Beata Antczak - KołodzikMińsk Mazowiecki
Dodawaj z zajączkiem Tuptusiem - konspekt zajęć w grupie dzieci 3 - 4 - letnich
Temat tygodnia: Kto mieszka zimą w lesie.Dzieci: 3 – 4 lataTEMAT: „Dodawaj z zajączkiem Tuptusiem” – zabawa dydaktyczna, dodawanie sylwet zająca, ustalanie określeń: „jest więcej”, „jest mniej”, „jest dużo”,„jest mało”.CEL GŁÓWNY: Kształtowanie umiejętności przeliczania z ustaleniem zmian typu: dodać jest więcej, jest teraz więcej, jest mniej, jest dużo, jest mało.CELE SZCZEGÓŁOWE:• Utrwalenie kolorów podstawowych.• Kształtowanie umiejętności uważnego słuchania i wdrażanie do aktywnego uczestnictwa w zajęciach.• Zachęcenie do samodzielnego wykonywania działań.• Kształtowanie umiejętności układania obrazka z czterech elementów.• Poznanie Tuptusia postaci z bajki „Bambi”.CELE OPERACYJNE: Dziecko:• poprawnie przelicza elementy ustawione w szeregu;• przestrzega zasad w trakcie zabawy ruchowej;• poprawnie używa określeń: dodać jest więcej, jest teraz więcej, jest mniej, jest dużo, jest mało;• składa obrazek z czterech elementów;• z uwagą słucha nauczycielki i chętnie wykonuje polecenia;• wie jak wygląda postać z bajki „Bambi” – Tuptuś;• poprawnie nazywa prezentowane kolory;METODY: czynna, słowna, oglądowa.FORMY PRACY: grupowa, indywidualnaMIEJSCE: sala przedszkolna.POMOCE DYDAKTYCZNE: • sylwety zająca Tuptusia;• koperty z układanką;• makieta zaśnieżonej polany;• kaseta magnetofonowa z nagraniem skrzypiącego śniegu na mrozie;• magnetofon;• medal z wizerunkiem Tuptusia;• marakasy;PRZEBIEG ZAJĘCIA:1. „Kto idzie po śniegu” – słuchanie nagrania.Nauczycielka zaprasza dzieci na dywan, prosi aby usiadły przy makiecie ośnieżonej polany i prosi o zamkniecie oczu. Kilkakrotnie przypomina, iż nie wolno otwierać oczu. Puszcza dzieciom nagranie – odgłos skrzypiącego śniegu. (Podczas nagrania umieszcza na makiecie postać „Tuptusia”). Po wysłuchaniu, szeptem prosi dzieci o otwarcie oczu. 2. „Kto do nas przyszedł” – zapoznanie dzieci z postacią z bajki.Nauczycielka zadaje pytanie, czy dzieci znają gościa, który się pojawił. Opowiada dzieciom o sprytnym zajączku dokładając w trakcie kolejne sylwety Tuptusia. Po skończeniu opowiadania nauczycielka poprzez zdejmowanie i dokładanie sylwet ustala z dziećmi zmiany typu: dodać jest więcej, jest teraz więcej, jest mniej, jest dużo, jest mało. Zadając dzieciom odpowiednie pytania:• Dodałam czy jest teraz wiecej?• Dodałam czy jest teraz mniej?• Ile teraz jest zajączków: dużo, czy mniej?• Itp.3. „Kolorowe koperty” – układanie obrazka. Dzieci losują koperty, po otrzymaniu głośno wypowiadają jaki kolor ma wyciągnięta przez niego koperta. Gdy wszystkie dzieci otrzymały koperty t poprawnie określiły ich kolory wyjmują zawartość kopert. Zadaniem dzieci jest złożenie obrazka w całość.4. „Zajączki” – zabawa ruchowa z ćwiczeniem mięśni języka.Nauczycielka wygrywa dzieciom na tamburynie rytm. Zadaniem dzieci jest poruszanie się „skacząc jak zajączki” w rytmie wystukiwanym na marakasach. Na pauzę zadaniem dzieci „wędrowanie” po wargach językiem (nauczycielka ćwiczenie wykonuje razem z dziećmi tak aby widziały jak wędruję język)5. „Medal Tuptusia” – otrzymanie znaczka za piękną pracę na zajęciu.Nauczycielka przykleja dzieciom nagrodę od Tuptusia – medal za piękną pracę. 6. „Tuptuś ucieka do bajki” – zakończenie zajęcia.Dzieci siadają na dywanie i ponownie zamykają oczy. Nauczycielka puszcza odgłosy skrzypiącego śniegu, a gdy dzieci się wsłuchują zabiera z makiety zajączki. Skrzypienie ustaje, dzieci otwierają oczy. Nauczycielka dziękuje za udział w zajęciu.
JOLZAR