AS1 Co to znaczy byc Asertywnym.pdf

Co to znaczy by ć asertywnym

Asertywność to umiejętność, dzięki której ludzie otwarcie wyrażają swoje myśli,

uczucia i przekonania, nie lekceważąc uczuć i poglądów swoich rozmówców.

Teoria asertywności jest oparta na założeniu, że każda jednostka posiada pewne

podstawowe prawa.

Prawa asertywno ś ci

1. Mam prawo do własnej oceny swoich zachowań, myśli i emocji oraz do

brania odpowiedzialności za ich wyrażanie i konsekwencje.

2. Mam prawo nie podawać powodów bądź usprawiedliwień, aby wyjaśnić

swoje zachowanie.

3. Mam prawo do wypowiadania opinii, które nie mają logicznej podstawy i

których nie muszę uzasadniać (intuicyjne myśli, uwagi, skojarzenia).

4. Mam prawo oceniać i decydować, czy jestem odpowiedzialny za

rozwiązywanie problemów innych ludzi.

5. Mam prawo do podejmowania własnych decyzji i radzenia sobie z ich

skutkami.

6. Mam prawo do zmiany swoich poglądów i opinii na jakiś temat.

7. Mam prawo popełniać błędy i brać za nie odpowiedzialność.

8. Mam prawo powiedzieć „NIE WIEM”.

9. Mam prawo być niezależny od życzliwości czy nieżyczliwości innych.

10. Mam prawo powiedzieć „NIE ROZUMIEM”.

11. Mam prawo powiedzieć „TO NIE MOJA SPRAWA”.

12. Mam prawo wyboru – czy zachować się asertywnie, czy nieasertywnie.

W sytuacjach konfliktowych umiejętności asertywne pozwalają osiągnąć kompromis

bez poświęcania własnej godności i rezygnacji z uznawanych wartości. Ludzie asertywni

potrafią też powiedzieć „nie” bez wyrzutów sumienia, złości czy lęku. Asertywność jest

zatem umiejętnością kluczową, kiedy trzeba oprzeć się naciskom m.in. w sprawie alkoholu i

narkotyków.

Asertywność to umiejętność, a nie etykietka, którą można przyklejać ludziom. To

zachowania, a nie ludzi, możemy określać jako „agresywne”, „ulegle” czy „asertywne”.

Asertywność to „złota ścieżka” między uległością a agresywnością. Mówi się czasem,

że zachowanie asertywne jest „stanowcze ale łagodne”. Nie pozwalam innym ludziom na

naruszanie mojego terytorium, na poniżanie mnie, ośmieszanie, lekceważenie, ranienie,

krzywdzenie, wykorzystywanie, na naruszanie mojej osobistej godności, czy traktowanie w

sposób pozbawiony szacunku ; ale też sam staram się nie naruszać cudzego terytorium,

szanuję poglądy i uczucia innych ludzi, nawet jeśli są całkowicie odmienne od moich.

Asertywność nie jest wrodzona. Ludzie nie są po prostu „asertywni lub nieasertywni”.

Jest to umiejętność, której można się nauczyć, jeśli tylko uznasz , że naprawdę tego chcesz,

że ten styl zachowania Ci odpowiada. Można to zrobić za pomocą książek albo na tzw.

treningu asertywności, ale największa część nauki to nauka od samego siebie, przy pomocy

własnego rozumu. Nie ma uniwersalnego przepisu na to, jak należy zachowywać się w danej

sytuacji. Każdy człowiek ma swój indywidualny styl bycia sobą. Asertywność każdego z nas

jest trochę inna, bo inne są nasze reakcje- uczucia, myśli, potrzeby w danej sytuacji.

Asertywność to kierunkowskaz, jak szukać najwłaściwszego dla siebie postępowania, nie zaś

sztywny zestaw najwłaściwszych zachowań.

Niektórzy ludzie nie ą asertywni, nie są sobą, ponieważ wstydzą się pokazywać innym

swoje prawdziwe „ja ” . Wstydzą się siebie, swoich prawdziwych uczuć. A osoba asertywna

otwarcie mówi o swoich przeżyciach, o swoim kłopocie. Jest zupełnie naturalne, że człowiek

czuje się skrępowany w towarzystwie mało znanych sobie osób. Nie ma w tym nic złego i nie

ma powodu, aby to ukrywać. Jednak wiele osób wstydzi się swoich słabości, stara się za

wszelką cenę zachować twarz, nie przyznaje się do kłopotów. Można powiedzieć, że często

ludzie nie zachowują się asertywnie, ponieważ chcą być kimś innym niż są, lub też czują

się zbyt słabi w porównaniu z innymi osobami . Wydaje im się, że warunkiem przetrwania

w świecie jest sympatia otoczenia , najchętniej- aprobata wszystkich ludzi na Ziemi. Czasami

ludzie nie zachowują się asertywnie, bo są nieufni. Uważają, że świat jest groźny i wrogi

wobec nich, i że warunkiem ich przetrwania jest odniesienie szybkiego zwycięstwa nad

wrogami. Dlatego ich obrona ma wiele cech ataku. Często naruszają prawa innych ludzi, ranią

ich swoim agresywnym zachowaniem, sami jednocześnie nie uzyskując trwale poczucia

bezpieczeństwa.

Człowiek asertywny to taki, który wierzy w siebie. Jest pewny siebie, ale nie

zarozumiały, ani zadufany w sobie. Jego pewność siebie jest oparta na przekonaniu, że jest w

stanie poradzić sobie nawet w trudnej sytuacji, a jeżeli coś mu się nie powiedzie... cóż, każdy

człowiek ma prawo do popełniania błędów. Traktuje samego siebie życzliwie i serdecznie, co

oznacza, że nie wstydzi się siebie, nie udaje, że jest inny niż jest , broni siebie samego przed

raniącym lub niesprawiedliwym traktowaniem ze strony innych osób. Stanowczo nie pozwala

innym na naruszanie swej godności osobistej, jednocześnie w stosunkach z otoczeniem

przestrzega zasady fair play- nie poniża, nie lekceważy, nie rani, nie oszukuje, nie

manipuluje. Nie musi tego robić. To, co chce osiągnąć, zdobywa za pomocą asertywnego

zachowania.

Klasyk badań nad asertywnością – Herbert Fensterheim stwierdzał: “Jeżeli masz

wątpliwości, czy dane zachowanie jest asertywne, sprawdź, czy choćby odrobinę zwiększa

ono Twój szacunek do samego siebie. Jeżeli tak, jest to zachowanie asertywne. Jeżeli nie –

nie jest ono asertywne”.

Jak być asertywnym wśród najbliższych?

- Mów najbliższym coś miłego

- Pytaj bliskich jak minął dzień

- Mów patrząc prosto w oczy

- Używaj uprzejmych słów i komplementów

- Chwal najbliższych

- Przed rozmową opanuj wszystkie negatywne uczucia

Rozpoczynaj zdania od takich wyrażeń:

„Cieszyłbym się, gdyby...”

„Wolałbym, żeby...”

„Podoba mi się, że ty...”

„Czy mógłbyś, proszę...”

„Potrzebowałbym twojej pomocy przy...”

„Mam nadzieję, że będziesz chciał...”

Używaj słów zdradzających uczucia częściej niż wyrażających rozumienie:

„Wydaje mi się, że moglibyśmy...” Zamiast „Myślę, że moglibyśmy...”

Proś, a nie wydawaj rozkazów:

„Czy mogłabyś...”

Proszę cię, żebyś...”

„Muszę cię o coś poprosić...”

Jeśli nie masz racji przyznaj to, stwarzasz przez to atmosferę, która pozwala ci na zachowanie

wiarygodności i to w miły sposób. Otwarcie uznając własną omylność, sprawiasz wrażenie

osoby bardziej zrównoważonej, rozsądnej i rzeczowej.

ASERTYWNOŚĆ FIZYCZNA

Asertywność fizyczna – to umiejętność przekazywania swym wyglądem zewnętrznym i

zachowaniem, że potrafisz walczyć w obronie swoich praw i że to ty kontrolujesz sytuację.

Jak się zachowywać asertywnie fizycznie?

- chodź równym i pewnym krokiem

- nieznacznie machaj ramionami podczas chodzenia

- chodź z podniesioną głową

- rejestruj wszystko lub prawie wszystko, co się wokół ciebie dzieje

- krótko, ale uważnie przyglądaj się mijanym osobom

- sprawiaj wrażenie czujnego

- gdy rozmawiasz z drugą osobą patrz jej prosto w oczy

- mów z przekonaniem

- dobrze się ubieraj

- uśmiechaj się

- bądź uprzejmy

- mów w równym tempie

- mocno ściskaj dłoń, gdy kogoś witasz lub żegnasz

ASERTYWNE ZACHOWANIA

A) ODMAWIANIE - „nie” i podanie przyczyn odmowy

B) Prośba – „ja” +..........

C) Przyjęcie krytyki – można się zgodzić lub nie „Wiem, ja też tak myślę”, „Zgadzam się z tą

opinią” nie zgodzić: „Mam na ten temat inne zdanie”, „Nie zgadzam się z Tobą”

D) Przyjęcie pochwały – Dziękuję, wiem, że to moja zasługa”, „Miło mi to słyszeć”

nieprzyjęcie pochwały: „Nie zgadzam się z Twoją opinią” „Jestem innego zdania”

CZYM JEST ASERTYWNOŚĆ?

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: