oda_do_radosci.pdf

S CENARIUSZE LEKCJI

O DA DO RADOŚCI

I ZABELLA W ŁODARCZYK

ODA DO RADOŚCI

Izabella Włodarczyk

Cele:

− nauka tekstu i melodii utworu muzycznego,

− rozwijanie poczucia rytmu.

Metody pracy: słuchanie utworu, nauka tekstu i melodii przez powtarzanie, zabawa wokalno-ruchowa.

Formy pracy: grupowa, zbiorowa.

Środki dydaktyczne: podręcznik, pianino, płyta CD z nagraniem „Ody do radości” L. van Beethovena.

Przebieg zajęć

1. Nauczyciel zapowiada, że lekcja będzie poświęcona nauce „Ody do radości”, która jest śpiewana w fi-

nale ostatniej części IX Symfonii Ludwiga van Beethovena. Autorem słów jest Fryderyk Schiller, a na ję-

zyk polski tekst przetłumaczył Konstanty Ildefons Gałczyński. Utwór ten jest hymnem Unii Europejskiej.

Beethoven przy fortepianie - rycina z epoki

więcej na stronie internetowej http://www.mac.pl/

S CENARIUSZE LEKCJI

O DA DO RADOŚCI

I ZABELLA W ŁODARCZYK

2. Nauczyciel prezentuje utwór, śpiewając go z akompaniamentem pianina lub odtwarzając z płyty.

3. Nauka melodii - śpiewanie bez słów na „la”, „la”.

4. Nauka tekstu - wymawianie słów wszystkich zwrotek w rytmie melodii, a następnie wymawianie słów

z wykonywaniem rytmu w postaci tupania lub klaskania.

5. Utrwalenie znajomości melodii i słów - zaśpiewanie piosenki.

6. Zabawy wokalno-ruchowe.

Zabawa 1.

Uczniowie ustawiają się w dużym kole. Śpiewają pojedynczo (np. zgodnie z ruchem wskazówek zegara)

melodię na „la, la” - każdy jedną ćwierćnutę z równoczesnym klaśnięciem. Gdy pojawi się grupa ryt-

miczna

, śpiewają ją i tupią wszyscy, a następnie zabawę kontynuuje osoba, której kolej nadeszła.

Po zaśpiewaniu całej kompozycji zabawę powtarzamy, śpiewając melodię z tekstem.

Ta zabawa edukacyjno-relaksacyjna ma na celu rozwijanie pamięci długotrwałej (nauka melodii, rytmu,

tekstu) i pamięci wzrokowej (zapamiętanie elementów ruchowych). Wymaga koncentracji uwagi i sku-

pienia. Powtarzając ją, można wprowadzić utrudnienia, np. umawiając się z uczniami, że każdy ma prawo

zmienić kierunek, w którym będzie śpiewana piosenka, poprzez klaśnięcie zwrócone do osoby stojącej po

prawej lub lewej stronie. Należy przestrzegać zasady, że każdy klaszcze i śpiewa tylko jedną ćwierćnutę.

Zabawa 2.

Nauczyciel uzgadnia z uczniami gesty przypadające na podstawowe wartości rytmiczne utworu, np.:

ćwierćnuta - ręce opuszczone w dół z otwartymi dłońmi

półnuta - ręce rozłożone szeroko na boki

cała nuta - ręce uniesione.

Uczniowie stają przodem do nauczyciela-dyrygenta w dużych odstępach, aby każdy mógł swobodnie wy-

konywać opisane wyżej gesty. Nauczyciel prezentuje nagranie „Ody...” i ilustruje je gestami, które

więcej na stronie internetowej http://www.mac.pl/

S CENARIUSZE LEKCJI

O DA DO RADOŚCI

I ZABELLA W ŁODARCZYK

uczniowie powtarzają, następnie dyryguje nimi, a uczniowie jednocześnie śpiewają i wykonują gesty.

Urozmaiceniem tej zabawy jest ilustrowanie utworu z podziałem na grupy, którymi dyrygują wybrani

uczniowie. Każdy dyrygent w dowolny sposób pokazuje gestami cały utwór w oparciu o umówione ge-

sty.

Zabawa wymaga wzmożonej koncentracji uwagi, słuchu, wzroku, pamięci i ruchu. Wyzwala działanie

twórcze. Ćwiczy pamięć muzyczno-ruchową i poczucie rytmu.

więcej na stronie internetowej http://www.mac.pl/

S CENARIUSZE LEKCJI

O DA DO RADOŚCI

I ZABELLA W ŁODARCZYK

Przykładowe układy gestów rytmiczno-ruchowych

ćwierćnuta - ręce opuszczone w dół z otwartymi dłońmi (symbol w zapisie )

półnuta - ręce rozłożone szeroko na boki (symbol )

cała nuta - ręce uniesione z wytrzymaniem całego taktu na raz, dwa, trzy, cztery (symbol )

więcej na stronie internetowej http://www.mac.pl/

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: