Opis:
Zamiokulkas pochodzi z Tanzanii, należy do rodziny obrazkowatych ( Araceae). Roślina kłaczasta, z podziemnych kłączy wyrastają długie, błyszczące liście na mięsistych łodygach. Ozdobne liście stają się wizytówką taj pięknej rośliny. Bardzo ciężko doprowadzić do kwitnienia.
Uprawa:
Preferowane jest stanowisko nasłonecznione, ale najlepiej ze światłem rozproszonym. Można uprawiać Zamiokulkasa w miejscach mniej słoneczny, ale należy wtedy ograniczyć podlewanie. Optymalna temperatura uprawy to 22-26°C w okresie letnim oraz 16-18°C w okresie zimowym. Podlewanie umiarkowane, zbyt intensywne powoduje żółknięcie liści a w konsekwencji usychanie rośliny. Roślina dobrze znosi czasowe braki wody. W okresie intensywnego wzrostu (marzec-sierpień) nawozimy roślinę nawozem do roślin doniczkowych. Młode okazy przesadzamy, co rok, starsze rzadziej, w zasobne, ale przepuszczalne i przewiewne podłoże. Ta piękna roślina nie rośnie zbyt szybko, rokrocznie wypuszcza kilka nowych liści (zazwyczaj ok. 5), ale osiąga dość duże rozmiary i potrzebuje dużych stabilnych doniczek. Rozmnażanie przez podział rośliny podczas przesadzania. Można też rozmnażać przez sadzonki liściowe. Pobrane listki umieszczamy w wilgotnym podłożu, na głębokości ok. 1,5 cm. Optymalna temperatura ukorzeniania to 21-23°C, przy zachowaniu jednocześnie wysokiej wilgotności powietrza.
Zastosowanie:
Zamiokulkas zamiolistny jest bardzo dekoracyjną rośliną do nowoczesnych wnętrz. Bardzo dobrze prezentuje się w odosobnieniu, z dala od innych roślin. Potrzebuje przestrzeni żeby można było docenić jego urok. Miejsce dobrze oświetlone ( światło rozproszone).
Kwitnienie:
Niezwykle rzadko.
Uwagi:
Bardzo podobną i często myloną z zamiokulkasem jest Zamia ( Zamia furcuracea). Zamia należy do gromady sagowców i jest o wiele bardziej trudna w uprawie od Zamiokulkasa
Neda04