się nawyłączenie zorzekania (wnio-

sek SLD) sędziego Mirosława

Granata powiązanego z Kościo-

łem rzymskokatolickim. MaK

Wielkopiątkowe wydanie „Su-

per Expressu” krzyczało z pierw-

szej strony zmasakrowaną twarzą

mężczyzny ucharakteryzowanego

naChrystusa oraz hasłem: „Umarł,

żebyś ty żył”. Wewnątrz numeru

były rozważania duchownych rzym-

skokatolickich na temat śmierci

Chrystusa. Zkolei „Fakt” poinstru-

ował swoich czytelników, co nale-

ży wkładać do koszyka ze świę-

conką. Żadnej wódki i czekolady,

natomiast koniecznie trzeba koszy-

kowego baranka zaopatrzyć wcho-

rągiewkę!

Mak

KUL-OMIOTY

Przed tygodniem napisaliśmy,

że wykładowcy KUL wytupali swo-

jego kolegę, europosła PiS. To jed-

nak nie koniec bratobójczych walk

w katolickiej uczelni. Jedna z wy-

kładowczyń podała do sądu profe-

sora Jana K. z tej samej uczelni

zato, że naoczach studentów zwy-

myślał ją i… popychał. MaK

BOGATY JAK POSEŁ

MaK

Poseł PJN Wojciech Mojzeso-

wicz dobólu szczerze wypowiedział

się ostatnio o galopujących cenach

w naszym kraju. „W sklepach jest

drogo, ale nie będę obłudny i nie bę-

dę narzekał, że akurat grupa, do któ-

rej ja należę, szczególnie odczuwa tę

drożyznę. To, czy coś kosztuje 2,50

czy 2,80, to mnie nie robi większej

GAZETA WYBIÓRCZA

„Gazeta Wyborcza”, znana zte-

go, że czasem walczy oświeckie pań-

stwo, a czasem wręcz przeciwnie,

wydała zokazji beatyfikacji, niczym

jakiś „Gość Niedzielny”, specjalny

dodatek dla pielgrzymów –„Space-

rownik papieski”. Znajdziemy wnim

KATOTELEWIZJA

Zamiast Kuby Wojewódzkie-

go – Wojciech Cejrowski , zamiast

Tomasza Lisa – Rafał Ziemkie-

wicz , awmiejsce Moniki Olejnik

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: