Choroby nerwow obwodowych - wyklad.pdf

(74 KB) Pobierz
108914130 UNPDF
UKŁAD NERWOWY OBWODOWY – CHARAKTERYSTYKA
1. Budowa komórki nerwowej.
2. Budowa strukturalna włókien nerwowych.
1. Nerwy tworzą włókna nerwowe będące neurytami komórek zwojowych.
2. Nerwy otoczone są:
1. osłonką Schwanna (włókna bezrdzenne tzw. Remaka) – głównie układ
współczulny);
2. osłonką rdzenną – głównie ośrodkowy u.n.;
3. osłonką rdzenną i osłonką Schwanna – najpospolitsze w obwodowym u.n.
3. Budowa topograficzna układu obwodowego układu nerwowego.
1. Nerwy opuszkowo-mózgowe czyli czaszkowe
1. 12. par nerwów
1. III, IV, VI, VII, XI, XII - ściśle ruchowe;
2. I, II, VIII – ściśle czuciowe;
3. V, IX, X – charakter mieszany;
2. Nerwy rdzeniowe
1. 8 par nerwów szyjnych (C1-C8)
2. 12 par nerwów piersiowych (Th1-Th12)
3. 5 par nerwów lędźwiowych (L1-L5)
4. 5 par nerwów krzyżowych (S1-S5)
5. 1 para nerwów guzicznych lub ogonowych (Co1)
4. Rola nerwów
1. skórnych:
1. przyrząd czuciowy (ściśle określone bodźce – bólowe, termiczne, dotykowe,
lokalizacja jednego i wielu bodźców i czucie stereoskopowe);
2. głębokich:
1. przesyłanie bodźców ruchowych;
2. przesyłanie bodźców czuciowych (odczuwanie ciężaru, czucia mięśniowego i
kostnego, narządów, ruchów czynnych i biernych, stanu napięcia mięśni, kojarzenia
i równowagi ruchów, brak czucia termicznego.
3. Brak funkcji w zakresie:
1. odczuwania fal elektromagnetycznych;
2. promieniowania katodowego;
3. ultradźwięków itp.
NEUROPATIE
1. Definicja stanu: stan chorobowy dotyczący nerwów poza mózgiem i rdzeniem
przedłużonym będący efektem zapalenia lub uszkodzenia.
2. Określenie miana: neuropatia obwodowa lub zapalenie nerwów obwodowych.
3. Objawy:
1. zaburzenie przewodzenia informacji wzdłuż nerwów;
2. drętwienie, mrowienie, pieczenie kończyn, wrażenie osłabienia kończyn.
4. Czynniki ryzyka (przyczyny):
1. zbyt długa praca w tej samej pozycji - objawy lekkie;
2. urazy nerwów związane z przebytym wypadkiem, uszkodzenie podczas zabiegu
chirurgicznego, choroby zakaźne, alkoholizm, zatrucie ołowiem lub innymi
substancjami toksycznymi - objawy ciężkie;
3. stan chorobowy w przebiegu innych chorób towarzyszących : cukrzyca, miażdżyca
tętnic, AIDS, szpiczak mnogi, nowotworach, rzs, twardzina, borelioza, toczeń,
półpasiec;
4. terapia lekami: izoniazyd – leczenie gruźlicy, fenytoina – leczenie padaczki, preparaty
przeciwnowotworowe;
5. niedobory żywieniowe: przy alkoholizmie;
6. przedawkowywanie środków leczniczych i leków: wit. gr. B (B6);
7. choroby powodujące występowanie bólu podobnego do bólu neuropatycznego: choroby
nerwowo-mięśniowe, stwardnienie rozsiane, udary mózgu ;
8. nietypowe neuropatie: bóle fantomowe.
5. Badania diagnostyczne:
1. cel: wykrycie czynnika prowadzącego do wystąpienia objawów;
2. badania:
1. biochemiczne – krew, mocz;
2. rtg – części kostne mogące powodować ucisk na nerwy lub ich zmiany strukturalne;
3. neurologiczne – ocena odruchów, siły mięśni i ich zaniku, czucia;
4. dodatkowe: emg – ocena funkcji nerwów i stanu przewodzenia;
6. Leczenie ogólne:
1. cel: usunięcie czynnika determinującego występowanie objawów
2. sposób leczenia:
1. zabieg chirurgiczny – podrażnienie – samoistnie;
2. czynniki toksyczne lub infekcyjne – zlikwidowanie źródła – np. eliminacja dostępu
do substancji toksycznych (maseczki przeciwpyłowe), leczenie infekcji;
3. cukrzyca – regulacja stężenia glukozy we krwi;
4. przy zaburzeniach krążenia w kończynach – poprawa ukrwienia kończyn;
5. reumatyczne – regulacja układu odpornościowego i stanów zapalnyvh – obniżenie
procesów odpornościowych środkami przeciwzapalnymi i stosowanie środków
immunosupresyjnych (obniżających odporność)
6. borelioza – stosowanie antybiotyków;
7. regulacja dawek przyjmowanych preparatów i leków.
7. Inne metody leczenia:
1. cel: wspomaganie terapii właściwej i łagodzenie objawów
2. środki:
1. akupunktura: bóle kończyn w przebiegu neuropatii (np. po przebytym półpaścu);
2. techniki korekcji postawy, która może powodować uciski lub uszkodzenia nerwów;
3. ziołolecznictwo;
4. homeopatia;
5. masaż;
6. fizykoterapia;
8. Samoleczenie:
1. cel: samoświadomość pacjenta;
2. sposoby:
1. autokorekcja postawy;
2. postawa korygująca dolegliwość (dająca efekt zmniejszenia lub zniesienia
objawów);
3. przerwy w pracach jeśli praca prowadzi do przeciążania mięśni;
4. zmiana trybu życia;
5. kontrola lekarska przyjmowanych preparatów i leków;
6. ograniczenie przyjmowania alkoholu i rzucenie palenia;
POLINEUROPATIE
1. Definicja stanu: stan chorobowy dotyczący wielu nerwów poza mózgiem i rdzeniem
przedłużonym o różnej patogenezie i etiologii.
2. Określenie miana: polineuropatia
3. Objawy :
1. mniej lub bardziej symetryczne uszkodzenie nerwów obwodowych
2. objawy najsilniej wyrażone dystalnie, głównie w kk dolnych
3. szczególnie widoczne objawy w obrębie grupy strzałkowej
4. ubytkowe lub podrażnieniowe objawy czuciowe (znieczulenie, niedoczulica, ból,
przeczulica, parestezje w postaci „rękawiczek i skarpetek”)
5. zaburzenia odżywcze i naczynioruchowe
4. Czynniki ryzyka (przyczyny):
1. choroby zakaźne
2. toksyny
3. cukrzyca
4. alkoholizm
5. niedobór witaminy B12
6. choroby autoimmunologiczne
7. uwarunkowania genetyczne tzw. polineuropatia rodzinna
8. inne
5. Przebieg :
1. ostry i przewlekły
2. nawracający
6. Obraz:
1. Lokalizacja:
1. mononeuropatia
2. mnoga mononeuropatia wieloogniskowa
3. symetryczna dystalna polineuropatia
2. Zmiany histologiczne:
1. zwyrodnienia aksonalne – postępujący rozpad aksonu i mieliny na całej długości
włókna, prowadzące w rezultacie do ubytku włókien. Przy zachowanej zdolności do
odnowy aksony mogą się regenerować.
2. Odcinkowa demielinizacja – rozpad mieliny z zaoszczędzeniem aksonu. Mielina
się regeneruje, ale przy nawrotach procesu dochodzi do przerostu nerwów na skutek
uszkodzeń lemocytów co wtórnie pogarsza właściwości przewodnictwa nerwowego
7. Badania diagnostyczne:
1. EMG
2. Histologia mięśnia i nerwu
8. Klasyfikacja:
1. Polineuropatie stanowiące podstawowy zespół chorobowy:
1. Uwarunkowane genetycznie
1. ruchowo-czuciowa neuropatia dziedziczna I, II, III
2. polineuropatia z olbrzymi aksonami
3. dziedziczna neuropatia uciskowa
4. czuciowe neuropatie dziedziczne I, II, III, IV
2. Nabyte: toksyczne i alergiczno-zapalne
2. Polineuropatie współistniejące z innymi objawami uszkodzeń układów i tkanek
1. polineuropatie w zaburzeniu metabolizmu lipidów
2. polineuropatie w chorobach oun o nieustalonej etiologii
3. polineuropatie w chorobach ogólnoustrojowych
9. Leczenie ogólne:
1. zróżnicowane, zależne od postaci
Zgłoś jeśli naruszono regulamin